MIĘDZYNARODOWY PRZEWOZ OSOB i RZECZY

Zielona Karta to dokument ubezpieczenia pojazdu samochodowego od odpowiedzialności cywilnej w ruchu
międzynarodowym.

Kierowca pracujący w przewozach zagranicznych przejechał 48 godzin w jednym tygodniu. Do ilu godzin musi
zostać ograniczony jego czas jazdy w następnym tygodniu? - 42 godzin.

Kierowca przewożący osoby na międzynarodowych trasach przekraczających promień 50 kilometrów od miejsca
stałego postoju musi posiadać zaświadczenie o zatrudnieniu potwierdzające jego kompetencje zawodowe.

Która z polskich organizacji transportowych jest członkiem IRU? Zrzeszenie Międzynarodowych Przewoźników
Drogowych.

Międzynarodowe przewozy osób taborem samochodowym objęte są stawką podatkową 0 % na odcinku
zagranicznym i 8 % na odcinku krajowym.

Ceny biletów w międzynarodowej komunikacji pasażerskiej nie są dotowane.

Który z niżej wymienionych podmiotów jest upoważniony przez ministra właściwego do spraw transportu do
wydawania licencji na międzynarodowy transport drogowy ?
GITD – Główny Inspektorat Transportu Drogowego

Kserokopia dowodu osobistego z numerem PESEL właściciela przedsiębiorstwa nie jest wymagany przy wniosku
o uzyskanie licencji na międzynarodowy transport drogowy.

Jeżeli przewoźnikowi cofnięto zezwolenie zagraniczne na wykonywanie międzynarodowego transportu
drogowego osób, to o jego ponowne wydanie może ubiegać się ponownie po upływie 3 lat.

Wykaz kierowców obsługujących daną linie komunikacyjną nie jest wymagany do wniosku o uzyskanie
zezwolenia w międzynarodowym regularnym przewozie osób?

W międzynarodowym okazjonalnym przewozie osób kierowca nie musi posiadać w pojeździe cennika za bilety.

Stały dowóz wczasowiczów do ośrodka wczasowego w Hiszpanii nie jest przewozem okazjonalnym.

Koordynacji rozkładów jazdy w międzynarodowych regularnych przewozach osób dokonuje organ upoważniony
przez ministra właściwego do spraw transportu do udzielania zezwoleń na wykonywanie międzynarodowych
przewozów regularnych.

Umowy bilateralne dotyczące transportu drogowego zawierane są przez rządy.

Które z niżej wymienionych przejść granicznych nie leży na granicy z Niemcami? Głuchołazy.

Przy przekraczaniu granicy w międzynarodowej komunikacji osób pasażerowie podlegają procedurze celnej.
Podróżny musi udokumentować wywóz środków płatniczych, jeżeli ich wartość przekracza 5 000 euro. Paliwo w
ilości do 200 litrów przewożone w zbiorniku autobusu nie podlega cleniu. Kierowca autobusu podlega takiej samej
procedurze celnej jak wiezieni przez niego pasażerowie

Zaświadczenie potwierdzające zatrudnienie kierowcy nie wymaga od kierowcy w międzynarodowych przewozach
osób spełnienia większych wymagań niż w przypadku przewozów krajowych, ponieważ te wymogi są takie same.

Polskie prawo jazdy jest uznawane tylko w tych krajach, które uznały Konwencję Wiedeńską, a w pozostałych
krajach wymagane jest międzynarodowe prawo jazdy.

Aby posiadać prawo do wykonywania międzynarodowego zarobkowego drogowego przewozu rzeczy należy
uzyskać licencję.

Opłaty za wjazd do innego kraju samochodem ciężarowym o wieku większym niż 7 lat nie występują w
międzynarodowym drogowym transporcie rzeczy.

Celem Konwencji Wiedeńskich jest międzynarodowe ujednolicenie przepisów ruchu drogowego w krajach
członkowskich. Konwencja ta nie reguluje dopuszczalnej prędkości pojazdów.

Pojazdów samochodowych prowadzonych przez kierowców zagranicznych przeznaczonych do przewozu nie
więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą wykorzystywanych w przewozach na potrzeby własne nie może kontrolować
inspektor transportu samochodowego.

Dowodem zawarcia umowy przewozowej na międzynarodowy przewóz rzeczy jest potwierdzony przez
przewoźnika list przewozowy CMR.

Regularny tygodniowy okres odpoczynku kierowcy w przewozach międzynarodowych nie powinien być mniejszy
niż 45 kolejnych godzin.

FIATA to międzynarodowa organizacja zrzeszająca spedytorów wszystkich rodzajów transportu

Stawki podatku VAT w międzynarodowym transporcie drogowym w krajach spoza Unii Europejskiej są zależne
od wewnętrznych uregulowań prawnych tych krajów.

