PRZYK¸ADOWY ARKUSZ
EGZAMINACYJNY
JóZYK POLSKI
POZIOM PODSTAWOWY
Czas pracy 170 minut
Instrukcja dla zdajÄ…cego
1. SprawdÄ™, czy arkusz egzaminacyjny zawiera 12 stron.
Ewentualny brak zg"oĘ przewodniczącemu zespo"u nadzo-
rujÄ…cego egzamin.
2. Rozwiązania zadał
zamieĘç w miejscu na to przeznaczo-
nym.
3. Pisz czytelnie. UŻywaj d"ugopisu/pióra tylko z czarnym
tuszem/atramentem.
4. Nie uÅ»ywaj korektora, a b"´dne zapisy wyraÄ™nie przekreĘl.
5. Pami´taj, Å»e zapisy w brudnopisie nie podlegajÄ… ocenie. Za rozwiÄ…zanie
wszystkich zadał

6. MoÅ»esz korzystaç ze s"ownika poprawnej polszczyzny
moÅ»na otrzymaç
i s"ownika ortograficznego.
"Ä…cznie
70 punktów
Úyczymy powodzenia!
Cz´Ä˜ç I  20 pkt
Cz´Ä˜ç II  50 pkt
Arkusz opracowany przez Wydawnictwo Pedagogiczne OPERON
na wzór oryginalnego arkusza maturalnego.
2
J´zyk polski. Poziom podstawowy
Cz´Ä˜ç I  rozumienie czytanego tekstu
Przeczytaj uwaÅ»nie tekst, a nast´pnie wykonaj zadania umieszczone pod nim. Odpowiadaj tylko
na podstawie tekstu i tylko w"asnymi s"owami  chyba Że w zadaniu polecono inaczej. Udzielaj tylu
odpowiedzi, o ile jesteĘ proszona/y. W zadaniach zamkni´tych wybierz tylko jednÄ… z zaproponowa-
nych odpowiedzi.
Gustaw Herling-Grudził
ski, O ksiąŻce
1. RóŻne są formy obcowania z ksiąŻką, lecz spoĘród nich najwczeĘniejszą jest moŻe przyj aęł
.
CofajÄ…c si´ uwaÅ»nie w kraj lat dziecinnych, zaludniony postaciami Robinzonów [sic!] Cruzoe1, Da-
vidów Copperfieldów2, Martinów Edenów3 i Kimów4 dostrzeŻemy wyraęnie, Że urok osobisty boha-
terów powieĘciowych wycisnÄ…" niezatarte pi´tno na emocji pierwszego zetkni´cia z ksiÄ…Å»kÄ…. We
mgle najodleglejszych wspomnieł
przesuwajÄ… si´ szeregi ludzi-wzorów. Tym zaprzysi´gliĘmy kie-
dyĘ w uniesieniu i podziwie dozgonnÄ… wiernoĘç i ch´ç naĘladowania, tamtych odtrÄ…ciliĘmy surowo
w pierwszej pysze dzieci´cej czystoĘci. CzyÅ» nie takie uczucia rodzÄ… najm"odszÄ…, nieĘwiadomÄ… swej
g"´bi przyjaęł
?
2. Im dalej w g"Ä…b, tym gwa"towniej domaga si´ czytelnik, aby ksiÄ…Å»ka ods"oni"a mu sekrety
poznani a. KsiąŻka  klucz do najtrudniejszych zagadnieł
, ksiÄ…Å»ka  Ęwiat"o, po które si´gajÄ… zb"Ä…-
kane w ciemnoĘciach r´ce, t"umacz starych i stwórca nowych Ęwiatów towarzyszy pierwszym kryzy-
som i zwątpieniom naszej m"odoĘci. Darwin pomieszany z Renanem, Platon czytany z Tomaszem
+" Kempis, ksiąŻka  p"omieł
os"aniany troskliwie w czas pierwszej burzy. MyĘl´, Å»e w dziejach na-
szego do niej stosunku jest to okres najbardziej religijny. GdyŻ przenika go na wskroĘ potrzeba od-
nalezienia si´ we wszechĘwiecie. I moÅ»e to wówczas jeden jedyny raz bierzemy jÄ… do rÄ…k z czciÄ…, na-
leŻną tylko modlitewnikom.
