Amyloidoza, lizosomalne choroby spichrzeniowe, dna ver1

background image

© Copyright by $taś

- 1 -

A

MYLOIDOZA

(S

KROBIAWICA

)

L

IZOSOMALNE CHOROBY SPICHRZENIOWE

Choroba Taya-Sachsa
Choroba Niemanna-Picka
Choroba Gauchera
Choroba Fabry’ego
Mukopolisacharydozy (MPS)
Glikogenozy
Alkaptonuria

D

NA MOCZANOWA

Amyloidoza (Skrobiawica)

jest spowodowana odkładaniem się w tkankach białka włókienkowatego nazywanego amyloidem

o

a skrobiawica bo pierwotnie myślano, iż jest to materiał podobny do skrobi

o

barwienie czerwieniom Kongo à amyloid ma kolor czerwony

diagnostyka

o

kongofilność

o

jabłkowozielona dwójłomność w mikroskopie polaryzacyjnym

Występuje szereg form amyloidu, które powstają z białek prekursorowych

o

Amyloid AL.

§

To najczęstszy typ amyloidozy uogólnionej

§

Typowo stwierdza się ten typ amyloidozy w chłoniakach B-komórkowych oraz w szpiczaku i
dyskreazjach plazmatycznokomórkowych

·

U chorych tych występuje białko Bence - Jonesa

o

Amyloid AA

§

Dochodzi do niej w przebiegu przewlekłych zapaleń, którym towarzyszy utrzymujący się długo rozpad
komórek

§

Występuje u niektórych chorych na RZS

·

Występuje również w innych kolagenozach, zapaleniu kości i szpiku kostnego, gruźlicy,
chorobie Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego

§

U narkomanów zażywających heroinę

§

Rodzinna forma związana jest z tzw. gorączką śródziemnomorską

o

Amyloid ATTR

§

Charakterystyczny dla amyloidozy starczej (serce), rodzinnej itp.

o

Amyloid Aβ2m

§

Charakterystyczny dla chorych przewlekle hemodializowanych, a odkłada się w układzie kostno-
stawowym (maziówka, stawy, rozścięgna)

o

Amyloid Aβ

§

Powstaje charakterystycznie w mózgu z APP

§

Odkłada się w naczyniach mózgu i płytkach typowych w chorobie Alzheimera

o

Amyloid A Cal

§

Powstaje z kalcytoniny w raku z komórek C tarczycy

o

Amyloid AIAPP

§

Powstaje w cukrzycy typu II z amyliny w wysepkach trzustki

o

Amyloid AANF

§

Powstaje w ścianie przedsionków serca z natriuretyny

Odłożone w błonach podstawnych naczyń masy amyloidu zmieniają ich przepuszczalność oraz uciskają komórki
miąższowe à razem z niedotlenieniem prowadzi to do zaniku i utraty funkcji komórek. Rozwija się niewydolność np.
wątroby i nadnerczy.

o

Amyloid odkłada się pozakomórkowo zwykle najpierw w ścianie drobnych naczyń krwionośnych potem w
zrębie narządów

Morfologicznie zajęte narządy są powiększone, bledsze i mają woskowe, plastyczne wejrzenie, dają się kroić na cienkie
plastry, w śledzionie na powierzchni przekroju można pozostawić odcisk palca

background image

© Copyright by $taś

- 2 -

Zmiany w narządach

o

Nerki

§

Najwięcej amyloidu stwierdza się kłębuszkach à prowadzi do białkomoczu,

o

Śledziona

§

Może mieć dwie morfologiczne formy amyloidozy

·

Śledziona sagowata à masy amyloidu rozmieszczone głównie w miazdze białej, a czasem
cała grudka chłonna zastąpiona masami amyloidowymi

·

Śledziona szynkowata à zajęta jest przede wszystkim miazga czerwona

o

Wątroba

§

Amyloid odkłada się początkowo głównie w przestrzeni Dissego, potem dochodzi do zatopienia
hepatocytów w masach amyloidu

o

Serce

§

Zmiany zazwyczaj rozpoczynają się od odkładania mas amyloidu pod wsierdziem

§

widać rozlane pola zwłóknień z masami amyloidowymi albo ogniskowe guzowate zgrubienia wynikłe z

odłożenia mas amyloidowych à czasem prowadzi to do kardiomiopatii restrykcyjnej

§

Depozyty amyloidu osłabiają siłę skurczu serca

o

Nadnercza

§

Sinusoidy wątroby czy nadnerczy, które normalnie mają liczne okienka, zmieniają się w lite, tabularne,
nieprzepuszczalne naczynia

