00:00:00:www.napiprojekt.pl - nowa jakość napisów.|Napisy zostały specjalnie dopasowane do Twojej wersji filmu.
00:02:48:Louie...
00:02:52:Jest coś, co ci muszę powiedzieć.
00:02:55:Teraz?
00:02:58:Kocham Corinne.
00:03:02:Wiem.
00:03:41:Zebraliśmy się tutaj,| aby w obliczu Boga
00:03:45:połączyć świętym węzłem małżeńskim| tego oto mężczyznę z kobietą
00:04:01:Rok później.
00:04:23:Louie?
00:04:32:Louie?
00:04:39:Wszystkiego najlepszego!
00:04:42:- Jesteś ubrany.| - Tak, ale mogę się rozebrać.
00:04:47:Dobrze, rozbierz się i wracaj do łóżka.| Mam coś dla ciebie.
00:04:52:- Nie możesz dać mi tego tutaj?| - Nie, dam ci to tam.
00:04:58:No chodź!
00:05:01:Dobrze.
00:05:07:Poczekaj, nie tak to sobie zaplanowałam.
00:05:12:Więc sobie to zaplanowałaś.
00:05:14:Tak. Chciałam być w łóżku, kiedy | powiem ci o tym prezencie, ponieważ
00:05:20:właśnie tu to się stało...
00:05:25:Będziemy mieć dziecko?
00:05:29:Dziecko?!
00:06:00:Filip!
00:06:09:Filip!
00:06:13:Zacząłem bez was.| Wszystkiego najlepszego!
00:06:15:- Co to jest?| - Drzewo wiśni. Podobno przynosi owoce.
00:06:19:- Czego życzę wam z całego serca| - Nie musiałeś...
00:06:22:Za was, moich ulubieńców.
00:06:27:Filip?
00:06:29:Będziemy mieć dziecko.
00:06:32:Jak o tym powiemy Louiemu?
00:06:35:Filip...!
00:07:19:- Pracujesz dzisiaj?| - Pani Birds zaprezentuje dziś nowe petunie.
00:07:23:I ja jestem szczęściarzem, który ma to opisać.| Nie mogę tego opuścić!
00:07:26:- Duży wywiad?| - Tak, przeprowadzę wywiad z ogrodnikiem Pani Birds.
00:07:33:Filip, drzewko będzie się nazywać George.
00:07:50:Do widzenia.
00:07:56:- Filip!| - Pamiętaj, jesteśmy dziś umówieni.
00:07:59:Pamiętasz moją kuzynkę Ann?| Była na naszym ślubie?
00:08:05:Przyjedzie z Charlottesville | na weekend.
00:08:08:- Może byśmy się gdzieś razem wybrali.| - Louie...!
00:08:12:- Dobrze, ok. Tylko chciałem zapytać.| - Nie pytaj.
00:08:15:Baw się dobrze...
00:08:17:Do widzenia!
00:08:24:Mr Jeffries! Wejdź.
00:08:27:Wejdź!
00:08:31:Napewno się jej spodobają.
00:08:33:Doskonały wybór.
00:08:36:Przekaż swojej żonie życzenia.| Wszystkiego najlepszego!
00:08:40:Wobec zeznania świadka | i argumentów obrony,
00:08:46:Zdecydowałem się nie brać pod uwagę| przedstawionego materiału.
00:08:49:Czy mogę podejść, sędzio Fenwick?
00:08:53:Proszę.
00:09:02:Wysoki Sądzie,| bez tego dowodu nie będzie sprawy.
00:09:04:Te dokumenty stanowią kluczowy dowód| przeciw Tony'emu Bonino.
00:09:09:Muszę postępować zgodnie z zasadami.
00:09:11:Zostały zachowane wszelkie procedury,
00:09:14:a przedstawione dokumenty| nie stanowią dowodu.
00:09:16:Ale on wróci na ulicę.| Wiemy, że Bonino jest jednym z największych
00:09:22:i najbardziej wpływowym szefem| zorganizowanej grupy przestępczej.
00:09:25:Skączył Pan?
00:09:28:Zamykam posiedzenie sądu.
00:10:12:Jeffries.
00:10:14:Posłuchaj, mam tu coś.
00:10:15:- To może być jakiś ślad, albo coś | - Tak? Co to jest?
00:10:18:- Coś przeciwko Bonino.| - Bonino?
00:10:21:- Zainteresowany?| - Och, tak, jestem zainteresowany!
00:10:24:Plaża, Island Roosevelt, 18.30.
00:10:49:Sędzia Fenwick! Mój Boże!
00:12:45:- Przepraszam.| - Tak?
00:12:47:Muszę się stąd wydostać.| Jak mogę wrócić?
00:12:50:Dopiero co tu przyszedłeś. | Twoja sprawa musi być rozpatrzona.
00:12:53:Wrócisz. To zajmie tylko małą chwilkę.
00:12:56:- Zaczekaj na końcu linii, proszę.| - Pani mnie nie rozumie.
00:12:59:Muszę wracać do mojej żony.| Ona jest w ciąży.
00:13:02:I mój najlepszy przyjaciel, Filip -| on zginie bezemnie.
00:13:05:I stracę swoją pracę,| i rezerwację w restauracji, i moje życie.
00:13:08:Rozumiem pana.| Pomożemy panu.
00:13:11:- Proszę za mną.| - Dziękuję. Jakoś dziwnie się czuję...
00:13:15:A czego się spodziewałeś? Twoje ciało | jest rozmazane po całej ulicy!
00:13:20:Tutaj jest koniec linii.| Proszę tu stanąć i cierpliwie czekać.
00:13:26:Corinne!
00:13:28:- Dlaczego pan robi sceny?| -Cori...!
00:13:34:Już dobrze, dobrze!
00:13:36:Proszę za mną.
00:13:42:Dobrze. Jeszcze tylko jedna rzecz...
00:13:46:Do widzenia.
00:13:57:Omar? Omar!
00:14:00:Beznadziejny przypadek.
00:14:03:- Ten pan się zajmie pana sprawą.| - Dzięki. Wielkie dzięki.
00:14:06:Musze się dostać do Waszyngtonu. | To jest w północnej Ameryce.
00:14:09:Wiem gdzie jest Waszyngton.| Chłopiec czy dziewczynka?
00:14:12:- Co takiego? - Chcesz się odrodzić| jako chłopiec czy dziewczynka?
00:14:15:Nie chcę się odradzać.| Chcę po prostu wrócić.
00:14:18:To jest niemożliwe.| Jesteś teraz poza ciałem.
00:14:23:Spójrz, ty jesteś duchem.| Jedyna droga aby wrócić, to narodzić się ponownie.
00:14:28:- Masz z tym jakiś problem?| - Nie sądzę.
00:14:31:- Chłopiec czy dziewczynka?| - Chłopiec.
00:14:34:- Ok, jest eskimoska która właśnie rodzi...| - Odpada, nie chcę być eskimosem.
00:14:39:Syn afrykańskiego króla.| Na 16-te urodziny dostaniesz 10 żon...
00:14:43:Nie! Mam już żonę.
00:14:45:Ok. Interesująca rzecz...
00:14:47:Rodeo Drive, Beverly Hills
00:14:50:- Świetne miejsce.| - Nie. Coś na wschodnim wybrzeżu, ok?
00:14:53:Nic więcej nie mamy,| może będzie coś za trzy miesiące.
00:14:56:Nie mogę czekać!
00:14:57:Naprawdę się spieszysz
00:14:59:Cleveland.| Niedaleko od Waszyngtonu.
00:15:02:Jest kobieta,| Marlene Finch.
00:15:05:- Dobrze!| - Jej mąż ma na imię Roger.
00:15:08:- Ma pralnię...| - Wezmę to!
00:15:10:Och, ok. Zaczęła już rodzić!| Lepiej pośpiesz się.