3. Lecz bÄ…dÄ™my sprawiedliwi. Modlitwa jest sztukÄ… g"´bokich skupieÅ‚
a nie rozpaczliwych poszu-
kiwał
. Nie prawdziwego poznania oczekujemy od ksiÄ…Å»ki, ale pomocy. A gdy jej nie widaç znikÄ…d?
Biedny gimnazjalista Grodzicki z pi´knej powieĘci Parandowskiego5 podpali" naiwnie niebo, bo za-
wis"o nad nim nieznoĘnym ci´Å»arem. SamotnoĘç jest wówczas nie formÄ… opanowania Ęwiata, ale
ucieczki od niego. Poznanie nie Ęmia"oĘciÄ… zdobywcy, ale l´kiem metafizycznym zb"Ä…kanego. Nic le-
piej nie wyraÅ»a dramatycznego napi´cia tego czasu, niÅ» zdanie pewnego uczonego niemieckiego
z XVIII wieku:  W´drowa"em wĘród wiedzy jak psy, które wyszed"szy na spacer ze swoim panem
biegnÄ… setki razy naprzód i w ty"; a dopadajÄ…c do jego nóg sÄ… zm´czone . W tym punkcie zami"owa-
nie do czytania ksiąŻki nabiera cech klasycznego rozdroŻa.
4. Zdaje si´, Å»e przypada ono na lata powtórnego dojrzewania. To znaczy na lata, gdy waÅ»na za-
czyna byç nie pogoÅ‚
za autorytetem, ale wewn´trzny nakaz kszta"towania w"asnego charakteru. Ten
zakr´t posiada wi´cej niÅ» inne cechy zaczepnego, a nie obronnego lub uleg"ego stosunku do ksiÄ…Å»ki.
5. JeĘli przyjaęł
i poznanie uwaŻam za dwa podstawowe uczucia, okreĘlające dalsze dzieje nasze-
go wspó"Å»ycia z ksiÄ…Å»kÄ…, to czyni´ tak nie dla ich zasadniczej jakiejĘ sprzecznoĘci. MówiÄ…c otwarcie,
jest to pierwsza i najwaŻniejsza próba naszej intelektualnej odwagi, w której nie wybór rozmyĘlny,
ale uczucie organicznego ryzyka gra g"ównÄ… rol´. Kto, jak Boles"aw MiciÅ‚
ski6 nie ul´knie si´  po-
dróŻy do piekie" , moÅ»e poprzez czyĘciec trafiç do nieba. OdtÄ…d wolno nam juÅ» tylko albo kochaç
i nienawidzieç, albo wzruszaç si´ i oboj´tnieç. KsiÄ…Å»ka prowadzi jednych do zabawy i samej nauki,
drugich do nami´tnoĘci i wyznawstwa. Bohaterzy powieĘciowi jeszcze silniej niÅ» dobrymi znajomy-
mi i przyjació"mi stajÄ… si´ naszymi wzorami. Problemy wzbudzajÄ… nie czystÄ… i bezinteresownÄ… ch´ç
poznania, ale wiecznie czujnÄ… i wspania"Ä… Żądz´ bezpoĘredniego uczestnictwa.
1
Daniel Defoe, Robinson Cruzoe
2
Charles Dickens, David Copperfield
3
Jack London, Martin Eden
4
Rudyard Kipling, Kim
5
Jan Parandowski, Niebo w p"omieniach
6
Boles"aw Micił
ski, PodróŻ do piekie"
3
J´zyk polski. Poziom podstawowy
6. Coraz mniej jest ksiÄ…Å»ek nudnych lub interesujÄ…cych, a coraz wi´cej drogich lub zupe"nie ob-
cych. Ludzie starzy pozostają juŻ przy jednym lub dwóch autorach, kochają co dzieł
oszcz´dniej, co
dzieł
wy"Ä…czniej. Balzac7 tworzy nie obraz Francji dziewi´tnastowiecznej, ale narzuca drgajÄ…cÄ… pa-
sjÄ… wizj´ mieszczaÅ‚
skiego k"´bowiska interesów i nami´tnoĘci. Conrad8 przemyka si´ we mgle dale-
kich mórz nie jak samotny Żeglarz, ale jak dumny spadkobierca najlepszych cech twardego cz"owie-
czeł
stwa. Kryteria estetyczne nabierajÄ… zabarwienia moralnego, a samotnoĘç ze s"aboĘci i ucieczki
przeobraÅ»a si´ w si"´ i spe"nienie. Jest niby dojrza"y owoc, który spada po latach pe"nego udr´ki i ra-
doĘci wzrastania. GdyÅ» Ęwiat ksiÄ…Å»ki jest zazdrosny i wy"Ä…czny, nie zna poj´cia  rozumnej gospodar-
ki uczuç . RzeÄ™biÄ…c cz"owieka, chce rozporzÄ…dzaç ca"Ä… jego glinÄ….