INCOTERMS 2000 reguluje stosunki między nadawcą i odbiorcą.

Cło od przewożonego ładunku nie może być podstawą kalkulacji ceny za przewóz przesyłki w międzynarodowym
transporcie rzeczy?

Aby posiadać prawo do wykonywania zarobkowego międzynarodowego transportu drogowego, należy uzyskać
odpowiednią licencję.

Posiadając zezwolenie CEMT/EKMT jest możliwość przewozu tylko pojazdem zarejestrowanym w kraju i
będącym członkiem Europejskiej Konferencji Ministrów Transportu

Konwencja nie rozstrzyga kto ma obowiązek wystawienia międzynarodowego listu przewozowego CMR,
natomiast określa, że ma go podpisać nadawca i przewoźnik

Konwencja CMR jest aktem prawnym dotyczącym przewozów w międzynarodowym transporcie drogowym
rzeczy.

Spełnienie wymagań udzielenia licencji na wykonywanie międzynarodowego przewozu rzeczy może być
kontrolowane przez Ministra właściwego do spraw transportu lub osobę przez niego upoważnioną.

Zezwolenia przewozowe EKMT są przydzielane dla krajów należących do systemu EKMT.

Który z niżej podanych szlaków drogowych jest oznaczony symbolem E75?
Gdańsk - Łódź - Cieszyn - Bratysława - Budapeszt - Belgrad - Ateny

Dowodem stosowania wspólnej procedury tranzytowej obowiązującej w krajach Unii Europejskiej w transporcie
międzynarodowym jest dokument T1, T2 lub T2F.

Polskie prawo jazdy jest uznawane przez kontrolę ruchu drogowego tylko w tych krajach, które uznały Konwencję
Wiedeńską, a w pozostałych krajach wymagane jest międzynarodowe prawo jazdy.

Pojazdów samochodowych o masie całkowitej do 3,5 tony wykorzystanych w przewozach zarobkowych
prowadzonych przez kierowców zagranicznych nie może kontrolować inspektor transportu drogowego.

W rozumieniu Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD uznaje się, że
przedsiębiorstwo posiada zakład w Umawiającym się Państwie zawsze, gdy spółka mająca siedzibę w
Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę, która ma siedzibę w drugim
Umawiającym się Państwie, albo która prowadzi działalność w tym drugim Państwie.

Zgodnie z Konwencją Modelową w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD, głównym kryterium używanym
dla określenia zakresu nieograniczonego obowiązku podatkowego osoby fizycznej jest miejsce zamieszkania na
terytorium danego państwa.

Zakładem, w rozumieniu Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD, nie jest
placówka, która służy wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla
przedsiębiorstwa.

Nabywcą usługi wewnątrz wspólnotowego transportu towarów świadczonej przez podatnika z Niemiec jest
podatnik, zarejestrowany w ewidencji działalności gospodarczej w Polsce, będący czynnym podatnikiem
VAT. Podatnik ten jest również zarejestrowany dla potrzeb VAT w Czechach. Do faktury nabywca podał
NIP, pod którym zarejestrowany jest dla VAT w Czechach. Wg regulacji art. 47 Dyrektywy 2006/112/WE ,
miejsce świadczenia dla tej usługi to Czechy.

Do wewnątrz wspólnotowego nabycia towarów, w myśl przepisów Dyrektywy VAT 2006/112/WE, stosuje się
stawkę, która ma zastosowanie do dostaw takich samych towarów na terytorium państwa członkowskiego.

Na gruncie Dyrektywy 2006/112/WE „środki transportu” oznaczają lądowe pojazdy silnikowe, o pojemności
silnika przekraczającej 48 centymetrów sześciennych lub których moc przekracza 7,2 kilowata.

Metoda zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, określana metodą wyłączenia (zwolnienia) występuje w
następujących dwóch formach wyłączenie pełne (bez progresji) i wyłączenie z progresją.

Stosowana w polskim prawie podatkowym metoda zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, określana mianem
„wyłączenia z progresją”, polega na tym, że dochód osiągnięty w drugim państwie (państwie źródła) jest
wyłączony z opodatkowania w państwie rezydencji, ale stawkę podatku od dochodu uzyskanego w państwie
rezydencji ustala się biorąc pod uwagę cały dochód (łącznie z dochodem uzyskanym w drugim państwie.

Stosowana w polskim prawie podatkowym metoda zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, określana mianem
„zaliczenia” („kredytu podatkowego”, ,,kredytu zwykłego”), polega na odliczeniu podatku zapłaconego za granicą,
jednakże tylko do wysokości kwoty podatku, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany za granicą.

