10
www.gazetapodatkowa.pl
Gazeta Podatkowa nr 25 • 27.03.2008 r.
RACHUNKOWOŚĆ DLA KAŻDEGO
Porady eksperta
Koszty dokształcania pracownika
Pracownik zatrudniony na umowę o pracę od lutego br. podjął naukę na
studiach podyplomowych. Kierunek studiów jest ściśle związany z zajmo-
wanym przez niego stanowiskiem. Firma zobowiązała się do zwrotu pra-
cownikowi wydatków z tytułu opłaty czesnego oraz kosztów przejazdu do
szkoły. Jak prawidłowo ująć takie wydatki w księgach rachunkowych?
O finansowaniu szkoleń pracowników mówi § 4 ust. 2 i § 5 ust. 1 rozporządzenia
Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie zasad
i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych
(Dz. U. z 1993 r. nr 103, poz. 472 ze zm.). Niezależnie od tego, czy pracownik podjął
naukę w szkole na podstawie skierowania zakładu pracy, czy też bez skierowania, zakład
pracy może przyznać pracownikowi dodatkowe świadczenia, tj.:
1) zwrócić koszty przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obowią-
zujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju, o ile nauka odbywa się
w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy pracownika,
2) pokryć koszty podręczników i innych materiałów szkoleniowych,
3) pokryć opłaty za naukę, pobierane przez szkołę.
Pracownik może zwrócić się z wnioskiem o pokrycie takich kosztów, załączając
zaświadczenie o odbywaniu nauki oraz dokumenty potwierdzające ich poniesienie,
np. dowody wpłaty czesnego, faktury za zakup książek, bilety. Na tej podstawie kie-
rownik jednostki może postanowić o zrefundowaniu pracownikowi całości bądź części
kosztów. Wydatki z tego tytułu księguje się w koszty działalności operacyjnej.
Ewidencja księgowa pokrycia pracownikowi wydatków związanych z jego dokształ-
caniem może wyglądać następująco:
1. Pisemna decyzja kierownika jednostki w sprawie refundacji kosztów dokształ-
cania pracownika:
–
Wn konto 40 „Koszty według rodzajów” (w analityce: Ubezpieczenia społeczne
i inne świadczenia – dokształcanie pracowników) lub konto zespołu 5,
–
Ma konto 23 „Rozrachunki z pracownikami” (w analityce: Konto imienne
pracownika).
2. KW lub WB – wypłata pracownikowi zatwierdzonej kwoty refundacji:
–
Wn konto 23 „Rozrachunki z pracownikami” (w analityce: Konto imienne
pracownika),
–
Ma konto 10 „Kasa” lub konto 13-0 „Rachunek bieżący”.
Pracownik, któremu koszty studiów podyplomowych pokrywa pracodawca, uzyskuje
przychód ze stosunku pracy. Przychód ten jest jednak zwolniony od podatku dochodowego
na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o pdof (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.).
Dodajmy, że wydatki poniesione przez pracodawcę na dokształcanie pracowników
mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, jeśli mają związek z przychodami firmy.
Z pytania wynika, iż kierunek studiów podyplomowych pracownika jest ściśle związany
z wykonywaną przez niego pracą. W takim przypadku wydatki na dokształcanie tego
pracownika będą mogły być zaliczone do kosztów podatkowych.
Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny
rachunek ma obowiązek naliczania i odprowadzania na konto właściwego urzędu skarbo-
wego zaliczek na podatek dochodowy. Właściciel firmy będący osobą fizyczną powinien
także rozliczać się z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych z tytułu należnych składek na
ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy i ubezpieczenie zdrowotne.
Każdy właściciel powinien rozliczać się samodzielnie, a należny podatek dochodowy
i składki regulować z własnych środków. Jednak w praktyce na polecenie właściciela
komórka finansowo-księgowa jego przedsiębiorstwa ustala i odprowadza ze środków
firmy zaliczkę na podatek dochodowy i składki ZUS właściciela.
Składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe)
księguje się w zależności od przyjętego sposobu uwzględniania tych składek w rozliczeniu
podatkowym właściciela firmy. Mianowicie właściciel może zdecydować, że składki na
ubezpieczenia społeczne będą zaliczane bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów.
Wtedy ujmuje się je w księgach rachunkowych zapisem:
–
Wn konto 40 „Koszty według rodzajów” (w analityce: Ubezpieczenia społeczne
właściciela) lub konto zespołu 5,
–
Ma konto 22 „Rozrachunki publicznoprawne” (w analityce: Rozrachunki z ZUS).