00:15:13:Jak się rozpoznamy?
00:15:15:Nie martw się. Idź, idź!
00:15:19:Poczekaj!
00:15:23:Zapomniałem! Twój zastrzyk!
00:15:25:Idziesz do... Potrzebujesz...
00:15:28:Omar? Co się stało?
00:15:31:- On już poszedł.| - Poszedł już?
00:15:33:I? I co, Omar? I co?
00:15:35:A...
00:15:37:I ty... zapomniałeś dać mu zastrzyk?
00:15:42:On nie może żyć bez tego.
00:15:44:Sally, proszę...
00:15:47:Co, jeśli sobie przypomni?
00:16:19:Mamy tu niezręczną sytuację!
00:16:22:Więc przyjąłaś| że nikt w Yale Uniwersytet
00:16:25:nie będzie chciał pożyczyć
00:16:28:tych sześciu książek| przez ostatnie trzy miesiące?
00:16:31:Nie, ja tylko...
00:16:33:Będzie z ciebie niezły prawnik!
00:16:38:Należy się osiemdziesiąt siedem dolarów | i dwadzieścia pięć centów.
00:16:43:87,25| Mogę zapłacić kartą kredytową?
00:16:47:To nie jest butik.
00:16:49:Tylko gotówka, albo zatrzymamy twój indeks.
00:16:51:Nie mam tyle gotówki.
00:16:53:Wracam właśnie do domu i...
00:16:57:Pani Handy? W sali obok...
00:16:59:Z dziełami Shakespeara.| - Tak, Alex. Co tam jest?
00:17:01:Wyśmiewają się z wierszy...
00:17:04:- Wyśmiewają się?| - I grają na skrzypcach.
00:17:06:- Niech pani tam idzie!| - Tak. Dziękuję.
00:17:08:Ja panią tu zastąpię.
00:17:11:Ojej, dobre nieba!
00:17:15:Bóże, zawsze jest taka straszna?
00:17:17:Mama?
00:17:19:Nie.
00:17:21:Przepraszam.
00:17:24:Nie miałam wystarczającej gotówki,| i nie mogłam zapłacić kartą.
00:17:28:I... Nie mogę dostać mojego indeksu.
00:17:30:A muszę już jechać.
00:17:32:Co? Co?
00:17:34:Niedobrze.
00:17:36:- Jak źle?| - Jest gorzej niż myślałem.
00:17:38:- Jak bardzo?| - Bardzo.
00:17:40:Według tego, te książki | nigdy nie były pożyczone.
00:17:43:Więc co to oznacza?
00:17:46:Więc to znaczy, że nie mogę | pobrać za nie opłaty.
00:17:49:Oszukałaś program.
00:17:59:- Alex.| - Alex?
00:18:02:Miranda.
00:18:05:Dziękuję. To było naprawdę miłe.
00:18:08:Uważaj to za jest prezent| z okazji ukończenia studiów.
00:18:11:- Nie kończę studiów.| - Ja kończę. Jutro.
00:18:14:Och, tak? Gratulacje.
00:18:16:Muszę już iść.
00:18:18:Ok.
00:18:21:Do widzenia.
00:18:25:- To nie była twoja matka, prawda?| - Nie.
00:18:30:- Powodzenia.| - Dzięki. Nawzajem.
00:18:39:Dzisiaj jest otwarcie, oni dopiero układają.| Nie jesteśmy gotowi! Nie zdążymy.
00:18:43:Richard, spokojnie!| Robisz tylko panikę.
00:18:46:Corinne, peruka Eleanora Roosevelt się zgubiła.
00:18:49:Co?! Powinna tutaj być.| Jestem pewna, zaraz ją znajdę.
00:18:52:- Włosy Eisenhower mogłyby być dobre.| - Złe połączenie. Ona jest republikaninem.
00:18:56:- Sprawdziłeś czy nie jest konserwacji?| - Nie. Zaraz sprawdzę.
00:18:59:Och! Kiedy będziesz tamtędy przechodził,
00:19:01:zerknij co Willard Scott | ma na głowie.
00:19:04:- Przepraszam. Corinne, telefon.| - Nie ma mnie.
00:19:07:- To twoja córka.| - Och! No to jestem.
00:19:10:- Cześć kochanie!| - Cześć Mamo.
00:19:12:Gdzie jesteś?
00:19:14:Jestem na drodze z wyspy Jersey.
00:19:16:Jestem trochę spóźniona.| Będę w domu na obiadu.
00:19:19:Świetnie! Jesteś sama, czy jest z tobą| brakujący element waszego związku?
00:19:24:Mamo, zerwaliśmy parę miesięcy temu.
00:19:26:Nigdy nie myślałem,| że był dla ciebie odpowiedni.
00:19:28:Wiem. Ok. Muszę iść.
00:19:31:Bądź ostrożna, kochanie. Pa pa.
00:19:33:- Miałeś rację! Znalazłem.| - Świetne.
00:19:36:- I coś znalazłem spójrz.| - Co?
00:19:39:Kolczyki Jackie Kennedy!
00:19:42:Były zrobione z zębów dinozaura.
00:19:45:Musiały się zawieruszyć| podczas przeprowadzki.
00:19:51:Corinne, powinieneś być pierwszą damą.
00:19:57:Byłam, raz.
00:20:01:Corinne, mogę iść?
00:20:03:Pewnie. Do zobaczenia jutro rano o szóstej.
00:20:07:O szóstej? To jest otwarcie wystawy| a nie mleczne gospodarstwo rolne.
00:20:13:Masz rację. Do zobaczenia| o szóstej trzydzieści.
00:20:16:Szósta trzydzieści.
00:20:30:- Dobranoc, Joe. Do zobaczenia.| - Dobranoc pani Jeffries.
00:20:50:Cześć, przystojniaku.
00:21:07:Mam znów te sny.| Od 18-tu lat, z Louie.
00:21:11:- Dr Bailey, byłbyś wstrząśnięty.| - Co jeszcze? Jak się czujesz?
00:21:15:Fantastycznie. W sobotę były urodziny Louie.
00:21:19:Upiekłam mu ciastko z wiśniami.
00:21:21:Myślałem, że uzgodniliśmy,| że nie będziesz już dla niego gotować.
00:21:27:To były jego urodziny.
00:21:30:Czuję się szczęśliwa| kiedy mogę zrobić mu coś dobrego.
00:21:34:Egipcjanie dawali jedzenie zmarłym.
00:21:36:Nie po 23 latach.
00:21:40:Kiedy po raz pierwszy przyszłaś do mnie
00:21:42:powiedziałaś mi,| że chcesz się uwolnić od myśli o Louim.
00:21:49:Że chcesz coś zmienić,| że chcesz znów się zakochać.
00:21:55:I uzgodniliśmy, że najlepszą rzeczą
00:21:58:będzie kontakt z mężczyzną
00:22:01:który ma ciało.
00:22:05:Czy to dla Ciebie za dużo?
00:22:07:Czy możesz przestać żyć w świecie fantazji
00:22:12:i przenieść ją w rzeczywistość?
00:22:14:Spróbuję.
00:22:24:To twoja ulubiona pastylka miętowa.| Dobranoc!
00:22:29:On podnosił mewę - jak krzyk w powietrzu
00:22:33:Wtedy się pojawiła!
00:22:37:Wtedy się pojawiła!
00:22:40:Kopuła jak białe wzgórze!
00:22:43:To jest Moby Dick!
00:23:42:Pan Alex Finch,| na spotkanie z panem Bradlee.
00:23:55:Pan Bradlee pana nie zna.
00:23:57:- Jestem pewny że mnie rozpozna, jeśli...| - Przepraszam.
00:23:59:- W czym mogę pomóc?| - Może... spróbuj...?
00:24:04:Do widzenia.
00:24:16:Mam dostawę dla Mr Bradlee.
