ESPERANTO
.
PL
Maria Niemirow - -
-
Czego jak czego ,ale dzisiejszej lekcji wyuczymy się wszyscy śpiewająco. Melodie znamy doskonale, słowa
też łatwiutkie... A więc zróbmy głęboki oddech i - trzy, cztery!
Que sera, sera...
Vortoj: Jay Livingston Muziko: Ray Evens
Demandis mi en infanaĝ’
Pri de l’estonto mistera paĝ’
Ĉu feliĉigos la vivo min
Respondis la patrin’:
Refreno: Que sera, sera...
Per nekomprenebla vort’
Parolas venonta sort’
Que sera, sera...
Tiel ĝis la mort’.
Kaj same mia amatin’
Respondis pere de tiu kant’
Dum mi varmege certigas ŝin
Esti fidelamant’.
Refreno...
Nuntempe kun grandega pet’
Demandas same mia filet’
Kaj mi respondas simple al li
Per tiu melodi’.
Refreno...
tłum. Roman Dobrzyński
Prawda, jak pięknie śpiewa się po esperancku?
Ponieważ w tekście naszej piosenki znalazły się wyrazy złożone: infanaĝo, fidelamanto, nuntempe.. powiem
Państwu przy okazji ,jak się takie wyrazy tworzy. Otóż bierzemy dwa (pasujące do siebie sensem!) wyrazy i
łączymy je tak, aby główny wypadł na końcu. Koncówkę pierwszego najczęściej opuszczamy.
Wygląda to tak: vaporo - para, ŝipo - statek, vaporŝipo - parostatek. Nun - teraz, tempo - czas, nuntempe -
obecnie.
A jeśli chodzi o zaimki dzierżawcze np.: mój, twój, jego.. to wystarczy wziąć zaimek osobowy i dodać mu
końcówkę przymiotnikową - a, mi - ja, mia - mój, moje; vi - ty , via - twój, twoja, twoje... itd.
Np.:
mia amatino - moja ukochana
niaj domoj - nasze domy
ilia patro - ich ojciec
A teraz nauczymy się nowych słówek. Oto one:
aĝo - wiek (starość)
amanto - kochanek
amatino - ukachana
certigi - zapewniać
demandi - pytać
dum - gdy, podczas gdy
estonto - przyszłość
feliĉigi - uszczęśliwić
fidela - wierny
fileto - synek
granda - wielki
ĝis - aż do
infanaĝo - wiek dziecięcy
kanto - śpiew, piosenka
melodio - melodia
mistera - tajemniczy
morto - śmierć
nekomprenebla - niezrozumiały
nuntempe - obecnie
paĝo - strona
per - przez, za pomocą
pere - pośrednio, za pośrednictwem
peto - prośba
pri - o
refreno - refren
respondi - odpowiedzieć
same - tak samo
simple - po prostu
sorto - los
tiel - tak, w ten sposób
tiu - ten, ta, to
varmege - gorąco
venonta - przyszły
vivo - życie
vorto - słowo, wyraz
Jeszcze tylko pragnę powiedzieć Państwu, że apostrof (to ten przecinek u góry, na końcu wyrazu) jest
stosowany w poezji bardzo często dla utrzymania rytmu. Ofiarą jego pada końcówka rzeczownika w liczbie
pojedyńczej we wszystkich przypadkach oprócz czwartego. Np.:paĝo - paĝ’ , vorto - vort’.