Właściciel może także podjąć decyzję, że kwoty składek na ubezpieczenia społeczne
będą uwzględniane dopiero przy obliczaniu należnej zaliczki na podatek dochodowy za
dany okres. Wówczas składki te podlegają ujęciu w księgach rachunkowych zapisem:
–
Wn konto 24 „Pozostałe rozrachunki” (w analityce: Rozrachunki z właścicielem),
–
Ma konto 22 „Rozrachunki publicznoprawne” (w analityce: Rozrachunki z ZUS).
Należy przy tym pamiętać, żeby podwójnie nie uwzględnić składek na ubezpieczenia
społeczne przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy właściciela – ujmując w kosztach
i dodatkowo zmniejszając podstawę opodatkowania.
Inaczej jest w przypadku składek na Fundusz Pracy, które obowiązany jest uiszczać właś-
ciciel – zawsze należy je ujmować na koncie kosztów działalności operacyjnej, zapisem:
–
Wn konto 40 „Koszty według rodzajów”
(w analityce: Ubezpieczenia społeczne właściciela) lub konto zespołu 5,
–
Ma konto 22 „Rozrachunki publicznoprawne”
(w analityce: Rozrachunki z ZUS).
Natomiast składkę zdrowotną księguje się zapisem:
–
Wn konto 24 „Pozostałe rozrachunki” (w analityce: Rozrachunki z właścicielem),
–
Ma konto 22 „Rozrachunki publicznoprawne” (w analityce: Rozrachunki z ZUS).
Zaliczkę na podatek dochodowy po pomniejszeniu o składki na ubezpieczenie zdrowotne
księguje się zapisem:
–
Wn konto 24 „Pozostałe rozrachunki” (w analityce: Rozrachunki z właścicielem),
–
Ma konto 22 „Rozrachunki publicznoprawne” (w analityce: Rozrachunki z urzędem
skarbowym).
Sposób ujęcia w księgach rachunkowych operacji dotyczących podatku dochodowego
i składek ZUS właściciela powinien zostać opisany w przyjętych zasadach (polityce) ra-
chunkowości jednostki.
Warto przypomnieć, że na koniec roku kwotę zaliczek na podatek dochodowy i składek
ZUS odprowadzanych w imieniu właściciela – jako trwałe zmniejszenie kapitału – przeksię-
gowuje się z konta 24 na konto 82 „Rozliczenie wyniku finansowego” lub konto 80 „Kapitał
właściciela”. Kwota ta zmniejsza kapitał właściciela wykazywany w pozycji A.I „Kapitał
podstawowy” pasywów bilansu.
Przykład
Założenia
1. Właściciel przedsiębiorstwa handlowego podjął pisemną decyzję o tym, że rozliczenia
podatku dochodowego i składek ZUS w jego imieniu będzie dokonywał dział księgowo-
ści.
2. Składki ZUS za luty 2008 r. (które zostały przekazane do ZUS w marcu) wyniosły:
składki na ubezpieczenia społeczne: 468,77 zł, składka na Fundusz Pracy: 39,74 zł, składka
na ubezpieczenie zdrowotne: 195,15 zł. Właściciel postanowił o uwzględnianiu składek na
ubezpieczenie społeczne w kosztach firmy.
3. Zaliczka na podatek dochodowy za luty 2008 r. wyniosła: 665 zł.
4. Przedsiębiorstwo prowadzi ewidencję kosztów wyłącznie w zespole 4.
Dekretacja
1. Zarachowanie zaliczki na podatek dochodowy:
665,00 zł
–
Wn konto 24 „Pozostałe rozrachunki”
(w analityce: Rozrachunki z właścicielem),
–
Ma konto 22 „Rozrachunki publicznoprawne”
(w analityce: Rozrachunki z urzędem skarbowym).
2. Zarachowanie kwoty należnych składek na ubezpieczenia społeczne: 468,77 zł
–
Wn konto 40 „Koszty według rodzajów”
(w analityce: Ubezpieczenia społeczne właściciela – NKUP),
–
Ma konto 22 „Rozrachunki publicznoprawne”
(w analityce: Rozrachunki z ZUS).
3. Zarachowanie składki na Fundusz Pracy:
39,74 zł
–
Wn konto 40 „Koszty według rodzajów”
(w analityce: Ubezpieczenia społeczne właściciela – NKUP),
–
Ma konto 22 „Rozrachunki publicznoprawne”
(w analityce: Rozrachunki z ZUS).
