Analiza i czytanie wykresów
Czytanie wykresów to ważna umiejętność, jeden wykres zawiera więcej informacji,
niż strona tekstu. Dlatego musisz umieć to robić.
Aby dobrze odczytać wykres zaczynamy od opisu osi wykresu – należy zwrócić
uwagę na symbole literowe i jednostki.
Przypomnij sobie ważniejsze z nich i ich podstawowe jednostki: t (s) - oznacza czas,
v (
- szybkość, s (m) - drogę, m (kg) - masę, a (
- przyspieszenie, F (N)- siłę, W
(J) - pracę, E (J) - energię, P (W) - moc, U (V) - napięcie, I (A) - natężenie prądu, R
(Ω) - opór elektryczny.
Po osiach zwracamy uwagę na kształt linii wykresu - tu trochę powtórki z
matematyki.
Funkcja rosnąca - czyli wartość funkcji zaznaczona na osi
pionowej rośnie, gdy rośnie argument zaznaczony na osi
poziomej.
Funkcja stała - czyli wartość zaznaczona na osi pionowej nie
zmienia się (jest stała), gdy argument rośnie.
Funkcja malejąca - wartość funkcji zaznaczona na osi pionowej
maleje, gdy argument funkcji zaznaczony na osi poziomej rośnie.
Czytanie linii wykresu zaczynamy od lewej strony.
Przykład1. Odczytaj informacje z poniższego wykresu.
Zaczynamy od osi pionowej - "s" oznacza, że badamy jak zmienia się droga w
czasie "t" (czas jest na osi poziomej). W pierwszej części wykresu
I
od t
1
=0(s) do
t
2
=3(s) widzimy, że droga rośnie proporcjonalnie do czasu to oznacza, że droga
przyrasta ciągle o tą samą wartość – w każdej sekundzie rośnie o 2(m), od położenia
s
1
= 0 do położenia s
2
= 6(m).
s = s
2
- s
1
= 6(m) – 0(m) = 6(m)
Czyli wykres w części
I
przedstawia ruch, w którym przebyta przez ciało droga rośnie
proporcjonalnie do czasu trwania ruchu - to jest to ruch jednostajny. Możemy
nawet obliczyć jego szybkość dobierając wzór dla ruchu jednostajnego i wstawiając
liczby odczytane z wykresu t= t
2
- t
1
=3(s)
W części
II
linia jest pozioma, wartość drogi nie zmienia się s = 6(m), mimo upływu
czasu od t
2
=3(s) do t
3
=7(s) - więc ciało nie zmienia swojego położenia (nie
przemieszcza się) - jest w spoczynku w czasie t= t
3
– t
2
=4(s). Prędkość ciała v=0
W
III
części od t
3
=7(s) do t
4
=9(s) wartość drogi maleje - to oznacza, że teraz
ciało porusza się w przeciwną stronę - wraca do punktu wyjścia.
Aby dokładnie opisać ruch ciała należ narysować wykres zmiany położenia ciała w
funkcji czasu x(t).
Ta niewielka zmiana (tylko oznaczenie na osi) daje możliwość obserwacji zachowania
ciała względem wybranego układu odniesienia. Przebytą przez ciało drogę s
obliczamy dalej jako różnicę położeń ciała w czasie.
Nachylenie wykresu względem osi czasu decyduje o szybkości z jaka poruszało
się badane ciało. Im wykres bardziej stromy tym większa szybkość ruchu ciała.
Linia
III
jest bardziej stroma niż
I
, czyli szybkość w przedziale III (od 7 do 9
sekundy) musi być większa niż w przedziale I (od 0 do 3 sekundy). Sprawdźmy to.
Jaki wzór użyjemy? Droga zmienia się proporcjonalnie do czasu, czyli jest to znowu
ruch jednostajny. Ponownie dane odczytujemy z wykresu podstawiamy do wzoru i
liczymy.
A ile wynosi cała droga? W jedną stronę 6(m) i z powrotem 6(m), razem 12(m).