7. Nieprawda. Istnieją pasje, które swą si"ą dorównują umi"owaniu ksiąŻki. Taką jest walka o wol-
noĘç. Po pi´ciu latach wojennej roz"Ä…ki wchodz´ nieĘmia"o i ze wzruszeniem pomi´dzy Ęciany biblio-
teki. I widz´, Å»e nie straci"em w wi´zieniach, na froncie ani jednego dnia, ani jednej godziny. GdyÅ»
sÄ…dz´, Å»e zmieni"em tylko na innÄ… samÄ… form´ wyznawstwa. Nie przestajÄ…c wierzyç, budujemy wol-
no, uporczywie samych siebie wsz´dzie. I gdy z daleka dochodzÄ… nas coraz cz´stsze wieĘci o zabi-
tych i zmar"ych uczonych, pisarzach i artystach, gdy roĘnie niepowstrzymanie ksi´ga strat kultury
polskiej, wiemy na pewno, Å»e w ten sposób pog"´bia si´ jeszcze najdroÅ»sza i na zawsze zobowiÄ…zu-
jąca komunia przelanej krwi w obronie ksiąŻki jedynej i bezimiennej. Tej, którą piszemy teraz wszy-
scy najbezwzgl´dniejszÄ… z wojen.
(pisane w Rzymie w lutym 1945 roku)
Tekst opracowano na podstawie: G. Herling-Grudził
ski, O ksiąŻce,
[w:] tegoÅ», Úywi i umarli. Szkice literackie, Lublin (b. r. w.), s. 67 69.
Zadanie 1. (1 pkt)
Co  wed"ug Herlinga-Grudził
skiego  zostaje w nas z lektur lat dziecinnych (akapit 1.)?
Zadanie 2. (2 pkt)
Jakie emocje towarzyszą m"odym czytelnikom w poznawaniu bohaterów literackich? Podaj trzy
przyk"ady (akapit 1.).
Zadanie 3. (2 pkt)
Czego  w miar´ dorastania  domaga si´ czytelnik od literatury? Podaj trzy przyk"ady (akapit 2.).
Zadanie 4. (1 pkt)
Jaki Ęrodek retoryczny uŻyty zosta" w pierwszym zdaniu akapitu trzeciego?
7
Honore de Balzac, Komedia ludzka
8
Joseph Conrad, Lord Jim
4
J´zyk polski. Poziom podstawowy
Zadanie 5. (1 pkt)
Jakiego znaczenia poza lekturą nabiera w tekĘcie Herlinga s"owo  ksiąŻka (akapit 7.)?
Zadanie 6. (1 pkt)
Zacytuj zdanie z akapitu 4. b´dÄ…ce kontynuacjÄ… myĘli z akapitu 3.
Zadanie 7. (1 pkt)
Jakie uczucia  wed"ug autora tekstu  okreĘlają nasze wspó"Życie z ksiąŻką?
Zadanie 8. (1 pkt)
Jak rozumiesz  w kontekĘcie akapitu 5.  okreĘlenie  intelektualna odwaga ?
Zadanie 9. (2 pkt)
Z akapitu 6. wypisz dwie metafory i objaĘnij ich sens.
Zadanie 10. (2 pkt)
Z akapitu 6. wybierz dwa porównania i okreĘl, jakÄ… funkcj´ w tekĘcie pe"niÄ….
Zadanie 11. (1 pkt)
Który rok autor ma na myĘli, gdy mówi:  Po pi´ciu latach wojennej roz"Ä…ki wchodz´ nieĘmia"o i ze
wzruszeniem pomi´dzy Ęciany biblioteki ?
Zadanie 12. (2 pkt)
Wypisz z tekstu nazwiska pisarzy przywo"ane przez Herlinga.
