ZAŁOŻENIE DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ
Przy zakładaniu działalności każdy przyszły przedsiębiorca musi złożyć wniosek o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej na formularzu CEIDG-1. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, druk ten jest jednoczesnym zgłoszeniem do urzędu skarbowego. Zawarta jest w nim bowiem informacja o wybranej formie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z ustawami na każdym przedsiębiorcy bez względu na formę prawną prowadzonej działalności gospodarczej ciąży obowiązek rozliczania się podatku dochodowego z dochodów osiągniętych w ciągu roku, bez względu na ich wysokość. Jednym z rodzajów podatku PIT jest podatek osób fizycznych , którego zasady regulują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oprócz tego, osoby fizyczne (niebędące przedsiębiorcami) rozpoczynający samodzielnie działalność zobowiązane będą do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego lub aktualizującego NIP-1 i ewentualnie zgłoszenia rejestracyjnego VAT.
PODSTAWOWE INFORMACJE O PODATKU – OSÓB PROWADZĄCYCH DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZĄ
Podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT) dotyczy osób fizycznych, które prowadzą indywidualną działalność gospodarcza, będących wspólnikami spółki cywilnej, spółek osobowych. Źródłem opodatkowania jest dochód, czyli przychody pomniejszone o koszty poniesione w związku z ich uzyskaniem.
Dla potrzeb podatku PIT, działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:
Wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa
Polegająca na poszukiwaniu , rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
Polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły z której uzyskane przychody nie są zliczane do innych źródeł przychodów opodatkowanych podatkiem PIT.
Jednocześnie trzeba powiedzieć, że wyżej wymienione czynności nie będą uznane za działalność gospodarczą, jeżeli łącznie zostaną spełnione warunki:
Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych ponosi zlecający wykonanie tych czynności
Są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności
Wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością
Podatek ten jest rozliczany w urzędzie skarbowym właściwym ze względu na miejsce zamieszkania podatnika , a opłacany w formie miesięcznej lub kwartalnej zaliczki na ten podatek do 20 dnia następnego miesiąca lub kwartału.
Jeśli przedsiębiorca nie wybrał formy opodatkowania przy składaniu CEIDG może to zrobić przez złożenie wniosku naczelnikowi urzędu skarbowego (art. 9a UPDOF), jednak nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu lub gdyby zmienił zdanie co do formy opodatkowania, to musi to zrobić do 20 stycznia roku podatkowego, którego ta forma ma dotyczyć. Jeśli podatnik nie uczyni żadnej z powyższych czynności , to podstawową formą jest opodatkowanie według skali podatkowej, czyli na zasadach ogólnych. Należy zwrócić uwagę, że w przypadku rozpoczęcia działalności gospodarczej, według ustawy PIT – podatnikiem rozpoczynającym jest osoba, która w roku rozpoczęcia tej , a także w okresie dwóch lat( od końca roku poprzedzającego rok rozpoczęcia) nie prowadziła działalności gospodarczej samodzielnie, jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej, nie prowadził również takiej działalności współmałżonek jeśli istniała w tym czasie wspólność majątkowa.
Możliwe są trzy formy zapłaty zaliczek na podatek dochodowy: miesięcznie, kwartalnie lub w sposób uproszczony.
W sposób uproszczony oznacza wpłatę zaliczek na podatek dochodowy co miesiąc, wyliczonych nie na postawie bieżących przychodów i kosztów, ale na podstawie dochodów uzyskiwanych dwa, trzy lata wcześniej, wynosi ona 1/12 obliczonej kwoty podatku na podstawie danych z zeznania podatkowego za 2 lub 3 lata wstecz. Z formy tej w takim przypadku nie mogą skorzystać nowi podatnicy.
Z kwartalnych zaliczek może skorzystać przedsiębiorca, który rozpoczyna działalność lub jest małym podatnikiem, a jego przychody ze sprzedaży (z VAT) za rok wcześniejszy nie przekroczyły
1 200 000 euro (w 2013 4 922 000). Dla maklerów, agentów i zarządców funduszy inwestycyjnych limit ten wynosi 45 000 euro ( w 2013r. 185 000 zł)
Przy wyborze formy opodatkowania ważna jest znajomość wskaźników ekonomicznych związanych z funkcjonowaniem zakładanej, bądź działającej już firmy, oraz analiza wielkości spodziewanych przychodów i wydatków. Należy więc wziąć pod uwagę:
- rodzaj działalności,
- jej rozmiar
- wysokość spodziewanych przychodów i kosztów.
