Ćwiczenie 9 Dynamika
Przykład 30
Punktowi materialnemu o masie m, leżącemu na równi pochyłej nachylonej pod
kątem α = 430 do poziomu, nadano pewną prędkość początkową skierowaną w
górę równi wzdłuż linii jej największego spadku. Należy wyznaczyć opóźnienie,
z którym punkt ten porusza się w górę równi. Współczynnik tarcia kinetycznego
równy jest μ = 0.45.
Przykład 31
Dwa ciała materialne o masach m1 = 1.2 kg i m2 = 1.7 kg, leżące na poziomej
chropowatej płaszczyźnie, połączone zostały nierozciągliwym cięgnem BA, tak
jak pokazano na rysunku 31. Obliczyć wartość przyśpieszenia tych ciał oraz
napięcie cięgna BA wywołane działaniem poziomej siły P przyłożonej do ciała o masie m1. Współczynnik tarcia kinetycznego między ciałem m1 a poziomą
płaszczyzną ma wartość μ1 = 0.32, natomiast między ciałem m2 a płaszczyzną
ma wartość μ2 = 0.26. Masę cięgna należy pominąć, P = 10 N.
m2 B A m1 P
Rys. 31
- 33 -
N2 N1 y
m2 S2 - S2 B A -S1 S1 m1 P x
T2
T1 Rys. 31a
G2 G1
Przykład 32
Pod jakim kątem należy wystrzelić pocisk o masie m, aby osiągnąć maksymalny
zasięg strzału L, przy znanej prędkości początkowej pocisku V0. Określić
również wartości maksymalnego zasięgu L, oraz maksymalną wartość
wysokości h jaką osiągnie pocisk. Opór powietrza pominąć. Dane V0 = 350 m/s,
g = 9.81 m/s2.
Przykład 33
Samolot lecący na wysokości h = 4500 m z poziomą prędkością V0 = 930 km/h
zrzuca bombę na cel A znajdujący się na ziemi. Należy wyznaczyć, w jakiej
odległości L od celu (rys. ) pilot musi wyrzucić bombę. Dane g = 9.81 m/s2, przy
obliczeniach pominąć opór powietrza.