WYKŁAD 14:
Pułapki motywacji osiągnięć; korupcja jako pochodna kultury:
•
Edward Banfield – „amoralny familizm”: silna orientacja prorodzinna, tendencja do
popierania swoich i odwzajemniania usług – prowadzi do korupcji (np. Sycylia)
•
Robert Merton – koncepcja środków i celów; korupcja – umotywowane zachowanie
wynikające z presji społecznej; prowadzi do naruszenia norm
Korupcja a motyw sukcesu:
•
W kulturach przywiązujących duże znaczenie do sukcesu ekonomicznego, a jednocześnie o
ograniczonym dostępie do możliwości (np. z powodu edukacji) – poziom korupcji jest duży
(Rosja, Korea Płd., Turcja, Polska) – czyli w latach 90-tych XX wieku – kraje o wysokim
zróżnicowaniu społecznym, z rozbudzonym motywem sukcesu ekonomicznego są bardziej niż
inne podatne na korupcję (plus familizm) – pokusa korupcji stworzona przez nacisk na
osiągnięcia (przy małych możliwościach)
Lęk przed sukcesem (Horner, 1972r.):
•
Gdy jednostka zbliża się do zachowań czy wyników, które mogą być uznane za sukces –
oczuwa strach; przykłady: kobiety w kulturach, gdzie sukces jest rozbieżny z percepcją
kobiecości; mężczyźni – gdy jako chłopcy rywalizowali z ojcem i byli karani (np. wybuchami
gniewu), gdy w jakiejś formie udało im się wygrać z ojcem
Uwarunkowania sukcesu w Polsce:
•
Badania z końca lat 90-tych: sukces ekonomiczny pracowników najemnych:
Wykształcenie +
Płeć (m>k)
Wielkość miejscowości +
Liczba godzin pracy w tygodniu +
Autorytaryzm/konserwatyzm –
Predyktory sukcesu ekonomicznego przedsiębiorców:
•
Autorytaryzm –
•
Liberalna postawa wobec prawa (co nie jest zakazane, jest dozwolone; prawo jest po to by je
omijać) +
Predyktory sukcesu społecznego (miejsca na drabinie Cantrilla):
•
Pracownicy najemni:
Wykształcenie +
Poczucie skuteczności +
Płeć (m>k)
Zaufanie do ludzi +
Autorytaryzm –
Liczba godzin pracy w tygodniu –
•
Przedsiębiorcy:
Poczucie skuteczności +
Wartości stabilizacyjno-rodzinne –
Predyktory sukcesu na studiach psychologicznych:
•
Zdolność odraczania gratyfikacji +
•
Optymizm finansowy –
•
Wpływ szkoły i rodziców na decyzje –
•
Autorytaryzm –
•
Sytuacja finansowa rodziny +
•
Umiejętność planowania czasu +
•
Tolerancja odmienności +
•
Dewiacyjna orientacja wobec studiów i zawodu –
•
Oceny maturalne +
Motyw sprawiedliwości:
•
Szerokie pojęcie przywoływane w różnych kontekstach; zwykle wtedy gdy mamy do czynienia
z jakąś formą dzielenia dóbr materialnych i niematerialnych, kar i nagród, zasług, inwestycji
•
Określenia sprawiedliwości: alokacyjna, dystrybucyjna, retrybucyjna, proceduralna,
wyrównawcza (merytokratyczna), równościowa, według potrzeb, immanentna
Podstawowe problemy teoretyczne: centralność i liczba (rodzaj) reguł:
•
Centralność normy sprawiedliwości; dwa stanowiska:
Sprawiedliwość centralną i powszechną normą i regułą we wszystkich dziedzinach
życia (Homans, Lerner, Walsterowie, Berscheid)
Sprawiedliwość – ważny, ale nie podstawowy motyw, nie zawsze autonomiczny
wyznacznik decyzji (i ich ocen) o podziale dóbr (Leventhal, Karuza, Frey, Mikula);
funkcjonowanie społeczne wymaga respektowania wielu wartości i reguł.
