Krwawienie podpajęczynówkowe
ETIOLOGIA
Choroba występuje często i występuje wysoka śmiertelność. Leczenie operacyjne
zmniejsza śmiertelność. Wśród chorych nie operowanych ok. 20% umiera w ciągu
pierwszych dwóch dni, a następne 25% w ciągu miesiąca.
PATOMECHANIZM
Krwawienie podpajęczynówkowe to nagłe krwawienie do zewnętrznych
przestrzeni płynowych tj. przestrzeń pomiędzy oponą pajęczą i opona miękką.
Krwawienie spowodowane jest nagłym pęknięciem tętniaka (51%-80%).Istnieją
mechanizmy umożliwiające w niektórych przypadkach zatrzymanie krwotoku i
kompensację jego skutków. Wynaczyniona krew powoduje tamponadę tętniaka,
czemu sprzyja nagły wzrost ciśnienia śródczaszkowego. Gwałtowny wzrost
ciśnienia wewnątrzczaszkowego zostaje skompensowany nagłym wyparciem
płynu mózgowo- rdzeniowego z wnętrza czaszki i ograniczenia dopływu krwi
przez skurczone naczynia. Ten czynnik hamujący doraźnie krwotok ulega
ewolucji. Rozpuszcza się krwiak tamujący pęknięty krwotok, ustępuje skurcz
naczyń, ciśnienie wewnątrz czaszkowe wraca do normy.
Tętniak mózgu – twór powstały w wyniku uwypuklenia ściany tętnicy, szypułą
łączy się z naczyniem macierzystym. Tetniaki wewnątrzczaszkowe najczęściej
występują w postaci workowatej lub wrzecionowatej.
Tetniak workowaty – ma kształt kulisty lub wydłużonej kropli, może przyjmować
postać kalafiorowatą. Rozmiary bardzo różne od 2mm do średnicy ok. 5-7 cm.
( szypuła łącząca się z naczyniem macierzystym, worek i szczyt worka).
Tetniak wrzecionowaty – ma charakter rozdęcia światła naczynia, przypomina
niekiedy kształtem literę S. Wytwarzają się zazwyczaj w tętnicach szyjnych,
kręgowych i podstawnych.
Czynniki usposabiające do powstania tętniaka to: naczyniaki tętniczo-żylne,
pierwotne krwotoki mózgowe z przebiciem go przestrzeni płynowych,
nadciśnienie tętnicze, zakrzepy żył i zatok żylnych mózgu, guzy mózgu,
ukrwotocznione zawały mózgu i choroby krwi.
POWIKŁANIA:
•
Krwawienie z tętniaka często prowadzi do powstania krwiaka
śródmózgowego. Powikłanie to pogarsza stan chorego. Powodując ubytki
neurologiczne jako porażenia połowicze, głębokie zaburzenia
przytomności.
•
Rzadziej wylew dokonuje się do przestrzeni podtwardówkowej, wytwarzając
krwiak podtwardówkowy. Szybko postępujący daje objawy ogniskowego
uszkodzenia mózgu i wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego.
•
Obrzęk mózgu – jego bezpośrednią przyczynę stanowią hipoksja i
hiperkapnia, które z kolei spowodowane są skurczem naczyń. Obrzęk
mózgu doprowadza do wzmożonego ciśnienia sródczaszkowego.
•
W krwawieniu podpajęczynówkowym dochodzi do zmian aktywności układu
współczulnego, w wyniku uwalniania się amin katecholowych m.in.
noradrenaliny i do nadciśnienia tętniczego. Objawia się napadowymi
zwyżkami ciśnienia tętniczego. Może stać się przyczyną ponownego
krwawienia.
•
Zanurzenia gospodarki elektrolitowej - występują u chorych z pękniętym
tętniakiem tętnicy łączącej przedniej, u których doszło do uszkodzenia
podwzgórza.
