Robią wszystko, aby nas oszukać XVII

KURIER

KURIER CODZIENNY

13-15 lutego 2004 r.

ostatnich tygodniach
rosnâce lawinowo za-
interesowanie filmem

Mela Gibsona “The Passion of
the Christ” (MÅka Chrystusa) wy-
daje siÅ stawiaå go wÀród naj-
wiÅkszych wydarzeº Àwiatowych
dnia dzisiejszego. W ciâgu kilku
miesiÅcy zmieniûa siÅ sytuacja o
180 stopni. Po wielkich atakach Òy-
dowskich grup i krytyków, zarzu-
cajâcych Gibsonowi wywoûywanie
Àwiadomie antysemityzmu przez
jakoby celowe obciâÒenie Sanhed-
rynu winâ za Àmierå Chrystusa, po
miesiâcach cichego wrÅcz bojkotu
majâcego ukazaå siÅ filmu, przy-
szûo masowe na niego zapotrzebo-
wanie. Warto zapytaå, co jest przy-
czynâ takiej zmiany i w czym tkwi
jego atrakcyjnoÀå?

BliÒsze przyjrzenie siÅ nastawieniu do

filmu potencjalnych widzów wskazuje, Òe
atrakcyjnoÀå tego filmu nie pûynie ani z o-
krucieºstwa, z jakim traktowano Jezusa
skazanego z góry na Àmierå, ani z roli, ja-
kâ przywódcy Òydowscy odegrali w tej
sprawie, ani z ciekawoÀci setek milionów
ludzi, którzy postrzegajâ Jezusa jako wyjâ-
kowâ postaå w dziejach ludzkoÀci.

Film Gibsona uaktywnia
w ludziach instynkt religijny

Film Gibsona trafiû na grunt, kiedy lu-

dzie zmÅczeni sâ ciâgûym oszukiwaniem
ich przez wielkie media, które doÀå wy-
raÎnie i systematycznie eliminujâ Boga z
Òycia ludzkiego, narzucajâc im pûytki, de-
kadencki, oparty na zakûamaniu styl Òy-
cia. Normalnie myÀlâcy ludzie widzâ na
sobie i na innych opûakane skutki wyzwa-
lania nas z Boga i z zasad Dekalogu,
sprawdzonych i uznanych od poczâtku
Àwiata. A wiadomo, Òe Òycie codzienne
zawsze byûo i jest sprawdzianem gûoszo-
nych haseû, gûoszonej ideologii, narzuca-
nych zmian. W takiej sytuacji ataki skie-
rowane przeciwko filmowi Gibsona nada-
ûy mu rozgûosu, rozbudzajâc masowe na
niego zapotrzebowanie. I nie mogûo byå i-
naczej. W czûowieku nie moÒna wykorze-
niå tego, co jest mu wrodzone. Wbrew
wieloletniej akcji niszczenia instynktu re-
ligijnego, wbrew masowej laicyzacji Òy-
cia - w duszy kaÒdego normalnego czûo-
wieka tkwi pragnienie czegoÀ lub kogoÀ,
w czym lub w kim znalazûby rozwiâzanie
swoich wielkich Òyciowych problemów
oraz zaspokojenie swoich najgûÅbszych a-
spiracji. Jest to podÀwiadome ukierunko-
wanie na Boga, na warotÀci wyÒsze niÒ to,
co go otacza, co moÒe dotknâå, zmierzyå
i zwaÒyå. W tym ujawnia siÅ duchowy
charakter czûowieka. I tu jest gûówne
Îródûo atrakcyjnoÀci filmu Gibsona.

Potencjalni widzowie filmu Gibsona

nie chcâ w nim widzieå roli Ïydów czy
nie-Ïydów, jako czegoÀ dla nich waÒnego.
Oni szukajâ w filmie Chrystusa-Boga,
który ma realny wpûyw na ich los. Dla
myÀlâcych ludzi bzdurâ jest rzekomy an-
tysemityzm, o którym wszyscy wiedzâ, a
najlepiej sami Ïydzi, Òe jest to sztucznie
fabrykowane kûamstwo. W filmie Gibsona
jego widzowie spodziewajâ siÅ spotkaå z

autentycznym Chrystusem, którego zwal-
cza siÅ na róÒne sposoby.