o

Cały przewód pokarmowy

o

Przysadka

o

Tarczyca

o

Mózg

§

Depozyty amyloidu w mózgu, typowe dla choroby Alzheimera, uszkadzają czynność komórek
nerwowych i współuczestniczą w powodowaniu demencji charakterystycznej dla tej choroby

o

Najczęściej występuje amyloidoza uogólniona

Lizosomalne choroby spichrzeniowe

Enzymy lizosomalne katalizują rozpad licznych złożonych makrocząsteczek, pochodzących ze zużytych organelli
komórkowych lub pozyskanych na drodze endocytozy. Niedobór lub zmniejszenie aktywności któregokolwiek z nich
sprawia, że katabolizm substratów ulega zaburzeniu. Niekompletnie strawione, nierozpuszczalne złogi wypełniają
lizosomy, które ulegają powiększeniu i wpływają negatywnie na inne procesy wewnątrzkomórkowe.

o

Najwięcej lizosomów koniecznych do degradacji szerokiego spektrum substancji jest obecnych w komórkach
fagocytujących (głównie w śledzionie i wątrobie)

Choroba Taya-Sachsa

Gangliozydoza GM2 to grupa trzech spichrzeniowych chorób lizosomalnych, których przyczyną jest niewydolny katabolizm i gromadzenie się gangliozydów GM2. Ich
degradacja jest zależna od trzech białek tworzących podjednostki kompleksu enzymatycznego heksozaminidazy

o

Choroba Taya-Sachsa to najczęstsza postać gangliozydazy GM2

o

Niedobór podjednostki α heksozaminidazy A

o

Schorzenie to jest częste wśród Żydów

o

Noworodki nie wykazują żadnych objawów klinicznych, jednak pojawiają się one w pierwszym półroczu życia

§

nieodwracalne uszkodzenie układu nerwowego à brak koordynacji ruchów, spadek napięcia mięśni
szkieletowych, zaburzenia widzenia, ślepota nawet.

§

Na dnie oka objaw wiśniowo-czerwonej plamki

§

W ciągu drugiego roku życia chore dziecko zapada w stan wegetatywny i umiera najpóźniej w
trzecim roku życia

Choroba Niemanna-Picka

o

To rezultat wrodzonego niedoboru sfingomielinazy,

o

Sfingomielina to składnik błon komórkowych à niedobór sfingomielinazy blokuje degradację błon we
wszystkich narządach à postępujące gromadzenie sfingomieliny w lizosomach

o

Na siatkówce oczu (u 1/3 chorych) te wiśniowo-czerwone plamki.

background image

© Copyright by $taś

- 3 -

o

Warianty kliniczne schorzenia:

§

Typ A

·

80% przypadków chorobowych

·

Głównie niemowlęta

·

Na skutek akumulacji sfingomieliny dochodzi do rozległego zajęcia OUN oraz organów
wewnętrznych z ich powiększeniem

·

Wyniszczenie organizmu i śmierć w ciągu pierwszych 3 lat życia

§

Typ B

·

Nie ma zajęcia OUN

·

Występuje organomegalia

·

Pacjenci dożywają wieku dorosłego

o

Objawy

§

znacznie powiększony, napięty brzuch (bo hepatosplenomegalię)

§

Zaburzenie rozwoju psychosomatycznego

§

Stopniowe zanikanie funkcji psychomotorycznych

§

Nawracające wymioty, gorączki,

§

Postępująca rozsiana limfadenomegalia

§

Śmierć zazwyczaj pod koniec pierwszego lub w drugim roku życia

Choroba Gauchera

o

To najczęstsza lizosomalna choroba spichrzeniowa

o

Dziedziczy się autosomalnie recesywnie

o

Kluczowe zjawisko to brak lub spadek aktywności glukocerebrozydazy

§

Glukocerebrozydy gromadzą się tam gdzie dużo lizosomów (śledziona, wątroba)

o

Typową cechą morfologiczną są komórki Gauchera – makrofagi zawierające sfagocytowane
glukocerebrozydy

o

Trzy główne postacie choroby Gauchera

§

Typ 1

·

To najczęstsza forma (99 % chorych)

·

Objawy ujawniają się u osób dorosłych

·

Inaczej przewlekła forma nieneuropatyczna (bo nie ma zajęcia OUN) lub postać dorosłych