5
J´zyk polski. Poziom podstawowy
Zadanie 13. (3 pkt)
Podaj:
a) g"ównÄ… tez´ tekstu
b) dwa argumenty potwierdzajÄ…ce tez´
c) wniosek, do którego autor prowadzi czytelnika
Cz´Ä˜ç II  pisanie tekstu w"asnego w zwiÄ…zku z tekstem literackim zamieszczonym w arkuszu
Wybierz temat i napisz wypracowanie nie krótsze niŻ dwie strony (oko"o 250 s"ów).
Temat 1. RóŻne oblicza patriotyzmu. Porównaj sposoby jego rozumienia i przedstawienia na podsta-
wie fragmentu Wielkiej Improwizacji z Dziadów cz´Ä˜ci III Adama Mickiewicza oraz liryku
Jana Kasprowicza Rzadko na moich wargach. Odwo"aj si´ do twórczoĘci obu poetów.
Adam Mickiewicz, Wielka Improwizacja
Teraz duszÄ… jam w mojÄ… ojczyzn´ wcielony;
Cia"em po"knÄ…"em jej dusz´,
Ja i ojczyzna to jedno.
Nazywam si´ Milijon  bo za milijony
Kocham i cierpi´ katusze.
Patrz´ na ojczyzn´ biednÄ…,
Jak syn na ojca wplecionego w ko"o;
Czuj´ ca"ego cierpienia narodu,
Jak matka czuje w "onie bole swego p"odu.
Cierpi´, szalej´  a Ty mÄ…drze i weso"o
Zawsze rzÄ…dzisz,
Zawsze sÄ…dzisz,
I mówią, Że Ty nie b"ądzisz!
S"uchaj, jeĘli to prawda, com z wiarą synowską
S"ysza", na ten Ęwiat przychodząc,
Úe Ty kochasz;  jeÅ»eliĘ Ty kocha" Ęwiat rodzÄ…c,
JeĘli ku zrodzonemu masz mi"oĘç ojcowskÄ…; 
JeŻeli serce czu"e by"o w liczbie ęwierząt,
KtóreĘ Ty w arce zamkną" i wyrwa" z powodzi; 
JeĘli to serce nie jest potwór, co si´ rodzi
Przypadkiem, ale nigdy lat swych nie dochodzi; 
JeĘli pod rzÄ…dem Twoim czu"oĘç nie jest bezrzÄ…d,
JeĘli w milijon ludzi krzyczących  ratunku!
6
J´zyk polski. Poziom podstawowy
Nie patrzysz jak w zawi"e równanie rachunku; 
JeĘli mi"oĘç jest na co w Ęwiecie Twym potrzebnÄ…
I nie jest tylko TwojÄ… omy"kÄ… liczebnÄ…...
[...]
Milczysz!  Jam Ci do g"´bi serce me otworzy",
Zaklinam, daj mi w"adz´:  jedna cz´Ä˜ç jej licha,
Cz´Ä˜ç tego, co na ziemi osiÄ…gn´"a pycha,
Z tÄ… jednÄ… czÄ…stkÄ… ileÅ» ja bym szcz´Ä˜cia stworzy"!
Jan Kasprowicz, Rzadko na moich wargach
Rzadko na moich wargach 
Niech dziĘ to warga ma wyzna 
Jawi si´ krwiÄ… przepojony,
NajdroŻszy wyraz: Ojczyzna.
Widzia"em, jak si´ na rynkach
GromadzÄ… kupczykowie,
LicytujÄ…cy si´ wzajem,
Kto Ją najg"oĘniej wypowie.
Widzia"em, jak mi´dzy ludÄ™mi
Ten si´ urzÄ…dza najtaniej,
Jak poklask zdobywa i rent´,
Kto krzyczy, iŻ Żyje dla Niej.
Widzia"em, jak do Jej kolan 
Wstr´t dotÄ…d serce me czuje 
Z pok"onem si´ cisnÄ… i radÄ…
Najpospolitsi szuje.
Widzia"em rozliczne t"umy
Z pustÄ…, leniwÄ… duszÄ…,
Jak dÄ™wi´kiem orkiestry ĘwiÄ…tecznej
Resztki sumienia g"uszÄ….
[& ]
Wi´c si´ nie dziwcie  ktoĘ moÅ»e
Choç milczkiem s"usznoĘç mi przyzna 
Úe na mych wargach tak rzadko
Jawi si´ wyraz: Ojczyzna.