Film Gibsona “Pasja Chrystusa” jest

tak bogaty w treÀci, Òe moÒna do niego

podchodziå z róÒnego punktu widzenia
tak, jak i do samej postaci Chrystusa. Po-
dejÀcie do tego filmu znaczÅcych mediów
i osób naÀwietla nam jego znaczenie dla lu-
dzi wspóûczesnych.

Wielkie media
o filmie Gibsona

Tygodnik “Wanderer” z 5 lutego

2004 r. podaû krótkâ informacjÅ, jak wiel-
kie media potraktowaûy wywiad Gibsona
z 23 stycznia br., przeprowadzony przez
Raymonda Arroyo z EWTN na progra-
mie “The World Over”. Wywiad doty-
czyû majâcego wejÀå na ekrany filmu Gib-
sona “The Passion of the Christ”. Gûó-
wne myÀli wywiadu podane byûy na kilku
stacjach telewewizyjnych. WÀród tych
stacji telewizyjnych CBS na programie
“The Early Show” w dniu 26 stycznia u-
stosunkowaûa sie kontrowersyjnie do wy-
wiadu Gibsona. Na programie tym poda-
no nastÅpujâcâ wymianÅ sûów pomiÅdzy
Gibsonem a Arroyo.

Gibson - “Film zbiorowo wini lu-

dzkoÀå za Àmierå Jezusa. Od tego nie ma
wyjâtków. Ja jestem pierwszy na liÀcie
winowajców. Chrystus umarû za wszy-
stkich ludzi, wszystkich czasów”.

Arroyo - “Czy ûâcznie z ludem Òy-

dowskim?”

Gibson - “OczywiÀcie, oni takÒe sâ

czÅÀciâ rasy ludzkiej...”

Na poczâtku informacji o wywiadzie

Rene Wyler z programu “Early Show”
podaû swój komentarz, mówiâc: “Niektó-
rzy krytycy filmu zarzucajâ mu antysemi-
tyzm, poniewaÒ obciâÒa Ïydów winâ za u-
krzyÒowanie Jezusa. A Gibson w wywia-
dzie dla telewizji nie zaprzeczyû temu”.

Przeciwko takiemu komentarzowi R.

Sylera zareagowaû m.in. prezes amery-
kaºskiej Ligi Katolickiej, William Dono-
hue, mówiâc: “CBS dorzuciû swoje
“trzy grosze” do wulgarnej (ruthless)
kampanii przeciwko Melowi Gibsonowi i
jego filmowi. WypowiedÎ Rene Sylera
pod adresem Gibsona jest bardzo nieu-

czciwa i krzywdzâca. Uprzedzeni obser-
watorzy wywiadu Gibsona, czepiajâcy siÅ
pojedynczych sûów, mogâ zarzuciå mu bi-
goteriÅ religijnâ. Ale kaÒdy zdrowo myÀ-

lâcy i patrzâcy obiektywnie czûowiek
stwierdzi, Òe komentarz do wywiadu Gib-
sina, podany przez CBS jest nieetyczny.
CBS powinno za to przeprosiå Gibsona”.

W zakoºczeniu tego sprawozdnia o

reakcji wielkich mediów wobec wywiadu
Gibsona miesiâc przed wejÀciem na ekra-
ny “Wanderer” pisze, Òe “Liga Katolic-
ka” gotowa jest do walki w obronie
prawdy i “nie pozwoli sobie zamknâå ust
przez tych, którzy chcâ narzucaå faûszywy
obraz historii - przeszûej, obecnej i przy-
szûej”. W sûowach tych “Wanderer” wy-
raziû rosnâce oburzenie Àwiata wobec zor-
ganizowanego zakûamania talmudystów,
którzy faûszujâ historiÅ wielkich wydarzeº
ostatnich czasów.

