Alan Chalmers: Idea falsyfikacji
_ o p a r t y c h w y ł ą c z n i e na t e j p o d s t a w i e . Z d r u g i e ] s t r o n y j e d n a k m o ż n a -
p r z e p r o w a d z a ć r o z u m o w a n i a d e d u k c y j n e , w k t ó r y c h p r z e s ł a n k a m i są
Falsyfikacjonista sadzi, że obserwacja znajduje się pod k i e r o w nict we m
szczegółowe z d a n i a obserwacyjne, a w n i o s k a m i falszywość p r a w o g ó l n y c h
teorii i że ją z a kł a da . Odrzuca p rz e ko na ni e , ze przy u ż y c i u danych
i t e o r i i . Na przykład je ż e li mamy z d a ni e: „ Niecz ar ny k r u k z o s t a ł
obserwacyjnych można udowodnić prawdziwość t e o r i i l u b określić
zaobserwownny w m i e j s c u w i w czasie /", to l o g i c z n i e s t ą d w y n i k a , ze
prawdopodobieństwo, ze teoria jest prawdziwa. Teorie to spekulatywne
zda nie: „ W s z y s t k i e k r u k i są czarne", jest fałszywe. A wi ę c r o z u m o w a n i e :
i hipotetyczne domysły, są one p r o d u k t a m i l udz ki e go umysłu dążącego
do p o k o n a n i a problemów, k t ó r e n a p o t y k a ł y t e o r i e poprzednie, oraz
Niecz arny k r u k z o sta ł zaobserwowany w mie jsc u .v i w czasie t.
Nie wsz y stk ie k r u k i są c z a rne
starającego się przedstawić p r a w i d ł o w y opis o k re ś lonych aspektów
świata. Po s f o r m u ł o w a n i u t e o r ii , n a l e ż y je p o d d a wać wymagającej i
jest wnioskowaniem logicznie poprawnym. Jeżeli uznaje się jego
bezwzględnej procedurze s p r a w dz a ni a przez o b serwację i eksperymenty.
p r z e s ł a n k ę , a odrzuca w ni os e k, powstaje sprzeczność. Ten p r o s t y ! - . k t
Teorie, k t ó re n i e podołają próbom obserwacji i eksperymentów, należy
można zil ust rować dalszymi przykładami. Jeżeli można u s t a l i ć
odrzucić
i
zastąpić
in n ymi
spekulatywnymi
obserwacyjnie w j a k i m ś eksperymencie, że ciężarek ważący dziesięć
domysłami.jWayk,ajYbzwija się metodą prób i błędów, me t o d ą
l u n. l ó w i d r u g i , ważący jeden f u n t , spadają swobodnie z tą samą
(h ip o tez i ich obaleń] Przetrwać mogą t ylk o teorie n ajlep iej dosto -
prę d koś c i ą , to na tej pods tawie da się wyciągnąć w n i os e k, że t w i e r -
sowane. Jakkolwiek o żadnej teorii nie możemy powiedzieć, ze jest
dzenie, iż prędkość swobodnego s p a d k u jest wprost p r o p o rc j o na l na do
prawdziwa, możemy mieć nadzieję na to, że jest ona n ajlep sza z
c i ę ż a ru spadających przedmiotów jest fałszywe. Jeżeli można udowodnić
i s t n i e j ą c y c h te o rii, że je st lepsza , n i ż k t ó r a k o l w i e k ze z n a n y c h n a m
ponad wszelką wątpliwość, że tor promieni;', światła przechodzącego w
wcześniej.
pobliżu Słońca ulega ugięciu,.--wówczas nie jest prawdą, że światło
rozchodzi się wzdłuż linii prostych.
Z od po wi e d ni c h z da ń szczegółowych można wiec w v d e d u k o w a ć
jbilszywose z d ań oitóliiycli.