Sprawiedliwość jest dość powszechnie akceptowaną wartością – stąd jest
nadużywana, traktowana jako usprawiedliwienie, racjonalizacja moralna
Motyw sprawiedliwości – motyw zysku:
•
Odwoływanie się do normy sprawiedliwości jest korzystne dla decydenta – część
odpowiedzialności za decyzję „spada” na pozaosobiste normy + zyskuje się pozytywny
wizerunek osoby sprawiedliwej, respektującej zasady fair-play
•
Poczucie, że postępuje się sprawiedliwie jest nagradzające, a poczucie niesprawiedliwości
działa jak dysonans, jak kara; dlatego jednostka dąży do przywrócenia sprawiedliwości
•
Sprawiedliwość – moralna racjonalizacja własnych korzyści; usprawiedliwianie nierówności
(Adams, Kay, Sidanius)
•
Przy szerokim rozumieniu „zysku” – motyw sprawiedliwości nie jest z nim sprzeczny – max
korzyści
Zysk i sprawiedliwość stają się przeciwstawnymi motywami:
•
Gdy działamy w warunkach względnej równowagi ekonomicznej, nie spodziewamy się
zmiany na gorsze, nie grozi nam bezrobocie, czujemy się bezpiecznie – przeważa motyw
sprawiedliwości; gdy brak stabilizacji – wzrasta przewaga dążenia do zysku (Jaques, 1961r.)
Dwa główne sposoby rozwiązywania problemów alokacji:
•
Słuszność i równość; każdy ma specyficzne uwarunkowania systemowe i indywidualne:
Systemowe uwarunkowania preferencji równościowych: akceptacja wartości
równości i kooperacji; niski poziom rozwoju ekonomicznego; charakter produkcji nie
wymaga wysokich kwalifikacji kadry; duża liczba niewykwalifikowanych pracowników
System uwarunkowania preferencji słusznościowych: zewnątrzsterowność,
nastawienie na odbiór społeczny jako grupy silnej, aktywnej, skutecznie rywalizującej
+ homogeniczna percepcja innych jako wyłącznie rywalizujących; wysoko
wykształcona kadra; złożone technologie
Uwarunkowania indywidualne preferencji równości i słuszności:
•
Położenie społeczne (różne szanse, różne wychowanie – poczucie kontroli)
•
Cele grupy: produktywność vs. dobre relacje
•
Reguła grzeczności: jak wypadam lepiej – proponuję równość; jak gorzej – słuszność
•
Poziom rozwoju moralnego
•
Różnice w potrzebie afiliacji, aprobaty, osiągnięć
•
Rodzaj dzielonych zasobów (zastane, produkowane)
Odpowiedzialność – szczególny rodzaj „wkładu” – teoria Jaquesa:
•
Płaca sprawiedliwa – adekwatna dla danego rodzaju pracy i stanowiska, które określają
psychologiczną trudność pracy
•
Praca trudniejsza – wymagająca większego wysiłku psychicznego; ów wysiłek jest mierzony
(wskaźnikowany) poziomem odpowiedzialności pracownika
•
Wskaźnik odpowiedzialności – rozpiętość czasowa między ukończeniem zadania a kontrolą
jego poziomu wykonania; im więcej czasu do końca pracy (wykonanego zadania) do jej oceny
