monter konstrukcji budowlanych 712[04] z1 08 n

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Barbara Olech

Montaż budynków wielokondygnacyjnych
712[04].Z1.08

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2006

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Recenzenci:

mgr inż. Halina Darecka

mgr inż. Anna Kusina

Opracowanie redakcyjne:

mgr inż. Barbara Olech

Konsultacja:

mgr inż. Krzysztof Wojewoda

Korekta:

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 712[04].Z1.08

„Montaż budynków wielokondygnacyjnych” zawartego w modułowym programie nauczania
dla zawodu monter konstrukcji budowlanych.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2006

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Przykładowe scenariusze zajęć

5. Ćwiczenia

5.1. Systemy konstrukcyjne budynków wielokondygnacyjnych

5.1.1. Ćwiczenia

5.2. Elementy konstrukcyjne budynków szkieletowych o konstrukcji stalowej

5.2.1. Ćwiczenia

5.3. Prace montażowe przy wznoszeniu budynków wielokondygnacyjnych

5.3.1. Ćwiczenia

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

7. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy

Państwu

Poradnik

dla

nauczyciela

„Montaż

budynków

wielokondygnacyjnych”, który będzie pomocny w prowadzeniu zajęć dydaktycznych
w szkole kształcącej w zawodzie monter konstrukcji budowlanych 712[04].

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne,

−

wykaz umiejętności, jakie uczeń opanuje podczas zajęć,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

propozycje ćwiczeń, które mają na celu ukształtowanie u uczniów umiejętności

praktycznych,

−

wykaz literatury, z jakiej uczniowie mogą korzystać podczas nauki.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami ze

szczególnym uwzględnieniem:

−

pokazu z objaśnieniem,

−

tekstu przewodniego,

−

metody projektów,

−

ćwiczeń praktycznych.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od

samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.

W celu przeprowadzenia sprawdzianu wiadomości i umiejętności ucznia, nauczyciel

może posłużyć się zamieszczonym w rozdziale 6 zestawem zadań testowych, zawierającym
różnego rodzaju zadania.

W tym rozdziale podano również:

−

plan testu w formie tabelarycznej,

−

punktacje zadań,

−

propozycje norm wymagań,

−

instrukcję dla nauczyciela,

−

instrukcję dla ucznia,

−

kartę odpowiedzi,

−

zestaw zadań testowych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych

712[04].Z1/2.03

Wykonywanie rusztowań do robót budowlanych

712[04].Z1

Technologia montażu konstrukcji metalowych

712[04].Z1/2.01

Dobieranie narzędzi, sprzętu i maszyn do robót montażowych

712[04].Z1/2.02

Wykonywanie podstawowych pomiarów w robotach

budowlanych

712[04].Z1.04

Łączenie elementów konstrukcji w stykach montażowych

712[04].Z1.06

Montaż zbiorników cylindrycznych

712[04].Z1.07

Montaż kominów stalowych

712[04].Z1.08

Montaż budynków wielokondygnacyjnych

712[04].Z1.09

Montaż wież i masztów

712[04].Z1.10

Montaż zbiorników kulistych

712[04].Z1.05

Montaż hal

712[04].Z1.11

Wykonywanie konserwacji i napraw uszkodzonych

elementów konstrukcji metalowych

712[04].Z1.12

Rozliczanie robót montażowych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej „Montaż budynków

wielokondygnacyjnych” uczeń powinien umieć:

−

stosować terminologię budowlaną,

−

odczytywać i interpretować rysunki budowlane,

−

posługiwać się dokumentacją budowlaną,

−

organizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i przepisami bhp,

−

transportować materiały budowlane,

−

korzystać z różnych źródeł informacji,

−

dobierać narzędzia i sprzęt do robót montażowych,

−

wykonywać podstawowe pomiary w robotach budowlanych,

−

wykonywać rusztowania do robót budowlanych,

−

łączyć elementy konstrukcji w stykach montażowych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

scharakteryzować konstrukcje budynków wielokondygnacyjnych,

−

dobrać materiały do montażu,

−

dobrać narzędzia i sprzęt do montażu,

−

wykonać montaż słupów,

−

wykonać montaż belek i stężeń,

−

wykonać montaż stropów,

−

wykonać montaż ścian osłonowych,

−

zmontować ściany działowe o szkielecie stalowym,

−

wykonać roboty montażowe zgodnie z zasadami bhp,

−

wykorzystać dokumentację techniczną.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca ……………………………………………….
Modułowy program nauczania: Monter konstrukcji budowlanych 712[04]
Moduł: Technologia montażu konstrukcji stalowych 712[04].Z1.
Jednostka modułowa: Montaż budynków wielokondygnacyjnych 712[04].Z1.08
Temat: Montowanie ściany działowej w budynku o konstrukcji z profili zimnogiętych.

Cel ogólny: kształtowanie umiejętności montażu ścian działowych.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń potrafi:

−

dobrać materiały i sprzęt do montażu ściany działowej,

−

zorganizować stanowisko do wykonywania montażu zgodnie z zasadami bhp,

−

wykonać montaż ściany działowej,

−

ocenić wykonaną przez siebie pracę.

Metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

zespołowa.

Czas: 135 min.

Środki dydaktyczne:
– profile zimnogięte ,
– płyty gipsowo-kartonowe,
– płyty z wełny mineralnej,
– łączniki do łączenia profili,
– łączniki do łączenia płyt z profilami,
– dokumentacja techniczna do wykonania montażu,
– podstawowy sprzęt mierniczy,
– taśma izolacyjna,
– wkrętarka,
– instrukcje bhp,
– literatura z rozdziału 7.

Przebieg zajęć:

1. Sprawy organizacyjne.
2. Nawiązanie do tematu, omówienie celów zajęć.
3. Instruktaż bhp.
4. Zorganizowanie stanowiska pracy do wykonania ćwiczenia.
5. Realizacja tematu:

uczniowie w trzyosobowych grupach:

−

zapoznają się z dokumentację techniczną montażu,

−

pobierają z przygotowanego podręcznego magazynu narzędzia do wykonania ćwiczenia,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

przytwierdzają do podłoża i ścian profile zimnogięte z izolacją,

−

ustawiają słupki profili i łączą z przymocowanymi profilami,

−

przytwierdzają z jednej strony płyty gipsowo-kartonowe,

−

wypełniają przestrzeń ścianki płytami z wełny mineralnej,

−

przytwierdzają z drugiej strony płyty gipsowo-kartonowe,

−

nauczyciel nadzoruje pracę uczniów.

6. Po wykonaniu montażu uczniowie próbują dokonać analizy wykonanego ćwiczenia.

Zakończenie zajęć

1. Każdy z uczniów wskazuje mocne i słabe strony swojej pracy.
2. Nauczyciel analizuje prace uczniów i stwierdza, czy praca przebiega prawidłowo.
3. Uczniowie prezentują swoje prace według kolejności wykonanych prac.
4. Klasa wspólnie z nauczycielem dokonuje oceny pracy.

Praca domowa

Odszukaj informacje (z dowolnych źródeł) na temat warunków, jakie są stawiane

ścianom działowym. Zdobyte materiały przynieś i przedstaw na zajęciach.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych
umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca ……………………………………………….
Modułowy program nauczania: Monter konstrukcji budowlanych 712[04]
Moduł: Technologia montażu konstrukcji stalowych 712[04].Z1.
Jednostka modułowa: Montaż budynków wielokondygnacyjnych 712[04].Z1.08
Temat: Konstrukcje stropów stosowane w budynkach wielokondygnacyjnych.
Cel ogólny: Poznanie rozwiązań materiałowo-konstrukcyjnych stropów w budynkach
wielokondygnacyjnych.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń potrafi:

−

określić, jakie materiały stosuje się na stropy w budynkach wielokondygnacyjnych,

−

określić, jakie rozróżnia się konstrukcje stropów stosowanych w budynkach

wielokondygnacyjnych ,

−

wyjaśnić, jak są zbudowane stropy o konstrukcji stalowej,

−

wyjaśnić, jak są zbudowane stropy wykonane z zastosowaniem płyty żelbetowej,

−

wyjaśnić, jak są zbudowane stropy o konstrukcji zespolonej,

Metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

metoda przewodniego tekstu.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

indywidualna,

−

grupowa.

Środki dydaktyczne:
– zestawy ćwiczeń opracowane przez nauczyciela dla każdego zespołu uczniów,
– instrukcja pracy metodą przewodniego tekstu,
– zadanie,
– blok rysunkowy formatu A 4,
– przybory kreślarskie.

Czas: 180 min.

Przebieg zajęć:
Zadanie dla ucznia
Przedmiotem zadania jest określenie rozwiązań konstrukcyjnych stropów budynków
wielokondygnacyjnych.

FAZA WSTĘPNA
Czynności organizacyjno-porządkowe, podanie tematu lekcji, zaznajomienie uczniów z pracą
metodą przewodniego tekstu.

FAZA WŁAŚCIWA
ZDOBYWANIE INFORMACJI
1. Jakie materiały stosuje się na stropy budynków wielokondygnacyjnych?
2. Jakie rozróżnia się konstrukcje stopów stosowane w budynkach wielokondygnacyjnych?
3. Jakie są rozwiązania stropów o konstrukcji stalowej?
4. Jakie są rozwiązania stropów wykonanych z zastosowaniem płyt żelbetowych?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. Jakie są rozwiązania stropów o konstrukcji zespolonej?

PLANOWANIE
1. Ustal, w jakim czasie należy wykonać ćwiczenie.
2. Ustal, gdzie możesz znaleźć informacje dotyczące konstrukcji stropów w budynkach

wielokondygnacyjnych.

USTALANIE
1. Nauczyciel ustala z uczniami kolejność czynności.
2. Uczniowie otrzymują materiały niezbędne do wykonania zadania.
3. Nauczyciel ustala kryteria wykonanej pracy.

WYKONANIE
1. Wypisz materiały stosowane na konstrukcje stropów.
2. Narysuj przykładowy przekrój stropu o konstrukcji stalowej.
3. Narysuj przykładowy przekrój stropu wykonanego z zastosowaniem płyty żelbetowej,
4. Narysuj przykładowy przekrój stropu o konstrukcji zespolonej.

