Krwawienie podpajęczynówkowe
ETIOLOGIA
Choroba występuje często i występuje wysoka śmiertelność. Leczenie operacyjne zmniejsza śmiertelność. Wśród chorych nie operowanych ok. 20% umiera w ciągu pierwszych dwóch dni, a następne 25% w ciągu miesiąca.
PATOMECHANIZM
Krwawienie podpajęczynówkowe to nagłe krwawienie do zewnętrznych przestrzeni płynowych tj. przestrzeń pomiędzy oponą pajęczą i opona miękką. Krwawienie spowodowane jest nagłym pęknięciem tętniaka (51%-80%).Istnieją mechanizmy umożliwiające w niektórych przypadkach zatrzymanie krwotoku i kompensację jego skutków. Wynaczyniona krew powoduje tamponadę tętniaka, czemu sprzyja nagły wzrost ciśnienia śródczaszkowego. Gwałtowny wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego zostaje skompensowany nagłym wyparciem płynu mózgowo- rdzeniowego z wnętrza czaszki i ograniczenia dopływu krwi przez skurczone naczynia. Ten czynnik hamujący doraźnie krwotok ulega ewolucji. Rozpuszcza się krwiak tamujący pęknięty krwotok, ustępuje skurcz naczyń, ciśnienie wewnątrz czaszkowe wraca do normy.
Tętniak mózgu - twór powstały w wyniku uwypuklenia ściany tętnicy, szypułą łączy się z naczyniem macierzystym. Tetniaki wewnątrzczaszkowe najczęściej występują w postaci workowatej lub wrzecionowatej.
Tetniak workowaty - ma kształt kulisty lub wydłużonej kropli, może przyjmować postać kalafiorowatą. Rozmiary bardzo różne od 2mm do średnicy ok. 5-7 cm. ( szypuła łącząca się z naczyniem macierzystym, worek i szczyt worka).
Tetniak wrzecionowaty - ma charakter rozdęcia światła naczynia, przypomina niekiedy kształtem literę S. Wytwarzają się zazwyczaj w tętnicach szyjnych, kręgowych i podstawnych.
Czynniki usposabiające do powstania tętniaka to: naczyniaki tętniczo-żylne, pierwotne krwotoki mózgowe z przebiciem go przestrzeni płynowych, nadciśnienie tętnicze, zakrzepy żył i zatok żylnych mózgu, guzy mózgu, ukrwotocznione zawały mózgu i choroby krwi.
POWIKŁANIA:
Krwawienie z tętniaka często prowadzi do powstania krwiaka śródmózgowego. Powikłanie to pogarsza stan chorego. Powodując ubytki neurologiczne jako porażenia połowicze, głębokie zaburzenia przytomności.
Rzadziej wylew dokonuje się do przestrzeni podtwardówkowej, wytwarzając krwiak podtwardówkowy. Szybko postępujący daje objawy ogniskowego uszkodzenia mózgu i wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego.
Obrzęk mózgu - jego bezpośrednią przyczynę stanowią hipoksja i hiperkapnia, które z kolei spowodowane są skurczem naczyń. Obrzęk mózgu doprowadza do wzmożonego ciśnienia sródczaszkowego.
W krwawieniu podpajęczynówkowym dochodzi do zmian aktywności układu współczulnego, w wyniku uwalniania się amin katecholowych m.in. noradrenaliny i do nadciśnienia tętniczego. Objawia się napadowymi zwyżkami ciśnienia tętniczego. Może stać się przyczyną ponownego krwawienia.
Zanurzenia gospodarki elektrolitowej - występują u chorych z pękniętym tętniakiem tętnicy łączącej przedniej, u których doszło do uszkodzenia podwzgórza.