ES Y FIK A Cl O NIZ M U
H e o r n t e n w ł a ś n i e l a k ! . ;
Według f a l s y f i k a c j o n i s t y można w y k a z a ć , że n i e k t ó r e t e o r i e są
fałszywe; można to u c z y n i ć p r z y u ż y c i u w y n i k ó w o b s e r w a c j i i e k s p e -
2. I •'A LS Y FI KOWAL N OŚĆ JAKO K R Y T E R I U M
r y m e n t ó w . Istnieje pewien a r g u m e n t l ogicz ny, k t ó r y w y d a j e -ae w spiera ć
NAUKOWOŚCI T E O R I I
to p r z e k o n a n i e f a l s y f i k a c j o n i s t y . J a k w s p o m n i a ł e m w r o z dziale d r u g i m ,
nawet j e ż e l i p r z y j m i e m y , że w j a k i ś sp o s ób p o s i a d a m y dostęp do
['a l s y l i k a c j o n i s t a r o z u m i e I n a u k e j a k o z b i ó r h i p o t e z , k t ó r e s t a w i a
prawdziwych z da ii o b s e r w a c y j n y c h , n i c m o ż n a u z;, s k a c pra w
s i ę na p r ó b y po t o , a b y p r a w i d ł o w o o p i s a ć l u b w y j a ś n i ć z a c h o w a n i e
uniwe rsaln ych i t eorii przy u ż y c i u r o z u m o w a ń d e d u k c y j n y c h
pewn ego a s p e k t u w s z e c h ś w i a t a. N i e k a ż d a j e d n a k h i p o t e z a n a d a j e się do lego
c e l u . l s l m e | e p e w i e n f u n d a m e n t a l n y w a r u n e k , i-:l o r y k a ż d a h ip ot ez a l u b
syste m h i p o t e z m u s i s p e ł ni ć , jeżeli chce zyskać s t a t u s n a u k o w e g o p r a w a
l u b t e o r i i , l e ż e l i więc J n pni e/. a p r a g n i e hyc e l e m e n t e m wiedz1,1 n a u k o w e j ,
m u s i być /•//sii,'/''-''Mr,-//.vl/
1
64
Z a n i m przejdziemy do k o l e j n y c h pr o bl e mów , m u s i m y sobie wyjaśnić,
65
co falsyfi kacjonist a ma na m y śl i przez słowo „ f a l s y f i k o w a l ność".
e. Pada a l b o nie pada.
Poniżej mamy przykład y prostych zdań, które są falsyfikowalne:
l. W s zy st ki e p u n k t y na obwodzie okręgu Euklidesowego są równo od-
ległe oil jego środka. g. Może spotkać cię szczęście w
a. Deszcz ni g d y nie pada w środy.
z a k ł a d a c h sportowych.
b. Wszystkie substancje rozszerzaj;) się pod wpływem t e m p e r a t u r y .
c. Ciężkie przedmioty, t a k i e j a k cegła, jeśli z o s ta n ą upuszczone w po-bhzu
powierzchni Ziemi, spadaj
ś a d n e logicznie możliwe z d a n i e nie może obalić zdania (e). Jest
ą swobodnie w k i e r u n k u jej powierzc h n i , o i l e
nic nie s taje na ich drodze.
o n o prawdziwe bez względu na pogodę. Zd an ie (O jest z konieczności
d. Jeżeli promień ś w i a t ł a pada na pł a s ki e l u s tr o, k a t p a d a n i a jest r ó w n y
prawdziwe, ponieważ t a k a jest definicja koła w geometrii E u k l i desa.
Katowi odbicia.
Gdyby p u n k t y na obwodzie okręgu n ie były równo odległe od pewnego
u stalon ego p u n k t u , wówczas figura ta nie byłaby okręgiem z
Zdanie (a) jest f uls yfik o w aln e, p o n i e w a ż można je obalić zaobser-
geometrii Euklidesowej. Zdanie „Wszyscy kawalerowie są n ieżonaci"
wowawszy padający desx.cz w k t ó r a ś xc śród. Z d a n i e (b) jes t f a l -
jest niefalsyfikowalne z podobnych powodów. Zd anie (g) to c y t a t z
syfikowalne, ponieważ można je o b ali ć za pomocą z d a n i a obs er-
h o ro sk o p u w gazecie codziennej. Jest ono dobrym przyk ł a d e m
wacyjnego, zg o d nie z k t ó r y m pewna s u b s t a n c j a n i e rozszerza się pod
p o k r ę t n e j strateg ii każdej wróżki i jest niefalsyfikowalne. Znaczy ono
wpływem temperatury w o kr eślo ny m czasie . Z d a n i e to można
bowiem, że jeżeli c z yt e l n i k horoskopu obstawi zak ład w j a k i e j ś
sfalsyfikować badając zachowanie wody o t e m p e r a t u r z e b l i s k i e j p u n k t u
l o t e r i i sportowej, może wygrać, co pozostanie przepowiedn i ą prawdziwą
z a m a r z a n i a . A wiec z d a n i a (a) i (b) są faisyfikowalne i fałszywe. Z d a n i a
bez względu na to, czy czytelnik obstawi jakikolwiek z a k ł a d czy n ie,
(c) i (d), o i l e mi wiadomo, mogą być prawdziwe. N i e m n i e j j e d n a k są one
oraz czy wygra czy też nie,
falsyfikowalne w sensie, k t ó r y ma na my ś li f a l s y f i k a cjo n is ta. Jest rzeczą
logicznie możliwa, ze k o l e j n a cegła, k t ó r a zo s t a n i e upus zczon a,
Falsyfikacjonista żąda, aby hipotezy naukowe były faisyfikowalne
„spadnie" ku górze. N i e ma logicznej s pr zeczn o ści w z d a n i u , ze „Cegła
w sensie, k t ó r y właśnie omówiłem. Domaga się tego, ponieważ d an e
u n i o s ł a się w gore po j e j u p u s z c z e n i u " , choć mogą n i c i s t n i e ć z d a n i a
prawo l u b teoria mówi cokolwiek o świecie tylko dzięki temu, że
obserwacyjne na p o p ar cie lego t w i e r d z e n i a . Zdanie (d) jest faisyfikowalne,
wyklucza pewien zbiór możliwych logicznie obserwacji. Jeżeli
ponieważ promień ś w iatł a pad ający ' na płaskie lustro pod pewnym
• zdanie jest niefalsyfikowalne, wówczas świat może posiadać dowolne
k ą t e m , mógłby /ostać odbity pod k ą t e m p r o s ty m w s t o s u n k u do
własn o ści, może zachowywać się w d o w o l n y sposób, a mimo to nie
płaszczyzny l u s t r a . N i g d y się to n i e zdarzy, jeżeli p r a w o .odbicia jest
. w e j d z i e w k o n f l i k t / t y m z d a n i e m . W p r z e ci w i e ń s t w ie do z d a ń (a), ( b ) ,
prawdziwe, ale n i e byłoby żad n ej sprzeczności logicznej, gdyby l a k się
( c) , ( c l ) , z d a n i a (c), (f) i (g) n i e mówią n a m n i c o świecie. Prawo l u b
stało. Z d ania (c) i (d) s.ą falsyfikowalne, n a w e t j e ż e l i mogą o k a z a ć się
t e o r i a n a u k o w a peAvm.na i n f o r m o w a ć n a s o faktycznym sposobie
pr aw d ziw e.