Warunkiem koniecznym do bycia małym podatnikiem jest brak prowadzenia samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej w okresie dwóch lat od roku rozpoczęcia – od końca roku poprzedzającego rok rozpoczęcia działalności.
OPODATKOWANIE NA ZASADACH OGÓLNYCH – PROGRESYWNA SKALA
PODATKOWA
Podstawą opodatkowania na zasadach ogólnych jest dochód czyli przychód osiągnięty z prowadzonej działalności gospodarczej pomniejszony o koszt jego uzyskania. Przepisy nie zawierają warunków ograniczających możliwość opodatkowania w tej formie , więc może ją wybrać każda osoba fizyczna decydująca się na prowadzenie działalności gospodarczej. Wartości potrzebne do obliczenia dochodu pochodzą z ewidencji, którą zobowiązani są prowadzić przedsiębiorcy. W zależności od osiągniętych wcześniej obrotów lub wybranej formy zakładają podatkową księgę przychodów i rozchodów (KPiR) (art. 24a updof) lub księgi rachunkowe. Księgę należy założyć na dzień rozpoczęcia działalności i powiadomić o tym fakcie w formie pisemnej naczelnika urzędu skarbowego, właściwego wg miejsca zamieszkania. Głównym sposobem określającym wysokość zobowiązań podatkowych jest skala podatkowa, na podstawie której określa się w jakiej wysokości należy zapłacić podatek od dochodów uzyskanych w danym roku podatkowym.
| Ponad | Do | Wysokość podatku |
|---|---|---|
| - | 85 528 zł | 18% - kwota zmniejszająca podatek 556,02 |
| 85 528 | - | 14 839,02 + 32% nadwyżki ponad 85 528 zł |
| Roczna kwota zmniejszająca podatek | 556,02 | |
| Roczny dochód niepowodujący obowiązku zapłaty podatku | 3091 zł |
Przy progresywnej skali podatkowej przedsiębiorca musi zapłacić zaliczkę na podatek dochodowy w , chwili, gdy wysokość dochodu w danym roku przekroczy kwotę wolną od podatku czyli 3091 zł. Następnie oblicza zaliczkę na podstawie danych zawartych w tabeli. Wszystkie zaliczki należy zaokrąglić do pełnych złotych – przy końcówkach wynoszących mniej niż 50 gr. – zaokrągla się w dół, przy 50 gr i więcej w górę.
Po zakończeniu roku podatkowego przedsiębiorca musi złożyć do urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) do 30 kwietnia – PIT-36. W deklaracji tej musi wykazać i zsumować wszystkie osiągnięte przez siebie dochody, które opodatkowane są według skali podatkowej.
PODSTAWA OPODATKOWANIA
Wysokość podatku dochodowego płaconego wg skali jest uzależniona od faktycznie uzyskanych dochodów. To on stanowi podstawę opodatkowania, a ustalany jest na podstawie wpisów dokonywanych w KPiR, przez odjęcie kosztów uzyskania przychodu, od przychodów. Otrzymany w ten sposób dochód można pomniejszyć o składki zapłacone na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe przedsiębiorcy oraz inne przysługujące odliczenia tj. z tytułu dokonanych darowizn, ulgi rehabilitacyjnej, internetowej. Od tak otrzymanej kwoty obliczamy podatek wg skali powyżej, który można pomniejszyć o wpłacone w ciągu roku składki na Fundusz Zdrowotny oraz inne odliczenia i ulgi
PRZYCHODY
Art. 14 „Za przychód z działalności gospodarczej, określonej w art. 10 ust. 1 pkt. 3 updof, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług”
Za datę przychodu uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi w całości, albo części lub datę otrzymania zapłaty w przypadku dostaw energii oraz gazu, mediów
- wystawienie faktury
- uregulowanie należności
Przychodem z działalności są również:
Przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby działalności składników majątku będących:
- środkami trwałymi
- składników wyposażenia, których wartość początkowa nie przekracza 1500 zł
- wartościami niematerialnymi i prawnymi, ujętymi w ewidencji środków trwałych oraz wnip,
Spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie , które nie są ujęte w ewidencji śr. Trwałych i wnip.
Dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów lub jako zwrot wydatków, z wyjątkiem tych, które dot. środków trwałych lub wnip.
