Formy prowadzenia zajęć
Zadaniowa (także problemowa)
Ścisła
Zabawowa (klasyczna, naśladowcza,
opowieść ruchowa)
Forma gier (szkolna, uproszczona,
właściwa)
Metody nauczania czynności
ruchowych
Analityczna
Syntetyczna
Mieszana
Kompleksów ruchowych
Sposoby organizacji zajęć
(Formy organizacyjne zajęć)
1. W szerszym rozumieniu:
- lekcja
- wycieczka
- impreza sportowa, rekreacyjna
- ćwiczenia śródlekcyjne
- biwak, zielona szkoła
2. W węższym rozumieniu
- praca jednym frontem
- praca w grupach
- praca w grupach z zadaniami dodatkowymi
- tor przeszkód
- obwodowo – stacyjny
- małe obwody ćwiczebne
- praca indywidualna
- mieszany
Praca jednym frontem
wszyscy ćwiczą razem, wykonują te same ćwiczenia
w tym samym czasie
Ta sama liczba powtórzeń, ta sama technika
wykonywania ćwiczeń
Ustawienia:
rozsypka, półkole, szereg, dwuszereg, kolumny
ćwiczebne
Nauczyciel narzuca tempo, określa liczbę powtórzeń,
obserwuje i kontroluje, steruje intensywnością
Forma ogranicza samodzielność ucznia
Zastosowanie
rozgrzewka, ćwiczenia bez przyrządów, ćwiczenia
łatwe pod względem techniki, wstępna faza nauczania
techniki
Praca w grupach
zespół podzielony na mniejsze grupy, którzy ćwiczą na
takich samych lub innych przyrządach,
Tryb równoległy (zadania w grupach jednakowe lub
podobne); zmienny (inne zadania)
Można wykorzystać zastępy sprawnościowe (trudność
zadania w danej grupie)
Nauczyciel więcej uwagi poświęca grupie
z trudniejszymi lub nowymi zadaniami,
Zalety: realizacja wielu zadań lekcji, interesujące dla
ucznia, wzajemna pomoc
Wada: bezpieczeństwo na lekcji, kontakt z uczniami
Zastosowanie
zajęcia gimnastyki korekcyjnej, nauka i doskonalenie
elementów technicznych poszczególnych dyscyplin
sportowych
Praca w grupach z zadaniami dodatkowymi:
W trakcie oczekiwania na zadanie główne
wykonywanie innych, prostych, atrakcyjnych
ćwiczeń
Zastosowanie – w formie grupowej
Intensyfikuje, uatrakcyjnia zajęcia, rozwija własną
inicjatywę (uczeń sam może zaproponować
ćwiczenie), likwiduje „martwe punkty lekcji”,
zmienia krzywą natężenia wysiłku, wzrost wiary w
samego siebie, wzrost poczucia
odpowiedzialności, przestrzeganie ładu i
porządku, wzrost potrzeby ruchu.
Zalecenia do wyboru zadań dodatkowych:
- zadania znane, proste i bezpieczne, nie
wymagające dużej przestrzeni
Funkcje zadań dodatkowych
Dydaktyczna (przygotowuje do zadania
głównego)
Kompensacyjna (większa dawka ruchu)
Korekcyjna (wzmocnienie mm
posturalnych, wytworzenie nawyku
prawidłowej postawy)
Relaksacyjna (przed trudnym zadaniem,
odciągnięcie uwagi)
Obwodowo – stacyjny (obwód ćwiczebny)
zespół podzielony na małe grupy, które wykonują
różne ćwiczenia na poszczególnych stacjach.
Określony czas ćwiczeń i przerw (czas najczęściej
od 30 s do 1 min)
Przeważnie służy poprawie sprawności fizycznej
(ale również umiejętności ruchowych)
Liczba osób na jednej stacji – 2 (max 4)
Liczba stacji od 6 do 12
Określony czas (liczba powtórzeń) pracy i
odpoczynku, liczba serii
Zastosowanie:
- głównie doskonalenie umiejętności ruchowych,
sprawności fizycznej
Tor przeszkód (strumieniowy)
Uczniowie pokonują różne przeszkody naturalne
lub sztuczne w terenie lub na sali
Zalety: łatwość wykorzystania nawet w trudnych
warunkach, duża liczba kombinacji z użyciem
różnych przyborów, różnorodność oddziaływania
na organizm, kształtowanie dyscypliny,
Realizowana głównie w realizacji zadań
kształcących
Forma intensyfikująca
Tory przeszkód
- naturalny, sztuczny, kombinowany
- otwarte, zamknięte
- pojedyncze, równoległe
Przykłady
1. Przejście po ławeczce
2. Przejście na czworakach slalomem miedzy
chorągiewkami
3. Podskoki obunóż między szarfami
4. Przejście przez szarfę
5. W leżeniu przodem – przeciąganie na ławeczce
6. Toczenie piłki lekarskiej stopą
7. Przetoczenia po materacu
8. Bieg tyłem
9. Przeskoki nad piłkami
10. Trucht
Małe obwody ćwiczebne
Strukturę obwodu stanowią zadania ruchowe (od 3
do 5)
Forma wykorzystywana najczęściej przy nauczaniu
nowego i złożonego technicznie zadania, ale
również kształtowanie sprawności fizycznej
Na kolejnych stanowiskach występują coraz
trudniejsze elementy, prowadzące do głównego
zadania (wykonywane jest na ostatniej stacji)
Uczeń może w niektórych zadaniach wybrać
odpowiednią stację z danym zadaniem (w
zależności od poziomu sprawności fizycznej lub
poziomu umiejętności ruchowych)
Praca indywidualna
uczniowie ćwiczą indywidualnie we
właściwym sobie tempie i obciążeniu (np.
w metodzie Labana, Orffa, metodzie
problemowej)
Forma indywidualizacji, uruchamia
inwencję twórczą,
Przykłady
wykonujemy ćwiczenia wzmacniające mm
posturalne; naśladujemy łyżwiarzy na
lodowisku;
Sposób mieszany
Połączenie wcześniej wymienionych
sposobów (form organizacyjnych)