– tym więcej samodzielnych decyzji podejmuje wykonawca, nie mając informacji zwrotnych
zewnętrznych o skutkach swej pracy – stąd większa jego osobista odpowiedzialność
Odpowiedzialność – to koszt pracy, wymaga wynagrodzenia:
•
Skoro praca na odpowiedzialnym stanowisku wymaga przewidywania skutków różnych
alternatywnych sposobów postępowania, samodzielnego doboru optymalnych rozwiązań –
wymaga specyficznych zdolności pracownika (samokontroli, trafnego podejmowania decyzji)
•
Zdolność ta jest związana z umiejętnością krytycznego dysponowania pieniędzmi
•
Jaques wyróżnia trzy formy dysponowania pieniędzmi:
Krytyczna
Bezkrytyczna
Kompulsywna (nadmierny krytycyzm przy zakupie)
Formy przywracania sprawiedliwości – teoria Adamsa:
•
Manipulacja własnymi kosztami i nakładami oraz ich percepcją
•
Manipulacja kosztami i nagrodami innych i/lub ich percepcją
•
Zmiany grupy odniesienia
•
Ucieczka od sytuacji niesprawiedliwości; wszystkie te formy „przywracania sprawiedliwości”
mają konsekwencje dla jakości i ilości wykonanej pracy oraz skutki długodystansowe – dla
samooceny; zależą od tego czy wynagrodzenie płacone jest za zadania (praca akordowa) czy
za jakiś okres (dniówka czy miesiąc)
Konsekwencje niesprawiedliwego niedopłacania – badanie Adamsa:
•
Ogłoszenie o zatrudnieniu osób przeprowadzających wywiady; zmienne niezależne: płaca za
wywiad lub za godzinę oraz wytworzone poczucie niedopłacania (inni z takimi samymi
umiejętnościami otrzymywali więcej) lub przepłacania (inni – mniej lub mają mniejsze
umiejętności)
•
Wynik główny: przy płacy za godzinę przy niedopłacaniu wystąpiła zmniejszona
produktywność (mniej lub krótsze wywiady); przy płacy na akord: więcej produktów o gorszej
jakości
•
Osoby niedopłacane oceniały zadanie jako ciekawsze i prostsze niż te, które wynagradzano
sprawiedliwie
Konsekwencje niedopłacania:
•
Gdy człowiek niesprawiedliwie wynagradzany (niedopłacany) – nie może zmienić swoich
nakładów – przywraca poczucie niesprawiedliwości poprzez:
W kolejnych alokacjach „wyrównuje” relacje między wkładami a nagrodami – gdy był
poprzednio niedopłacany teraz daje sobie więcej; gdy był przepłacany daje sobie
mniej
•
Przy skrajnym niedopłaceniu następuje dewaluacja samooceny
•
Duża fluktuacja kadry, niezadowolenie, konflikty, agresja, strajki
•
Reakcja eksplozyjna, wybuchy gwałtownego protestu
Poczucie sprawiedliwości a kreatywność (Clark, James, 1999r.):
•
Poczucie sprawiedliwości w firmie wiąże się z dobrym nastrojem, mniejszym stresem i lepszą
pracą; poczucie niesprawiedliwości – ze złym nastrojem, stresem, gorszą pracą
•
A co z kreatywnością pracowników?