Lecz brat mój najbliŻszy i siostra,
W tak czarnych Ża"obach ninie,
Ci wiedzÄ…, Å»e chowam t´ Ęwi´toĘç
W najg"´bszej serca g"´binie.
[...]
7
J´zyk polski. Poziom podstawowy
W mej pieĘni, bogatej czy biednej 
Przyzna mi ktoĘ lub nie przyzna 
Úyje, tak rzadka na wargach,
Moja najdroŻsza Ojczyzna.
Temat 2. RozwaŻania egzystencjalne jako jeden z elementów charakterystyki g"ównego
bohatera utworu J. W. Goethego Cierpienia m"odego Wertera. Zanalizuj wybrane
fragmenty, oceniając je w kontekĘcie ca"ej powieĘci.
J. W. Goethe, Cierpienia m"odego Wertera (fragmenty)
22 maja 1771
Úe Å»ycie ludzkie jest tylko snem, zdawa"o si´ juÅ» niejednemu. I mnie równieÅ» uczucie to stale
towarzyszy.
Gdy widz´, jak ograniczone sÄ… czynne i badawcze si"y cz"owieka; gdy widz´, jak wszelka
dzia"alnoĘç zmierza do tego, by uczyniç zadoĘç potrzebom, które znowu nie majÄ… innego celu jak ten,
by przed"uÅ»yç nasze biedne istnienie, a nast´pnie, gdy widz´, Å»e wszelkie uspokojenie si´ co do
pewnych punktów dociekał
jest tylko sennÄ… rezygnacjÄ…, gdyÅ» cz"owiek maluje sobie pstrymi
postaciami i jasnymi widokami Ęciany, wĘród których jest zamkni´ty  to wszystko, Wilhelmie,
odbiera mi mow´! Wracam w siebie i znajduj´ Ęwiat! Znowu raczej w przeczuciu i niejasnym
poŻądaniu niŻ w rzeczywistym kszta"cie i w Żywej sile. I wtedy przep"ywa wszystko przed mymi
zmys"ami i uĘmiecham si´ dalej marzÄ…co do Ęwiata.
Úe dzieci nie wiedzÄ…, czego chcÄ…, na to godzÄ… si´ wszyscy wielce uczeni nauczyciele i ochmistrze.
Úe jednak i doroĘli podobnie dzieciom plÄ…czÄ… si´ po tej ziemi, nie wiedzÄ… jak one, skÄ…d przychodzÄ…
i dokąd idą, równie ma"o dzia"ają wedle prawdziwych celów, równie podlegają rządom biszkopta,
ciastka i brzozowej rózgi, w to nikt nie chce uwierzyç, a zdaje mi si´ to jasne jak s"oÅ‚
ce.
Wyznam ci ch´tnie, bo wiem, co byĘ mi na to powiedzia", Å»e najszcz´Ä˜liwsi sÄ… ci, którzy,
podobnie dzieciom, Żyją z dnia na dzieł
, w"óczÄ… za sobÄ… lalk´, rozbierajÄ… i ubierajÄ… jÄ… i z wielkim
szacunkiem skradajÄ… si´ ko"o szuflady, w której mama zamkn´"a "akocie, a gdy wreszcie dostanÄ…,
czego pragnÄ…, zjadajÄ… to pe"nymi usty i wo"ajÄ…: Jeszcze!  To sÄ… szcz´Ä˜liwe istoty! Dobrze jest
równieÅ» i tym, którzy swym b"ahym zaj´ciom lub nawet nami´tnoĘciom nadajÄ… wspania"e tytu"y
i dedykujÄ… je rodzajowi ludzkiemu jako olbrzymie przedsi´wzi´cie dla jego dobra i zbawienia. 
Szcz´Ä˜liwy, kto moÅ»e byç taki! Ale kto w swej pokorze pozna", do czego to wszystko zmierza,
kto widzi, jak sprytnie kaÅ»dy obywatel, któremu dobrze si´ powodzi, umie swój ogródek
przystrzyc na podobieł
stwo raju i jak nieznuÅ»enie równieÅ» nieszcz´Ä˜liwiec sapiÄ…c pod ci´Å»arem
kuĘtyka swÄ… drogÄ…, i jak wszyscy jednakowo sÄ… zainteresowani, by jeszcze o minut´ d"uÅ»ej
widzieç Ęwiat"o tego s"oÅ‚
ca  ten jest cichy i tworzy teŻ swój Ęwiat z samego siebie, i jest takŻe
szcz´Ä˜liwy, poniewaÅ» jest cz"owiekiem. A wreszcie, jakkolwiek jest ograniczony, nosi jednak
zawsze w sercu s"odkie uczucie wolnoĘci i ĘwiadomoĘç, Å»e moÅ»e porzuciç to wi´zienie, gdy
zechce.
