W
ydział
P
sychologii
Uniwersytetu Warszawskiego
Amnezja następcza –
przypadek
Julii Cogan
2
Informacje wstępne
•
Carney – należy zastosować odpowiednie
strategie kompensacyjne, aby poprawić
funkcjonowanie osób z uszkodzeniami mózgu
•
Próby przekwalifikowania pamięci, jako
alternatywa dla kompensacji, nie przyniosły
efektów
•
Strategie kompensacyjne: organizery,
palmtopy, komputery, pamiętniki, mapy, plany
3
Przypadek Julii Cogan
•
Po pęknięciu tętniaka tętnicy łącznej przedniej i
krwotoku, zaczęła cierpieć na poważne
osłabienie pamięci – amnezję następczą
•
Przed chorobą była samodzielna, uzyskała
stopień doktorski, specjalizowała się w
technikach obrazowania MRI
•
Po pęknięciu tętniaka badania wykazały
uszkodzenie lewej części wzgórza, którą
następnie wycięto
4
Przypadek Julii Cogan
5
Przypadek Julii Cogan
•
Testy neuropsychologiczne wykazały poważne
deficyty pamięci (wyniki = 0), przy zachowaniu
innych funkcji mózgu (wyniki w granicach
normy)
•
W ciągu 3,5 roku od krwotoku w testach FAS i
Adult Memory and Information Processing
Battery Julia wykazała małą poprawę, nadal
osiągając jednak fatalne wyniki w testach
pamięci
6
Przypadek Julii Cogan – strategie
kompensacyjne
•
Julia żyje teraz samodzielnie we własnym mieszkaniu,
uczęszcza na kursy i pracuje jako wolontariuszka
•
Korzysta z elektronicznego notesu oraz ze zwykłego
organizera, który pomaga jej np. w trakcie rozmowy
•
Posiada mapy, pomagające jej w zorientowaniu się w
terenie, jednak potrafi odnaleźć się w często
odwiedzanych miejscach
•
Rozwinęła system planów podróży, w których
zapisuje skąd i dokąd jedzie, kiedy, czym, z kim i po
co – obecnie podróżuje nawet na dystans 300 mil
7
Przypadek Julii Cogan – strategie
kompensacyjne c.d.
•
Razem z rodzicami ustala swoje menu - potrzebne
składniki, sprzęty i instrukcje krok po kroku
•
Raz w tygodniu odwiedza ją opiekun, który pomaga
jej z zakupach, sprzątaniu, regulowaniu rachunków
i organizowaniu spotkań towarzyskich
•
Julia ma na drzwiach wejściowych tablicę, na której
zapisuje dokąd idzie i kiedy wraca, co jest pomocne
zwłaszcza w niespodziewanych sytuacjach
•
Ma zaskakującą pamięć do imion, których uczy się
na zasadzie skojarzeń, jednak już niekoniecznie
rozpoznaje twarze
8
Przypadek Julii Cogan – strategie
kompensacyjne
•
Ukończyła różne kursy komputerowe, potrafi
tworzyć bazy danych i arkusze kalkulacyjne; jej
praca w wolontariacie obejmuje podstawowe
zadania administracyjne i komputerowe
redagowanie tekstów, jej pracodawca jest z niej
bardzo zadowolony
•
Zachowała płynną znajomość francuskiego
sprzed choroby
•
Julia ma jednak wciąż problemy z sytuacjami
wymagającymi wykonania wielu zadań, z
rozpoczynaniem nowych znajomości, nie potrafi
się również uczyć na błędach
9
Strategie kompensowania
•
Czynniki sprzyjające osiągnięciu sukcesu
•
Zorganizowane zachowanie
•
Detrminacja
•
Brak odziedziczalnych deficytów poznawczych
•
Wspierająca i pomysłowa rodzina
•
Młodość
•
Inteligencja
10
Strategie kompensowania
•
Uszkodzenie mózgu nie powinno być zbyt
łagodne (brak motywacji do używania strategii)
ani zbyt poważne (osoba nie podoła nauce
używania startegii). Krzywa efektywności użycia
strategii:
11
Strategie kompensowania
•
Bardzo ważna jest świadomość swoich
deficytów, która pomaga w rehabilitacji
•
Dużą rolę odgrywa też nastrój – osobom
przygnębionym i zaniepokojonym trudniej
przychodzi nauka strategii kompensowania
•
Trzeba pamiętać, że skuteczne strategie
kompensowania to takie, gdzie zyski
przewyższają ilość wkładanego wysiłku
12
Strategie kompensowania
•
Meltzer- psycholog, cierpiał na uszkodzenie
mózgu po niedotlenieniu z powodu zatrzymania
akcji serca, radził, jak ułatwić swoją
rehabilitację:
•
Próbować, nawet jeśli zrobienie czegoś wydaje się
niemożliwe
•
Znaleźć coś, co robi się dość dobrze
•
Notować wszystko
•
Nie ukrywać swoich deficytów pamięci, bo to tylko
pogorszy sytuację i utrudni życie
13
Wnioski
Nawet przy poważnych uszkodzeniach pamięci
możliwe jest osiągnięcie znacznej niezależności
i prowadzenie w miarę normalnego stylu życia.
Dzięki badaniu przypadków takich, jak Julii
Cogan, można znaleźć czynniki odpowiedzialne
za sukcesy w stosowaniu strategii kompensacji.
Ważne jest dostosowanie strategii do
indywidualnych potrzeb i możliwości każdego
pacjenta. Ogromnym wyzwaniem jest obecnie
opracowanie rehabilitacji dla osób, które nie
mają predyspozycji do korzystania ze strategii
kompensacji