·

Aktywność enzymu jest zmniejszona ale oznaczana

·

Znaczne powiększenie śledziony

o

Nawet może ona osiągnąć wagę 10 kg – jest to bodaj największa ze wszystkich
patologicznie zmienionych śledzion

o

Na przekroju śledziona cętkowana lub jednolicie jasna

·

Powiększone wszystkie węzły chłonne

·

U 20% chorych bolesne deformacje, erozje, patologiczne złamania kości

·

Małopłytkowość (rozległe siniaki, anemia)

·

Nieznacznie wpływa na skrócenie życia

§

Typ 2

·

Czyli ostra forma neuropatyczna inaczej postać dziecięca lub mózgowa

·

Aktywność glukocerebrozydazy nieoznaczalna

·

Objawy przed ukończeniem 2 r.ż.

o

Powiększona wątroba i śledziona, węzły chłonne

o

Objawy mózgowe

§

Nadmierne napięcie mięśni

§

Zez

§

Zaburzenia oddechowe

§

Drgawki

§

Narastające opóźnienie rozwoju

·

Komórki Gauchera można uwidocznić w okołonaczyniowych przestrzeniach Virchowa-
Robina.

·

Zgon najpóźniej do 2 roku życia

§

Typ 3

·

Forma pośrednia, młodzieńcza lub choroba Norrbottenów

·

Niska aktywność enzymu, ale oznaczana

·

Na początku objawy podobne do postaci I, jednakże w drugiej lub trzeciej dekadzie życia
ujawnia się postępujące gromadzenie glukocerebrozydu w OUN à upodabnia się do typu 2

·

Zgon w 3.-4. dekadzie życia

o

Choroba może być leczona podawaniem rekombinowanego enzymu (imiglucerazy) oraz przeszczepami szpiku
kostnego

background image

© Copyright by $taś

- 4 -

Choroba Fabry’ego

o

To skutek braku aktywności α-galaktozydazy

§

powoduje to gromadzenie triheksozyloceramidów (zwłaszcza w komórkach śródbłonka)

§

Światło najdrobniejszych naczyń ulega zwężeniu, co w przypadku stresu, wysiłku fizycznego czy zmian
temperatury prowadzi do gwałtownego niedokrwienia i silnego bólu.

o

Objawy

§

Okresowe napady ciężkich bólów kończyn (acroparesthesies)

§

Naczyniowe zmiany na skórze (angiokeratomata)

·

Pojedyncze lub zbiorowe ciemnoczerwone lub niebiesko-czarne pankowate poszerzone
drobne naczynia w powierzchownych warstwach skóry

§

Zaburzenia pocenia

§

Charakterystyczne zaćmienia rogówki i soczewki

§

Białkomocz

§

Stopniowa deterioracja czynności nerek doprowadza do ich krańcowej niewydolności, zazwyczaj
między 3. a 5. dekadą życia

§

Mężczyźni z nieco wyższą niż 1% aktywnością α-Gal A zazwyczaj cierpią na tzw. fenotypowy wariant
sercowy
(przerost lewej komory, niewydolność zastawki dwudzielnej, białkomocz) lub nerkowy
(przechodzi w niewydolność nerek)

Mukopolisacharydozy (MPS)

o

Brak enzymów niezbędnych do degradacji glikozaminoglikanów (zwanych inaczej mukopolisacharydami)

o

Glikozaminoglikany tworzą wraz z białkami proteoglikany szczególnie obficie występujące w tkance łącznej

o

W mukopolisacharydozach dochodzi do spichrzania siarczanów

o

Charakteryzują się zajęciem wielu narządów wewnętrznych i ich powiększeniem (wątroba, śledziona, serce,
ściany naczyń krwionośnych)

o

Większość z nich zwraca uwagę charakterystycznym zespołem cech:

§

Grubymi rysami twarzy

§

Bielmem rogówki (leukoma)

§

Sztywnością stawów

§

Opóźnieniem umysłowym

o

Opisano 7 klinicznych rodzajów mukopolisacharydoz, z których każdy jest wynikiem braku odpowiedniego
enzymu:

§

Zespół Hurler (MPS I)

·

Niedobór α-1- iduronidazy

·

To najcięższa z mukopolisacharydom

·

Pod koniec wieku niemowlęcego dochodzi do gwałtownego zahamowania wzrastania,
rozwoju bielma, powiększenia języka, hepatosplenomegalii, deformacji kości długich i
sztywności stawów