z a c h o w a n i a s i ę ś w i a t a i w y k l u c z a ć t y m samym pewne sposoby za-
Hip o l e z ą j e s t l a l s y l i k , . w a l n a , j e / e l i i s t n i e j e l o g i c z n i e m o ż l i w e z d a -
c h o w a n i a ś w i a t a , k t ó r e są (logicznie) możliwe, ale faktycznie nie
nie l u b zd a n i a nk.ei v..:. yi:u-. !.!/.,,• v., .,
• z a c h o d z ą . Pra w o: „ W s z y s t k i e p l a n e t y poruszają się po e l i p s a c h wok ó ł
n'K( „urodne, lo z n a c z y t a k i e , k t ó r e
|,vH, n !. a. " '\!n
Sł oń ca" , j e s t n a u k o w e , p o n i e w a ż m ó wi, że p l a n e t y f a k t y c z n i e
MC ,„ JU , |. . , w, ,_ ,n mo;,|vi,v s|als yiiko'-
p o r u s z a j ; ) się po e l i p s a c h , i w y k l u c z a z a r a z e m o r b i t y , k t ó r e są pros-
W'.!Ć i l l o l ; : , ' ; '
t o k ą t n e czy o w a l n e . W ł a ś n i e d l a t e g o , że prawo to mówi coś o or-b i t a c h
pia nę !, posiada ono p e w na zawartość i n f o r m a c y j n ą i jest faKyiiko walne
K / n i o k a :ia n i e k t ó r e p r a w a , k t ó r e są t y p o w y m i s k ł a d n i k a m i U - o r i '
n a u k o w y c h , w s k a z u j e , że s p e ł n i a j ą o n e k r y t e r i u m f a l s y f i k o w a l -
2
66
kic;i liiKylikaci
n ości. „Przeciwne bieguny magnetyczne przyciągaj;; się", „ M i e s z a j ą c kwas
Z zasadą otrzymujemy sól i wodę" — (o prz ykłady p r a w 67
falsyfikowalnych. Falsyfikacjonista t wi e rdz i j e d n a k , że pewne teorie. choć
z pozoru maja cechy dobrych t e orii , n a p r a w d ę ( y l k o udaj;), że są
leoriami naukowymi, p o n i e w a ż nic są falsyfikowalne, i n a l e ż y je odrzucić.
Topper twierdzi, że przynajmniej pewne wersje Marksowskiej teorii
historii, psychoanalizy Freuda i psychologii Adlera mają tę wadę. Ich
nicfalsyfikowalność można z i l u s t r o w a ć za pomoc porfiższej, bardzo
uproszczonej wersji psychologii Adlera.
Podstawowym twierdzeniem Adl e ra jest, że ludzkie czyny są mo-
tywowane swego rodzaju uc z uc i a m i niższości. Wyobraźmy sobie n a stępujący
przypadek. Pewien c z ł o wi e k s t oi na brzegu zdradzieckiej rzeki, gdy nagle
do wody w jego p o bl i ż u wpada dziecko. Człowiek ten albo skoczy do rz eki ,
a b y r a t o w a ć dziecko, albo nie skoczy. Jeżeli skoczy, wówczas wyznawca
t e orii psychologicznej Adlera wyjaśni to wskazując, w j a k i sposób fakt
ten popiera jego teorie. Człowiek ten w oczywisty sposób chciał pokonać
poczucie niższości , i dokonał tego dowodząc, że jest dostatecznie odważny,
aby skoczyć do wody mimo niebezpieczeństwa. Jeżeli ni e skoczy, wyznawca
teorii Adlera również uzna to za pot wierdze nie swojej teorii. Powie wów-
czas, że człowiek ten p o s t a n o w i ł pokonywać swe poczucie niższości
dowodząc,-że ma dostatecznie duż o .siły, a b y pozostać niewzruszenie na
brzegu, gdy dziecko się t o p i ł o .
