N

o w o c z e s N y

T

e c h N i k

D

e N T y s T y c z N y

100

Z K R A J U

i

z e

ś w i a t a

Z wizytą w „szkole na Hożej”

Choć Medyczna Szkoła Policeal-
na nr 3 w Warszawie od września
2013 roku już nie znajduje się przy
ulicy Hożej, tylko przy Brzeskiej,
to w środowisku cały czas nazywa-
na jest „szkołą na Hożej”. Z wymie-
nioną nazwą łączy się historia kilku
pokoleń techników dentystycznych
– uczniów i nauczycieli.

Otwarcie nowej siedziby szkoły

jest kolejnym rozdziałem w historii
kształcenia techników dentystycz-
nych, który pomimo zmiany miejsca
będzie pisany przez osoby związa-
ne ze szkołą od lat. Nowe miejsce
to nowe możliwości dla uczniów
i pracowników. Nowoczesne sale
zajęć i logistycznie rozplanowane
pracownie dają uczniom możliwość
nauki na najwyższym poziomie,
a o wieloletniej historii szkoły wszyst-
kim przypomina muzeum, gdzie
obok już zabytkowego stanowiska
pracy znajdują się pamiątki z siedzi-
by przy ulicy Hożej.

Długa historia szkoły, jej rozwój

i ludzie, których praca przyczyniła
się do tego, jak obecnie wygląda,
to także wiele wspomnień. Ucznio-
wie i nauczyciele niezmiennie
od ponad 65 lat uznają szkołę nie
tylko za zakład pracy i miejsce na-
uki, ale przede wszystkim traktują
je jako możliwość rozwoju swojej
osobowości oraz nawiązania wielu
znajomości i przyjaźni na lata. Oka-
zją do wspomnień i rozmów na te-
mat przeszłości i przyszłości szkoły
było spotkanie w jej nowej siedzibie,
które odbyło się 23 listopada. Wśród
zaproszonych gości znalazła się także
redakcja „Nowoczesnego Technika
Dentystycznego”.

Ciepłą i rodzinną atmosferę spotka-

nia uświetniła wystawa, podczas któ-
rej prezentowane były różnorodne
prace nauczycieli i uczniów – od ry-
sunków, obrazów i grafik, po ręcz-

fo

t. ar

chiwum szk

oły

fo

t. E. Ładziak

fo

t. E. Ładziak

Zajęcia praktyczne w nowej siedzibie szkoły

Uczennice wraz z nauczycielkami: mgr lic. tech. dent. Małgorzatą Grodner i lic. tech. dent. Wandą Jurek

Spotkanie przyjaciół „szkoły na Hożej”

6

/ 2 0 1 3

101

Z K R A J U

i

z e

ś w i a t a

nie wykonaną biżuterię, haftowane
serwetki, obrusy i prace ceramicz-
ne. Zmysł estetyczny, kreatywność
i precyzja wykonania to cechy, które
powinni posiadać technicy denty-
styczni, a zaprezentowana wystawa
pokazała, że osoby związane ze szko-
łą chętnie wykorzystują je w działal-
ności pozazawodowej, pielęgnując
swoje pasje.

Redakcja „Nowoczesnego Techni-

ka Dentystycznego” bardzo dziękuje
za zaproszenie i wyróżnienie, jakim
niewątpliwie jest uznanie czasopi-
sma za przyjaciela „szkoły na Hożej”.
Nauczycielom i uczniom życzymy
wytrwałości w nauce i pracy, aby
przyczyniło się to dalszego rozwoju
szkoły i kolejnych sukcesów.

q

Ewelina Ładziak

Historia fantomu – z archiwum szkoły

fo

t. ar

chiwum szk

oły

fo

t. E. Ładziak

Zabytkowe stanowisko pracy – szkolne muzeum

Proteza szkieletowa fantomowa wykonana w 1957 roku przez

dr. Andrzeja Krocina wg projektu dr Antoniny Niszczyńskiej-

-Sławińskiej. Była to pierwsza w Polsce proteza szkieletowa

ze stopu chromowo-kobaltowo-molibdenowego wykonana

na modelu powielonym z masy ogniotrwałej wyrównującej

kurczliwość odlewanego stopu.

Jak cenne i potrzebne są pomoce naukowe w procesie

dydaktycznym, można przedstawić na przykładzie fantomu,

który został przekazany Akademii Medycznej w Warszawie

przez dr. Andrzeja Krocina. Fantom ten w całości osobiście

wykonał w 1957 roku, wtedy jeszcze tech. dent. Andrzej

Krocin wg projektu lek. dent. Antoniny Niszczyńskiej-Sławiń-

skiej. Była to pierwsza w Polsce proteza szkieletowa ze stopu

chromowo-kobaltowo-molibdenowego wykonana na modelu

powielonym z masy ogniotrwałej wyrównującej kurczliwość

odlewanego stopu. Wykonanie tej protezy było możliwe

dzięki dr Niszczyńskiej-Sławińskiej, która kochała swój zawód

i wykonywała go z pasją i zaangażowaniem.

Doktor Antonina Niszczyńska-Sławińska w czasie II wojny

światowej była więźniem w obozie Mauthausen. Niemieccy

naziści przeprowadzali na niej doświadczenia biologiczne.

Po wojnie za sprawą Czerwonego Krzyża trafiła na leczenie

do Anglii. Po zakończonej rehabilitacji przyznano jej skromne

odszkodowanie finansowe. Za otrzymane pieniądze pani

doktor kupiła w Anglii zestaw urządzeń i materiałów potrzeb-

nych do wykonywania protez szkieletowych. W skład zestawu

wchodziły redukcyjny palnik acetylenowo-tlenowy, wirówka

obrotowa pionowa z tyglem, piaskownica z butlą sprężonego

powietrza i piaskiem – AlO

2

o gradacji 120 mikronów, urzą-

dzenie do elektrolitycznego polerowania oraz bęben masy

osłaniającej i zapas stopu chromowo-kobaltowo-molibde-

nowy – „Wisil”.

Po powrocie do kraju cały ten cenny zakup trafił do Szkoły

Techników Dentystycznych w Warszawie przy ulicy Hożej 88,

w której pani doktor była pierwszym wykładowcą przedmiotu

ceramiki, a później całego programu techniki dentystycznej,

aż do 1975 roku. Dzięki tej inicjatywie możliwe stało się wyko-

nywanie pierwszych w Polsce protez szkieletowych sporzą-

dzanych zgodnie z najnowszą zachodnią technologią.

W latach sześćdziesiątych XX wieku osiągnięcia dr Anto-

niny Niszczyńskiej-Sławińskiej były przedstawiane na zebra-

niach naukowych Katedry Protetyki Akademii Medycznej

w Warszawie, jak również na zebraniach Polskiego Towarzy-

stwa Stomatologicznego.

Fantom, który przetrwał od 1957 roku do chwili obecnej,

ma niewątpliwie „duszę”. Przez blisko 48 lat służył jako

pomoc dydaktyczna w nauczaniu najpierw dr Antoninie

Niszczyńskiej-Sławińskiej, później dr. Andrzejowi Krocinowi.

W 2004 roku dr Krocin przekazał uczelni model wraz z pro-

tezą w celu dołączenia go do zbioru protez szkieletowych.

Niewątpliwie jest i będzie zawsze jego najcenniejszym ekspo-

natem, będąc namacalnym świadectwem historii.