Pismo “The New Yorker”
o filmie Gibsona

Znane Òydowskie pismo “The New

Yorker” z 3 wrzeÀnia 2003 r. podaûo ob-
szerny materiaû o tworzâcym siÅ wtedy fil-
mie Gibsona “The Passion of the Christ”.
W publikacji tej przedstawione jest histo-
ryczne tûo filmu oraz zamierzenia i trudno-
Àci jego twórcy Mela Gibsona. Obiekty-
wne, sprawozdawcze podejÀcie do filmu
jest w pewnym stopniu rehabilitacjâ Ïy-
dów jego narodu, spoÀród których niektó-
re grupy i jednostki odznaczajâ siÅ szkod-
liwym dla wszystkich szowinizmem w ko-
mentowaniu faktów, które sâ jasne i nie
potrzebujâ komentarza. WaÒniejsze teksty
i myÀli podajemy poniÒej.

“Film Gibsona - czytamy na poczâku

- odzwierciedla podstawowe chrzeÀcijaº-
skie opowiadania, zawarte w Ewangeliach
Mateusza, Marka, òukasza i Jana. Jezus z
Nazaretu przedstawiony jest jako Òydow-
ski cieÀla, Òyjâcy w Palestynie pod wûadzâ
rzymskâ. Gûosiû on posûannictwo miûoÀci i
przebaczenia z coraz wyraÎniejszym pod-
tekstem, Òe On (Jezus) jest oczekiwanym
Mesjaszem. W sezonie ÃwiÅta Paschy
wkroczyû On triumfalnie do ÃwiÅtego
Miasta Jerozolimy, witany entuzjastycznie
przez tûumy, które uwaÒaûy Go za zapo-

wiedzianego dawno Mesjasza, przynoszâ-
cego wyzwolenie i nowe królestwo.

W tym samym czasie najwyÒsi Òy-

dowscy kapûani uwaÒali Go za postaå bar-
dzo niebezpiecznâ, planujâc potajemnie a-
resztowanie Go, sâd nad Nim, aby Go na-
stÅpnie wydaå rzymskiemu prefektowi Pi-
ûatowi, celem wykonania na Nim wyroku
Àmierci, pod zarzutem zdrady przeciwko
wûadzy rzymskiej. Jezus wiedziaû, Òe Jego
przeznaczeniem byû KrzyÒ, ale chwilowo
chciaû go uniknâå (“Ojcze, jeÀli to moÒli-
we, niech ten kielich odejdzie ode Mnie”),
chociaÒ byû Àwiadomy tego, Òe Jego Ojciec
posûaû Go na Àwiat, aby przez swojâ Àmierå
i ofiarÅ odkupiå rodzaj ludzki”.

Po nakreÀleniu historycznego tûa

Àmierci Jezusa, autor publikacji stara siÅ
przekazaå zamierzenia Gibsona w tym
monumentalnym filmie. “Celem Gibsona
- czytamy dalej - byûo nie tylko oddanie hi-
storycznej prawdy. Staraû siÅ on, aby wi-
dzowie filmu nie utracili biblijnego odczu-
cia wydarzeº sprzed dwóch tysiÅcy lat,
które to wydarzenia przedstawione sâ w
jÅzyku nowoczesnym”.

Zgodnie z historycznâ prawdâ -

“gwaût (violence) jest naturalnym jÅzy-
kiem filmu Gibsona. Przedstawiony w
nim Jezus byû bezlitoÀnie bity, szarpany,
kopany, powalany na ziemiÅ od poczâtku
do koºca. Po aresztowaniu Go w ogrodzie
Getsemani przez straÒników Àwiâtyni, sku-
ty w kajdany Jezus zostaû zaciâgniÅty do
najwyÒszych kapûanów. Po drodze straÒni-
cy znÅcali siÅ nad Nim, zrzucajâc Go na-
wet z mostu. Jego prawe oko byûo podbi-
te, spuchniÅte i zamkniÅte”.