SPRAWDZANIE

1. Czy poprawnie zostały wykonane rysunki przedstawiające elementy konstrukcji stropów

stosowanych w budynkach wielokondygnacyjnych?

2. Czy prawidłowo zostały wypisane materiały stosowane na konstrukcje stropów?

FAZA KOŃCOWA

Uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy ćwiczenia sprawiły im najwięcej

trudności. Nauczyciel podsumowuje całe ćwiczenie, wskazuje jakie nowe, ważne
umiejętności zostały wykształcone, jakie wystąpiły nieprawidłowości.

Praca domowa

Korzystając z dostępnych źródeł odszukaj informacje o innych rozwiązaniach konstrukcji

stropów w budynkach wielokondygnacyjnych, których nie rysowałeś na zajęciach . Zdobyte
materiały przynieś i przedstaw na zajęciach .

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć, trudności

podczas realizowania zadania i zdobytych umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1. Systemy konstrukcyjne budynków wielokondygnacyjnych

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Przedstaw na rysunkach rodzaje i rozmieszczenie stężeń w ścianach z otworami

okiennymi i drzwiowymi.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien:

1) zapoznać się z systemami konstrukcyjnymi budynków wielokondygnacyjnych,
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) narysować schematy stężeń w ścianach z otworami,
4) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
5) dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania-uczenia się

– pokaz z objaśnieniem,
– metoda tekstu przewodniego.

Środki dydaktyczne:

– blok techniczny formatu A4,
– przybory kreślarskie,
– literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 2

Podpisz prawidłowo konstrukcje ustrojów trzonowych przedstawionych Ci na rysunkach

przez nauczyciela.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Nauczyciel przedstawi uczniowi rysunki rozwiązań ustrojów trzonowych. Zadaniem

ucznia jest podpisanie tych konstrukcji na rysunkach, naklejenie na arkusz papieru
i przedstawienie nauczycielowi oraz kolegom z grupy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

– pokaz z objaśnieniem,
– metoda tekstu przewodniego.

Środki dydaktyczne:

– literatura z rozdziału 7,
– przybory kreślarskie,
– arkusz formatu A 2,
– rysunki ustrojów trzonowych,
– klej.

Ćwiczenie 3

Przedstaw

rysunkach

dwa

typy

ustrojów

powłokowych

budynków

wielokondygnacyjnych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien:

1) zapoznać się z konstrukcją budynków wielokondygnacyjnych,
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) rysować schematy przekrojów poprzecznych budynku o konstrukcji ramowo-

powłokowej i dwupowłokowej,

4) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
5) dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania-uczenia się

– pokaz z objaśnieniem,
– metoda tekstu przewodniego.

Środki dydaktyczne:

– blok techniczny formatu A4,
– przybory kreślarskie,
– literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2. Elementy

konstrukcyjne

budynków

szkieletowych

o konstrukcji stalowej

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj na elementach modelowych montaż ścianki działowej z profili zimnogiętych

i płyt gipsowo kartonowych z wypełnieniem wełną mineralną zgodnie z dokumentacją
techniczną.

Wskazówki do realizacji
Ćwiczenie należy realizować w grupie 2-3 osobowej w pracowni wyposażonej

w rozbieralny model ścian działowych z profili zimnogiętych i płyt gipsowo-kartonowych,
oraz narzędzia i sprzęt niezbędny do wykonania montażu. Przed przystąpieniem do ćwiczenia
nauczyciel powinien omówić jego zakres i technikę wykonania. Należy zwracać uwagę na
organizację pracy oraz współdziałanie uczniów w zespole. Przed przystąpieniem do
realizacji ćwiczenia konieczne jest zapoznanie uczniów z przepisami bhp obowiązującymi na
stanowisku pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) zapoznać się z dokumentacją techniczną,
3) pobrać narzędzia i sprzęt do wykonania ścianki działowej,
4) przytwierdzić do podłoża i ścian profile zimnogięte z izolacją,
5) ustawić słupki profili i połączyć z przymocowanymi profilami,
6) przytwierdzić z jednej strony płyty gipsowo-kartonowe,
7) wypełnić przestrzeń ścianki płytami z wełny mineralnej,
8) przytwierdzić z drugiej strony płyty gipsowo-kartonowe,
9) stosować przepisy bhp,
10) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
11) dokonać oceny wykonanego ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– profile zimnogięte ,
– płyty gipsowo-kartonowe,
– płyty z wełny mineralnej,
– łączniki do łączenia profili,
– łączniki do łączenia płyt z profilami,
– dokumentacja techniczna do wykonania montażu,
– podstawowy sprzęt mierniczy,
– taśma izolacyjna,
– wkrętarka,
– instrukcje bhp,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

– literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 2

Dokonaj klasyfikacji według konstrukcji stosowanych stropów w budynkach

wielokondygnacyjnych przedstawionych przez nauczyciela.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia
Nauczyciel przedstawi uczniowi rysunki stropów stosowanych w budynkach

wielokondygnacyjnych. Zadaniem ucznia jest zakwalifikowanie poszczególnych stropów do
odpowiedniej grupy według konstrukcji.(I – stropy stalowe, II – stropy z płytami
żelbetowymi, III – stropy zespolone). Każdą grupę uczeń powinien przedstawić osobno na
arkuszu A-4 przypinając rysunki. Swoją pracę uczeń zaprezentuje nauczycielowi oraz
kolegom z grupy.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

– pokaz z objaśnieniem,
– metoda tekstu przewodniego.