00:25:49:Dobrze że tu jesteś.
00:25:51:Dzięki.
00:25:53:Kto to do diabła jest?
00:25:57:Spotkałem Pana w Yale,| gdzie się uczyłem.
00:26:00:Dał pan wykład i powiedział| żebym się zgłosił jak skończę.
00:26:03:Skończyłem wczoraj i oto jestem!| Chcę być reporterem.
00:26:06:Jak się tu dostałeś?
00:26:08:Windą, i... wszedłem...
00:26:10:Ze mną. On wszedł ze mną.| To jest mój bardzo dobry przyjaciel...
00:26:14:Alex Finch.
00:26:15:I... Byłem redaktorem gazetki Yale
00:26:19:i pisałem przez dwa lata artykuły do Time
00:26:22:i mogę zacząć dziś wieczorem.| Teraz. Dwie godziny temu.
00:26:25:On jest bardzo dobry. Mógłby być| następny po Woodward i Bernstein.
00:26:29:Dobrze, porozmawiaj z nim chociaż.
00:26:32:Ok, Finch. Poczekaj na zewnątrz.
00:26:34:Dobrze!
00:26:36:Dziękuję.
00:26:54:Pan Bradlee chce się z tobą widzieć.
00:26:59:Przepraszam, Finch.
00:27:01:Przeczytał pan to| o strajku pracowników kuchni?
00:27:04:Jeśli bym cię przyjął, ci w biurze | zjedliby cię dla śniadania.
00:27:08:Uwierz mi, potrzebujesz| doświadczenia, kontaktów.
00:27:12:Znajdź pracę w jakiejś małej gazecie.
00:27:14:Wtedy, kiedy się już wprawisz...
00:27:18:zadzwoń.
00:27:21:Ok.
00:27:24:Dziękuję mimo wszystko.
00:27:33:Bradlee to nie wyrocznią.
00:27:36:- Cześć. Filip Train.| - Cześć.
00:27:38:Filip Train...
00:27:40:Nagroda Pulitzera, 1979.
00:27:43:Świetna rzecz.
00:27:44:Posłuchaj, zamówiłem taxi.| Może cię gdzieś podwieść?
00:27:47:Mam samochód.| Ja mogę cię podwieść.
00:27:49:Byłbym zaszczycony.
00:28:00:Mieszkam w Waszyngtonie całe życie.
00:28:03:Z wyjątkiem sześciu miesięcy w Boliwii.| Poślubiłem cynową dziedziczkę.
00:28:07:Nie wiem dlaczego.| Nazwała mnie Peeleep.
00:28:12:Tak czy owak, w życiu pomyliłem się dwa razy.
00:28:15:Skręć tutaj w lewo.
00:28:17:Przepraszam.
00:28:23:- Co planujesz na obiad?| - Obiad?
00:28:29:Pójdziesz ze mną.| Moi przyjaciele mieszkają niedaleko.
00:28:53:Idziesz?
00:28:56:Tak.
00:29:04:Cześć, cześć, cześć!
00:29:12:- Nikogo nie ma w domu.| - Ale piękny dom.
00:29:16:Cześć, Filip.
00:29:18:Cześć, kochanie. Poznaj mojego przyjaciela,
00:29:20:- Alex...| - Ty!
00:29:22:- Miranda!| - Finch.
00:29:24:Nie wierzę!
00:29:26:To jest niewiarygodne.
00:29:28:Wy się znacie?
00:29:34:Ktoś powinien zrobić obiad.
00:29:38:- Zrób mu drinka!| - Wejdź.
00:29:40:Ok.
00:29:43:- Co ty tutaj robisz?| - Szukałem pracy w gazecie.
00:29:46:- No i jak poszło?| - Strasznie.
00:29:49:Ale... są rzeczy... zdecydowanie gorsze.
00:29:55:Ja dziś zaczęłam.| Odbywam praktykę u tego sędziego.
00:29:58:Wpaniale.
00:30:00:- Najlepsza w swojej grupie.| - Filip...
00:30:03:Druga.
00:30:04:Przeskoczyła przez szkołę średnią.
00:30:06:Skonczyłam rok wcześniej.
00:30:10:- Już jestem!| - Jesteśmy tutaj.
00:30:15:- Mama!| - Kochanie!
00:30:21:Filip, jak to wspaniale pachnie!
00:30:23:Przepraszam spóźniłam się,| ale szukaliśmy ręki Dolly Madison.
00:30:26:- Przekuj to bo inaczej popękają.| - Przepraszam, Mamo!
00:30:29:Mamo? To jest Alex Zięba.
00:30:30:- Cześć, Alex.| - Cześć.
00:30:32:Spotkaliśmy się kiedyś?
00:30:34:- Nie sądzę... | - Zostaje u nas na obiad, jest bezdomny.
00:30:38:Och! Cudownie.
00:30:40:Pójdę się przebrać, zaraz wracam.
00:30:43:- Jest kustoszem w muzeum.| - A twój tata?
00:30:46:Umarł zanim się urodziłam.
00:30:49:- Przepraszam.| - A Filip jest moim ojcem chrzestnym.
00:30:53:I jest chłopakiem twojej matki?
00:30:55:Nie!
00:30:59:Niestety, moja matka nigdy| nie przestała kochać mojego ojca.
00:31:02:Zobacz. Chodź tu.
00:31:07:To jest mój tata.
00:31:26:Miranda, gdzie jest ta kukurydza?
00:31:46:Jakiego rodzaju prawnikiem chcesz zostać?
00:31:48:Obrońcą publicznym.
00:31:50:Najwyższa sprawiedliwość Sądu!
00:31:55:Lubię walczyć.
00:31:59:Kochanie, przynieś więcej lodu.
00:32:01:- Ja przyniosę.| - Dzięki.
00:32:04:Dzięki, Alex.
00:32:07:- Co myślisz?| - Lubię go.
00:32:26:Filip!
00:32:32:Drzewko będzie się nazywać George.
00:32:46:To się nie zdarzyło.
00:32:51:Moja miska! Skąd ona się tu wzięła?
00:32:54:"Corinne Randolph i Louis Jeffries,| na pamiątkę zawartego małżeństwa, 18 maj 1963."
00:32:59:Czy ty Louis Jeffries bierzesz sobie| Corinne Randolph i ślubujesz jej
00:33:06:Cholera!
00:33:07:Co za zbieg okoliczności.
00:33:10:To jest zbieg okoliczności.
00:33:11:To jest zbieg okoliczności.
00:33:14:Wujek Marsch!
00:33:16:Wujek Marsch,| kim do diabła on jest?
00:33:21:"John Marshall Jeffries."
00:33:35:- Alex?| - Już idę!
00:33:46:- Kukurydza?| - Dziękuję.
00:34:02:Kochanie, możesz mi podać| uchwyty do kukurydzy?
00:34:05:Jakie uchwyty?
00:34:07:Są w kredensie.| Druga szuflada po prawej stronie.
00:34:18:Oto one!
00:34:20:Ale trafiłem.
00:34:28:Powiedz mi, Alex, czym zajmuje się twój ojciec?
00:34:37:Alex!
00:34:41:Prowadzi pralnię chemiczną.| Nazywa się Finch's Easy-Clean.
00:34:46:Specjalizuje się głównie| w delikatnym czyszczeniu
00:34:49:wiesz, piękne tkaniny, ale myśli | o rozwinięciu o czyszczenie futer.
00:34:54:Powiedziałem, że to nie jest dobry pomysł,
00:34:56:ponieważ nie ma...
00:34:59:doświadczenia."
00:35:07:Chodź do mnie Louie!
00:35:09:OK
00:35:14:Alex?
00:35:19:A ku-ku!
00:35:20:Masz słabą głowę!
00:35:24:Wszystko w porządku?
00:35:26:Przepraszam.
00:35:53:Louie!