Okrucieºstwo wobec Jezusa powiÅk-

szyûo siÅ jeszcze po przekazaniu Go w rÅ-
ce Rzymian. W przedstawieniu tych scen
Gibson opieraû siÅ na dokûadnym przestu-
diowaniu procedury krzyÒowania przez
Rzymian. SpoÀród historycznych Îródeû
na ten temat Gibson oparû siÅ gûównie na
znanych klinicznych badaniach “O fizy-
cznej Àmierci Jezusa Chrystusa”, opubli-
kowanych w “Journal of the American
Medical Association” w 1986 r. Rzym-
skie narzÅdzia kary powodowaûy taki ból i
sûabienie, Òe ofiara traciûa siûy lub umiera-
ûa w tempie przyspieszonym.

Pewne czynniki talmudyczne, majâc

pod kontrolâ wielkie media, usiûujâ wyma-
zaå z historii fakt, Òe przywódcy Òydowscy
byli gûównymi sprawcami cierpienia i
Àmierci Jezusa. Przypomnienie w filmie
tego faktu, utrwalonego w milionach pism,
rzeÎb i obrazów, nazywajâ antysemityz-
mem, nie zdajâc sobie sprawy, Òe tylko
rozbudzajâ zainteresowanie filmem.

“Na zûodzieju czapka gore”

Jest to stare przysûowie, które wyraÒa

nieustanny strach przestÅpcy. Czûowiek,
majâcy coÀ powaÒnego na sumieniu, za-
wsze “podszyty jest” strachem, gdyÒ u-
krywa w sobie coÀ, czego boi siÅ wyjawiå,
widzâc w tym zagroÒenie dla siebie. Nie-
rzadko zbrodniarz popeûnia nowe zbro-
dnie w tym celu, aby nie wyszûa na jaw je-
go pierwsza zbrodnia.

To psychologiczne prawo zachowa-

nia siÅ przestÅpców potwierdza siÅ od wie-
ków wÀród zdegenerowanych przywód-
ców Òydowskich. Dziwne jest, Òe tylko
oni tworzâ sztucznie antysemityzm pozor-
ny lub prawdziwy, Òe majâc w rÅku wiel-
kie media, stwarzajâ sztucznie atmosferÅ
zagroÒenia dla Ïydów, Òe tylko oni jako
naród sâ rzekomo krzywdzeni, Òe przed-
stawiajâ naród Òydowski jako mÅczennika
Àwiata, wykorzystujâc do tego tak zwany
“Holocaust”, którego sami byli gûówny-
mi sprawcami, itp. Skâd siÅ to u nich bie-
rze? Ano stâd, Òe ukrywajâ przed Àwia-
tem, znane juÒ powszechnie, zbrodnicze
zasady Talmudu, który ûamie wszelkie
prawa boskie i ludzkie, gûoszâc, Òe tylko
Ïydzi sâ prawdziwymi ludÎmi, a wszyscy
inni sâ zwierzÅtami w postaci ludzkiej,

stworzeni tylko dla sûuÒenia Ïydom. Ta-
kie zaûoÒenia majâ ogromne konsekwen-
cje w zachowaniu Ïydów uksztaûtowa-
nych na tych zasadach Talmudu.

Zbrodnicze chorobliwe zaûoÒenia

Talmudu wyjaÀniajâ nam przewrotnoÀå
talmudystów, stwarzajâc wÀród nich at-
mosferÅ zagroÒenia. ZagroÒenia czego i
przed kim? Ano zagroÒenie w tym, Òe ich
ukrywanie prawdy przed Àwiatem moÒe
byå wyjawione i Òe moÒe dojÀå do praw-
dziwego antysemityzmu i holocaustu, o
czym mówiâ coraz gûoÀniej myÀlâcy u-
czciwi Ïydzi. Prawdziwy antysemityzm
oznacza samoobronÅ nie-Ïydów przed
talmudystami, którzy juÒ jawnie dâÒâ do
zdobycia wûadzy nad caûym Àwiatem.