Środki dydaktyczne:

– blok techniczny formatu A4,
– literatura z rozdziału 7,
– spinacze,
– zdjęcia lub rysunki stropów stosowanych w budynkach wielokondygnacyjnych.

Ćwiczenie 3

Przedstaw na rysunkach sposoby przegubowego połączenia śrubowego słupa z belką,

stosowane w budynkach wielokondygnacyjnych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien:

1) zapoznać się z elementami konstrukcyjnymi budynków wielokondygnacyjnych,
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) narysować przekroje ścianek działowych,
4) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
5) dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

metoda tekstu przewodniego.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Środki dydaktyczne:

– blok techniczny formatu A4,
– przybory kreślarskie,
– gumka,
– literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 4

Wykonaj na elementach modelowych montaż płyty z blachy fałdowej wraz ociepleniem

płytami z wełny mineralnej na ruszcie ściany osłonowej budynku wykończonej suchym
tynkiem, zgodnie z dokumentacją techniczną.

Wskazówki do realizacji
Ćwiczenie należy realizować w grupie 2-3 osobowej w pracowni wyposażonej

w modelową konstrukcję kondygnacji budynku oraz narzędzia i sprzęt niezbędny do
wykonania montażu. Przed przystąpieniem do ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego
zakres i technikę wykonania. Należy zwracać uwagę na organizację pracy oraz
współdziałanie uczniów w zespole. Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia konieczne
jest zapoznanie uczniów z przepisami bhp obowiązującymi na stanowisku pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) zapoznać się z dokumentacją techniczną,
3) pobrać narzędzia i sprzęt do wykonania montażu,
4) ułożyć płyty z wełny mineralnej mijankowo i łącznikami przytwierdzić do ściany,
5) ustawić płyty z blachy fałdowej i przytwierdzić do konstrukcji ściany łącznikami

samogwintującymi,

6) nałożyć na łby śrub osłony z tworzywa sztucznego,
7) stosować przepisy bhp,
8) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
9) dokonać oceny wykonanego ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– modelowy szkielet konstrukcji kondygnacji budynku ,
– płyty z blachy fałdowej,
– płyty z wełny mineralnej,
– łączniki do łączenia płyt z wełny mineralnej,
– dokumentacja techniczna do wykonania montażu,
– podstawowy sprzęt mierniczy,
– plastikowe zaślepki na łby śrub,
– wkrętarka,
– zestaw kluczy,
– zestaw śrub samogwintujących,
– młotki,
– instrukcje bhp,
– literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3. Prace montażowe przy wznoszeniu budynków

wielokondygnacyjnych

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj montaż na elementach modelowych słupów pierwszej kondygnacji budynku

zgodnie z dokumentacją techniczną. Ćwiczenie wykonaj razem z kolegami z grupy.

Wskazówki do realizacji
Ćwiczenie należy realizować w grupie 3-5 osobowej w pracowni wyposażonej

w rozbieralny stalowy model konstrukcji kondygnacji budynku oraz narzędzia i sprzęt
niezbędny do wykonania montażu. Przed przystąpieniem do ćwiczenia nauczyciel powinien
omówić jego zakres i technikę wykonania. Należy zwracać uwagę na organizację pracy oraz
współdziałanie uczniów w zespole. Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia konieczne
jest zapoznanie uczniów z przepisami bhp obowiązującymi na stanowisku pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) zapoznać się z dokumentacją techniczną,
3) pobrać narzędzia i sprzęt do wykonania montażu,
4) zamocować zawiesia do transportu pionowego słupów,
5) wciągnąć słupy doprowadzając je do pionu, z wykorzystaniem dostępnego sprzętu do

transportu pionowego,

6) naprowadzić słupy do połączenia z fundamentem,
7) złączyć elementy konstrukcyjne wykonują połączenia śrubowe,
8) dokonać regulacji połączenia,
9) stosować przepisy bhp,
10) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
11) dokonać oceny wykonanego ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

rozbieralny model kondygnacji budynku o konstrukcji stalowej,

–

sprzęt do transportu pionowego – suwnica, maszt montażowy z wciągarką lub
elektrowciąg,

–

zawiesia,

–

dokumentacja techniczna do wykonania montażu,

–

podstawowy sprzęt mierniczy

–

młotki,

–

śruby,

–

komplet kluczy,

–

instrukcje bhp,

–

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 2

Przedstaw na rysunkach sposoby montażu budynków wielokondygnacyjnych

o konstrukcji trzonowo-wieszarowej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien:

1) zapoznać się ze sposobami montażu budynków wielokondygnacyjnych,
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) narysować schematy przedstawiające montaż za pomocą wciągarek i za pomocą żurawia,
4) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
5) dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

– pokaz z objaśnieniem,
– metoda tekstu przewodniego.