•
Zaburzenia odpływu i wchłaniania płynu mózgowo-rdzeniowego,
prowadzace do wytworzenia się wodogłowia. Może mieć przebieg ostry lub
przewlekły. W pierwszej postaci dochodzi do gromadzenia się
wynaczynionej krwi ( skrzepów) w zbiornikach podstawy mózgu i
utrudnionego odpływu z płynu ze sklepistości mózgu i układu komorowego.
Jednocześnie pojawiają się szybko narastające objawy wzmożonego
ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Wodogłowie przewlekłe spowodowane
zaburzeniami wchłaniania. Przyczyną tego zjawiska jest proces
zlepno-zarostowy pajęczynówki zbiorników spowodowany drażniącym
działaniem produktów rozpadu krwinek – erytrocytów.
OBJAWY krwawienia podpajęczynówkowego
W większości przypadków pierwszym objawem tętniaka jest krwawienie
podpajęczynówkowe – SAH. Objawy spowodowane z uciskiem struktur
przylegających do tętniaka:
Zaburzenia widzenia (t. oczna)
Porażenie nerwu III (t. łączącej przedniej)
Niedowład kończyn (t.podstawna)
•
Bardzo silny ból głowy, często z utratą przytomności, nudności, wymioty
•
Objawy oponowe ( objaw Kerninga i Brudzińskiego, sztywność karku)
•
Objawy ogniskowe ( niedowłady, porażenia)
•
Krwisty płyn mózgowo- rdzeniowy
•
Objawy wzmożonego ciśnienia śródczaszkowgo
Stan chorego określa się w skali Botarela, w modyfikacji Hunta-Hessa:
I – brak objawów lub niewielkie bóle głowy, niewielka sztywność karku
II- średnie lub bardzo silne bóle głowy, wyraźne objawy oponowe, mogą wystapić
niedowłady nerwów czaszkowych.
III- niewielkie zaburzenia przytomności ( senność) i jakościowe świadomości,
objawy ogniskowe
IV- znaczne zaburzenia przytomności ( stupor), wyraźny niedowład połowiczy,
zaburzenia czynności wegetatywnych.
V- głęboka śpiączka, sztywność odmóżdzeniowa.
Diagnostyka tętniaków
DSA - cyfrowa angiografia subtrakcyjna:
Zobrazowanie naczyń z użyciem jodowego środka kontrastowego i
promieni rentgenowskich
Badanie inwazyjne, wkłucie do t. udowej.
Obraz naczynia uzyskuje się poprzez jego bezpośrednie cewnikowanie.
Dzięki komputerowemu odjęciu tła otrzymuje się obraz naczyń bez
nakładania się struktur kostnych.
Angio-KT:
Obrazowanie naczyń w TK w czasie maksymalnego wzmocnienia po
dożylnym podaniu środka kontrastowego
badanie szybkie, uwidacznia fazę tętniczą bez nakładania się żylnej
Angio-MR- obrazowanie naczyń bez lub z użyciem kontrastu
Leczenie tętniaków
operacyjne
endowaskularne
Clipping – klipsowanie szypuły tętniaka, w ramach sprawdzenia czy klips
został prawidłowo założony tętniaka się przebija.