00:35:56:Och, mój Boże.
00:35:59:Jestem Louie Jeffries!
00:36:01:Byłem Louie Jeffries!
00:36:05:Ta pani to moja żona.
00:36:08:A Miranda... och, Boże, pocałowałem ją!
00:36:11:A Filip... mój najlepszy przyjaciel.
00:36:14:Filip...
00:36:17:- Tak?| - Czy wszystko w porządku?
00:36:20:Tak.
00:36:28:Filip. Wspaniale znów cię widzieć.
00:36:34:Ja też się cieszę.
00:36:43:Przepraszam.
00:36:46:Myślę, że to nie z powodu jedzenia.
00:36:57:Klucze do samochodu, mapy,| okulary przeciwsłoneczne Corinne i
00:37:03:żarówki.
00:37:33:To jest mój samochód.
00:37:35:To jest mój samochód.
00:37:38:- Świetny! To jest mój samochód.| - Alex!
00:37:41:Alex?
00:37:44:Mój dezodorant. Jest mój płyn do ust.| Są moje książki...
00:37:49:To jest moje. To jest zupełnie moje.
00:37:51:Spokojnie. Wszystko jest w porządku.
00:37:55:Złaź stąd.
00:38:03:Uważaj na schody.| Tak, dobrze...
00:38:06:Kochanie, naprawdę myślisz | że będzie bezpiecznie jak tu zostanie?
00:38:09:Te rzeczy o których wiedział....
00:38:12:Miał ciężki dzień.| On jest tylko zestresowany.
00:38:17:Zaufaj mi.
00:38:21:Ok. Ale dopilnuj żeby| zamknąć drzwi do sypialni.
00:38:34:Ręczniki.
00:38:40:Czy jesteś pewna, że będzie dobrze,| kiedy zostanę tutaj na noc?
00:38:43:Tak, możesz tu zostać ile będziesz chciał.
00:38:46:Przepraszam zepsułem obiad.
00:38:51:Nie zepsułeś.
00:38:54:Wniosłeś trochę życia.
00:39:05:Miranda...
00:39:07:Tak?
00:39:11:Czy miałaś szczęśliwe życie?
00:39:14:Tak. Tak mi się wydaje.
00:39:17:Czy jest coś co chciałaś | czego nigdy nie miałaś?
00:39:21:Ojca.
00:39:25:Był świetnym facetem.
00:39:29:Tak mi wszyscy mówili.
00:39:32:Jaka ty jesteś piękna.
00:39:37:Cieszę się że ci się podobam.
00:39:42:Dobranoc!
00:39:46:Dobranoc.
00:39:57:Bardzo mi się podoba.| Nie musiałaś kupować.
00:40:00:- Chciałam. To twój pierwszy garnitur!| - Mamo...!
00:40:04:Nie pozwól, żeby Alex gdzieś poszedł.
00:40:06:Zamknę go w wieży z innymi | twoimi chłopakami.
00:40:11:Kocham cię.
00:40:43:- Dzień dobry.| - Nie myślałem, że ktoś jest w domu.
00:40:48:Jestem trochę spóźniona.
00:40:51:- Jak się czujesz?| - Nie za bardzo, ale w sumie dobrze.
00:40:59:Tak?
00:41:00:Ja...
00:41:01:Uwielbiam sok pomarańczowy!
00:41:03:To dobrze.
00:41:09:Założę się, że twój mąż| też uwielbiał sok pomarańczowy.
00:41:13:Tak, lubił.| Lubił soki ze wszystkich owoców.
00:41:16:- Przepraszam!| - Pewnie był przystojny i mądry.
00:41:19:To znaczy|...był idealny.
00:41:22:Tak. Był wyjątkowy.
00:41:28:Miranda zostawiła tobie klucze.
00:41:31:Zrób sobie coś do jedzenia| i czuj się jak u siebie w domu.
00:41:35:Dobrze.
00:41:38:Przepraszam.
00:42:32:Louie śnił mi się każdej nocy w tym tygodniu
00:42:35:Mój psychiatra mówi | że otoczyłam się swoim światem
00:42:39:w którym idealizuję| swojego nieżyjącego męża
00:42:42:Mówi że to nie pozwala mi| ponownie się zakochać
00:42:45:Może i tak, ale nie wyobrażam sobie| kiedykolwiek przestać kochać Louiego.
00:43:16:Corinne, nigdy mi nie uwierzysz, ale...
00:43:20:Miranda, to może być dla niej szokiem...
00:43:32:- Dzień dobry.| - Dzień dobry.
00:43:34:- Chciałem się widzieć z panią Jeffries.| - Ma teraz spotkanie. Pan służbowo?
00:43:38:Nie. Jestem... jej starym przyjacielem.
00:43:41:Usiądź i poczekaj.| Nie zajmie jej to dużo czasu.
00:43:44:Dzięki.
00:43:56:Nikt nie będzie robić wyjątków| Nawet dla ciebie.
00:44:01:Za osiem godzin otwieramy| i mówisz mi, że chcą mnie zwolnić?
00:44:05:Corinne, mamy dwu milionową dziurę.
00:44:08:Nie mówię że przez Ciebie
00:44:10:"Wszystcy chcieliby poznać
00:44:14:wszystkie pierwsze damy| które miały wpływ
00:44:16:na kształtowanie wszystkiego| od polityki zagranicznej do ogniska domowego."
00:44:20:Nadal wierzę to.
00:44:21:Musimy spłacić kredyt| muzeum jest w krytycznej sytuacji.
00:44:26:- Wiem o tym!| - Do piątku.
00:44:29:Do piątku? Ale dziś jest środa.| To niemożliwe!
00:44:32:Uważaj, pamiętasz tą starą babę| którą nienawidzę, Mavis Talmadge?
00:44:36:- Tak...| - Dzisiaj wieczorem po otwarciu,
00:44:38:Chcę, byś się nią zajęła i nacisnęła.
00:44:41:Dlaczego ty nie możesz?
00:44:42:Mavis Talmadge | nie jest osobą, na którą mógłbym wpłynąć.
00:44:46:Nikt w Waszyngtonie nie jest| tak bogaty jak Mavis.
00:44:49:Ona ma wielką firmę,| ma potężne wpływy.
00:44:53:Mavis Talmadge jest| jedyną naszą szansą.
00:44:58:Nie chcę przeszkadzać, zresztą źle się poczułem,| więc może przyjdę innym razem.
00:45:03:Alex!
00:45:05:Cześć.
00:45:07:- Cześć.| - Co ty tutaj robisz?
00:45:10:Szkoda że nie powiedziałeś, że przyjdziesz.| Mogłabym pokazać ci parę rzeczy.
00:45:14:Proszę, wejdź.
00:45:17:Może to nie zabrzmi najlepiej, ale...
00:45:19:Nie przyszedłem zwiedzać muzeum.| Przyszedłem tutaj żeby się z tobą zobaczyć.
00:45:22:Mam nadzieję że nie przyszedłeś| przepraszać za wczorajszy wieczór.
00:45:28:Nie, chciałem porozmawiać o czymś innym.
00:45:34:Jestem Louie.
00:45:36:Co?
00:45:38:Nie będę owijał w bawełnę.
00:45:40:Nie uwierzysz mi,| ale jest coś co musisz wiedzieć.
00:45:45:W porządku.
00:45:54:Lasy tropikalne są niszczone | w tempie 50 akrów na minutę!
00:46:01:Alex, chcesz pożyczyć pieniądze?
00:46:06:Chodzi o Mirandę?
00:46:08:Częściowo.
00:46:12:Alex, przykro mi,| ale jestem umówiona na spotkanie.
00:46:18:Popatrz mi w oczy.
00:46:20:Czy coś w nich widzisz?
00:46:23:- Przepraszam?| - To ja.
00:46:26:Louie.