Środki dydaktyczne:

– blok techniczny formatu A4,
– przybory kreślarskie,
– literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 3

Wykonaj montaż na elementach modelowych, płyty stropowej prefabrykowanej

konstrukcji stalowej, zgodnie z dokumentacją techniczną.

Wskazówki do realizacji
Ćwiczenie należy realizować w grupie 3-5 osobowej w pracowni wyposażonej

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) zapoznać się z dokumentacją techniczną,
3) pobrać narzędzia i sprzęt do wykonania montażu,
4) zamocować zawiesia,
5) wciągnąć płytę stropową na wysokość wbudowania,
6) naprowadzić płytę stropu do połączenia z ryglami konstrukcji budynku,
7) dokonać regulacji połączenia,
8) stosować przepisy bhp,
9) zaprezentować wykonane ćwiczenie,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10) dokonać oceny wykonanego ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– rozbieralny model kondygnacji budynku o konstrukcji stalowej,
– sprzęt do transportu pionowego – suwnica, maszt montażowy z wciągarką lub

elektrowciąg,

– zawiesia,
– dokumentacja techniczna do wykonania montażu,
– podstawowy sprzęt mierniczy,
– młotki,
– śruby,
– komplet kluczy,
– instrukcje bhp,
– literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 4

Przedstaw na rysunkach sposoby montażu budynków wielokondygnacyjnych

o konstrukcji trzonowo-linowej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien:

1) zapoznać się ze sposobami montażu budynków wielokondygnacyjnych,
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) narysować schematy przedstawiające montaż budynków o konstrukcji trzonowo-linowej,
4) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
5) dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

– pokaz z objaśnieniem,
– metoda tekstu przewodniego.

Środki dydaktyczne:

– blok techniczny formatu A4,
– przybory kreślarskie,
– literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

TEST 1

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Montaż budynków
wielokondygnacyjnych”

Test zawiera 20 zadań o różnym stopniu trudności:

−

zadania 1 – 13 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 14 – 20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego,

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego,

dobry – za rozwiązanie 14 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

bardzo dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 4 z poziomu

ponadpodstawowego.

Plan testu

Klucz odpowiedzi

Cel operacyjny (mierzone osiągnięcia ucznia)

egor

Poprawna

odpowiedź

1. Rozpoznać podciąg na rysunku stropu

Określić grubość ścian pełniących funkcje
pionowych stężeń poprzecznych

Wypisać rodzaje systemów statyczno
konstrukcyjnych budynków
wielokondygnacyjnych

a) system przegubowy z tężnikami

pionowymi w postaci ścian,

b) system ram płaskich, c) system

ram z płaskimi tężnikami

pionowymi, d) system przegubowy

z płaskimi tężnikami pionowymi,

e) ustroje trzonowe, f) system
przegubowy z usztywnieniem
w postaci złożonych układów

kratowych, g) ustroje powłokowe.

Określić, na jakich podkładach najczęściej
wylewane są stropy w budynkach
wielokondygnacyjnych

z blach

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. Rozpoznać na rysunku konstrukcję stropu

Wymień trzy najczęściej stosowane typy
sprzętu montażowego używanego przy
wznoszeniu budynków wielokondygnacyjnych

a) samowznoszące się żurawie

wieżowe, b) żurawie przyścienne,

kotwione w konstrukcji dachu,

c) dźwigniki hydrauliczne.

Narysować schemat podnoszenia stropów
w budynkach o szkielecie trzonowo-
wieszarowym wciągarkami umieszczonymi na
konstrukcji wsporczej

1-wciągarka

Rozpoznać na rysunku rodzaj ustroju
trzonowego

Rozpoznać na rysunku rodzaj połączenia słupa
z belką

10.

Wymienić rozwiązania konstrukcyjne
ustrojów trzonowych

a. Stropy wspornikowo

zamocowane w trzonie.

b. Główny wspornik zamocowany

w dolnej części trzonu,

podtrzymujący system słupów

z opartymi na nich stropami.

c. Główny wspornik zamocowany

w górnej części centralnego trzonu,

podtrzymujący system stropów za

pomocą wieszaków.

d. Stropy swobodnie oparte w

jednym końcu na centralnym

trzonie i w drugim na linach. Liny

przewieszone są w połowie swej

długości przez wieszak trzonu i po

przejściu przez łożyska ślizgowe na

zewnętrznych krawędziach stropu

dachowego zwisają pionowo w dół.

11.

Określić, w jakich odległościach nad stropem
wykonuje się styki słupów w budynkach
wielokondygnacyjnych

12.

Określić, czy w budynku o konstrukcji
ramowo-powłokowej sztywność przestrzenną
zapewnia układ czterech ram płaskich
zamkniętych na obwodzie budynku

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13.

Określić najmniejszą grubość blach stykowych
w słupach

14.