20 paędziernika 1771
[...]
CierpliwoĘci, cierpliwoĘci! B´dzie lepiej. Bo powiadam ci, drogi, masz s"usznoĘç. OdkÄ…d uganiam
si´ co dzieÅ‚
wĘród t"umu i widz´, co ludzie robiÄ… i jak to czyniÄ…, czuj´ si´ daleko lepiej. Zapewne,
poniewaÅ» jesteĘmy tak stworzeni, Å»e porównywamy wszystko ze sobÄ… i siebie ze wszystkim, wi´c
szcz´Ä˜cie i nieszcz´Ä˜cie zaleÅ»y od przedmiotów, z którymi si´ porównywamy, i przeto nie ma nic
niebezpieczniejszego nad samotnoĘç. WyobraÄ™nia nasza, z natury swej sk"onna do wzlotów, Å»ywiona
fantastycznymi obrazami poezji, stwarza sobie t"um istot stojących na róŻnych szczeblach, wĘród
których my stoimy na najniÅ»szym i wszystko prócz nas wydaje si´ wspania"e, kaÅ»dy inny jest
doskonalszy. A dzieje si´ to w sposób zgo"a naturalny. Czujemy cz´sto, Å»e nam czegoĘ brak  i zda
8
J´zyk polski. Poziom podstawowy
si´ nam, iÅ» w"aĘnie to, czego nam brak, posiada ktoĘ inny, któremu teÅ» przydajemy i to wszystko, co
my mamy, i nadto jeszcze pewne idealne zadowolenie. I oto szcz´Ä˜liwiec jest zupe"nie gotów  nasz
w"asny twór!
JeÅ»eli natomiast pracujemy mozolnie i uÅ»ywajÄ…c w"asnych s"abych si", to przekonujemy si´ cz´sto,
Że przy ca"ym marudzeniu i lawirowaniu dochodzimy dalej niŻ inni, p"ynący pe"nymi Żaglami i po-
s"ugujÄ…cy si´ wios"em  i to nam przecie daje prawdziwÄ… ĘwiadomoĘç w"asnej wartoĘci, jeĘli posu-
wamy si´ naprzód równo z drugimi lub teÅ» ich wyprzedzamy.
8 stycznia 1772
CóŻ to za ludzie, którzy ca"Ä… dusz´ wk"adajÄ… w ceremonia", których myĘli i dÄ…Å»enia przez lata ca-
"e kierujÄ… si´ ku temu, jak posunÄ…ç si´ o krzes"o wyÅ»ej przy stole! I nie dlatego, by nie mieli nic do ro-
boty: przeciwnie, mnóstwo prac zalega w"aĘnie dlatego, Że drobne kwasy powstrzymują od za"atwia-
nia waÅ»nych spraw. Zesz"ego tygodnia wybuch"y k"ótnie przy jeÄ™dzie sankami i ca"a zabawa si´
popsu"a.
G"upcy, nie widzą, Że w"aĘciwie nie chodzi o miejsce i Że ten, który zajmuje pierwsze, rzadko gra
pierwszÄ… rol´! IluÅ» królami rzÄ…dzi minister, iluÅ» ministrami ich sekretarz! I kto jest wówczas pierw-
szy? Ten, zdaje mi si´, który widzi dalej niÅ» inni i ma tyle mocy lub chytroĘci, by ich si"y i nami´t-
noĘci zaprząc do wykonania swych planów.
J. W. Goethe, Cierpienia m"odego Wertera, t"um. L. Staff, Wroc"aw 2000.
WYPRACOWANIE
na temat nr ............
9
J´zyk polski. Poziom podstawowy
10
J´zyk polski. Poziom podstawowy
11
J´zyk polski. Poziom podstawowy
12
J´zyk polski. Poziom podstawowy
BRUDNOPIS (nie podlega ocenie)