Mając całkowitą drogę możesz obliczyć szybkość średnią, dzieląc całą drogę przez
cały czas ruchu łącznie z postojem.
Zobacz jak dużo informacji odczytaliśmy, a to jeszcze nie koniec, poszukaj innych i
odpowiedz na pytania:
1. Jaką drogę przebyło to ciało w drugiej sekundzie ruchu, a jaką po dwóch
sekundach?
2. Ile czasu zajął powrót?
3. Ile czasu trwał cały ruch?
Przykład 2. Odczytaj informacje z poniższego wykresu.
Jeśli nie uważasz myślisz to pomyłka, ten sam wykres?! Nie, to zupełnie co innego,
specjalnie wybrałem taki sam kształt by pokazać jak łatwo o błąd. Zwróć uwagę na
oś pionową - "v" badamy zmianę szybkości w czasie "t" (wykres szybkości od czasu).
W części
I
widzisz, że szybkość rośnie od 0 do 6(m/s), rośnie ona ciągle o tę samą
wartość - co sekundę o 2(m/s), czyli jest to ruch jednostajnie przyspieszony -
obliczmy jego przyspieszenie "a".
A jaką drogę s przebyło ciało w części
I
? Możesz to obliczyć na dwa sposoby:
1. stosując wzór na drogę w ruchu jednostajnie przyspieszonym
2. obliczając pole figury pod I częścią wykresu szybkości (pamiętaj tę
metodę możesz stosować tylko na wykresie szybkości nie innym), tu na
wykresie pod I częścią mamy trójkąt (pole trójkąta liczymy ze wzoru
P = 1/2·a·h) biorąc dane z wykresu liczymy
W części
II
wykres jest linią poziomą, a więc szybkość jest stała - nie zmienia się,
w związku z tym wykres opisuje ruch jednostajny z szybkością 6(m/s). Jaką drogę
przebyło ciało w II części? Znowu możesz to obliczyć na dwa sposoby:
1. wykorzystując przekształcony wzór na szybkość w ruchu
jednostajnym
v = s/t do postaci s = v·t
2. obliczając pole figury pod II częścią wykresu - tym razem jest to
prostokąt (P = a·b), z wykresu odczytujemy długość 6 i szerokość 4 i liczymy
W
III
części widzimy, że szybkość maleje proporcjonalnie do czasu, wniosek -
ciało porusza się ruchem jednostajnie opóźnionym (opóźnienie to przyspieszenie
skierowane przeciwnie do ruchu ciała, obliczamy je dzieląc różnicę szybkości
początkowej i końcowej przez czas ruchu). Obliczmy opóźnienie.
Drogę przebytą w
III
części ruchu możemy policzyć podobnie jak poprzednio.
Całkowitą drogę przebytą przez ciało możemy policzyć najprościej licząc pole pod
całym wykresem. Cały wykres ma kształt trapezu - liczymy pole trapezu
P = 1/2·(a+b)·h dane i jednostki odczytujemy z wykresu.
Można to zrobić korzystając ze wzorów ale jest to bardziej uciążliwe (należy wykonać
trzy obliczenia i zsumować wyniki). Licząc pole pod całym wykresem zrobimy to
szybko i prosto.
Jak widzisz praca z wykresami nie jest trudna. Spróbuj samodzielnie odpowiedzieć na
kilka pytań:
1. Ile wynosiła szybkość w 2(s) ruchu?
2. Jaką drogę przebyło ciało w III etapie?
3. Ile czasu trwał ruch jednostajny?
4. Czy w III etapie ciało wracało, czy dalej poruszało się w tym samym kierunku?
5. Ile wynosiła szybkość maksymalna?
6. Oblicz szybkość średnią.
7. Zakładając, ze masa ciała wynosi 2(kg) oblicz:
a) siłę wypadkową wprawiającą ciało w ruch w I części,
b) siłę oporów ruchu w II części,
c) siłę hamującą w III części.
8. Przeanalizuj poniższe wykresy opisz je, odczytaj z nich jak najwięcej informacji
i oblicz wielkości fizyczne, które potrafisz.