Określić grubość ścianek żelbetowych, które
można wykonać zamiast tężników kratowych
w przypadku konstrukcji ram płaskich z
tężnikami

15.

Określić, co zapewnia największą sztywność
w płaszczyźnie stropów, potrzebną do
spełnienia przez nie funkcji tężników
poziomych

monolityczna płyta żelbetowa

16.

Określić, do jakiej wysokości stosowany jest
system przegubowy z płaskimi tężnikami

17.

Narysować schemat ustroju trzonowo-
linowego

18.

Określić, czy ściana kurtynowa jest to osobna
ściana zewnętrzna zawieszona do konstrukcji
nośnej budynku

19.

Napisać, na czym polega montaż stropów w
budynku trzonowo-linowym sposobem „od
góry”

Montaż sposobem „od góry” polega

na tym, że po wykonaniu

fundamentów i podstawy trzonu

układa się scalone segmenty

stropów jeden na drugim. Pomiędzy

podstawą trzonu i jego głowicą

ustawia się dźwigniki hydrauliczne,

które w miarę wznoszenia trzonu

podnoszą kolejno stropy budynku.

20.

Określić maksymalną odległość między
zakotwieniami do konstrukcji budynku
żurawia samowznoszącego

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustalić

uczniami

termin

przeprowadzenia

sprawdzianu

najmniej

jednotygodniowym wyprzedzeniem.

2. Omówić z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznać uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Przeprowadzić z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych,

jakie będą w teście.

5. Omówić z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6. Zapewnić uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7. Rozdać uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podać czas przeznaczony

na udzielanie odpowiedzi.

8. Stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru dydaktycznego

(rozładować niepokój, zachęcać do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnieć uczniom o zbliżającym się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

10. Zebrać karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11. Sprawdzić wyniki i wpisać do arkusza zbiorczego.
12. Przeprowadzić analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybrać te zadania, które

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustalić przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracować wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 20 zadań o różnym stopniu trudności. Są to zadania: otwarte, z luką

i wielokrotnego wyboru, prawda – fałsz.

5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej

rubryce znak X lub wpisując prawidłową odpowiedź. W przypadku pomyłki należy
błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie ponownie zakreślić odpowiedź
prawidłową.

6. Test składa się z dwóch części o różnym stopniu trudności: I część – poziom

podstawowy, II część - poziom ponadpodstawowy.

7. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
8. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego

rozwiązanie na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny.

9. Na rozwiązanie testu masz 90 min.

Powodzenia !

Materiały dla ucznia:

–

instrukcja,

–

zestaw zadań testowych,

–

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

Część I

1. Numerem 6 na poniższym rysunku oznaczono:

a) belkę stropową,

b) łącznik,

c) podciąg,

d) sufit podwieszony.

2. W budynkach o wysokości do 6 kondygnacji funkcję pionowych stężeń poprzecznych

mogą spełniać ściany szczytowe murowane, betonowe lub ryglowe, wypełnione cegłą
lub betonem o grubości co najmniej:

a) 15 cm,

b) 20 cm,

c) 25 cm,

d) 30 cm.

3. Wypisz,

jakie

rozróżnia

się

systemy

statyczno

konstrukcyjne

budynków

wielokondygnacyjnych.

4. Stropy o konstrukcji stalowej w budynkach wielokondygnacyjnych to przede wszystkim

stropy wylewane na podkładach z ………………..…… i prefabrykowane stropy stalowe.

5. Poniższy rysunek przedstawia konstrukcje stropu:

a) zespolonego,

b) żelbetowego,

c) stalowego,

d) typu „filigran”.

6. Wymień trzy najczęściej stosowane typy sprzętu montażowego używanego przy

wznoszeniu budynków wielokondygnacyjnych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. Narysuj schemat podnoszenia stropów w budynkach o szkielecie trzonowo-wieszarowym

wciągarkami umieszczonymi na konstrukcji wsporczej.

8. Poniższy rysunek przedstawia ustrój:

a) trzonowy ze stropami wspornikowo zamocowanymi w trzonie,

b) trzonowy z głównym wspornikiem,

c) trzonowy z głównym wspornikiem zamocowanym w górnej części trzonu,

d) trzonowo-linowy.

9. Poniższy rysunek przedstawia przegubowe połączenie słupa stalowego z belką za

pomocą śrub.

a) tak

b) nie

10. Wymień rozwiązania konstrukcyjne ustrojów trzonowych.

11. Styki słupów w konstrukcjach budynków wielokondygnacyjnych wykonuje się

w odległości ponad stropem:

a) 10 – 50 cm,

b) 20 – 60 cm,

c) 30 – 80 cm,

d) 40 – 100 cm.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12. W budynku o konstrukcji ramowo-powłokowej sztywność przestrzenną zapewnia układ

czterech ram płaskich zamkniętych na obwodzie budynku.

a) tak

b) nie

13. Grubość blach stykowych zależy od wielkości kształtowników zastosowanych na słupy

i nie powinna być mniejsza niż:

a) 15 mm,

b) 10 mm,

c) 8 mm,

d) 6 mm.