Jeżeli anegdota ta prawidłowo opisuje sposób funkcjonowania
teorii Adlera, to teoria lajcsl mefalsyfikowalna.' /Twierdzenia lej' i
teorii można pogodzić z do wol nym rodzajem ludzkiego zac howa nia , i
właśnie dlatego nie mówi n a m ona nic o zachowaniach ludzi. Z an i m
jednak odrzucimy t eo r i ę A d l e r a z t a k i c h powodów, b y ł o b y oczywiście rzeczą
k o n i e c z n ą z b a d a ć s a m a teorie, a n ie jej uproszczone trawestacje. I s t n i e j e
j e d n a k cale m n ó s t w o społecznych, psychologicznych i religijnych teorii,
k t ó r e ch c ą c wyjaśnić wszystko, nie wyjaśniają niczego. I s t n i e n i e
m i ło s ie r n eg o Boga i wybuch j ak i e j ś str asznej k a t a s t r o f y m o ż n a
p o łąc zy ć w t eo r i e , k t ó r a o d p o w i e d n i o do
1 1'r/ykNid len nmyn • ^ ' •'
3
Oo
Idea falsyflkacj!
Siopnic falsylikacji. jasności i piecy/ji
69
\torcinii tego prawa l u b teorii. Można więc powiedzieć, że potencjalne
jąć falszywość naszego domysłu dowiadujemy si ę wiele o prawdzie
faisyfikatory prawa (a) składają się na zbiór, który jest podzbiorem
PzbTTżamy się do niej."2
potencjalnych falsyfikatorów prawa (b). Prawo (b) jest falsyfikowalne w
Uczymy się na własnych błę dach. N a u k a rozwija się poprzez próby i
większym s t o pn i u niż prawo (a), co znaczy, że mówi n a i r ono
biedy. Ze względu na to wyprowadzenie praw i teorii ze zdań
' więcej, że jest prawem lepszym.
obserwacyjnych jest logicznie niemożliwe, ale możliwa jest dedukcja ich
"Stosunek teorii Układu Słonecznego Keplera do teorii Newtona
falszywości. Falsyfikacie okazuj;} się bardzo ważnymi wydarzeniami,
' to i n n y przykład stopniowalności falsyfikowalności. 'Za ,-teorią '.
w i e l k i m i osiągnięciami, milowymi krokami w nauce. Twierdzenia o
Układu Słonecznego Keplera uznaję jego t r z y prawa r u c h u p l a n e t .
ogromnej wadze falsyfikacji, wygłaszane przez falsyfikacjonistów o
\ Do zbioru potencjalnych falsyfika torów tej teorii należą z d a n i a
skrajnej orientacji, są jednak mało przekonywające i będą przedmiotem
odnoszące się 'do pozycji planet względem Słońca w określonych?
krytyki w kolejnych rozdziałach..
i v-: • momentach czasu.j Teoria Newtona, teoria lepsza, zastąpiła Kćp:'
Ponieważ n a u k a dąży do teorii o wysokiej zawartości informacyjnej,
lerowska i jestlfardziej ogólna. Składa się o n a z praw r u c h u Newt o n a
falsyfikacjonista w i t a z radości;} śmiały, spekuiatywny domysł. Pochwala
oraz z jego prawa grawitacji, według którego wszystkie p a r y ciał we
odważne hipotezy, o ile s;[ one falsyfikowalne i o ile zostają odrzucone po
Wszechświecie przyciągają się z s i ł ą odwrotnie proporcjonalną do
falsyfikacji. Ta a m b i t n a postawa radykalnie różni się od ostrożności
kwadratu ich odległości. Niektóre potencjalne faisyfikatory teorii
zalecanej przez naiwnego indukcjoniste. Według tego drugiego bowiem,
Newtona są zbiorami zdań dotyczących pozycji planet w określonych
do n a u k i można włączyć tylko teorie, k t ó r y m można wykazać ich
momentach czasu. Jest jednak wiele innych, wśród nic h zdania dotyczące
prawdziwość lu b wysokie prawdopodobieństwo. Możemy wykraczać poza
zachowania ciał spadających oraz wahadeł, związku pomiędzy zjawiskiem
bezpośrednie dane doświadczenia t y l k o wówczas, gdy posługujemy się
przypływów morza a pozycjami Słońca i Księżyca, i t d . f Jest znacznie
prawomocnym
w n i o s k o w a n i e m
indukcyjnym.