Różnice kursowe
Otrzymane kary umowne
Odsetki od środków na rachunkach bankowych związanych z prowadzoną działalnością
Wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań i kredytów z wyjątkiem umorzonych pożyczek z FP i tych które zostały umorzone w związku z postępowaniem upadłościowym.
Wartość zwróconych wierzytelności , które zostały odpisane jako nieściągalne, utworzono na nie rezerwy lub dokonano odpisów aktualizacyjnych, które wcześniej zaliczono do kup
Obniżony, zwrócony podatek VAT lub akcyzowy w tej części w której wcześniej zaliczony był do kup
Równowartość rozwiązanych lub zmniejszonych rezerw zaliczonych wcześniej do kup
Kwota VAT nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych i wnip podlegających amortyzacji, innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wnip
Wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z wyłączeniem otrzymanych od osób zaliczonych do I, II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadku i darowizn
Otrzymane wynagrodzenie za obsługę pracowniczego programu emerytalnego w związku ze zwrotem środków pochodzących ze składki dodatkowej.
Wynagrodzenia płatników z tytułu:
- terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa
- wykonywanie zadań związanych z ustalaniem prawa do świadczeń oraz wypłata świadczeń z ubezpieczenia chorobowego z systemu ubezpieczeń społecznych
n) przychody z najmu , podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze składników majątku związanych z działalnością gospodarczą
o) otrzymane odszkodowania za szkody dot. składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą
p) środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną w związku z wystąpieniem z takiej spółki
r) przychody z odpłatnego zbycia składników majątku:
- pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie
- otrzymanych w związku z likwidacją spółki
Do przychodów o których mowa w ustawie nie zalicza się:
Pobranych wpłat, zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, oraz pożyczek i kredytów z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od nich.
Naliczonych, ale nie otrzymanych odsetek od należności lub udzielonych pożyczek
Zwróconych, umorzonych, zaniechanych podatków i innych opłat stanowiących dochód budżetu państwa, JST, PFRON, niezaliczonych wcześniej do KUP
Umorzonych zobowiązań , pożyczek, kredytów, jeśli jest to działanie związane z postępowaniem upadłościowym lub naprawczym
Środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tyt. likwidacji tej spółki lub wystąpienia z niej
Przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku, które pozostały na dzień likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym nastąpiła likwidacja lub wystąpienie do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i nie następuje ono w wykonaniu działalności gospodarczej.
KOSZTY UZYSKANIA PRZYCHODU
Prawidłowe zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez podatnika jest najistotniejszym elementem rozliczeń z tytułu podatków dochodowych. Prawidłowe zaklasyfikowanie ich budzi niekiedy istotne wątpliwości. Wynika to z faktu, iż podstawowy przepis definiujący pojęcie kosztów uzyskania przychodów jest niejednolicie interpretowany zarówno w orzecznictwie sądowym, jak i w praktyce organów podatkowych.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23”.
Z uwagi na znaczne zróżnicowanie źródeł przychodów wyliczenie wszystkich kosztów uzyskania przychodów byłoby praktycznie niemożliwe. Stąd ustawodawca w art. 23 zamieścił katalog wyłączeń. Należy mieć na uwadze, że każdy wydatek wprowadzony jako koszt firmy musi mieć związek z prowadzoną działalnością, co w razie potrzeby przedsiębiorca będzie potrafił wykazać przed urzędem skarbowym.
Podstawowymi kosztami funkcjonowania firmy są:
Odpisy amortyzacyjne od majątku firmy – siedziby, samochodu, komputera
Przedsiębiorstwa w ramach działalności gospodarczej korzystają ze środków trwałych.
Te o niskiej wartości, do kwoty 3.500 zł można zaliczyć bezpośrednio w koszty. Ustawa daje również możliwość zaliczenia jednorazowo w koszty sprzętów powyżej 3.500zł, łącznie do kwoty 50.000 euro rocznie (dla 2013 – 205.000zł) z wyjątkiem samochodów osobowych – muszą być amortyzowane w czasie.
Dla małych firm rozliczanie środków trwałych w czasie jest korzystniejsze. Co miesięczny odpis amortyzacyjny trafiający w koszty, pomniejsza wartość dochodu do opodatkowania PIT. Firmy starające się o kredyt, wykażą równomierną wysokość osiąganych dochodów.