Zezwolenie zagraniczne to dokument otrzymany na podstawie umowy międzynarodowej od właściwego
organu innego państwa lub organizacji międzynarodowej przez właściwy organ Rzeczypospolitej Polskiej
przekazywany przewoźnikowi drogowemu i upoważniający go do wykonywania międzynarodowego
transportu drogowego, jednokrotnie lub wielokrotnie, do lub z terytorium państwa określonego w zezwoleniu
lub tranzytem przez jego terytorium.

Organem właściwym w sprawach udzielenia, odmowy udzielenia, zmiany lub cofnięcia licencji w zakresie
międzynarodowego transportu drogowego jest Minister właściwy do spraw transportu.

Do wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywanie przewozów regularnych w międzynarodowym transporcie
drogowym nie dołącza się wstępnej kalkulacji kosztów i przychodów (biznesplan).

Minister właściwy do spraw transportu może odmówić udzielenia zezwolenia na wykonywanie przewozów
regularnych, wahadłowych lub okazjonalnych w międzynarodowym transporcie drogowym, gdy przedsiębiorca
nie wykonuje, na skutek okoliczności zależnych od niego, przewozów regularnych co najmniej przez 3
miesiące.

Przy wykonywaniu przewozów wahadłowych i okazjonalnych w międzynarodowym transporcie drogowym
wymagany jest formularz jazdy. Formularz nie musi zawierać informacji o liczbie miejsc postojowych.

Wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego rzeczy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
przez zagranicznego przewoźnika drogowego wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw transportu.
Zezwolenie wydawane jest na okres nieprzekraczający danego roku kalendarzowego.

Ś

wiadectwo kierowcy wydaje się przedsiębiorcy na okres do 5 lat.

Status upoważnionego przedsiębiorcy (AEO) przysługuje każdej osobie spełniającej kryteria określone we
Wspólnotowym Kodeksie Celnym.

Do wartości celnej dolicza się m.in. koszty transportu nie ujęte w fakturze poniesione poza granicą obszaru
Wspólnoty.


Krajowe koszty transportu towarów importowanych podnoszą podstawę opodatkowania podatkiem VAT.

Nałożony w ustawie o prawie dewizowym na rezydentów i nie rezydentów obowiązek korzystania z pośrednictwa
uprawnionych banków odnosi się do przekazów pieniężnych za granicę oraz rozliczeń w kraju związanych z
obrotem dewizowym, których wartość przekracza równowartość 15 000 euro.

W kantorach waluty obce mogą kupować wszyscy rezydenci i nierezydenci.

Dokonywanie w kraju miedzy nierezydentami rozliczeń w walutach obcych nie wymaga zezwolenia dewizowego,
jeżeli takie rozliczenia następują za pośrednictwem uprawnionych banków.

Kraje trzecie w rozumieniu prawa dewizowego to kraje nie należące ani do Unii Europejskiej, ani do OECD, ani do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Dewizami, w rozumieniu ustawy - Prawo dewizowe, są papiery wartościowe oraz inne dokumenty pełniące funkcję
ś

rodka płatniczego, wystawione w walutach obcych.

Z jaką procedurą celną należy łączyć zastosowanie karnetu ATA procedurą odprawy czasowej.

Sprostowanie zgłoszenia celnego nie jest możliwe w sytuacji gdy organ celny poinformował o zamiarze
przeprowadzenia rewizji celnej.

Przeznaczenie celne– powrotny wywóz dotyczy tylko towarów niewspólnotowych.

Droga celna to droga prowadząca z granicy do granicznego urzędu celnego.

System ECS umożliwia elektroniczne potwierdzenie wywozu towarów.

Zwolnienie towaru w ramach odprawy celnej następuje gdy powstaje dług celny - po zapłaceniu kwoty wynikającej
z tego długu lub po jej zabezpieczeniu.

Spośród gospodarczych procedur celnych zawieszenie płatności należności celnych przywozowych powodują
niektóre, w tym procedura składu celnego.

Zgłoszenia Inrastat dotyczą obrotu wewnątrzwspólnotowego towarów.

Przy przeliczaniu walut obcych na złote polskie (PLN) w celu ustalenia wartości celnej stosuje się kursy sprzedaży
waluty krajowej w stosunku do walut obcych.

W myśl KONWENCJI O UMOWIE MIĘDZYNARODOWEGO PRZEWOZU DROGOWEGO TOWARÓW
(CMR) dowodem zawarcia umowy przewozu jest list przewozowy.

Jeżeli na podstawie postanowień Konwencji CMR przewoźnik obowiązany jest zapłacić odszkodowanie za
całkowite lub częściowe zaginięcie towaru, odszkodowanie to, w przypadku braku deklaracji wartości przesyłki,
nie może przekraczać 25 franków za kilogram brakującej wagi brutto.

Na podstawie Konwencji CMR osoba uprawniona może żądać od przewoźnika odsetek od kwoty odszkodowania.
Odsetki te wynoszą 5% rocznie od dnia skierowania pisemnej reklamacji do przewoźnika.