Natomiast
więcej sposobności na sfalsyfikowanicj
falsyfikacjonista świadom jest ograniczeń i n d u k c j i i dominacji teorii nad
Ueorii Newtona niż Keplera. Mimo to teorii Newtona udało się przetrwać
obserwacją. Tajemnice n a t u r y można, ujawnić t y l k o za pomoc;; śmiałych
próbę jej sfalsyfikowania, co dowodzi jej wyższości n a d teorią Keplera.
i wnikliwych teorii. Im więcej śmiałych teorii staje do k o n f r o n t a c j i z
rzeczywistym świate m , oraz im bardziej fantastyczne s;j te domysły, tym
Teorie o wysokim stopniu falsyfikowalności są więc lepsze od teorii
większe szansę na znaczący postęp w nauce. N i e ma żadnego
mniej falsyfikowalnych. o ile nie zo st ał y one faktycznie s f a l syfikowane. Jest
niebezpieczeństwa upowszechnienia się fanlaslycznych teorii, ponieważ
to d l a falsyfikacjonisly sprawa i s t o t n a . Teorie s f a l syfikowane, t wierd zi,
jeżeli są one niepoprawne j a k o wyjaśnienia ś w i a t a , będą wyeliminowane
należy bezwzględnie od izucić. Praca n a u k o w a polega, na proponowaniu
w wyniku sprawdz ani a.
h ip o t ez o wysokim s t o p n i u f a l s y f i k o w a l n o ś ć ;, a następ nie ;ia
Wymóg f a l s y l l k o w a l n o ś c i t e o r i i ma tę a t r a k c y j n ą konsekwencję, że
pr/emyśianych i wytrwałych próbach ich sfals y f i k o w a n i a . 'P o p p er |?is/:e:
t e o r i e n a l e ż y formułować w sposób j a s n y i precyzyjny. Jeżeli teoria jest
„D latego też z o c h o t a przyznaję, ze f a l syfikacjoniści t a c y j a k ja wo la
sformułowana l a k niejasno, ze nie wiadomo, o czym w ł a ś c i w i e m ó w i .
ś m i a ł y domysł mający na ceki r o z wiązanie pewnego i n t e r e s u j ą c e g o
wówczas w s z e l k i e w y n i k i obserwacji i eksperyment ó w m o ż n a u z n a ć za
problemu, nawet (i zwlas-czci) wtedy, gdy okazuje .\ic on fulsiywr, n i ż
zgodne / ta l e o n a , d zi ę ki czemu m o ż n a jej bi om ć przed f a l s y l i k a c j ą . Na
j a k ą k o l w i e k l i stę prawdziwych, ale meisloinych b anałó w. Sądz.imy
p r z y k ł a d (io el h e pisał na lemat elek-
bowiem, że w len sposób zysk u j e m y możność u c z e n i a się na własnych
b ł ę d a c h , o r a z ze odkrywa-
4
70
Idea 1'alsyfikacji
Falsyhkiicjoui/w i posl^p
71
tryczności, że „jest niczym, zerem, zwykłym p u n k t e m , k t ó r y j e d n a k
4. FALSYFIKACJONIZM f POSTĘP
zamieszkuje we wszystkich widocznych bytach, i jest zarazem p u n k tem
wyjścia, gdzie dzięki najlżejszemu bodźcowi zjawia się podwójny widok,
Postęp w nauce falsyfikacjonista rozumie w następujący sposób.
widok, który zjawia się po to, aby z n i k n ą ć . W a r u n k i pobudzające te
N a u k a wychodzi od problemów związanych z wyjaśnianiem zacho-
zjawiska
są
nieskończenie
zróżnicowane,
według
n a t u r y
wania pewnych aspektów świata. Uczeni proponują falsyfikowalne
poszczególnych ciał."3
hipotezy jako rozwiązania danego problemu. Hipotezy te poddaje się
Jest rzeczą bardzo trudna wyobrazić sobie, w j a k ich możliwych
następnie krytyce i sprawdzianom. Niektóre z nich ulegną szybkiej
warunkach dałoby się sfalsyfikować tezy głoszone przez ten cytat.
eliminacji. Inne mogą okazać się lepsze. Te należy poddać jeszcze
Dlatego właśnie, że jest on tak niejasny i nieokreślony (przynajmniej
surowszemu sprawdzaniu i krytyce. Gdy pewna hipoteza, która prze-
poza kontekstem), jest on niefalsyfikowulny. Politycy i prorocy u n i kają
trwała różnorodne i wymagające sprawdziany, ulegnie w końcu fal-
oskarżeń o popełnione błędy dlatego, że wyrażają się mo ż l i w i e
syfikacji, pojawia się nowy, inn y od początkowego problem. Ów
niejasno, aby ich wypowiedzi można było pogodzić ze w s z ys t k i m, co
nowy problem domaga się nowych hipotez, po których nastąpią
się dzieje na świecie. Wymóg wysokiego stopnia fa l s yf ik o wa ln o śc i
nowe sprawdziany i krytyka. W ten sposób proces ów ciągnie się w
wyklucza takie manewry. Falsyfikacjonista domaga się, a b y teo rie
nieskończoność. Nigdy nie można powiedzieć o teorii, że jest
formułować w sposób wyraźny, jest to bowiem wa ru n ek ich fal-
prawdziwa, choćby bardzo dobrze sprawowała się w sprawdzianach, ale
syfikowalności.
