PRODUKTY

dr Marek Masztalerz

UKŁAD FUNKCJONALNO-KALKULACYJNY

KOSZTY

koszty bezpośrednio

DZIAŁALNOŚCI

związane z podstawową

PODSTAWOWEJ

działalnością jednostki

(produkcyjną, handlową

lub usługową)

KOSZT

WYTWORZENIA

KOSZTY

koszty pośrednio związane

WYDZIAŁOWE

z działalnością podstawową

KOSZTY

koszty ogólnozakładowe, ponoszone poza wydziałami ZARZĄDU

produkcyjnymi – najczęściej są to koszty stałe koszty związane ze sprzedaŜą produktów i towarów, KOSZTY

np. koszty reklamy, koszty transportu do odbiorcy, SPRZEDAśY

prowizje dla handlowców itp.

© Marek Masztalerz

1

KOSZT WYTWORZENIA

KOSZTY

KOSZTY POŚREDNIE

BEZPOŚREDNIE

PRODUKCYJNE

NIEPRODUKCYJNE

(wydziałowe)

(ogólnozakładowe)

ZMIENNE

STAŁE

KOSZTY

KOSZTY

ZARZĄDU

SPRZEDAśY

uzasadniona

niewykorzystany

część

potencjał

KOSZT WYTWORZENIA

KOSZTY OKRESU

(wycena produktów)

(odnoszone w całości na wynik fin.)

© Marek Masztalerz

„UZASADNIONA CZĘŚĆ”

KOSZTÓW STAŁYCH

Według polskiego prawa bilansowego do kosztu wytworzenia produktu nie wlicza się wszystkich kosztów pośrednich produkcji (wydziałowych) a jedynie ich „uzasadnioną część”, obejmującą:

• zmienne pośrednie koszty produkcji

• część stałych, pośrednich kosztów produkcji, które odpowiadają poziomowi tych kosztów przy normalnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych.

Zastosowanie normalnego poziomu wykorzystania potencjału do rozliczenia stałych kosztów wydziałowych pozwala uniknąć znacznego zróŜnicowania wyceny tych samych produktów w róŜnych okresach.

Jednostki, których sprawozdanie finansowe nie podlega obowiązkowemu badaniu przez biegłego rewidenta, mogą zrezygnować z ustalania stopnia wykorzystania zdolności wytwórczych.

© Marek Masztalerz

2

KOSZTY UZASADNIONE I KOSZTY PUSTE

stałe koszty

wydziałowe

koszty

nieuzasadnione

(puste)

koszty

uzasadnione

(uŜyteczne)

0%

stopień wykorzystania potencjału

100%

(normalnych zdolności)

© Marek Masztalerz

RACHUNEK KOSZTÓW NORMALNYCH

Do ustalenia uzasadnionej części stałych kosztów produkcyjnych przypadających na wyprodukowane wyroby moŜna zastosować zasadę zawartą w MSR 2 „Zapasy”. Według tej zasady:

• jeśli wielkość produkcji w danym okresie jest wyŜsza od normalnego poziomu, do za podstawę rozliczenia naleŜy przyjąć stawkę rzeczywistą, wynikającą z podzielenia stałych kosztów wydziałowych przez faktyczną wielkość produkcji,

• jeśli produkcja w danym okresie jest niŜsza od normalnego poziomu wykorzystania zdolności

wytwórczych, stosuje się stawkę stabilizowaną, liczoną jako stosunek planowanych stałych kosztów wydziałowych do normalnego potencjału produkcyjnego.

© Marek Masztalerz

3

RACHUNEK KOSZTÓW

RZECZYWISTYCH & NORMALNYCH (1)

Student dorabia sobie do stypendium wypiekami ciastek, które następnie sprzedaje sąsiadom. Koszty ponoszone przy produkcji ciastek skalkulował następująco:

Koszty

Koszt

Pozycje kalkulacyjne

ogółem

jednostkowy

Surowce

-

2,00 zł/szt.

(mąka, cukier, jaja, masło, wisienka)

Robocizna

-

1,50 zł/szt.

(wyrabianie i formowanie)

Koszty pośrednie

12 zł/wypiek

(prąd i amortyzacja piekarnika)

?

KOSZT WYTWORZENIA

-

?

© Marek Masztalerz

RACHUNEK KOSZTÓW

RZECZYWISTYCH & NORMALNYCH (2)

Potencjał produkcyjny jest wykorzystany w 100%.

Wszystkie koszty są uzasadnione (uŜyteczne).

Koszt produkcji ciastka:

• wg rachunku kosztów rzeczywistych = 4,50 zł/szt.

• wg rachunku kosztów normalnych = 4,50 zł/szt.