Opóźnienie dostawy może stanowić podstawę do odszkodowania tylko wówczas, gdy zastrzeżenie zostało
skierowane na piśmie w terminie 21 dni od dnia postawienia towaru do dyspozycji odbiorcy.

Zaświadczenie ADR jest wydawane przez jednostkę prowadzącą kurs na okres 5 lat.

Dowodem zawarcia umowy przewozowej na międzynarodowy przewóz rzeczy jest potwierdzony przez
przewoźnika list przewozowy CMR.

Ubezpieczenie ładunku w międzynarodowych przewozach rzeczy nie jest obowiązkowe i decyzja w tej sprawie
należy wyłącznie do przewoźnika.

Który z niżej podanych podzielonych czasów odpoczynku kierowcy jest zgodny z konwencją AETR?
ODP.: 8 godzin + 1 godzina + 3 godziny.

Normy EURO definiują minimalne wymagania w stosunku do toksyczności spalin wydzielanych przez silnik
pojazdu.

Polska jest sygnatariuszem Konwencji CMR.

Przewóz ładunków ponadnormatywnych nie może odbywać się dowolnymi drogami, gdyż może odbywać się tylko
trasami wyznaczonymi przez określoną dyrekcję dróg publicznych.

Autobusy wykorzystywane do przewozów pasażerskich w ramach Umowy INTERBUS nie muszą mieć certyfikat
ekologiczny (EURO)

, ale jest to pożądane, a w niektórych państwach może być wymagane.

Umowy bilateralne dotyczące transportu drogowego zawierane są na poziomie rządów.

Organizacja IRU to międzynarodowa Organizacja Przewoźników Transportu Drogowego.

Zezwolenie zagraniczne na kraje trzecie jest zezwoleniem umożliwiającym przewóz towaru między dwoma
krajami innymi niż kraj rejestracji pojazdu.

Na przewozy kabotażowe zezwolenie dla polskiego przewoźnika wydaje minister właściwy d/s transportu kraju, w
którym przewozy są wykonywane.

Konwencja TIR reguluje zasady przewozu towarów bez przeładunku przez jedną lub kilka granic.

Przewoźnik sprzedając podróżnemu bilet na międzynarodowy przewóz regularny musi mu zapewnić dowiezienie
do punktu docelowego pod warunkiem, że podróżny zostanie przepuszczony przez służby graniczne lub celne na
całej trasie przewozu.

Ubezpieczenie bagażu pasażera jest ubezpieczeniem dobrowolnym zawieranym pomiędzy podróżnym, a
ubezpieczycielem, przy czym przewoźnik może być pośrednikiem tej transakcji.

Zgodnie z Umową AETR, po przepracowaniu 4,5 godzin, kierowcy przysługuje przerwa w jeździe w łącznej ilości
nie mniejszej niż 45 minut.

Uzyskana licencja w międzynarodowym przewozie rzeczy upoważnia do wykonywania tych przewozów
krajowych.

Opóźnienie w składaniu obowiązującej sprawozdawczości do urzędu statystycznego nie może być podstawą
cofnięcia licencji.

Zgodnie z Umową AETR dzienny odpoczynek kierowcy może być wykorzystany w pojeździe, jeżeli pojazd ten
jest wyposażony w leżankę i znajduje się na postoju.

Zgodnie z Umową AETR minimalny wiek kierowców przydzielonych do przewozów towarów pojazdami o
dopuszczalnej masie całkowitej mniejszej lub równej 7,5 ton wynosi 18 lat.

Zgodnie z Umową AETR kierowcy przydzieleni do przewozów pasażerów muszą mieć co najmniej 21 lat

Kierowcy przydzieleni do przewozów pasażerów na trasach przekraczających promień 50 kilometrów od miejsca -
normalnej bazy pojazdów, muszą, zgodnie z Umową AETR spełnić jeden z poniższych warunków co najmniej
przez jeden rok wykonywali działalność kierowcy, przydzielonego do przewozów towarowych, pojazdów o
dopuszczalnej masie całkowitej ponad 3,5 tony.

Zgodnie z Umową AETR kierowca powinien, najwyżej po sześciu dziennych okresach prowadzenia, wziąć
45.godzinny odpoczynek tygodniowy.

Przewozy regularne specjalne objęte umową zawartą pomiędzy organizatorem i przewoźnikiem nie wymagają
zezwolenia.

Przewoźnik wykonujący przewozy okazjonalne musi wypełnić formularz jazdy przed każdą podróżą.

Bilet na transport nie musi zawierać informacji o punkcie wyjazdu, punktach przesiadkowych i punkcie przyjazdu.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady NR 3821/85 okresowe badania tachografów są przeprowadzane co dwa lata.