Zaburzenia odpływu i wchłaniania płynu mózgowo-rdzeniowego, prowadzace do wytworzenia się wodogłowia. Może mieć przebieg ostry lub przewlekły. W pierwszej postaci dochodzi do gromadzenia się wynaczynionej krwi ( skrzepów) w zbiornikach podstawy mózgu i utrudnionego odpływu z płynu ze sklepistości mózgu i układu komorowego. Jednocześnie pojawiają się szybko narastające objawy wzmożonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Wodogłowie przewlekłe spowodowane zaburzeniami wchłaniania. Przyczyną tego zjawiska jest proces zlepno-zarostowy pajęczynówki zbiorników spowodowany drażniącym działaniem produktów rozpadu krwinek - erytrocytów.
OBJAWY krwawienia podpajęczynówkowego
W większości przypadków pierwszym objawem tętniaka jest krwawienie podpajęczynówkowe - SAH. Objawy spowodowane z uciskiem struktur przylegających do tętniaka:
Zaburzenia widzenia (t. oczna)
Porażenie nerwu III (t. łączącej przedniej)
Niedowład kończyn (t.podstawna)
Bardzo silny ból głowy, często z utratą przytomności, nudności, wymioty
Objawy oponowe ( objaw Kerninga i Brudzińskiego, sztywność karku)
Objawy ogniskowe ( niedowłady, porażenia)
Krwisty płyn mózgowo- rdzeniowy
Objawy wzmożonego ciśnienia śródczaszkowgo
Stan chorego określa się w skali Botarela, w modyfikacji Hunta-Hessa:
I - brak objawów lub niewielkie bóle głowy, niewielka sztywność karku
II- średnie lub bardzo silne bóle głowy, wyraźne objawy oponowe, mogą wystapić niedowłady nerwów czaszkowych.
III- niewielkie zaburzenia przytomności ( senność) i jakościowe świadomości, objawy ogniskowe
IV- znaczne zaburzenia przytomności ( stupor), wyraźny niedowład połowiczy, zaburzenia czynności wegetatywnych.
V- głęboka śpiączka, sztywność odmóżdzeniowa.
Diagnostyka tętniaków
DSA - cyfrowa angiografia subtrakcyjna:
Zobrazowanie naczyń z użyciem jodowego środka kontrastowego i promieni rentgenowskich
Badanie inwazyjne, wkłucie do t. udowej.
Obraz naczynia uzyskuje się poprzez jego bezpośrednie cewnikowanie.
Dzięki komputerowemu odjęciu tła otrzymuje się obraz naczyń bez nakładania się struktur kostnych.
Angio-KT:
Obrazowanie naczyń w TK w czasie maksymalnego wzmocnienia po dożylnym podaniu środka kontrastowego
badanie szybkie, uwidacznia fazę tętniczą bez nakładania się żylnej
Angio-MR- obrazowanie naczyń bez lub z użyciem kontrastu
Leczenie tętniaków
operacyjne
endowaskularne
Clipping - klipsowanie szypuły tętniaka, w ramach sprawdzenia czy klips został prawidłowo założony tętniaka się przebija.