Część II

14. W przypadku gdy pozwala na to użytkowanie budynku, w systemie ram z płaskimi

tężnikami, zamiast tężników kratowych między słupami można wykonać ścianki
żelbetowe o grubości:

a) 8 – 10 cm,

b) 10 – 12 cm,

c) 12 – 14 cm,

d) 14 – 20 cm.

15. Największą sztywność w płaszczyźnie stropów, potrzebną do spełnienia przez nie funkcji

tężników poziomych, zapewnia …………………………………………………. .

16. System przegubowy z płaskimi tężnikami stosowany jest do wysokości:

a) 10 kondygnacji,

b) 20 kondygnacji,

c) 30 kondygnacji,

d) 40 kondygnacji.

17. Narysuj schemat ustroju trzonowo-linowego.

18. Ściana kurtynowa jest to osobna ściana zewnętrzna zawieszona do konstrukcji nośnej

budynku.

a) tak

b) nie

19. Napisz na czym polega montaż stropów w budynku trzonowo-linowym sposobem „ od

góry”.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20. Odległość między zakotwieniami konstrukcji żurawia samowznoszącego do konstrukcji

budynku nie powinna przekraczać:

a) 10 m,

b) 20 m,

c) 30 m,

d) 40 m.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………………..

Montaż budynków wielokondygnacyjnych

Zakreśl poprawną odpowiedź lub wpisz odpowiedzi.

Numer
pytania

Odpowiedzi

Punktacja

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Razem

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

TEST 2

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Montaż budynków
wielokondygnacyjnych”.

Test składa się z 20 zadań, z których:

−

zadania 1–13 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 14–20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego,

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego,

dobry – za rozwiązanie 14 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

bardzo dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 4 z poziomu

ponadpodstawowego.

Plan testu

Klucz odpowiedzi

zad

Cel operacyjny (mierzone osiągnięcia ucznia)

egor

Poprawna

odpowiedź

Rozpoznać na rysunku element nośny stropu
stalowego

Określić, czy obetonowanie słupa stalowego
zwiększa jego nośność

Określić, czym zakończone są końce słupów
przeznaczone do wykonania ich styku na
montażu

blachami stykowymi

Wymienić rodzaje konstrukcji stropów
stosowanych w konstrukcjach budynków
wielokondygnacyjnych

stropy o konstrukcji stalowej, stropy

z zastosowaniem płyty żelbetowej,

stropy zespolone

Wymienić podstawowe elementy słupa
stalowego

trzon, głowica, podstawa (stopa)

Rozpoznać na rysunku rodzaj ustroju
trzonowego budynku

Określić, czy trzon żelbetowy w ustrojach
trzonowych powstaje przez obetonowanie
dźwigów i klatek schodowych płytami
żelbetowymi

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rozpoznać rodzaj połączenia słupa stalowego
z belką

Określić, co mają zapewniać w budynku
stężenia pionowe

stateczność

10.

Określić, w jakich odległościach od stropu
wykonuje się styki słupów

11.

Określić, jakie stropy wykonuje się najczęściej
w szkieletach z trzonami

monolityczne

12.

Rozpoznać na rysunku konstrukcję nośną
sufitu podwieszonego

13.

Określić, co pełni funkcję powłoki
wewnętrznej w ustrojach dwupowłokowych

trzon żelbetowy

14.

Określić, czy stalowa ścianka pełna, może
zastąpić tężniki kratowe w systemach ram
z płaskimi tężnikami pionowymi

15.

Określić, jaką korzyść między innymi
uzyskuje się dzięki obetonowaniu słupa

ochrony przed korozją

16.

Określić, przy jakiej wysokości właściwe jest
stosowanie układów ramowych
współpracujących z tężnikami kratowymi lub
ścianami

17.

Narysować schemat podnoszenia stropów
w ustroju trzonowo-wieszarowym za pomocą
żurawia umieszczonego na szczycie trzonu

2-żuraw

18.

Narysować schemat konstrukcji budynku
trzonowego ze stropami wspornikowo
zamocowanymi w trzonie

19.

Określić, czy największą sztywność
przestrzenną można uzyskać dzięki
zastosowaniu nośnych ustrojów powłokowych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20.

Wyjaśnić, z jakich układów składa się system
szkieletu przegubowego z płaskimi tężnikami
pionowymi

a)konstrukcji szkieletu przenoszącej

obciążenia pionowe, złożonej

z regularnych siatek belek

stropowych połączonych

przegubowo ze słupami,

b) konstrukcji przenoszącej

obciążenia poziome, złożonej ze

sztywnych tarcz stropów

przekazujących te obciążenia na

płaskie tężniki pionowe w postaci

wsporników kratowych lub

pełnych.

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustalić

uczniami

termin

przeprowadzenia

sprawdzianu

najmniej

jednotygodniowym wyprzedzeniem.

jakie będą w teście.

na udzielanie odpowiedzi.

8. Stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru dydaktycznego

(rozładować niepokój, zachęcać do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnieć uczniom o zbliżającym się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustalić przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracować wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.

