Kazanie




A:hover {
FONT-WEIGHT: bold; COLOR: #dccd47
}








strona
główna nowości  email 
księga gości  ogłoszenia  reklama-banery
chat




Boże Narodzenie – pasterka (kazanie)
...to taki Wieczór, gdy jaśniej
świeciRodzinna gwiazdka,Kiedy życzenia składamy
bliskimPrzez biel opłatka.Kiedy z daleka w rodzinne
progiDzieci przybiegną,A serca miłość i
przebaczenieZlewa się w jedno.Jakby amnestia zakwitła w
blaskuWielkiego święta,By innym smutku z doznanej
krzywdyJuż nie pamiętać...Dzieci całują rodziców
twardeod pracy ręce...Czemuż w niejednym domu dni
takichNie bywa więcej?Tak pięknie o dzisiejszym wieczorze
pisze poetka Maria Kozaczkowa. Mamy to już w jakiejś części za sobą kiedy
spotkaliśmy się w rodzinach przy łamaniu opłatkiem. A teraz przyszliśmy do
świątyni – jak kiedyś pasterze do żłóbka, aby dowiedzieć się, a właściwie
przypomnieć sobie, że sprawcą tego „zamieszania w świecie” jest On – Boży
Syn. Ten, który przyszedł na świat i jest w nim obecny. Święta zaś Bożego
Narodzenia nam o tej tajemnicy Jego obecności tylko przypominają. Nam
ludziom XXI w. Wieku techniki, zabiegania, zakupów i pomieszania wielu
wartości. W chaos, który sami stworzymy na tym świecie wchodzi dziś Bóg i
mówi nam po raz kolejny co jest najważniejsze. Co powinno być dla nas
najważniejsze! Wchodzi po to, aby – parafrazując słowa z księgi proroka
Izajasza:„ludzkość krocząca w ciemnościachUjrzała
światłość wielką;Aby nad mieszkańcami kraju mrokówZabłysło
światło.”Jest to światło samego Boga, które w dzisiejszych czasach
próbuje przebić się przez neony reklam i szyldów: zapraszających,
informujących ale też i ogłupiających oraz zagłuszających naszą ludzką
naturę, bo robiących z nas maszyny – roboty. I co z tego jeśli nawet
doskonałe, ale tylko maszyny na miarę doczesności i bez ludzkiej
twarzy.Św. Paweł z faktu Bożego Narodzenia wyciągnął takie wnioski
dla nas: „łaska Boża, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza
nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych rozumnie,
sprawiedliwie i pobożnie żyli na tym świecie…”Bezbożność to życie
tak jakby Boga nie było. Nie liczenie się z Nim ani Jego prawem. To
odrzucenie zbawienia, które Bóg nam ofiarowuje. To największa tragedia
człowieka! Dlatego też św. Paweł radzi nam abyśmy kierowali się w
życiu:– rozumem – bo to on każdą myślącą istotę prowadzi do Boga i
wraz z sumieniem pomaga rozeznać i odróżnić co jest dobre a co złe.
Pozwala właściwie wybrać, jak również ocenić moralnie to cośmy
wybrali.– sprawiedliwością tzn. prawością, szlachetnością i
uczciwością. Czyli tym do czego każdy z nas w głębi duszy tęskni ale
usprawiedliwia się, że tak żyć się dziś nie da, bo teraz takie czasy… Ale
te czasy to my właśnie tworzymy!– pobożnością czyli respektując
wolę Bożą a nie swoją własną. To trening pokory i uległości na który
człowiek musi się zdobyć. Bo Bóg tylko pokornym łaskę daje a pysznym się
sprzeciwia.Niech dzisiejsza zaduma nad Betlejem i tym co tam się
wydarzyło w tę Świętą Noc przeszło dwa tysiące lat temu, skłoni nas do
refleksji nad własnym życiem. Niech Święta Bożego Narodzenia nie upłyną
nam tylko przy stole na jedzeniu i plotkowaniu ale czymś więcej. Na
prawdziwym poszukiwaniu Boga jak to czynili pasterze i odnalezieniu Go.
Czego sobie i Wam z całego serca życzę.Przyłączmy się zatem do
aniołów, którzy śpiewali w dniu narodzenia Pana:„Chwała Bogu na
wysokościach,A na ziemi pokójLudziom, w których ma
upodobanie”I niech tak się stanie: w naszych rodzinach, w naszej
parafii, w naszym narodzie i na całym świecie.
AmenOpracował ks. Piotr
Kufliński