Uwaga: Składki na ubezpieczenia społeczne i FP do czasu ich
przekazania do ZUS nie stanowią kosztów uzyskania przychodów – NKUP).
4. Zarachowanie kwoty należnej składki na ubezpieczenie zdrowotne: 195,15 zł
–
Wn konto 24 „Pozostałe rozrachunki”
(w analityce: Rozrachunki z właścicielem),
–
Ma konto 22 „Rozrachunki publicznoprawne”
(w analityce: Rozrachunki z ZUS).
5. WB – zapłata składek ZUS z rachunku firmy:
(468,77 zł + 39,74 zł + 195,15 zł) =
703,66 zł
–
Wn konto 22 „Rozrachunki publicznoprawne”
(w analityce: Rozrachunki z ZUS),
–
Ma konto 13-0 „Rachunek bieżący”.
6. WB – zapłata podatku z rachunku bieżącego firmy:
665,00 zł
–
Wn konto 22 „Rozrachunki publicznoprawne”
(w analityce: Rozrachunki z urzędem skarbowym),
–
Ma konto 13-0 „Rachunek bieżący”.
Jak ewidencjonować podatek
dochodowy i ZUS właściciela firmy?
7. PK – przeksięgowanie na konto kosztów stanowiących koszty uzyskania przychodów
(KUP): (468,77 zł + 39,74 zł) =
508,51 zł
–
Wn konto 40 „Koszty według rodzajów”
(w analityce: Ubezpieczenia społeczne właściciela – KUP),
–
Ma konto 40 „Koszty według rodzajów”
(w analityce: Ubezpieczenia społeczne właściciela – NKUP)
oraz zapis techniczny zapewniający czystość obrotów
(-) 508,51 zł
–
Wn konto 40 „Koszty według rodzajów”
(w analityce: Ubezpieczenia społeczne właściciela – NKUP),
–
Ma konto 40 „Koszty według rodzajów”
(w analityce: Ubezpieczenia społeczne właściciela – NKUP).
Dorota Przybyszewska
Wydatki związane z uzyskaniem certyfikatu ISO
Ponieśliśmy wydatki w związku z wdrożeniem w naszej firmie certyfikatu
jakości ISO (jest to istotna kwota). Czy wydatki te powinniśmy ująć jako
wartość niematerialną i prawną i amortyzować, czy odnieść bezpośrednio
w koszty? Prowadzimy ewidencję kosztów w zespole 4 i 5.
Za wartości niematerialne i prawne uważa się nabyte przez jednostkę, zaliczane do
aktywów trwałych, prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania,
o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przezna-
czone do używania na potrzeby jednostki. Stanowi o tym art. 3 ust. 1 pkt 14 ustawy
o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. nr 76, poz. 694 ze zm.).
Certyfikat ISO to dokument, który poświadcza, że firma wdrożyła system zarzą-
dzania jakością zgodny z wymogami normy ISO. Przysługuje tylko firmie, która go
uzyskała i nie może być przedmiotem obrotu. Dlatego wydatki poniesione na uzy-
skanie certyfikatu ISO nie stanowią wartości niematerialnej i prawnej. Odnosi
się je w koszty działalności operacyjnej.
Wydatki poniesione na certyfikat ISO jednostka prowadząca pełny rachunek kosz-
tów może księgować na koncie 40 „Koszty według rodzajów” i za pośrednictwem
konta 49 „Rozliczenie kosztów” przenieść na odpowiednie konto zespołu 5. Z pytania
jednak wynika, że wydatki te są dla jednostki kwotą istotną. Aby nie zniekształcać
bieżącego wyniku finansowego jednostka może więc podjąć decyzję o rozliczaniu ich
w czasie, co podlega następującym zapisom księgowym:
1. Koszty bieżące – na podstawie dowodów źródłowych:
–
Wn konto 40 „Koszty według rodzajów”,
–
Ma konta zespołu 1, 2, 3.
2. Zarachowanie kosztów do rozliczenia w czasie:
–
Wn konto 64 „Rozliczenia międzyokresowe kosztów”,
–
Ma konto 49 „Rozliczenie kosztów”.
3. Zaliczenie kosztów w części przypadającej na bieżący okres:
–
Wn konto 50 „Koszty działalności podstawowej”,
–
Ma konto 64 „Rozliczenia międzyokresowe kosztów”.
Dorota Przybyszewska