·

W kolejnych latach życia uporczywe nawracające infekcje dróg oddechowych, cechy
niedorozwoju umysłowego, zaburzenia słuchu, wzrost ciśnienia śródczaszkowego, dysfunkcje
zastawkowe

·

Śmierć pomiędzy 6 a 10 rokiem życia (głównie ze względu na zaburzenia naczyniowo-
sercowe)

§

Zespół Hunter (MPS II)

·

Łagodniejszy przebieg

·

Brak niedorozwoju umysłowego

·

Brak zaburzeń w narządzie wzroku

Glikogenozy

o

To uwarunkowane genetycznie zaburzenia metabolizmu glikogenu, które są skutkiem niedoboru enzymów
katalizujących te przemiany

o

W zależności od dystrybucji danego enzymu w organizmie człowieka, spichrzanie glikogenu może być
ograniczone do kilku tkanek lub organów lub może dotyczyć ich większości a nawet całego organizmu

background image

© Copyright by $taś

- 5 -

o

Z patologicznego i klinicznego punktu widzenia można schorzenia te zaklasyfikować do jednej z trzech grup:

§

Z przewagą zaburzeń czynności wątroby

·

Spichrzanie glikogenu w wątrobie i redukcja poziomu glukozy we krwi

·

Np. glikogenoza typu I czyli choroba von Gierkego

o

Zahamowanie rozwoju i wzrastania

o

Hepatomegalia

o

Renomegalia

o

Hipoglikemia – drgawki

o

Hiperlipidemia i hiperurykemia

·

Inne to niedobory: fosforylazy wątrobowej u enzymu odgałęziającego

·

We wszystkich tych chorobach glikogen jest gromadzony wielu narządach, jednakże w
obrazie choroby dominuje powiększenie wątroby i hipoglikemia

§

Z dominacją zaburzeń mięśniowych

·

Jeśli objawia się niedobór enzymów glikolitycznych, niemetabolizowany glikogen spichrza się
w mięśniach szkieletowych co prowadzi do ich osłabienia

o

Np. glikogenoza V (choroba McArdle’a), glikogenoza VII

o

Objawy rozwijają się po 20 r.ż. a długość życia się zwykle nie skraca

·

Głównymi objawami są bolesne skurcze mięśniowe po wysiłku wraz z brakiem podwyższenia
poziomu mleczanów we krwi w badaniach laboratoryjnych, ze względu na blok glikolizy

§

Inne glikogenozy

·

Glikogenoza II typu (choroba Pompego)

o

To rezultat niedoboru kwaśnej maltazy

o

Spichrzanie glikogenu w wielu organach ale głównie w mięśniu sercowym à
kardiomegalia i śmierć (zwykle w ciągu 2-3 lat życia)

·

Glikogenoza IV typu

o

Niedobór enzymu rozgałęziającego,

o

Zaburzenia czynność mózgu, serca, mięśni szkieletowych i wątroby

Alkaptonuria

o

Wynika z braku aktywności dioksygenazy homogentyzynowej w wątrobie i nerkach

§

Na skutek braku aktywności tego enzymu dochodzi do kumulacji kwasu homogentyzynowego,
dawniej zwanego alkaptonem

o

Dziedziczona autosomalnie recesywnie

o

Częściej u mężczyzn niż u kobiet

o

Nadmiar kwasu homogentyzynowego jest wydzielany z moczem, w którym po pewnym czasie pod wpływem
światła i powietrza spontanicznie utlenia się tworząc chinon, a chinon ma ciemną barwę à ciemnienie moczu

o

Alkaptonuria ujawnia się po 30 roku życia

o

W badaniu klinicznym najłatwiej dostrzec zmiany pigmentacji tkanek na twardówkach, nosie, policzkach
małżowinach usznych, na skórze pod pachami i w pachwinach

o

Powoli rozwija się artropatia à bóle stawów, ograniczenie ruchomości

o

zmiany w obrębie kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego

§

Zwyrodnienie i wapnienie dysków, zwężenie przestrzeni międzykręgowych

o

Przyspieszone wapnienie i zwężenie zastawek aortalnej i mitralnej

background image

© Copyright by $taś

- 6 -

Dna moczanowa

·

W wyniku zaburzenia przemiany zasad purynowych, których końcowym produktem jest kwas moczowy