o pewnej teorii można powiedzieć; że jest lepsza od innej, jeżeli
Podobnie ze ścisłością. lin ściślej sformułowana jest teo ria, t y m
przeszła sprawdziany, które spowodowały obalenie poprzednich teorii.
bardziej jest falsyfikowalna. Jeżeli zgodzimy się, że lepsza jest teoria
Zan im przejdziemy do przykładów ilustrujących falsyfikacjonis-
falsyfikowalna w większym stopn iu od innej teorii (przy założeniu, że
tyczną koncepcję postępu naukowego, należy powiedzieć coś o twier-
nie została ona sfalsyfikowana), musimy zgodzić się też, że lepsze są
d zen iu , że „nauka wychodzi od problemów". Oto k i l k a problemów,
bardziej precyzyjne twierdzenia danej teorii niż inne. ,,P lanety poruszają
k tó re chcieli uczeni rozwiązać w przeszłości. Dlaczego nietoperze
się po elipsach wokół Słońca" jest zd an iem bardziej precyzyjnym, niż
potrafi:; latać w ciemnościach, skoro maj:; bardzo małe i słabe oczy?
„Planety porus zają się po torach z a m k n i ę t y c h w o k ó ł Słońca" i jest
Dlaczego wskazania barometru są niższe na dużych wysokościach?
tw i er d z e n i e m falsyfikowalnym w w ięk s z y m s t o p n i u . O r b i t a o w a l n a
Dlaczego p łyt y fotograficzne w laboratorium Roentgena ulegały za-
sfalsyfikowalaby z d a n i e pierwsze, podczas g d y k a ż d a o r b it a, k tó r a
czernieniu? Dlaczego /w//i(V;m? p l an e t y Merkury przesuwa się? Pro-
falsyfikuje zd an ie d r u g ie, f a l s y f i k u j e równie/, pierwsze. falsyfikacjonista
blemy te powstają w wyniku przeprowadzenia mniej l u b bardziej
zmuszony
j es t
wybrać
pierws ze
?.
t y c h
z d a ń .
Podobnie
skomplikowanych o/wnmr/Y. Kie d y zatem falsyfikacjonista twierdzi, że
f als y fik a cjo n is t a m u s i wybrać twier d zen ie, że pręd koś ć ś w i a t ł a w
n a u k a wychodzi od problemów, n ie ma na myśli teno samego, co
próżni wynosi 299.8 x lf/> m/s n i e zaś mniej precyzyjne, /e p r ę d kość ta
n aiw n y indukcjonista, k tó ry twierdzi, że n a u k a wychodzi od obser-
wynosi 300 x 106 m/s, p o n i e w a ż pierwsze j e s t f a l s y f i k o w a l n e w
wacji. Przytoczone powyżej obserwacje s t a j ą się problemami t y l k o
większym s t o p n i u n i ż d r u g ie.
n'.vuv,v/r/jfiiv;r/ /rmV/. Pierwsza z nich si:yc się problemem z p u n k t u
Ściśle ze sobą p o w i ą z a n e wymogi p r e c y z j i i j a s n o ś c i w y r a / a ma s i r
widzenia teorii, ze żywe o rganizmy „widzą" za pomocą oczu; d ruga to
w y n i k a j ą w n a t u r a l n y sposób z f al sy dk ac jo ms ty cz ne j t e o r i i n a u k i .
problem dla zwolenników lenni Ualilcusza. ponieważ stoi w sprzeczności z
przejmowaną przez nich teorią ,,sily pióz.ni" j ak o w y j a ś n i e n i e m
f a k t u , że rlęć nic wypada z. r u r k i b a r o m e t r u : trzecia
5
72
73
była problemem dla Roentgena, ponieważ w tym okresie przyjmowano,
że nie istnieje żadne promieniowanie czy emanacja, która byłaby mogła
c y j n i e wyprowadzić w n i o s e k , że ta g r u p a nietoperzy po zas łon ięciu
przedostać się przez ś c ia n k i zbiorn ik a zawierającego płyty
fotograficzne i je zaczernić. Obserwacja czwarta stanow'la problem,
ponieważ była niezgodna z teorią Newtona. Twierdzenie więc, że n a u k a
rozpoczyna się od problemów, jest zgodne z twierdzeniem o
pierwszeństwie teorii wobec obserwacji i zdań obserwacyjnych. Nauka
nie wychodzi wyłącznie od obserwacji.