Wrapping - obłożenie tętniaka mięśniami i klejem tkankowym
By-passy naczyniowe - żylne ( materiał z żyły odpiszczelowej) tętnicze ( z tętnicy skroniowej
Powikłania zabiegu
Śródoperacyjne krwawienie z tętniaka
Uszkodzenie struktur mózgowych podczas preparowania naczyń i uzyskania odpowiedniego dostępu
Ponowne krwawienie z tętniaka, wtedy gdy klips nie objął całej szyi tętniaka
Przeciwwskazania do embolizacji
Względne - zaburzenia krzepliwości, duża krętość naczynia macierzystego i rozległe zmiany naczyniowe, tętniaki < 2mm i >25mm
bezwzględne - uczulenie na kontrast, niewydolność nerek
Powikłania embolizacji
Przebicie ściany tętniaka
Zatory naczyń mózgowych
Wypadniecie uwolnionej spirali do naczynia macierzystego
Skurcz naczyń
Postępowanie pielęgniarki wobec chorego, ma na celu:
Wspieranie działań stabilizujących stan chorego po krwotoku
Zapobieganie powikłaniom i minimalizację ich skutków
Przygotowanie pacjenta do zabiegu
Opieka po zabiegu
Postępowanie pielęgniarki wobec chorego
Pacjent na Sali intensywnego nadzoru
Stałe monitorowanie , analizowanie i dokumentowanie stanu ogólnego i neurologicznego
Sprawowanie opieki nad pacjentem nieprzytomnym
Zapobieganie obrzękowi mózgu:
Systematyczne monitorowanie parametrów (tętno, ciśnienie krwi, oddech, temperaturę)
Pozycja pacjenta leżąca z uniesioną głową i tułowiem pod kątem 30°
Monitorowanie bilansu wodnego
Obserwowanie stanu przytomności/świadomości pacjenta
Zapobieganie obrzękowi mózgu:
Obserwowanie pacjenta w kierunku objawów sinicy
Pobieranie badań laboratoryjnych
Podawanie tlenu
Podawanie leków p/obrzękowych
Zapobieganie skurczowi naczyń krwionośnych - na zlecenie lekarza podaje się preparat Nimodypiny - we ciągłym wlewie
Stosowanie reżimu łóżkowego
Uregulowanie wypróżnień- (parcie na tłocznię brzuszną zwiększa ciśnienie śródczaszkowe)- dieta lekkostrawna, środki powodujące wypróżnienie (po konsultacji z lekarzem) - Lactuloza
zapewnienie spokoju psychicznego i fizycznego
Przygotowanie do badań specjalistycznych
Udzielanie wsparcia rodzinie, współpraca z rodziną
Zapewnienie bezpieczeństwa choremu
Przygotowanie do zabiegu operacyjnego bądź embolizacji
Sprawuje opiekę po zabiegu
Przygotowanie do embolizacji
W przeddzień zabiegu - pobieranie badań podstawowych, wykonanie zdjęcia klatki piersiowej, EKG, przy braku regularnych wypróżnień - wywołanie wypróżnienia (Enema)
W dzień zabiegu -
pacjent pozostaje na czczo
Przygotowanie pola zabiegu ( golenie pachwin, dezynfekcja)
Ubranie bielizny operacyjnej
Podanie premedykacji na zlecenie lekarza
Zwiezienie pacjenta do pracowni naczyniowej
Opieka po embolizacji
Odbierając pacjenta z pracowni naczyniowej należy zebrać informacje o przebiegu badania, ocenić stan ogólny chorego, ocenić stan przytomności pacjenta i sprawdzić stan opatrunku uciskowego na pachwinie
Przyjęcie na salę intensywnego nadzoru
Ułożenie pacjenta na plecach, z uniesioną górna połowa ciała pod kątem 10-30°, kończyny dolne wyprostowanie w stawach biodrowych i kolanowych
Obserwacja i monitorowanie pacjenta: stanu przytomności, tętna, ciśnienia, temperatury, oddech, źrenice
Kontrola ułożenia kończyny nakłuwanej i opatrunku uciskowego, kontrola zabarwienia kończyny, czucia
Po 4- 6 godz. Usunięcie opatrunku uciskowego i jałowe zabezpieczenie miejsca
Obserwowanie pod katem powikłań oddechowo-krążeniowych i neurologicznych - skurcz naczyń, niedowłady, zaburzenia czucia, zaburzenia świadom
Prowadzenie bilansu wodnego, w dniu zabiegu - płyny przetaczane pozajelitowo
Zapewnić bezpieczeństwo choremu
Dbanie o higienę i potrzeby pacjenta
Likwidacja bólu
Prowadzenie działań rehabilitacyjnych -zmiany ułożenia, wczesne uruchamianie
Prowadzenie działań profilaktycznych
Przygotowanie do samoopieki