Wydatki związane z nabyciem czy wytworzeniem majątku trwałego nie podlegają w zasadzie zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z chwilą ich poniesienia, ale stopniowo ich wykorzystania poprzez odpisy amortyzacyjne. Rygorom tym podlegają wyłącznie jednak wyłączenie składniki majątku stanowiące zgodnie z ustawowymi definicjami środki trwałe albo wartości niematerialne i prawne.
Do środków trwałych podlegających amortyzacji zaliczyć należy stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do użytkowania:
O przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok
Budowle budynki oraz lokale będące odrębną własnością
Maszyny, urządzenia i środki transportu
Inne przedmioty
Bez względu na przewidywany okres użytkowania
Składniki majątku, wymienione wyżej, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą na podstawie umowy leasingu finansowego (kapitałowego), zawartej z właścicielem lub współwłaścicielem tych składników – jeżeli odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający
Przyjęte do użytkowania inwestycje w obcych środkach trwałych
Budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie
Wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi amortyzacji, są nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do użytkowania
przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok
Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego
Spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego
Prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej
Autorskie lub pokrewne prawa majątkowe
Licencje
Prawa do: wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych, wzorów zdobniczych
Wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)
Niezależnie od przewidywanego okresu użytkowania
Wartości niematerialne i prawne wymienione wyżej nie stanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą na podstawie umowy leasingu, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości – jeżeli odpisów dokonuje korzystający
Wartość firmy, jeżeli powstała ona w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze kupna lub przyjęcia do nieodpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych, dokonuje korzystający zgodnie z przepisami dotyczącymi leasingu
Koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym
Opłaty związane z siedzibą (czynsz, opłaty za prąd, wodę)
Opłaty związane z siedzibą, w której prowadzona jest działalność gospodarcza zaliczają się w całości do kosztów uzyskania przychodów, z wyjątkiem sytuacji gdy przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą we własnym mieszkaniu. Ma on prawo do ujęcia, w kosztach firmy części wydatków związanych z nieruchomością. W pierwszej kolejności musi zgłosić miejsce zamieszkania jako miejsce siedziby firmy lub miejsce gdzie prowadzona jest działalność gospodarcza. Wiąże się to z koniecznością zgłoszenia do urzędu gminy/miasta określonego metrażu pomieszczeń wykorzystywanych do działalności gospodarczej w celu opodatkowania wyższym podatkiem od nieruchomości przewidzianym dla firm. Wydatki związane z eksploatacja mieszkania trzeba rozdzielić na te związane z prowadzoną działalnością oraz na te o charakterze osobistym. Najprostszym sposobem jest wyliczenie procentowe powierzchni zajmowanej działalności do ogólnego metrażu nieruchomości. W wyniku wyliczonej proporcji do kosztów firmy można zaliczyć odpowiednią część wydatków za: czynsz, wodę, gaz, energie elektryczną, centralne ogrzewanie.
wyposażenie biura, koszty remontów
Koszty związane z bieżącymi naprawami, remontami siedziby przedsiębiorstwa oraz jego wyposażeniem.
zakupy towarów i materiałów do produkcji
Wydatki na towary, materiały do produkcji mają bezpośredni wpływ na przychody, więc ich klasyfikacja na ogół nie stwarza problemów.
wydatki na eksploatację służbowego samochodu – benzyna, remonty, wymiana opon
Samochód i opłaty z nim związane to jedne z najbardziej popularnych odliczeń „wrzucanych w koszty” przez wszystkie osoby prowadzące działalność gospodarczą. Zgodnie z przepisami o podatku dochodowym PIT, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć niemal wszelkie wydatki dotyczące samochodów służbowych, pod jednym wszakże warunkiem: nie mogą być one sprzeczne z ustawowymi ograniczeniami związanymi najczęściej z samochodami osobowymi.
Wszyscy przedsiębiorcy rozliczają koszty związane z samochodami wykorzystywanymi w prowadzonej przez siebie działalności. Należą do nich: amortyzacja, paliwo, naprawy, części zamienne oraz ubezpieczenie.
