PRZYKA
AD OBLICZENIOWY
Na podstawie projektu sieci kanalizacyjnej ustalono, iż maksymalny godzinowy dopływ ścieków do punktu
posadowienia przepompowni wynosi Qh max=100 [m3/h]. Ścieki należy przepompować do studzienki położonej w
odległości L=150 [m].
Rzędna terenu w punkcie posadowienia przepompowni 120 [m.n.p.m.],
rzędna wylotu przewodu tłocznego do studzienki na kanale grawitacyjnym 124,00 [m.n.p.m.].
Ze względu na fakt, iż przyjęto stację z dwoma pompami, a jedna stanowi rezerwę, współczynnik bezpieczeństwa
przyjęto w wysokości k=1,1. Na tej podstawie obliczono wydajność Qp do doboru pompy:
= " = 1,1 " 100 = 110 ( )
!
Dobór średnicy i określenie strat liniowych dla warunków z przykładu przeprowadza się przy wykorzystaniu
nomogramu. Stwierdzono, że najbliżej położoną średnicą jest DN150 dla której prędkość przepływu wynosi 1,9
[m/s]. Następnie od punktu na linii przewodu DN150 poprowadzono linię pomocniczą poziomą do osi pionowej,
na której odczytano jednostkową liniową stratę ciśnienia R=22 [daPa/m], co w przeliczeniu na wysokość ciśnienia
daje w przybliżeniu wartość R=2,2 [m/100m].
Wysokość liniowych strat ciśnienia dla przewodu tłocznego o długości 150 [m] wynosi:
2,2
"! = " = " 150 = 3,3
100
"
W celu obliczenia strat miejscowych należy ustalić dla DN150:
zasuwa płaska: 0,30;
4 kolana 900: 4 * 0,5 = 2,0;
zawór zwrotny: 1,0
= 3,3
Stąd straty miejscowe wynoszą:
1,9
"! = = 3,3 = 0,61
2 2 " 9,81
Suma wysokości strat ciśnienia:
"! = "! + "! = 3,3 + 0,61 = 3,91
Geometryczna wysokość podnoszenia ścieków:
! = -
Rzędna dna kanału grawitacyjnego wynosi Hkgr=116,00 [m.n.p.m.], rzędna dna studzienki wylotowej przewodu
tłocznego H1=124,00 [m.n.p.m.], natomiast rzędna zwierciadła ścieków H2 w zbiorniku:
= - 1,1 = 116,00 - 1,1 = 114,90 [ . . . . ]
Ostatecznie geometryczna wysokość podnoszenia wynosi:
! = 124,00 - 114,90 = 9,1 [ ]
Ścieki doprowadzane są do studzienki znajdującej się na kanale grawitacyjnym, stąd wysokość ciśnienia w
odbiorniku: hodb= 0 [m].
Całkowita wysokość podnoszenia:
= ! + "! + ! = 9,1 + 3,91 + 0 = 12,01 E" 12,0 [ ]
Należy dobrać pompę zatapialną na parametry pracy Qp=110 [m3/h] i Hp=12 [m].
Przepompownia wyposażona będzie w dwie pompy zatapialne. Wymaganą objętość retencyjną należy obliczyć ze
wzoru, przyjmując czas cyklu pracy pompy w najniekorzystniejszych warunkach dopływu ścieków T=3 [min]:
60
= = 20
3 !
= [ ]
8 "
110
= = 0,69 H" 0,70 [ ]
8 " 20
Na tym etapie należy dobrać przepompownie z katalogu wybranej firmy i obliczyć dla niej rzeczywistą wysokość
retencyjną na podstawie zależności:
4 "
! =
"
Ostatecznie zdecydowano się na przepompownię WILLO z WPS o średnicy 1200 [mm] i rzeczywistej wysokości
retencyjnej hrp= 0,62 [m]. Całkowita wysokość zbiornika wynosi:
! = ! + ! + ! + !
hn = 4,0 [m] - zagubienie rury napływowej, obliczona jako różnica rzędnej terenu i rzędnej dna kanału
dopływowego
ha = 0,10 [m] - wysokość poziomu alarmowego,
hrp = 0,62 [m] - rzeczywista wysokość retencyjna,
hmin = 0,37 [m] - wysokość poziomu wyłączenia dla pomp Wilo-Drain TP 100 E 250/84.
! = ! + ! + ! + ! = 4,0 + 0,1 + 0,62 + 0,37 = 5,09 [ ]
Rzędna dna komory:
= - ! = 120,00 - 5,09 = 114,91 [ . . . . ]
Hd -rzędna dna komory, [m.n.p.m.],
Ht - rzędna terenu w miejscu posadowienia przepompowni, [m.n.p.m.].
Właściwa prędkość przepływu nie spadnie poniżej 0,8 [m/s] i nie będzie większą od 2,5 [m/s], gdyż na podstawie
charakterystyki pompy, można stwierdzić, że punkt pracy będzie położony nieznacznie nad punktem doboru
pompy (Qp, Hp). Rzeczywiste warunki pracy pompy przy najniższym poziomie ścieków w zbiorniku będą
nieznacznie odbiegały od obliczeniowych.