·

Zaburzenia przemiany puryn lub wydalania moczanów prowadzą do podwyższenia poziomu kwasu moczowego w
surowicy krwi (>7 mg/dl)

·

Dna współistnieje często z:

§

Otyłość

§

DM typ II lub niewłaściwa tolerancja glukozy

§

Hyperlipoproteinemia

§

Nadciśnienie tętnicze

·

Czynniki sprzyjające

o

Płeć

§

Mężczyźni stanowią 90% chorych na dne

§

u mężczyzn poziom kwasu moczowego we krwi rośnie od okresu dojrzewania do ok 40 rż (wówczas
zwykle pierwsze objawy)

o

Wiek i czas trwania hiperurikemii

o

Skłonność genetyczna à sprzężone z chromosomem X zaburzenia transferazy hipoksantyno-guanino-
fosforybozylowej

o

To tzw zespół Lesha-Nyhana

o

Wyłącznie u mężczyzn

o

Nadmierne wytwarzanie i wydzielanie kwasu moczowego

o

Oprócz tego zaburzenia neurologiczne, niedorozwój umysłowy

o

Nadmierne spożywanie alkoholu

o

Otyłość

·

Podwyższenie kwasu moczowego w surowicy krwi może mieć charakter

o

Pierwotny (90%)

§

Najczęściej

§

Gdy przyczyna nieznana lub uwarunkowana genetycznie (zespół Lesh-Nyhana)

o

Wtórny (10%) jako następstwo

§

zwiększenia przemiany kwasów nukleinowych (białaczka, czerwienica, nowotwory leczone
cytostatykami, niedokrwistości hemolityczne)

§

zmniejszenia wydalania produktów rozpadu kwasu moczowego (choroby nerek, kwasica
mleczanowa, ketoza)

·

glikogenoza typ I

·

deficyt glukozo-6-fosfatazy, choroba von Gierkego

·

z nieznanych powodów nadprodukcja i spadek klirensu moczanów (moczany są
wytwarzane prawdopodobnie z nadmiaru mleczanów)

·

patogeneza

o

wzrost kwasu moczowego w surowicy krwi à przesycenie w płynie stawowym (który jest słabym
rozpuszczalnikiem moczanów) à odkładanie zwłaszcza pochodnych moczanów (moczan sodu) w stawach w
postaci kryształów à przyciągają one granulocyty i aktywują dopełniacz à to nasla gromadzenia
granulocytów oraz makrofagów w błonach stawowych à fagocytoza kryształów przez nie prowadzi do
uwalniania wolnych rodników i leukotreinów à aktywowane leukocyty uwalniają enzymy lizosomalne, które
niszczą tkanki stawowe

o

napad sam się przerywa, prawdopodobnie wskutek wzrostu temperatury w jamie stawowej - rośnie
rozpuszczalność moczanów.

·

Morfologia

o

arthritis acuta

§

wysiękowe zapalenie błony maziowej (synovitis exudativa

·

Najczęstsze lokalizacje

o

podagra - zapalenie stawu śródstopno-paliczkowego palucha (najczęstsza
lokalizacja)

o

chiragra - zapalenie któregoś ze stawów ręki

o

gonagra - zapalenie stawu kolanowego

o

omagra - zapalenie stawu barkowego

·

płyn stawowy zawiera granulocyty i kryształki moczanów.

·

w torebce stawowej odkładają się złogi moczanów, wokół nich widoczne są komórki "około
ciała obcego"

background image

© Copyright by $taś

- 7 -

o

arthritis chronica

§

artropatia dnawa

§

pełny obraz po około 12 latach od pierwszych objawów choroby.

§

wraz z rozwojem przewlekłych zmian w stawach łagodnieją ostre ataki dny.

§

z czasem dochodzi do stopniowego niszczenia chrząstki z obnażeniem blaszki kostnej podchrzęstnej.

§

wyrazem rozrostowego zapalenia maziówki jest tworzenie się łuszczki na powierzchni chrząstki.

·

możliwy zrost między przeciwległymi łuszczkami (ankylosis).

§

złogami pokryte są też łąkotki i więzadła śródstawowe,

§

złogi mogą przerwać blaszkę kostną podchrzęstną i rozrastać się między beleczkami kostnymi.