•
Kreatywność pozytywna i negatywna:
Pozytywna – opracowanie idei, pomysłów, rozwiązań, które mogą być użyte dla
pozytywnych celów
Negatywna – opracowanie nowych idei dla celów negatywnych
Negatywna i pozytywna kreatywność a sprawiedliwość:
•
Eksperyment: wytwarzano poczucie sprawiedliwości bądź niesprawiedliwości (wytwarzano
oczekiwanie nagród za udział, następnie dotrzymywano obietnic lub nie); następnie
mierzono kreatywność:
Pozytywną: jak wyciągnąć własną, niekomercyjną organizację z problemów
finansowych
Negatywną: jak w walce o kontrakt poinformować klienta, iż konkurencyjny
właściciel (także oferujący podobne usługi) jest alkoholikiem
Wyniki: oceny ilości i jakości pomysłów:
•
Jakość pomysłów jest pozytywnie związana z ich liczbą a także z liczbą pomysłów
negatywnych i ich jakością
•
Więcej pomysłów pozytywnych – w sytuacji sprawiedliwego traktowania niż
niesprawiedliwego
•
Więcej pomysłów negatywnych – w sytuacji niesprawiedliwego traktowania, ale ich jakość
nie była lepsza niż w sytuacji sprawiedliwej
•
Interpretacja: niesprawiedliwość wzbudza złe emocje, radzenie sobie z którymi zajmuje
zasoby poznawcze pracownika, stąd gorsza jakość produktów (idei)
•
Klienci firm, w których pracownicy czują się niesprawiedliwie traktowani odczuwają gorszą
jakość usług (badanie pracowników sieci hoteli)
Perspektywa a oceny sprawiedliwości:
•
Obserwatorzy są bardziej normatywni niż aktorzy, dla których reguła słuszności jest często
tylko usprawiedliwieniem reguły maksymalizacji własnego zysku
•
Obserwatorzy przy ocenie sprawiedliwości inaczej niż aktorzy uwzględniają rolę typu relacji
między ludźmi uczestniczącymi w procesie alokacji dóbr; np. sądzą, że zasada wg potrzeb jest
najbardziej sprawiedliwa wśród przyjaciół, natomiast aktorzy – każdą regułę alokacji dóbr
wśród przyjaciół oceniają jako bardziej sprawiedliwą niż wśród osób obojętnych niż
skonfliktowanych
Koncepcja wiary w sprawiedliwy świat (M. Lerner, 1980r., 2003r.):
•
Założenie: ludzie mają potrzebę wiary w to, że ludzie zwykle dostają w życiu to na co
zasługują
•
Funkcja tej wiary: pozwala na traktowanie świata jako przewidywalnego, w dużym stopniu
kontrolowalnego; łatwiej żyć w takim świecie, w którym nagrody spotykają dobrych,
pracowitych i uczciwych a kary – złych
•
Związki tej wiary z indywidualizmem i protestancką etyką pracy
Człowiek uczy się reguł sprawiedliwego postępowania; swoistego kontraktu:
•
Różne reguły są sprawiedliwe, zależnie od percepcji człowieka na dwóch wymiarach relacji:
Stopnia bliskości (dystansu)
W kategoriach osoby vs. funkcji (pozycji)
•
Rodzaje relacji wg bliskości:
Identyczność
Wspólnota lub podobieństwo
Odrębność (los podmiotu może być związany z losem innego, ale relacje są
antagonistyczne, rywalizujące)
Co jest sprawiedliwe – zależy wobec kogo:
•
Gdy drugi człowiek spostrzegany jest jako osoba:
Zaspokajanie potrzeb – gdy relacja identyczności
Wzajemność – gdy podobieństwo łączy ludzi
Normy prawne – gdy relacja odrębności
Gdy drugi człowiek jest widziany w kategoriach pozycji sprawiedliwe jest:
•
Postępowanie szanujące zobowiązania – gdy łączy relacja identyczności
•
Postępowanie wg indywidualnych wkładów – gdy pełnione są podobne role (pozycje)
•
Postępowanie wg własnego interesu – gdy role są antagonistyczne
Eksperyment Lernera i Simmonsa: od czego zależy reakcja na niesprawiedliwość:
•
Schemat badania: jak w eksperymencie Milgrama: film z przebiegu sesji uczenia przy pomocy
szoków elektrycznych
•
Zmienna zależna: percepcja ofiary („ucznia”)
•