2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 20 zadań o różnym stopniu trudności. Są to zadania: otwarte, z luką

i wielokrotnego wyboru, prawda – fałsz,

5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej

rubryce znak X lub wpisując prawidłową odpowiedź. W przypadku pomyłki należy
błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie ponownie zakreślić odpowiedź
prawidłową.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. Test składa się z dwóch części o różnym stopniu trudności: I część – poziom

podstawowy, II część - poziom ponadpodstawowy.

7. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
8. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego

rozwiązanie na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny.

9. Na rozwiązanie testu masz 90 min.

Powodzenia !

Materiały dla ucznia:
–

instrukcja,

–

zestaw zadań testowych,

–

karta odpowiedzi.

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

Część I

1. Numerem 1 na poniższym rysunku stropu stalowego zaznaczono:

a) blachę,

b) zamek,

c) konstrukcję podwieszonego sufitu,

d) pustaki stropowe.

2. Zwiększenie nośności słupów stalowych w budynkach można uzyskać przez ich

wypełnienie betonem lub obetonowanie.

a) tak
b) nie

3. Gdy nie przewiduje się spawania słupów na montażu, oba końce słupów zakończone są

…………………………………………….. , które łączy się ze sobą na budowie śrubami.

4. Wymień

trzy

rodzaje

konstrukcji

stropów

stosowanych

budynkach

wielokondygnacyjnych.

5. Wymień trzy podstawowe elementy słupa stalowego.

6. Poniższy rysunek przedstawia ustrój:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

a) trzonowy ze stropami wspornikowo zamocowanymi w trzonie,

b) trzonowy z głównym wspornikiem zamocowanym w dolnej części trzonu,

c) trzonowy z głównym wspornikiem zamocowanym w górnej części trzonu,

d) trzonowo-linowy.

7. Trzon żelbetowy w ustrojach trzonowych powstaje przez obudowanie najczęściej

ścianami żelbetowymi dźwigów i klatek schodowych.

a) tak

b) nie

8. Poniższy rysunek przedstawia przegubowe połączenie słupa z belką:

a) tak

b) nie

9. Stężenia

pionowe

muszą

być

rozmieszczone

sposób

zapewniający

…………………….. budynku zarówno w czasie montażu, jak i po jego wybudowaniu.

10. Styki słupów w budynkach wielokondygnacyjnych wykonuje się w odległości 40 -100

cm ponad stropem.

a) tak
b) nie

11. W szkieletach z trzonami stosuje się najczęściej…………………….. stropy w celu

zapewnienia im dostatecznej sztywności w ich płaszczyznach.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12. Numerem 3 na poniższym rysunku oznaczono:

a) belkę stropową,

b) konstrukcję nośną sufitu,

c) nośny podkład stalowy konstrukcji stropu,

d) podciąg.

13. Funkcję powłoki wewnętrznej w ustrojach dwupowłokowych pełni najczęściej……….

……………………………….,w którym mieści się komunikacja pionowa.

Część II

14. W systemach ram z płaskimi tężnikami pionowymi tężniki kratowe mogą być również

zastąpione ścianką pełną, stalową.

a) tak

b) nie

15. Korzystnym

efektem

obetonowania

słupa

jest

uzyskanie

dobrej

ochrony

przed…………… …………………….. i pożarem.

16. Układy ramowe współpracujące z tężnikami kratowymi lub ścianami są właściwe dla

budynków o wysokości:

a) 10 – 30 kondygnacji,

b) 20 – 40 kondygnacji,

c) 30 – 50 kondygnacji,

d) 40 – 60 kondygnacji.

17. Narysuj schemat podnoszenia stropów w ustroju trzonowo-wieszarowym za pomocą

żurawia umieszczonego na szczycie trzonu.

18. Narysuj schemat konstrukcji budynku trzonowego ze stropami wspornikowo

zamocowanymi w trzonie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19. Największą sztywność przestrzenną można uzyskać dzięki zastosowaniu nośnych

ustrojów powłokowych.
a) tak

b) nie

20. Napisz z jakich układów składa się system szkieletu przegubowego z płaskimi tężnikami

pionowymi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………………..

Montaż budynków wielokondygnacyjnych

Zakreśl poprawną odpowiedź, wpisz brakujące części zdania lub wpisz odpowiedź .

Numer
pytania

Odpowiedź

Punktacja

10.

11.

12.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

Razem

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. LITERATURA

1. Ciesielski R.: Poradnik projektanta konstrukcji metalowych T. II. Arkady, Warszawa

1982

2. Kettler K.: Murarstwo cz. II. Rea, Warszawa 2002
3. Łubiński M., Filipowicz M., Żółtowski W.: Konstrukcje metalowe cz. II. Arkady,

Warszawa 2003

4. Łubiński M., Żółtowski W.: Konstrukcje metalowe cz. II. Arkady, Warszawa 2004
5. Włodarczyk W.: Konstrukcje stalowe cz. 1. Podstawy projektowania. WSiP, Warszawa

1997

6. Ziółko J., Orlik G.: Montaż konstrukcji stalowych. Arkady, Warszawa 1980
7. Ziółko J.: Konstrukcje stalowe cz.2. Wytwarzanie i montaż. WSiP, Warszawa 1995