COLITIS SPASTICA

Dominika Świątek

Aleksandra Skupień

Colitis spastica

Jest to choroba o charakterze

czynnościowym, cechująca się

nadpobudliwością jelita.

Dominującą cechą są
długotrwałe zaburzenia
motoryki
o zmiennym nasileniu.

Choroba ta określana jest

również jako:

• jelito spastyczne (colopathia spastica),
• jelito drażliwe (colon irritabile),
• śluzowe zapalenie jelita grubego

(colitis mucosa),

• nerwica jelita,
• zespół jelita nadwrażliwego

(irritable bowel syndrome – IBS).

Postacie choroby

• zaparciowa,
• biegunkowa z nadprodukcją śluzu,
• naprzemienna,
• z dominacją dolegliwości bólowych.

Patofizjologia

• Przyczyna pierwotna nieznana
• Czynniki ryzyka

– płeć żeńska,
– wiek 30 –40 lat,
– sytuacje stresowe,
– długotrwałe spożywanie pokarmów

ubogoresztkowych,

– przebycie infekcji jelitowej.

Objawy – kryteria

rzymskie:

• Bóle brzucha

– ciągłe lub nawracające przynamniej

przez 3 miesiące

– ustępujące po oddaniu stolca,

• Zmienna konsystencja i częstość

oddawania stolca:

•częstość wypróżnień:

– Ponad 3 dziennie lub poniżej 3 tygodniowo,

•zmiana konsystencji:

– Stolce rozluźnione lub suche.

Kryteria opracowane

przez zespół ekspertów w

Rzymie

• Ból brzucha musi nawracać bądź utrzymywać się

przynajmniej 3 miesiące.

• Towarzyszą mu:

– zmieniona częstotliwość wydalania stolca;
– zmieniona forma stolca;
– wysiłek przy wydalaniu stolca (parcie na stolec);
– wydalanie śluzu ze stolcem;
– wzdęcia brzucha

(muszą występować przynajmniej dwa z tych

objawów).

Inne objawy

• nudności, zgaga, wymioty,
• bóle głowy, uczucie zmęczenia,
• zaburzenia miesiączkowania (u kobiet),
• częstomocz,
• brak spadku masy ciała.

Mechanizm powstawania

Mięśnie okrężnicy u osób z zespołem jelita

drażliwego zaczynają kurczyć się w

odpowiedzi na niewielki bodziec,

tymczasem u osób zdrowych nasilenie

tego bodźca musi być znacznie większe,

aby wywołać skurcz.

Objawy wywoływane są również przez

spożywanie niektórych pokarmów (np.

czekolady, alkoholu, produktów

mlecznych),

a także przez miesiączkę (zmiany w

poziomie hormonów).

Rozpoznanie

• dokładny wywiad,
• spełnione kryteria rzymskie,
• wykluczenie schorzeń organicznych,
• wyczuwalna palpacyjnie twarda tkliwa

esica,

• przebieg przewlekły i nawracający.

Badania dodatkowe

• Morfologia, OB, biochemia,
• Badanie ogólne moczu
• Badanie kału na obecność

pasożytów i krwi utajonej,

• RTG – wlew kontrastowy,
• Endoskopia z pobraniem wycinka

do badania histopatologicznego.

Źródło:
http://www.gastrointestinalatlas.com/English/Colon_and_Rectum/Normal_Colon/
normal_colon_.html

Różnicowanie

• Choroby pasożytnicze jelit,
• Swoiste i nieswoiste zapalenie jelit,
• Nowotwory jelit,
• Zapalenie wyrostka robaczkowego,
• Choroba trzewna,
• Schorzenia innych narządów

wewnętrznych.

Leczenie

1.

Dieta

2.

Psychoterapia

3.

Farmakologia

Dieta:

• Zaparcia:

– Dieta bogatobłonnikowa (chleb

pełnoziarnisty, kiełki zbożowe, owoce

i warzywa)

– Obfite picie płynów,

• Biegunki:

– Unikanie produktów zawierających

włókna roślinne,

– Ograniczenie tłuszczów.

Spożywać posiłki

często

i w małych ilościach.

Psychoterapia

• Cierpliwe objaśnianie istoty

dolegliwości,

• Uwolnienie chorego od lęku i

niepewności,

• Uprzedzenie o braku sposobów na

całkowite wyleczenie,

• Pomoc w radzeniu sobie ze stresem.

Farmakoterapia

• Dostosowana do objawów choroby:

•Leki prokinetyczne

:

» metoklopramid, domperidon, cizaprid,

•Leki zmniejszające motorykę
•Leki obniżające kurczliwość mięśni gładkich

:

» difenoksylat, loperamid,

•Leki spazmolityczne

» mebeweryna, bromek pinawerium,

Bardzo skuteczny lek łagodzący zaburzenia

motoryki jelita grubego – trimebutyna

(Debridat)

Farmakoterapia depresji

i stanów lękowych

• Trójpierścieniowe leki

przeciwdepresyjne,

• Anksjolityki z grupy benzodiazepin,

Nie należy przyzwyczajać
chorych do stałego
zażywania leków
przeczyszczających.

Dziękujemy za uwagę