Wrapping – obłożenie tętniaka mięśniami i klejem tkankowym
By-passy naczyniowe – żylne ( materiał z żyły odpiszczelowej) tętnicze ( z tętnicy
skroniowej
Powikłania zabiegu
Śródoperacyjne krwawienie z tętniaka
Uszkodzenie struktur mózgowych podczas preparowania naczyń i
uzyskania odpowiedniego dostępu
Ponowne krwawienie z tętniaka, wtedy gdy klips nie objął całej szyi
tętniaka
Przeciwwskazania do embolizacji
Względne – zaburzenia krzepliwości, duża krętość naczynia
macierzystego i rozległe zmiany naczyniowe, tętniaki < 2mm i >25mm
bezwzględne – uczulenie na kontrast, niewydolność nerek
Powikłania embolizacji
Przebicie ściany tętniaka
Zatory naczyń mózgowych
Wypadniecie uwolnionej spirali do naczynia macierzystego
Skurcz naczyń
Postępowanie pielęgniarki wobec chorego, ma na celu:
Wspieranie działań stabilizujących stan chorego po krwotoku
Zapobieganie powikłaniom i minimalizację ich skutków
Przygotowanie pacjenta do zabiegu
Opieka po zabiegu
Postępowanie pielęgniarki wobec chorego
Pacjent na Sali intensywnego nadzoru
Stałe monitorowanie , analizowanie i dokumentowanie stanu ogólnego i
neurologicznego
Sprawowanie opieki nad pacjentem nieprzytomnym
Zapobieganie obrzękowi mózgu
:
Systematyczne monitorowanie parametrów (tętno, ciśnienie krwi, oddech,
temperaturę)
Pozycja pacjenta leżąca z uniesioną głową i tułowiem pod kątem 30°
Monitorowanie bilansu wodnego
Obserwowanie stanu przytomności/świadomości pacjenta
Zapobieganie obrzękowi mózgu
:
Obserwowanie pacjenta w kierunku objawów sinicy
Pobieranie badań laboratoryjnych
Podawanie tlenu
Podawanie leków p/obrzękowych
Zapobieganie skurczowi naczyń krwionośnych
– na zlecenie lekarza podaje
się preparat Nimodypiny – we ciągłym wlewie
Stosowanie reżimu łóżkowego
Uregulowanie wypróżnień
- (parcie na tłocznię brzuszną zwiększa ciśnienie
śródczaszkowe)- dieta lekkostrawna, środki powodujące wypróżnienie (po
konsultacji z lekarzem) - Lactuloza
zapewnienie spokoju psychicznego i fizycznego
Przygotowanie do badań specjalistycznych
Udzielanie wsparcia rodzinie, współpraca z rodziną
Zapewnienie bezpieczeństwa choremu
Przygotowanie do zabiegu operacyjnego
bądź embolizacji
Sprawuje opiekę po zabiegu
Przygotowanie do embolizacji
W przeddzień zabiegu – pobieranie badań podstawowych, wykonanie zdjęcia
klatki piersiowej, EKG, przy braku regularnych wypróżnień – wywołanie
wypróżnienia (Enema)
W dzień zabiegu -
pacjent pozostaje na czczo
Przygotowanie pola zabiegu ( golenie pachwin, dezynfekcja)
Ubranie bielizny operacyjnej
Podanie premedykacji na zlecenie lekarza
Zwiezienie pacjenta do pracowni naczyniowej
Opieka po embolizacji
Odbierając pacjenta z pracowni naczyniowej należy zebrać informacje o
przebiegu badania, ocenić stan ogólny chorego, ocenić stan przytomności
pacjenta i sprawdzić stan opatrunku uciskowego na pachwinie
Przyjęcie na salę intensywnego nadzoru
Ułożenie pacjenta na plecach, z uniesioną górna połowa ciała pod kątem
10-30°, kończyny dolne wyprostowanie w stawach biodrowych i
kolanowych
Obserwacja i monitorowanie pacjenta: stanu przytomności, tętna,
ciśnienia, temperatury, oddech, źrenice
Kontrola ułożenia kończyny nakłuwanej i opatrunku uciskowego, kontrola
zabarwienia kończyny, czucia
Po 4- 6 godz. Usunięcie opatrunku uciskowego i jałowe zabezpieczenie
miejsca
Obserwowanie pod katem powikłań oddechowo-krążeniowych i
neurologicznych – skurcz naczyń, niedowłady, zaburzenia czucia, zaburzenia
świadom
Prowadzenie bilansu wodnego, w dniu zabiegu – płyny przetaczane
pozajelitowo
Zapewnić bezpieczeństwo choremu
Dbanie o higienę i potrzeby pacjenta
Likwidacja bólu
Prowadzenie działań rehabilitacyjnych –zmiany ułożenia, wczesne
uruchamianie
Prowadzenie działań profilaktycznych
Przygotowanie do samoopieki