Zmienne niezależne:
Możliwość własnego wpływu na obserwowaną sytuację (eksperyment trwa lub już
jest zakończony)
Informacja o tym czy ofiara wiedziała co ją czeka
•
Obwinianie ofiar – gdy brak poczucia wpływu i zgoda „ucznia” na badanie
Co utrudnia aktywizację poczucia niesprawiedliwości (Lerner, Deutsch):
•
Myślenie, że ofiara zasługuje na swój los
•
Myślenie, że sytuacja jest „przejściowa”, polepsza się
•
Wiara, że robi się coś, czego od nas oczekują, a do pomagania są specyficzne instytucje
powołane do tego celu
•
Nieświadomość cierpień i krzywd ofiary – brak kontaktu
•
Poczucie beznadziejności sytuacji i własnej bezradności
•
Wyłączenie ofiary z definicji zbiorowości, wobec której stosuje się normy moralne
(dehumanizacja)
•
Przypisywanie ofiarom chęci czy zamiaru ataku
•
Obawa przed upokorzeniem czy krzywdą ze strony ofiar lub innych – gdy przyjdzie się z
pomocą
Korelaty wiary w sprawiedliwy świat (Rubin, Peplau, 1976r.):
•
Autorytaryzm
•
Negatywne postawy wobec chorych na AIDS
•
Religijność
•
Usprawiedliwianie społecznych nierówności
•
Ale i poczucie kontroli (przynajmniej poznawczej)
Badanie: Immanentna sprawiedliwość w wyjaśnianiu sytuacji negatywnej:
•
Uczestnicy: studenci kulturoznawstwa i socjologii SWPS, 62 osoby, wiek: 19-23 lata; losowo
przydzielani do jednej z dwóch grup, różniących się rodzajem informacji o bohaterze –
osobie, która uległa wypadkowi (potrącenie przez samochód)
•
Cover story: badanie przedstawiano jako eksperyment nad rolą źródła informacji (tekst
online vs. tekst drukowany) w procesie przetwarzania informacji o ludziach. Eksperymentator
ostentacyjnie drukował w obecności osoby badanej dwa teksty, kolejno wręczał je badanemu
z informacją, iż w innej grupie te same teksty są czytane online. Pierwszy tekst dotyczył
medycznych informacji na temat skutków picia kawy. Badani proszeni byli o wypełnienie
kwestionariusza oceniającego wiarygodność tekstu
•
Manipulacja zmienną niezależną (charakterystyka negatywna versus pozytywna) bohatera:
badanym wręczano długi wydrukowany tekst zatytułowany „Historia Adama Z.”.
Przedstawiono w nim historię człowieka w średnim wieku, żonatego, ojca dwojga dzieci,
który uległ poważnemu wypadkowi: został potrącony na pasach przez rozpędzony samochód.
W grupie 1 uczestnicy dowiadywali się, iż przed wypadkiem Adam Z. – dobry mąż i ojciec –
był w biurze podróży, gdzie kupował wakacje do Włoch dla całej rodziny; w grupie 2 –
informowano, że Adam, który od lat oszukiwał swoją żonę i nie dbał o dzieci – był w biurze
podróży wraz ze swoją kochanką i kupował wakacje do Włoch dla nich dwojga
•
Pomiar zmiennych zależnych: po przeczytaniu historyjki badani odpowiadali na następujące
pytania:
W jakim stopniu Pani/a zdaniem wypadek Adama był rezultatem jego wizyty w biurze
podróży? Skala od 1 (wcale) do 7 (w dużym stopniu) – pomiar siły immanentnej
sprawiedliwości
W jakim stopniu jest Pan/i przekonany/a, że Adam zasługiwał na to co go spotkało?
Skala od 1 (wcale) do 7 (bardzo zasługiwał) – pomiar zasługiwania
Jakim człowiekiem jest Adam? Skala od 1 (bardzo złym) do 7 (bardzo dobrym) –
pomiar oceny człowieka
W jakim stopniu możesz przewidzieć jak Adam będzie zachowywał się w przyszłości?
Skala od 1 (w bardzo małym) do 7 (w bardzo dużym) – pomiar poznawczej kontroli
•
Wyniki – zły i dobry człowiek:
Wierny: M=5,8; SD=1,14
Niewierny: M=3,2; SD=1,02
•
Wyniki – zasługiwał wcale/bardzo:
Wierny: M=1,3; SD=0,80
Niewierny: M=4,2; SD=1,60
•
Wyniki – kontrola poznawcza:
Wierny: M=1,1, SD=0,07
Niewierny: M=3,5, SD=1,30