00:46:29:Wróciłem.
00:46:32:Nie upiłem się wczoraj przy stole,| kiedy zobaczyłem ciebie
00:46:36:i zobaczyłem dom,
00:46:38:wróciła mi pamięć z poprzedniego życia.
00:46:43:- O czym mówisz?| - O tobie!
00:46:47:Odzyskałem pamięć i uświadomiłem sobie...| że byłem Louie.
00:46:52:Jestem Louie!
00:46:55:Narodziłem się ponownie.
00:47:03:A propos, świetnie wyglądasz.
00:47:09:Wiem że trudno ci w to uwierzyć| i zdaje sobie sprawę...
00:47:17:Postaraj się uwierzyć.
00:47:19:Wyjdź z mojego biura.
00:47:28:Corinne...
00:47:30:Wyjdź.
00:47:58:- Cześć, Alex.| - Cześć.
00:48:03:- Co słychać? Lepiej się czujesz?| - Tak.
00:48:06:- Rozmawiałem dziś z Bradlee.| - Tak?
00:48:09:O tobie.
00:48:12:Nie da się nic zrobić| nie chce cię zatrudnić.
00:48:15:- Ale zmam wielu innych wydawców.| - Filip,
00:48:17:dlaczego robisz to dla mnie?| To znaczy, dopiero co mnie poznałeś.
00:48:22:Nie wiem.
00:48:24:Być może to jest tak...
00:48:27:że masz przeczucie że mógłbym być| dla ciebie najlepszym przyjacielem?
00:48:32:Chcesz piwo?
00:48:37:Pewnie.
00:48:58:- Lewy ząb trzonowy Mirandy.| To są moje akta Mirandy. - Jest piękny.
00:49:02:Naprawdę ją lubisz, prawda?
00:49:04:Wyglądacie jak rodzina.
00:49:06:Prawie nią jesteśmy.
00:49:08:Jedyną rzeczą, którą się różnimy| od zwykłego małżeństwa to sex.
00:49:16:Ty i Pani Jeffries | nigdy nie byliście razem?
00:49:21:- Nie.| - Ale kochasz ją.
00:49:23:Beznadziejnie.
00:49:26:I przez cały ten czas nigdy jej nie dotknąłeś jej | i nigdy jej nie powiedziałeś?
00:49:36:Nie, znasz Corinne,| ona nie jest taka jak inne kobiety.
00:49:40:Najdrobniejszy ruch | w niewłaściwym kierunku mógłby...
00:49:45:Nie chcę na nią naciskać.
00:49:46:Myślę, że dobrze postępujesz.
00:49:49:Staram się troszczyć o Mirandę i | Corinne tak jakby robił to Louie.
00:49:54:To jest Louie. Miał chude nogi.
00:49:57:Nie takie chude.
00:50:03:Filip. Na pewno mi nie uwierzysz,
00:50:07:ale...
00:50:09:Przepraszam.
00:50:15:Halo? Och, cześć.
00:50:18:Badania.
00:50:20:Lepiej pójdę.
00:50:22:Dzięki.
00:50:42:Och, mój Boże.
00:50:48:Pierwszy raz jako człowiek?
00:50:51:Co?
00:50:53:Odczuwam silne
00:50:56:wibracje owczarka niemieckiego.
00:50:59:Byłem prawnikiem.
00:51:03:Aha, blisko!
00:51:09:Znasz się na reinkarnacji?
00:51:11:Jesteśmy powiązani, wszyscy są powiązani.| Poza ciałem.
00:51:16:Nigdy nie wiadomo, kto jest w jakim ciele.
00:51:20:Twoja żona mogłaby być twoim dziadkiem.
00:51:23:Jak spotykasz kogo, kto działa ci na nerwy,| to najprawdopodobniej twoja teściowa!
00:51:27:Spotykamy dusze,| z którymi kiedyś byliśmy powiązani.
00:51:31:w lepszym albo gorszym, życiu po życiu.
00:51:35:Czasami zastanawiam się | dlaczego martwię się o przeszłe życie.
00:51:42:Czasami mam z tym kłopot.
00:51:46:Kiedy pamiętasz przeszłe życie,| to jest tak jakby
00:51:51:twoje uczucia się wzmacniały,
00:51:54:jak by się łączyły,
00:51:56:według jakiegoś planu.
00:51:59:To czasami bardzo utrudnia życie.
00:52:02:Wiem.
00:52:05:Kim byłeś?
00:52:06:Ja? Nie byłem nikim specjalnym.
00:52:09:Wszyscy jesteśmy specjalni.
00:52:11:Mam na myśli, że nie byłem Cleopatrą | ani Hannibalem ani nikim wielkim i znanym.
00:52:16:Dobrze wiem, że nie byłeś Cleopatrą.
00:52:18:Ja byłam!
00:52:22:Chcę żeby się stąd wyniósł!
00:52:25:Mamo, mówisz bez sensu.| Dlaczego nagle musi odejść?
00:52:29:Mam swoje powody. Koniec rozmowy.
00:52:31:Co znaczy, "koniec rozmowy"?| Co on zrobił?
00:52:34:On jest...
00:52:36:- Dziwny.| - Mamo, dziwność nie jest jakąś zbrodnią.
00:52:39:Jak byś się czuła nie mając sensu życia.
00:52:42:Miranda, nic o nim nie wiemy.| Przyszedł prosto z ulicy.
00:52:45:- On może być...| - Skończył uniwersytet Yale!
00:52:48:Znowu polubiłam kogoś| kto ci nie pasuje,
00:52:52:i nie wiesz nawet dlaczego| jest dla mnie nieodpowiedni.
00:52:55:Traktujesz go jak | pierwszego lepszego chłopaka z ulicy.
00:52:59:Co tam znaczy moje życie?
00:53:01:Jestem zmęczona| i mam już dość szukania kogoś
00:53:03:kto pasuje do twojego pojęcia "pan Dobrze"!| On nie jest tatusiem.
00:53:08:Nikt nim nie będzie.
00:53:09:On ma odejść i nie zmienię zdania.| Teraz pójdziesz na dół i mu to powiesz!
00:53:14:Sama mu powiedz.
00:53:16:W porządku...
00:53:18:Powiem!
00:53:28:Alex...
00:53:32:- Alex!| - Mamo...
00:53:38:Wyglądasz cudownie| w garniturze tatusia.
00:53:46:Idę do samochodu.
00:54:37:Pierwsze damy| były fascynujące jako osoby!
00:54:41:Lou Hoover była| głównym geologiem w Stanford
00:54:43:i znakomitym językoznawcą.
00:54:46:Ona i Herbert konwersowali po chińsku.
00:54:50:To jest pani Bird. Południowi demokraci byli | wściekli o prawa obywatelskie,
00:54:55:więc wysłał tam żonę| żeby prowadziła kampanię dla niego,
00:54:58:wiedząc, że żaden południowiec nie mógłby | odmówić jej poparcia - i to działało!
00:55:03:Fascynujące.
00:55:14:Coś nie tak?
00:55:16:Nie! Eleanor Roosevelt | jest moją ulubioną pierwszą damą.
00:55:19:Nosiła tę suknię w wieczór| inauguracji prezydenta.
00:55:23:Był koncert w Sali Konstytucyjnej!
00:55:26:Chcemy, żeby ludzie wiedzieli
00:55:28:że pierwsze damy znaczyły więcej | niż tylko ich porcelana i sukienki.
00:55:38:Och, dziękuję!
00:55:40:Nie przedstawisz nas?
00:55:43:Pani Talmadge, to jest Alex Fincha,| przyjaciel mojej córki.
00:55:46:Mr. Finch
00:55:47:- Mogę panią prosić do tańca?
00:55:52:Oczywiście.
00:55:56:- Mogę panią prosić do tańca?| - Filip...!
00:56:36:Gdzie idziemy?