Trzeba jednak wiedzieć, że jest cała grupa wydatków, których nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Są to między innymi: odpisy amortyzacyjne samochodu osobowego w części ustalonej od wartości samochodu, przewyższającej równowartość 20.000 euro, składki na ubezpieczenie w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro do wartości samochodu (przykładowo, jeżeli wartość samochodu osobowego przyjęta dla celów ubezpieczenia wynosi 30 000 euro, to jedynie 2/3 wydatków będzie stanowiło koszty uzyskania przychodów), czy straty powstałe w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym
faktury za telefon i dostęp do Internetu
Sytuacja taka sama jak w przypadku opłat związanych z siedzibą. Gdy działalność prowadzona jest we własnym mieszkaniu w przypadku telefonu domowego proporcję należy ustalić na podstawie billingu załączonego do faktury, wyliczając wartość kosztów związanych z działalnością do ogólnej wartości faktury. Jeżeli na fakturze znajduje się również opłata za Internet, stosujemy taką samą proporcję jak w przypadku opłat za telefon.
wynagrodzenia pracowników
Naliczone i wypłacone wynagrodzenia dla pracowników.
składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy
Naliczone i zapłacone składki na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez pracodawcę oraz naliczone i zapłacone składki na Fundusz Pracy.
honoraria za obsługę prawną i księgową
Wydatki związane z poradami prawnymi, usługę księgową zaliczamy do kosztów uzyskania przychodów.
koszty służbowych wyjazdów
Podróżą służbową jest wykonywanie przez pracownika na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy pracownika.
Wydatki poniesione w związku z taką podróżą pracownika ujmuje się w kosztach uzyskania przychodów.
Do rozliczenia takiej podróży należy jednak dołączyć dowody (faktury) potwierdzające poszczególne wydatki. Mogą to być poniesione przez pracownika koszty przejazdów, noclegów, dojazdów środkami komunikacji miejscowej udokumentowane fakturami, rachunkami wystawionymi na firmę czy biletami komunikacyjnymi. Mogą to być również inne udokumentowane koszty podróży służbowej zaakceptowane przez pracodawcę. Jeżeli uzyskanie dowodu (faktury) nie było możliwe, pracownik musi złożyć pisemne oświadczenie o dokonanym wydatku i przyczynach braku jego udokumentowania.
Udokumentowania nie wymagają diety oraz wydatki objęte ryczałtem, a także koszty przejazdu własnym samochodem pracownika. Diety i wydatki objęte ryczałtem wyszczególnia się bowiem w rozliczeniu omawianych kosztów.
Natomiast gdy w celu odbycia podróży służbowej pracownik używa samochodu, który nie stanowi własności pracodawcy, pracownik obowiązany jest prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, którą powinien dołączyć do rozliczenia takiej podróży. Należy tu pamiętać, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wydatek nieprzekraczający kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu
nakłady na reklamę
Za reklamę można uznać działania polegające na zachęcaniu potencjalnych klientów do zakupu określonych towarów lub usług. Do najbardziej popularnych form należą:
Plakaty na bilbordach
Ulotki
Ogłoszenia i spoty w mediach
Bandery na stronach internetowych oraz serwisach społecznościowych
Pozycjonowanie stron w wyszukiwarkach internetowych
prowizje bankowe
Wszelkiego rodzaju prowizje bankowe związane z obsługa konta, prowizję od przelewów.
opłaty za szkolenia
wydatki przedsiębiorcy na szkolenia pracownicze mogą stanowić koszty uzyskania przychodów jedynie wówczas, gdy spełniają definicję kosztu podatkowego.
odsetki od kredytu na działalność
Jednym z źródeł finansowania przedsiębiorstw są różnego rodzaju kredyty i pożyczki, odsetki od nich mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów – ale dopiero wtedy, gdy zostaną zapłacone.