Potencjał produkcyjny jest wykorzystany w 67%.

33% kosztów stałych (piekarnik) to koszty puste.

Koszt produkcji ciastka:

• wg rachunku kosztów rzeczywistych = 5,00 zł/szt.

• wg rachunku kosztów normalnych = 4,50 zł/szt.

Koszty niewykorzystanych zdolności produkcyjnych w kwocie 4 zł obciąŜą koszty okresu (PKO).

© Marek Masztalerz

4

WYCENA PRODUKTÓW

KOSZT WYTWORZENIA

na dzień

lub

powstania

CENA EWIDENCYJNA

Stała cena ewidencyjna moŜe być ustalona na poziomie planowanego kosztu wytworzenia.

W przypadku ewidencji produktów po cenie ewidencyjnej konieczna jest ewidencja odchyleń wartości produktów od rzeczywistego kosztu wytworzenia.

KOSZT WYTWORZENIA

na dzień

nie wyŜszy od CENY SPRZEDAśY NETTO

bilansowy

– ODPISY AKTUALIZUJĄCE

Odpisy aktualizujące wartość produktów

obciąŜają pozostałe koszty operacyjne.

© Marek Masztalerz

WYCENA ROZCHODU PRODUKTÓW

Rozchody zapasów produktów mogą być wyceniane

wg jednej z czterech metod:

KOSZT

kolejne rozchody produktów są wyceniane po średnim PRZECIĘTNY

waŜonym koszcie wytworzenia

„first in first out” czyli „pierwsze weszło, pierwsze wyszło”, gdy w rozchód wycenia się kolejno po kosztach tych FIFO

produktów, które zostały najwcześniej wytworzone,

„last in first out” czyli „ostatnie weszło, pierwsze wyszło”, LIFO

gdy w rozchód wycenia się kolejno po kosztach tych produktów, które zostały najpóźniej wytworzone, SZCZEGÓŁOWA

kolejne rozchody produktów są wyceniane po koszcie IDENTYFIKACJA

wytworzenia danego produktu ustalonego w drodze szczegółowej identyfikacji

© Marek Masztalerz

5

ROZLICZENIE PRODUKCJI

PO KOSZCIE RZECZYWISTYM

501 Produkcja podstawowa

601 Produkty gotowe

602 Produkty w toku

710 Koszt wytw. sprzed. prod.

W tym wariancie ewidencji produkty wycenia się wg rzeczywistego kosztu wytworzenia ustalanego w ramach kalkulacji.

© Marek Masztalerz

ROZLICZENIE PRODUKCJI

PO KOSZCIE PLANOWANYM

501 Produkcja

580 Rozliczenie

podstawowa

kosztów dział.

601 Produkty gotowe

620 Odchylenia od cen

ewidencyjnych produktów

602 Produkty w toku

W tym wariancie ewidencji produkty wycenia się wg stałych cen ewidencyjnych ustalonych na poziomie planowanego kosztu wytworzenia.

© Marek Masztalerz

6

EWIDENCJA PRODUKTÓW

Koszt rzeczywisty

Koszt planowany

PRODUKTY GOTOWE

PRODUKTY GOTOWE

przyjęcie

rozchód

przyjęcie

rozchód

produktów

produktów

produktów

produktów

do magazynu

wg rzecz.

wg stałej ceny

wg stałej ceny

wg rzecz.

TKW

ewidencyjnej

ewidencyjnej

TKW

ODCHYLENIA OD CEN EWID.

powstanie

powstanie

odchyleń Dt

odchyleń Ct

Wycena rozchodu w rzeczywistym

TKW wg metody FIFO, LIFO, ceny

„rozchód”

„rozchód”

przeciętnej lub szczegółowej

identyfikacji.

odchyleń Ct

odchyleń Dt

© Marek Masztalerz

DOKUMENTACJA KSIĘGOWA

Przyjęcie wewnętrzne (wyrobów) dokumentuje fizyczne przyjęcie PW

do magazynu partii produktów gotowych.

Wydanie na zewnątrz dokumentuje rozchód produktów wydanych WZ

odbiorcom w wyniku ich sprzedaŜy lub darowizny.

Rozchód wewnętrzny dokumentuje wydanie produktów do zuŜycia w ramach działalności podstawowej i pomocniczej, RW

w komórkach administracyjnych oraz na inne potrzeby.

Przesunięcia międzymagazynowe produktów.

MM

Polecenie księgowania moŜe dokumentować przykładowo: PK

• wyniki kalkulacji kosztu wytworzenia produktów,

• utratę wartości produktów dla ustalenia odpisu aktualizującego.

© Marek Masztalerz

7