00:56:38:Czy to jakiś ważny sekret?
00:56:40:- To Jest dla mnie bardzo ważne.| - Dobrze!
00:56:44:Myślisz, że jest możliwe...| żeby Louie, wrócił?
00:56:47:Och, Corinne!| Nie będziemy robić kolejnego seansu.
00:56:51:Nie! Mam na myśli, w ciele innej osoby.
00:56:55:Nie mam żadnego pojęcia.| Ale jakoś mi się nie wydaje.
00:56:58:- Dlaczego teraz o tym mówimy?| - To jest bardzo interesujące pytanie.
00:57:02:Dobrze, spytajmy Panią Lincoln. Mary...
00:57:05:- Filip, mówię poważnie!| - Ja również.
00:57:08:Corinne, mogę zrozumieć | to jak bardzo chcesz
00:57:13:i marzenia się spełniają.
00:57:15:Ale ostatnią osobą która| powróciła do żywych był Jezus Chrystus.
00:57:20:Spotkasz kiedyś Louiego.
00:57:24:Wiem. W niebie.
00:57:29:Filip!
00:57:35:Dlaczego nie znajdziesz sobie |jakiejś dziewczyny? Jesteś taki przystojny.
00:57:42:Więc jesteśmy zgodni, pani Talmadge?
00:57:44:- Mavis.| - Mavis.
00:57:46:Że pierwsze damy Ameryki | zasłużyły na miejsce w historii
00:57:49:takie co te głupki| za których wyszły za mąż.
00:57:51:Oni mieli oficjalną władzę.
00:57:54:Ale prawdziwa władza| należy do kobiet, takich jak ty.
00:57:58:Dwa milion dolarów uratuje tą wystawę,
00:58:01:i cały świat | odkryje pierwszy damy ameryki
00:58:04:w wszystko nowym| pawilonie Mavis Talmadge!
00:58:24:Doskonały wybór.| Przekaż swojej żonie życzenia.
00:58:35:Tu jesteś! Zatańcz ze mną.
00:58:38:- Nie, jestem nędznym tancerzem.| - Nie prawda, nigdy nie miałeś właściwego partnera.
00:58:55:- Gdzie nauczyłaś się tak tańczyć?| - Odziedziczyłam to po tacie.
00:59:26:Powinny być opuszczone.
00:59:32:Teraz jesteś mój!
01:00:47:Mavis!
01:00:49:Mój Boże
01:00:50:Pani Talmadge?
01:00:53:- Jest tutaj lekarz?| - Alex!
01:00:57:Jeszcze żyje.
01:01:01:Proszę zrobić miejsce!
01:01:04:Pani Talmadge? O, mój Boże!
01:01:33:- Co się stało?| - Nie wiem.
01:01:36:- Myślę że wszystko będzie w porządku.| - Będzie dobrze, ma mocnego ducha.
01:01:40:O czym mówisz?| O mały włos nie umarła.
01:01:43:Och, ale to jest tylko jej ciało.
01:01:46:Biorąc to pod uwagę,| to nie jest duża strata.
01:01:48:- W perspektywie czasu...| - O czym mówisz?
01:01:50:Ona wróci.| Ludzie tak robią, raz za razem.
01:01:53:Na przykład, mógłbym być | kimś, kogo wcześniej znałaś.
01:01:56:- Tak.| - Ktoś kogo... kochałaś.
01:02:00:Chodźmy.
01:02:03:Mógłbym być twoim... ojcem.
01:02:22:- Muszę z tobą porozmawiać.| - Zostaw mnie, puszczaj!
01:02:24:Tylko jeśli obiecasz | że wysłuchasz to co mam do powiedzenia!
01:02:33:Nie rozbijaj tego!| Należało do mojego ojca.
01:02:38:Nie! Nie!| Wychodzę... dobranoc.
01:02:41:Wygrałaś. Dobranoc.
01:02:44:Tylko spokojnie. Wychodzę.
01:02:49:Przepraszam, ale to jest ważne.
01:02:52:Miałem parę kolczyków z diamentami| w dniu, w którym umarłem.
01:02:55:One były dla ciebie.| Z okazji naszej rocznicy.
01:02:59:Skąd o tym wiesz?
01:03:01:Kupiłem je od pana Zellerbacha!| Jak myślisz, skąd mógłbym wiedzieć?
01:03:04:Wiem wszystko o tobie.| Wiem, że uwielbiasz masło orzechowe i rabarbar.
01:03:08:Ty jesteś medium psychicznym| albo jakimś zginaczem łyżek!
01:03:11:- Nie. Lubisz Johnego Mathisa!| - Wyjdź stąd,
01:03:14:zanim zacznę krzyczeć tak głośno | że wszyscy sąsiedzi się zlecą
01:03:17:i zatrzymają ciebie| za podawanie się za inną osobę!
01:03:19:I wiem, że zrobiłeś to| przed Lucy Baines, pamiętasz?
01:03:23:Pamiętasz to?
01:03:40:Dobranoc.
01:03:47:Aha, zapomniałem.
01:03:51:To jest dla ciebie.
01:04:51:Louie?
01:06:40:Louie!
01:06:43:Wszystko w porządku?
01:06:49:Corinne!
01:06:58:Corinne!
01:07:01:- O co chodzi?| - Schyl się
01:07:06:Ok. Co?
01:07:08:Nie robiłam tego od 23 lat
01:07:12:Co...?!
01:07:15:Nic nie szkodzi,| wszystko w porządku.
01:07:17:To jest tak jak z jazdą na rowerze.| Nigdy się tego nie zapomina.
01:07:21:Wiesz... nie martw się. Corinne!
01:07:27:Spodoba ci się... otworzysz te drzwi?
01:07:30:Bo ja jestem naprawdę...
01:07:34:Och, Boże...
01:07:37:Dobranoc.
01:07:39:Dobranoc.
01:07:42:Do diabła!
01:08:01:- Cześć kochanie.| - Cicho! Pokój mamy jest za drzwiami.
01:08:07:- Co ty tutaj robisz?| - A jak myślisz?
01:08:11:Miranda...
01:08:12:- Co?| - Powinnaś już dawno spać.
01:08:16:- Idź do swojego pokoju.| - O co ci chodzi?
01:08:20:Czy chodzi o mnie?
01:08:22:Nie, nie chodzi o ciebie.| To znaczy chodzi o ciebie ale nie o ciebie.
01:08:25:- Jeżeli mnie nie chcesz...| - Chcę, bardzo ale....
01:08:29:nie dlatego że nie jestem zainteresowany| to nie znaczy że...
01:08:33:Czy jest ktoś jeszcze?
01:08:37:- Jest?| - Tak.
01:08:47:Zapomnij o tym co się stało.
01:08:49:Ok.
01:08:54:O Boże!
01:09:02:Louie!
01:10:05:Dzień dobry!
01:10:12:Może byśmy się gdzieś dziś wybrali...| albo coś zwiedzili...
01:10:17:Być może...
01:10:20:Nie mogę.| Mam dzisiaj dużo pracy.
01:10:22:I mam sprawę w sądzie| i naprawdę nie mam czasu.
01:10:25:Byłoby fajnie.
01:10:27:Przepraszam.
01:10:28:Nie szkodzi, może następnym razem.
01:10:30:- Może...| - Może.
01:10:35:Dziękuję za dobre chęci.
01:10:40:Doktorze Bailey,
01:10:43:Chciałam panu powiedzieć
01:10:45:że spotkałam kogoś szczególnego.
01:10:49:Mężczyznę.
01:10:51:No, prawie mężczyznę...
01:10:53:Co masz na myśli?
01:10:55:On ma tylko 22 lat.
01:10:59:Ale nie chodzi o przelotną znajomość.| Poznałam go 26 lat temu!
01:11:04:Corinne...
01:11:06:To jest skomplikowane.