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów – NKUP
Artykuł 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przedstawiania bardzo szeroki katalog co nie jest kosztem uzyskania przychodów. Można tam znaleźć m.in.:
wydatki na:
nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów
nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części
ulepszenia środków trwałych, które powiększają ich wartość, stanowiąc podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych
odpisy z tytułu użytkowania samochodu osobowego, w części przewyższającej równowartość 20 000 euro
strat w środkach trwałych powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności
odpisy i wpłaty na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika: (z wyjątkiem: podstawowych wpłat na te fundusze ; odpisów i zwiększeń, które obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki te stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu )
odsetek od własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło przychodów
wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci (S.C. – małżonków i małoletnich dzieci wspólników)
darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju (kosztem są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego, z przeznaczeniem wyłączenie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje; art. Spoż – art.43 ust.1 pkt.16 ustawy VAT)
podatku dochodowego, podatków od spadku i darowizn
kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonanie zobowiązań
jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (w wysokości określonej przez ministra oraz dodatkowej składki ubezpieczeniowej w przypadku pogorszenia warunków pracy)
kar , opłat i odszkodowań oraz odsetek od tych zobowiązań z tytułu
nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska
niewykonania nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli dotyczących uchybień w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy
grzywien i kar pieniężnych orzeczonych w postępowaniu karnym, karnym skarbowym, administracyjnym i w sprawach o wykroczenia oraz odsetek od tych grzywien i kar
wierzytelności odpisanych jako przedawnione
odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności
kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu tych towarów i usług bez wad
rezerw – rezerwy utworzone zgodnie z ustawą o rachunkowości
kosztów reprezentacji (usługi gastronomiczne, zakup żywności, napojów w tym alkoholowych)
udzielonych pożyczek, w tym straconych pożyczek
naliczonych, lecz niezapłaconych lub umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów)
odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji
wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu użytkowania przez nich samochodów na potrzeby wykonywanej działalności
w celu podróży służbowej (jazdy zamiejscowej) w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu za jeden kilometr przebiegu pojazdu
w jazdach lokalnych – w wysokości przekraczającej wysokość miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo w wysokości przekraczającej stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu
składek na ubezpieczenie społeczne oraz Fundusz Pracy i inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw – od nagród i premii wpłaconych w gotówce lub papierach wartościowych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym
umorzonych pożyczek, jeżeli ich umorzenie nie jest związane z postępowaniem upadłościowym
strat powstałych w wyniku nieobjętych zwolnieniem od podatku akcyzowego ubytków wyrobów akcyzowych oraz podatku akcyzowego od tych ubytków
składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20 000 euro.
Strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym
Opłat sanacyjnych podlegających wpłacie do budżetu państwa lub budżetowych jednostek samorządu terytorialnego
Kosztów utrzymania zakładowych obiektów socjalnych, w części pokrytej ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych
Wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących – w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom
Strat (kosztów) powstałych w wyniku utraty dokonanych przedpłat (zaliczek, zadatków) w związku z niewykonaniem umów
Składek na ubezpieczenie zdrowotne, opłaconych w roku podatkowym przez podatnika finansowanych ze środków publicznych
Wydatków na
Spłatę pożyczek (kredytów) z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych kredytów (pożyczek)
Z tym że kosztem uzyskani przychodu są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli
Pożyczkobiorca (kredytodawca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu)
pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału,
spłatę innych zobowiązań, w tym z tytułu udzielonych gwarancji i poręczeń
umorzenie kapitałów pozostających w związku z utworzeniem (nabyciem), powiększeniem lub ulepszeniem źródła przychodów
odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:
nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:
nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku,
jeżeli przed dniem 1 stycznia 1995 r. zostały nabyte lecz niezaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
oddanych do nieodpłatnego używania – za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania;
wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych do środków trwałych – w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa;
wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych;
zapłaconych odsetek i prowizji od kredytu, za który nabyto papiery wartościowe, udziały lub pochodne instrumenty finansowe, przypadających proporcjonalnie na tę część kredytu, która nie została wydatkowana na nabycie tych papierów wartościowych, udziałów lub pochodnych instrumentów finansowych;
wydatków poniesionych przez udziałowca (akcjonariusza) na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) przekazywanych spółce nabywającej w drodze wymiany udziałów; wydatki te stanowią koszt uzyskania przychodów w
DOCHÓD
DOCHÓD = PRZYCHÓD – KOSZTY UZYSKANIA PRZYCHODÓW
WADY I ZALETY ROZLICZANIA WG ZASAD OGÓLNYCH
Opodatkowanie na zasadach ogólnych jest podstawową i najczęściej stosowaną forma opodatkowania,
posiada ona jednak wady i zalety.
Do zalet należy zaliczyć:
- stosowanie kwoty wolnej od podatku
- możliwość korzystania z ulg i odliczeń
- możliwość rozliczenia się wspólnego z małżonkiem
- możliwość rozliczenia preferencyjnego osób wychowujących samotnie dzieci
- możliwość zakwalifikowania wydatków powiązanych z osiągnięciem przychodów do kosztów uzyskania przychodu
Do wad należą:
- wysoki próg podatkowy
- obowiązek prowadzenia ewidencji księgowej
-
Bibiografia:
Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych z późniejszymi zmianami.