·

powoduje to zanik beleczek (osteoliza) - kości miękną i dają się kroić bez odwapnienia.

o

guzki dnawe - tophi urici

§

Guzki moczanowe to złogi moczanów, które mogą występować w błonie maziowej, chrząstce
stawowej, więzadłach oraz w tkankach pozastawowych

·

Często w wyrostku kruczym kości łokciowej, torebce rzepki oraz w obrębie ścięgna Achillesa

·

skóra, krążek międzykręgowy, małżowina uszna, krtań, ściana tętnic, ślinianka, jelito cienkie,
aparat więzadłowy.

·

nie tworzą się w płucach, śledzionie, wątrobie i OUN (bariera krew-mózg jest
nieprzepuszczalna dla moczanów).

§

guzki są niebolesne.

o

zmiany w nerkach.

§

przyczyna zgonu 10% chorych na dnę

§

ostra nefropatia moczanowa

·

gwałtowne wytrącenie się moczanów w świetle cewek (możliwe w przebiegu terapii chorób
mieloproliferacyjnych - dna wtórna) powoduje pozanerkową niewydolność nerek.

·

sprzyja wytrącaniu kwaśny odczyn moczu.

§

przewlekła nefropatia moczanowa

·

złogi moczanów, czasem mikroguzki w miąższu nerki, głównie w piramidach, osobliwie w ich
części brodawkowej. towarzyszą im zmiany nieswoiste o charakterze szkliwienia kłębuszków,
arteriolosclerosis oraz pyelonephritis. rzadko amyloidoza.

§

kamica moczanowa

·

u 15% chorych na dne

·

kamienie zbudowane wyłącznie z moczanów.

·

kamicy sprzyja oliguria i hypowolemia.

o

inne powikłania.

§

zapalenie żył

§

owrzodzenie rogówki i zapalenie tęczówki

§

nasilona miażdżyca (45% umiera na zawał mięśnia sercowego lub udar mózgu)

§

częściej cukrzyca

·

Leczenie

o

W leczeniu można wyróżnić trzy zasadnicze kierunki:

o

leczenie ostrego napadu dny polega na zniesieniu reakcji zapalnej organizmu.

·

Osiąga się to przez podawanie kolchicyny, a w razie jej nietolerancji NLPZ (stosowane są one
niekiedy wraz z kolchicyną jako leki wspomagające).

·

Ponadto należy zapewnić odpowiednią podaż płynów aby wymusić diurezę.

·

Dodatkowo glikokortykosterydy

o

leczenie dążące do obniżenia poziomu kwasu moczowego we krwi:

·

dieta polegająca na wykluczeniu produktów bogatych w puryny i aminokwasy
metabolizowane do nich.

o

Są to głównie mięso (zwłaszcza podroby i dziczyzna), rośliny strączkowe, kawa,
kakao, niektóre gatunki ryb i in.

o

Należy także dążyć do utrzymywania stabilnej masy ciała, a także zrezygnować z
alkoholu, który powoduje kwasicę mleczanową, przez co może wywołać atak dny.

o

Ponadto należy spożywać odpowiednią ilość płynów, aby ułatwić eliminację
kwasu moczowego przez układ moczowy.

·

W przypadku gdy dieta jest niewystarczająca stosuje się allopurynol, który hamuje proces
wytwarzania w organizmie kwasu moczowego z puryn.

·

Równocześnie stosuje się leki zwiększające wydalenie kwasu moczowego - leki urikozuryczne.


Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Lizosomalne choroby spichrzeniowe
choroby spichrzania glikogenu i Nieznany
choroby spichrzania glikogenu i Nieznany
Choroby mięśni szkieletowych ver1
Replikacja DNA i choroby związane
choroby mitochondrium peroksysomy lizosomy
Reumatoidalne zapalenie stawow(RZS). Amyloidoza. Choroba zwyrodnieniowa stawow
Dna moczanowa, Uczelnia, interna, choroby metaboliczne
Dna moczanowa, dietetyka, 3 rok, Żywienie Kliniczne, Choroby metaboliczne
Badanie autofluorescencji dna oka i dystrofia żółtkowata plamki żółtej, Okulistyka-Optometria, Choro
Mechanizm uszkodzenia i naprawy DNA, Patologia i choroby
AMYLOIDOZA W CHOROBACH REUMATYC Nieznany (2)
Replikacja DNA i choroby związane
Choroby naczyń ver1
choroby mitochondrium peroksysomy lizosomy
Choroby autoimmunologiczne ver1
Choroby serca ver1
Choroby dziecięce ver1
AMYLOIDOZA W CHOROBACH REUMATYCZNYCH

więcej podobnych podstron