01:11:14:Czy to jest ktoś o kim| kiedykolwiek mi opowiadałaś?
01:11:19:Nie.
01:11:20:Spotkaliśmy się trzy dni temu.
01:11:23:Ale powiedziałeś | że znasz go od 26 lat.
01:11:26:On był kimś innym.
01:11:29:Bardzo się zmienił.
01:11:33:Doktorze Bailey,
01:11:35:Nie wiem, co mnie pociąga...| może tylko jego ciało, może coś jeszcze,
01:11:42:ale jeśli o mnie chodzi to...
01:11:47:Czuję się...
01:11:50:ogólnie
01:11:54:atrakcyjna.
01:11:57:Prawdą jest,
01:12:00:Tak naprawdę jestem tak dojrzała,| że już przekwitam!
01:12:04:Czuję, że to jest bardzo poważny krok
01:12:07:i wiem że to jest pozytywne...
01:12:09:Ale wyczuwam pewne niezdecydowanie
01:12:13:w nawiązywaniu kontaktu z...
01:12:15:młodszm mężczyzną,| ale to jest zupełnie naturalne.
01:12:19:Społeczeństwo niezbyt to akceptuje,
01:12:23:ale uczucia, nasze uczucia| przekraczają pewien ważny próg.
01:13:19:Uwielbialiśmytutaj przychodzić,
01:13:21:ty i ja..
01:13:23:Louie i ja.
01:13:25:Czy pamiętasz?
01:13:28:Nie.
01:13:30:A co pamiętasz?
01:13:33:Pamiętam chwile, zdarzenia| które do mnie powracają.
01:13:38:Pamiętam ludzi, których kochałem| na przykład ciebie i Filipa.
01:13:47:Dzięki.
01:13:49:No chodź!
01:13:51:- Proszę bardzo.| - Dzięki. Ile się należy?
01:13:53:Wszystko jest zapłacone.| Pani syn już zapłacił.
01:14:01:- Jaka była Miranda jak miała dziesięć lat?| - Dziesięć?
01:14:04:Uparta, samodzielna,| uparcie samodzielna.
01:14:07:Nosiła aparat korekcyjny na zębach| i wyciągnęła go sobie kombinerkami.
01:14:11:Miała go tylko przez godzinę!
01:14:13:Pamiętam jak Filip jej tłumaczył,| że żeby być piękną należy się poświęcić.
01:14:30:Cześć!
01:14:39:Chcę mieć jeszcze co najmniej... dwójkę.
01:14:41:Dzieci?!
01:14:43:Nie jest jeszcze za późno?
01:14:46:Nie...
01:14:51:Możemy zacząć dziś wieczorem?
01:15:18:Jesteś pewna?
01:15:20:Spytałem go czy jest ktoś jeszcze| i on powiedział: tak. To mi wystarcza.
01:15:25:- Podziwiał twój ząb trzonowy.| - Co?
01:15:28:Wczoraj w moim domu.| Twoje zdjęcie Rentgena.
01:15:32:Wiesz, w jednej minucie jest z tobą| w następnej minucie...
01:15:38:Myślę, że się w nim zakochałam.
01:15:40:Wiem, że to brzmi śmiesznie.| Znam go tylko kilka dni,
01:15:43:ale nigdy nie czułam do nikogo| tego co czuję do niego.
01:15:47:Jeśli poprosiłby mnie o rękę| powiedziałbym "tak".
01:15:52:Najgorsze jest to że traktuje mnie jakbym| miała pięć lat, jak bym była jego córką.
01:15:56:Nie przejmuj się,| pewne rzeczy wymagają czasu.
01:15:59:Uwierz mi!
01:16:03:- Filip...| - Co?
01:16:06:Dlaczego nie powiesz mamie wszystkiego| i nie zakończysz tego raz na zawsze?
01:16:43:To ty?
01:16:47:Co on tutaj robi?
01:16:49:Filip! | Co ty tutaj robisz?
01:16:52:Cześć!
01:16:54:Tworzę wspaniałe danie z cielęciny!
01:17:00:- Chwileczkę...| - Idę wziąć prysznic na górę.
01:17:10:Miranda dzwoniła.| Powiedziała że będzie pracować do późna.
01:17:15:- Może ci pomogę?| - Nie trzeba.
01:17:18:Wyglądasz cudownie!
01:17:26:Filip, byłeś u fryzjera!
01:17:28:- Z jakiej to okazji?| - Dla ciebie.
01:17:36:Och, Filip!
01:17:45:Opowiedz jak się przeprałeś za goryla| na przyjęciu urodzinowym Mirandy.
01:17:51:I wystraszyłem wszystkich!
01:17:53:Myślę, że mu tego oszczędzimy.
01:17:56:Jak mi idzie?
01:18:00:- Więcej szampana, cherie?| - Oui Mais
01:18:18:Filip, przeszedłeś sam siebie!
01:18:21:- To była cudowna kolacja.| - Dziękuję, Alex.
01:18:24:Wznieśmy za to toast!
01:18:26:Musisz być wyczerpany.| Wyglądasz na bardzo zmęczonego.
01:18:29:- Szkoda że już musisz iść.| - Szkoda!
01:18:34:Dziękujemy za wszystko.
01:18:39:Do zobaczenia.| Powodzenia.
01:19:36:A deser? Zapomniałem o deserze!
01:20:14:Dzięki!
01:20:20:- Filip!| - To nie jest tak jak myślisz!
01:20:22:Świetnie! Ty przemiły mały bękarcie!
01:20:24:Filip, nie! Filip...!
01:20:27:Filip!
01:20:29:- To nie jest tak jak myślisz!| Jest zupełnie inaczej!
01:20:32:Alex to Louie.| Narodził się ponownie.
01:20:41:Też na początku w to nie wierzyłam.
01:20:43:Filip, czy to nie wspaniałe?| - On ci tak powiedział?
01:20:46:- Podajesz się za zmarłych mężów?| - Nie!
01:20:49:Bardzo sprytnie!
01:20:51:Nie!
01:20:54:Filip!
01:20:58:- Przestań!| - Zostaw mnie!
01:21:00:- Nie!| - Jestem Louie!
01:21:03:To jest prawda! To ja!
01:21:05:Może ci to udowodnić.| Udowodnij mu kochanie!
01:21:08:Oszczędź mi tego "kochanie".
01:21:12:On jest oszustem.| Wszystko, czego chce to twoich pieniędzy.
01:21:15:Nie prawda. On chce mojego ciała!
01:21:20:- Jestem Louie!| - Tak a ja jestem Cleopatrą!
01:21:23:- Nie jesteś.| - Przestań!
01:21:25:Ale bijesz się jak ona!
01:21:30:Przestań, przestań!
01:21:36:Posłuchaj!| Posłuchaj, ty uparty sukinsynie!
01:21:39:W dzień kiedy brałem ślub z Corinne,| przy ołtarzu powiedziałeś mi że ją kochasz.
01:21:43:- Co ty jesteś z C.I.A.?| - Zaprzeczysz?
01:21:48:Nie.
01:21:50:Filip...
01:21:54:Och, Filip!
01:21:59:Nie wiem, może jestem tylko głupim dziennikarzem.
01:22:04:Wiem, że poniedziałek jest po niedzieli,| Wiem, że po wiośnie jest lato.
01:22:08:i wierzę w Boga i w reformy.
01:22:10:Wierzę w rzeczy, które można dotknąć.
01:22:16:W całym moim życiu,
01:22:18:nie spotkałem się
01:22:20:z bardziej wyrafinowanym| i zdolnym łajdakiem.
01:22:24:Wynoś się teraz stąd,| zanim cię wykopię!
01:22:31:Filip!
01:22:35:Filip! Filip!
01:22:37:No i co mu zrobiłeś?!
01:22:39:Chciał mnie zabić!