TalmudyÀci postrzegajâ film Gibsona

jako waÒny punkt w ujwanianiu prawdy o
postÅpowaniu ich we wspóûczesnym
Àwiecie. Dlatego w czasie tworzenia filmu
przez Gibsona pilnie Àledzili jego treÀå,
domagajâc siÅ usuniÅcia tekstów, które u-
kazujâ rolÅ kapûanów Òydowskich w ska-
zaniu Jezusa na Àmierå. Pod wpûywem
tych ataków Gibson usunâû z filmu sûowa
“Krew Jego na nas i nasze dzieci”, które
to sûowa sugerujâ zbiorowâ odpowie-
dzialnoÀå Ïydów za Àmierå Jezusa.

Gibson powiedziaû, Òe Ïydzi grozili

mu Àmierciâ, jeÀli nie usunie tych sûów.
Mówiâc o groÎbach ze strony Ïydów, wy-
mieniû m.in. “AntiDefamation League”
oraz “Simon Wiesenthal Center”. W
niektórych koûach Òydowskich uznano za
fakt niepodwaÒalny, Òe Gibson montuje
specjalny film antyÒydowski. “Na spot-
kaniu w Klubie palaczy w Beverly Hill je-
den z obecnych tam powiedziaû mu, Òe
publicznie napluje mu w twarz, jeÀli poja-
wi siÅ tam jeszcze raz. A kiedy zaprezen-
towaû film swoim kolegom po fachu, od-
czuû wyraÎnie, Òe w filmie szukajâ tylko
antysemityzmu. To spowodowaûo, Òe
wbrew prawdzie historycznej - Gibson
przedstawiû niektórych kapûanów w Àwiet-
le pozytywnym. “Jest dla mnie zaskocze-
niem, jak dalece niektórzy ludzie widzâ w
filmie tylko to, co chcâ widzieå”, powie-
dziaû Gibson.

Zaplecze szlachetnej postawy
Mela Gibsona

“The New Yorker” w swojej publi-

kacji broni szlachetnoÀci Mela Gibsona,
przedstawiajâc go takÒe od strony jego Òy-
cia rodzinnego. TalmudyÀci, atakujâcy je-
go film, zarzucajâ mu zachowanie eks-
centryczne tak jak jego ojcu, którego New
York Times oskarÒyû o negowanie Holo-
caustu. Mel Gibson stanâû zdecydowanie
w obronie swego ojca, prostujâc zarzut, Òe
jego ojciec, Hutton Gibson, nie zaprzecza
istnieniu Holocaustu, ale twierdzi tylko,
Òe zginÅûo sporo mniej Ïydów niÒ 6 mi-
lionów. Nawiasem mówiâc, caûy Holo-
caust w ujÅciu talmudystów jest jednym z
najwiÅkszych kûamstw naszych czasów,
co potwierdziûo juÒ wielu pisarzy Òydow-
skich, np. Norman Finkelstein - “Przed-
siÅbiorstwo holocaust”.

Mel Gibson podkreÀliû, Òe nie chce ab-

solutnie mieszaå swego ojca do proble-
mów filmu, wyraÒajâc publicznie mu
wdziÅcznoÀå, szczególnie za to, Òe przeka-
zaû mu zdrowe, katolickie podejÀcie do Òy-
cia, do innych ludzi i do caûego Àwiata. Jak
pisze dalej autor publikacji, “Hutton Gib-
son jest oddanym katolikiem, który - jako
poczâtkujâcy seminarzysta - chciaû zostaå
misjonarzem. Gdy wybuchûa druga wojna
Àwiatowa, poszedû do wojska, rezygnujâc z
planów zostania ksiÅdzem. OÒeniony z
Anna, osiadû w Hudson Valley, gdzie pra-
cowaû jako kolejarz. Po wypadku w pracy,
otrzymaû rentÅ inwalidzkâ. Mel Gibson byû
ostatnim z dwanaÀciorga dzieci. W 1968 r.
wyemigrowali do Australii.

cdn.

Henryk Wesoûowski

¹¹

ææ