Wróćmy teraz do falsyfikacjonistycznej koncepcji postępu naukowego jako
przechodzenia od problemów do hipotez, następnie do ich krytyki, ich
falsyfikacji i do nowych problemów. Przedstawię dwa przykłady; jeden
dotyczy umiejętności l a t a n ia nietoperzy, drugi, bardziej ambitny,
dotyczy postępu w fizyce na przestrzeni dziejów. Zaczynamy od
p r o b le mu . Nietoperze latają z wielką szybkością omijając bez trudności
gałęzie drzew, druty telegraficzne, inn e nietoperze i sprawnie łowią
owady. Choć latają niemal wyłącznie w nocy, mają bardzo słabe oczy.
Stanowi to ciekawy problem, ponieważ grozi falsyfikacją bardzo
prawdopodobnej hipotezie, że zwierzęta, ta k jak ludzie, orientują się za
pomocą oczu. Falsyfikacjonista podejmie próbę rozwiązania tego problemu
stawiając hipotezę. Na przykład, że choć nietoperze posiadają pozornie
słabe oczy, mimo to oczy służą im bardzo sprawnie w sposób, który jest
dotychczas n i e z n a n y. Hipotezę tę można sprawdzić. Najpierw
wpuszczamy grupę n i e to p e rzy do zaciemnionego pomieszczenia, w
k t ó r y m z n a j d u j ą się r ó ż n e przeszkody i przeprowadzamy w jakiś
sposób ocenę umiejętności nietoperzy w o m i j a n i u przeszkód. Następnie
wszystkim nietoperzom zasłaniamy oczy i znowu wpuszczamy do
pomieszczenia. Przed t ym doświadczeniem badacz może przeprowadzić
następujące rozumowanie dedukcyjne. Jedna z przesłanek tego
rozumowania jest sprawd z a n a hipoteza, k t ó r a mówi, że ,,Nietoperze
potrafią omijać przeszkody w locie dzięki oczom i bez posługiwania
się oczami nie mogłyby tak sprawnie imać". Druga przesłanką jest
opis zestawu eksperymentalnego: w opisie t ym znaleźć się powinno
zdalne ..Tej gr u p i e n i e t o p e r z y z a sł o n u - i o oczy t a k , a b y nie mogły się n i m i
po-
6
oczu nie będzie t a k sprawna w o m i j a n iu przeszkód podczas lo tu.
Przeprowadzamy eksperyment i okazuje się, że nietoperze unikają
kolizji równie sprawnie j a k poprzednio. Hipoteza została sfalsyfiko-
w a n a . Należy teraz, jeszcze raz użyć wyobraźni i zaproponować
nowy domysł l u b hipotezę. Jeden z uczonych sugeruje, że być może uszy
nietoperzy mają coś wspólnego z ich sprawnością w omijaniu przeszkód.
Hipotezę tę można próbować obalić poprzez testy polegające na
z a t k a n iu uszy nietoperzom przed ich wpuszczeniem do
pomieszczenia. Tym razem okazuje się, że zdolność omijania przeszkód
zmniejszyła się znacznie H ipoteza została potwierdzona.
Falsyfikacjonisla musi teraz sprecyzować swoją hipotezę, aby można było
ją ła tw ie j sfalsyfikować. Pada sugestia, że nietoperz odbiera echa
własnych pisków odbijające się od przedmiotów. Tę hipotezę
sprawdzamy kneblując nietoperze przed wypuszczeniem. Nietoperze
znowu zderzają się z przeszkodami i hipoteza otrzymuje kolejne
potwierdzenie. Falsyfikacjonista zbliża się teraz do próbnego roz-
wiązania problemu, choć nie uważa, aby udało mu się eksperymentalnie
wykazać , w jaki sposób nietoperze unikają zderzeń z przedmiotami
podczas lo tu. Ujawnić się może dowolna ilość czynników, które wykażą
mu błąd. Być może nietoperze odbierają echo nie za pomocą uszu, lecz
pewnych wrażliw ych miejsc w pobliżu uszu, k t ó rych działanie
zostało zakłócone przez, z a tk a n i e uszu nietoperzy, lu b (ez odkryto, że
pewien g a t u n e k nietoperzy u n i k a kolizji w zupełnie in n y sposób, a
więc nietoperze wykorzystane w doświadczeniu nie były
reprezentatywne dla całej populacji nietoperzy.
Postęp w fizyce od A ryst o telesa poprzez Newtona do E insteina
jest przykładem o nieco większej sk ali. Falsyfikacjonistyczny opis tego
rozwoju jest mniej więcej t a k i . Fiz yk a Arystotelesa była do pewnego
stopnia teorią poprawną, ponieważ wyjaśniała szeroki za-. kres zjawisk.