01:22:41:On jest dwa razy od ciebie starszy| i ma kłopoty z sercem.
01:22:44:- Mogłeś go zabić!| - Tylko stracił przytomność.
01:22:47:Jak mogłeś?!
01:22:51:Czyją stronę trzymasz?
01:22:54:Twóją! Ale bym nie przeżyła| tych 23 lat bez pomocy Filipa.
01:23:01:- Śpi jak dziecko. Czy możemy...?| - Nie!
01:23:03:Mogłabym być twoją matką.| Do swojego pokoju, Alex!
01:23:08:Do swojego pokoju.
01:23:24:Och, Filip!
01:23:26:Kochany Filip!
01:23:33:Dobrze że nic ci się nie stało.
01:25:01:Pewnie cię zdenerwowałam
01:25:04:Wybacz mi kochanie
01:25:06:przyjdę o północy.
01:26:02:Chodź, śpiąca królewno.
01:26:39:Ściągnę ci buty...
01:28:07:Co...?
01:28:11:Och, Louie!
01:28:13:"Louie"?
01:28:16:Filip?! Co ty tutaj robisz?
01:28:19:Właściwie to nie wiem.
01:28:21:- To co się między nami stało to...| - To cud.
01:28:24:My prawie... Moglibyśmy mieć...
01:28:26:- Nadal możemy.| - Muszę iść!
01:28:29:- Dobranoc.| - Nie! Nie pozwolę ci odejść.
01:28:41:Co robisz?
01:28:43:Dowiaduję się co to znaczy | trzymać w ramionach kobietę, którą kocham.
01:28:48:zawsze kochałem,
01:28:50:i zawsze będę kochać, dopóki nie umrę.
01:29:08:Kocham ciebie, Corinne.
01:29:11:Dlaczego nigdy mi tego nie powiedziałeś?
01:29:14:- Jak mogłem?| - Przez te wszystkie lata,
01:29:17:zawsze był z nami Louie.
01:29:19:W każdym momencie.
01:29:20:W twoim sercu.
01:29:22:I w moim sercu.
01:29:24:W powietrzu.
01:29:38:Ale teraz go nie czuję.
01:29:43:Ja też.
01:30:25:Mamo?
01:30:27:Miranda?
01:30:30:Miranda...!
01:30:34:- Dzień dobry.| - Nie mogę w to uwierzyć!
01:30:38:To jest cudowne! Wspaniale.
01:30:44:Muszę już iść.
01:30:47:Chcę szczegóły.
01:30:50:Gratulacje!| A gdzie podział się Alex?
01:31:11:Miranda!
01:31:13:Miranda!
01:31:18:Cześć.
01:31:20:Proszę wstać!
01:31:24:Sąd rozpoczyna rozprawę,
01:31:27:sędzia Harrison Fenwick | będzie jej przewodniczyć.
01:31:32:Dzień dobry.
01:31:35:Proszę usiąść.
01:31:41:- Co mamy na wokandzie?| - Wysoki sądzie,
01:31:45:sprawa: Stany Zjednoczone| przeciw Lawrence Garber.
01:31:52:Wysoki Sądzie,| bez tego dowodu nie będzie sprawy.
01:31:56:Bonino jest jednym z największych| i najbardziej wpływowym mafiozo.
01:32:02:- Wysoki sądzie, czy mogę podejść? | - Alex...!
01:32:06:Wiem o tobie i Anthony Bonino.
01:32:10:Wszysko w porządku.
01:32:11:Poczekajcie.
01:32:17:Nadal bierzesz?
01:32:22:Młody człowieku, nie wiem | kim jesteś i czego chcesz,
01:32:25:ale robisz poważny błąd.
01:32:27:Sugeruję, żebyś się odwrócił i | wyszedł z tej sali bez słowa,
01:32:31:albo będziesz miał duży kłopot.
01:32:35:Szanowałem ciebie ty sukinsynu.| Pozwoliłeś, że Bonino się wywinął!
01:32:40:Straż, proszę go wyprowadzić!
01:32:42:On oddalił dowód | przeciw Toniemu Bonino a to...
01:32:45:Mój Boże!
01:32:47:...to pozwoliłoby wsadzić go za kratki do końca życia!| To było 18-tego maja 1964.
01:32:51:- To naprawdę jest Louie.
01:32:54:- Roosevelt Island!| - Roosevelt Island!
01:32:58:Mój aparat fotograficzny! Miałem go kiedy umarłem!
01:33:01:Ogłaszam godzinną przerwę w obradach sądu!
01:33:03:- Aparat fotograficzny.| Poszukaj aparatu, Corinne!
01:33:14:Alex!
01:33:18:Alex...!
01:33:45:Nie że cię nie kocham,| ciągle kocham.
01:33:48:I zawsze będę.
01:33:50:Ale...
01:33:54:ludzie się zmieniają.
01:33:59:Nie tak jak ty, ale...
01:34:04:wszyscy się zmieniliśmy.
01:34:07:Nie jesteś już moim mężem.
01:34:11:Ubiegłej nocy odkryłam coś| o czym bym się nigdy nie dowiedziała...
01:34:16:gdyby nie ty.
01:34:19:Że kocham Filipa.
01:34:22:I mam tylko nadzieję że| pewnego dnia mi to wybaczysz.
01:34:25:Nam to wybaczysz.
01:34:29:Kochanie, czy ty mnie słyszysz?
01:34:33:Przepraszam, muszę mu zrobić zastrzyk.
01:34:56:Powinieneś go dostać już dawno temu.
01:35:07:Teraz poczuje się lepiej!
01:35:28:Gdzie do diabła jestem?
01:35:30:W szpitalu. Jesteśmy z tobą.
01:35:37:Czy nas poznajesz?
01:35:40:Pani Jeffries. Jest pani matką Mirandy.
01:35:46:Wszystko będzie dobrze.
01:35:50:Cześć kumplu.
01:35:52:Nieźle nas wystraszyłeś.
01:35:54:Jak twoja głowa?
01:35:57:Na swoim miejscu,| tak mi się wydaje.
01:36:01:Miranda!
01:36:02:Cześć.
01:36:23:Nie pamiętasz co się stało?
01:36:25:Nie bardzo.
01:36:27:Ostatnią rzeczą, którą pamiętam to| jak Filip zapraszał mnie na obiad.
01:36:32:I ciebie przy lodówce| jak przyszłaś po kukurydzę.
01:36:38:Wtedy dostałem małego...
01:36:40:reszta jest jak przez mgłę.
01:36:43:Ale myślę że to było coś takiego.
01:36:46:Alex... co z dziewczyną| z którą się widujesz?
01:36:50:Jaką dziewczyną?
01:37:28:Powiedz mi Finch, skąd masz te zdjęcia?
01:37:30:Nie mogę ujawnić mojego źródła, Mr. Bradlee.
01:37:34:Przepraszam, ale naprawdę nie mogę.
01:37:37:Jesteś twardy, Finch.
01:37:40:Będziesz niezłym dziennikarzem.
01:37:43:Zaczynasz w poniedziałek.
01:37:51:Wyglądasz cudownie.
01:37:56:Powinnyśmy już iść.
01:37:59:Filip czeka już wystarczająco długo!
01:38:05:- Pani Jeffries?| - Tak, Alex?
01:38:07:Idę po kwiaty.
01:38:10:Chciałem tylko pogratulować.| Pani i Filip tworzycie świetną parę!
01:38:15:Dziękuję, Alex.
01:38:17:Wiesz, jesteś pierwszym| chłopakiem Mirandy
01:38:21:którego naprawdę polubiłam.
01:38:30:Filip?
01:38:31:- Tak?| - Muszę ci coś powiedzieć.
01:38:34:Teraz?
01:38:38:Kocham Mirandę.
01:38:40:Wiem.
01:39:28:Zgromadziliśmy się tutaj| aby w obliczu Boga...