Wyjaśniała, dlaczego ciężkie przedmioty spadają na ziemię (w
p o s z u k i w a n i u ich n a t u r a l n e g o miejsca w c e n t r u m Wszechświata),
w y jaśn iała d z i a ł a n i e s y f o n u i pomp ( w y j a ś n i e n i e to opierało się na
niemożliwości próżn i), i i d lecz fizyka Arystotelesa została w k o ń c u
slalsyfikowana na św icie i n n y c h sposobów. K a m i e n i e u p u szczone ze
szczytu mas/tu s t a l k i i poruszającego się z jednostajną p r ęd ko ścią
u p a d a ł y na p o k ł a d n p o d s t a w y m a s z t u , n i e zaś w pewnej
7
odległości od podstawy, j a k prz e wi dywał a teoria Arystotelesa. Księ życe
stepu wiedzy w dziedzinie fizyki. Później będziemy mieli okazję
Jowisza krążą wokół J owi sza, a ni e wokół Ziemi. W w i e k u XVII
wykazać jego niepoprawność.
zgromadzono dużą ilość i nnyc h falsyfikacji. Jednakże d z i ę k i hipotezom
Z powyższego w y n i k a , że pojęcie postępu, rozwoju n a u k i , jest
Galileusza i Newtona doszło do powstania nowej t e o r i i fizycznej, która
centralną kategorią w falsyfikacjonistycznej teorii nauki. Problem ten
wyparła fizykę Arystotel esa. Teoria Newtona wyjaśni a ł a problem
rozważymy nieco d o k ł a d n i ej w n ast ę p n y m rozdziale.
spadających ciał, d z i a ł a n i e syfonów i pomp oraz wszystkiego, co
wyjaśniała teoria Arystotelesa, lecz t ł u m a c z y ł a także zjawiska kłopotliwe
dl a teorii Arystotelesa. P o na dt o te oria Newtona wyjaśniała zjawiska,
WSKAZÓWKI BIBLIOGRAFICZNE
k t ó r y c h te ori a A r y s t ot e l e s a nie b ra ł a w ogóle pod uwagę, t a k i e j a k
z w i ą z e k pomiędzy pływami morza a pozycją Księżyca, oraz zmianę s i ł y
Klas yczn e dzieło falsyfikacjonistyczne to Poppera Logic of Scientific
Discovery, Hulchinson, London 1968 [wydanie polskie, Logika odkrycia
g r a w i t a c j i wraz z wysokością naci pozi omem morza. Teoria N e w t o n a
mn,koWi-K», PWN, Warszaw;! 1977]. Poglądy Poppera na filozofie n a u k i są
o d n o s i ł a s u kc e s y przez dwa s t u l e c i a . Próby jej sfalsyfikowania poprzez
ro/.wijanc w dwóch zbiorach art yk u łó w, Ohjecthi; Kiitm-ti-tlge. Oxford Un i-
odniesienie jej do nowych przewidywanych zjawisk o k a z a ł y się
versily Press, Oxford 1972 [wydanie polskie Wiedza obiektywna, PWN,
ni es kutec z ne. Teoria ta dop ro wa dz i ł a nawet do odkrycia nowej
Warszawa 1992], oraz Conjectures and Rejiiunwns, Roulledge and Kegan
Paul, London 1969. Popularnym esejem falsyfikacjonislycznym jest P. Me-
p l a n e t y, N e p t u n a . Lecz mimo jej sukcesów ciągłe próby jej
dawara Induction and Intuition in Scientific Tliought. Methuen, London
sfalsyfikowania wreszcie się p o wi o dł y. [Teoria Newtona uległa
1969. Dalsze wskazówki bibliograficzne dotyczące falsyfikacjonizimi podaje
falsyfikacji na wi e l e sposobów.) N i e potrafiła wyjaśnić szczegółów orbi t y
w rozdziale 5.
Merkurego a n i z m ie nnoś ci masy szybkich e l e kt r o nów w lampach
katodowych. Przed fizykami s t a n ę ł y zatem t r u d n e zagadnienia, ponieważ
problemy
dziewięt nastowiecz ne
u s t ą p i ł y
pola
problemom
dwudziestowiecznym, k t ó r e wymagały nowych s p e k u l a tywnych hi pot ez
z d o l n y c h je r o z w i ą z a ć w postępowy sposób. Wyzwaniu temu sprostał
Einstein. Jego teoria względności wyjaśniała zjawiska wyj aś nia ne przez
te ori ę N e w t o na , ale również i te, k t ó r y c h tamta wyjaśnić nie zdołała.
Ponadto teoria Ei nste i na przewidywała nowe spekulatywne zjawiska.
Szczególna teoria względności przewidywała, że masa jest funkcją
p rę d k oś c i ora z ze masę można z a m i e n i ć na energię i od w rot ni e,
n a t o m i a s t ogólna teoria względności przewidywała ugięcie promieni
świetlnyc h w silnych polach grawitacyjnych. Próby s f a l s y f i k o w a n i a
t e o r i i E i n s t e i n a poprzez o d w o ł a n i e się cło nowych z j a w i s k n i e p o w i o d ł y
się. W s p ó ł c z e ś n i fizycy s ł o j a o b e c n ie
sukces, jeżeli do n i e g o d o j d z i e , b y ł b y w i e l k i m n o w y m k r o k i e m n a przód w
fizyce.
Tak w y g l ą d a t y p o w e s t a n o w i s k o f a l s y f i k a c j o n i s l y c z n e wobec po-
8