Kazanie




A:hover {
FONT-WEIGHT: bold; COLOR: #dccd47
}








strona
główna nowości  email 
księga gości  ogłoszenia  reklama-banery
chat




Kazanie na XVI niedzielę zwyklą rok
C
Nietrudno się domyśleć, że dzisiejsze czytania
liturgiczne mówią nam o gościnności. Przykładem takiej gościnności
jest Abraham, który pod postaciami trzech wędrowców przyjął pod dębami
Mamre samego Boga. Bóg nagrodził Go za jego gościnność zapowiedzią
narodzin upragnionego syna i jak wiemy, ta Boże przepowiednia się
sprawdziła.Dzisiejsza Ewangelia również wraca do tematu gościnności.
Oto Jezus przybywa do Betanii, do domu Marii, Marty i Łazarza. Pragnie
odwiedzić ich, gdyż byli Jego przyjaciółmi. Jezus przychodzi, aby zasiąść
wraz z nimi do stołu, a w tamtych czasach i w tamtej kulturze wspólne
zasiadanie d stołu było zawsze znakiem wielkiej przyjaźni i bliskości.
Nigdy nie czynili tego ludzie skłóceni, ani tacy, którzy byli obcy dla
siebie. Nie wiemy, co robi w tym czasie Łazarz, nie wiemy nawet czy jest w
tym czasie w domu. Ewangelista podaje nam natomiast, że Marta zajęła się
przygotowaniem poczęstunku, zaś Maria przysłuchiwała się rozmowie Jezusa
ze swoimi uczniami. W pewnym momencie Marta rosi Jezusa, aby zwrócił Marii
uwagę na to, aby jej pomogła.Z naszego punktu widzenia słusznie Marta
denerwuje się na swoją siostrę. Przecież mają w domu takiego ważnego
gościa i trzeba jakoś godnie go przyjąć. To takie normalne wszyscy
naturalne, że chciała dobrze wypaść przed Jezusem wszyscy Apostołami.
Przecież wszyscy robimy podobnie. Kiedy pojawiają się w naszym domu
goście, zwłaszcza bliscy naszemu sercu, to przerywamy wszystkie inne
zajęcia, aby tych gości przyjąć godnie, najlepiej, jak na to pozwalają
nasze możliwości i warunki. Jest takie piękne powiedzenie: „Gość w dom –
Bóg w dom.” My to doskonale rozumiemy – przecież jesteśmy jednym z
najbardziej gościnnych narodów na świecie.Dlatego bardzo trudno jest
nam zrozumieć reakcję Jezusa: „Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o
wiele, a potrzeba tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której
nie będzie pozbawiona”. Dlaczego Jezus tak powiedział? Czy chciał sprawić
jakąś przykrość Marcie, która przecież tak bardzo się starała, aby został
godnie przyjęty w ich domu?Jeśli ta scena znalazła się w Ewangelii, to
na pewno po to, aby nas czegoś ważnego nauczyć.Co chce do nas
powiedzieć Jezus w Dzisiejszej Ewangelii? Może to, że w bardzo wielu
sytuacjach słuchanie i myślenie jest ważniejsze od działania, zwłaszcza w
sprawach dotyczących Pana Boga. Nie wystarczy przecież chcieć dobrze żyć –
trzeba jeszcze wiedzieć, c to konkretnie w naszym życiu oznacza, trzeba
wiedzieć, czego Pan Bóg w konkretnej sytuacji mojego życia ode mnie
oczekuje.Marta może być przykładem człowieka, który pragnie coś
ofiarować Panu Bogu – przede wszystkim swoją pracę – swój wysiłek, swoje
zatroskanie. Jezus uświadamia jej jednak, że człowiek więcej może od Boga
otrzyma, niż Mu ofiarować.Jezus pokazuje również, że sprawy
materialne, choć bardzo ważne dla człowieka, nie mogą nigdy stać się
najważniejsze, nie mogą stanąć w ludzkim życiu na pierwszym miejscu, bo
pierwsze miejsce musi należeć do Boga. Pamiętamy słowa Jezusa „Nie samym
chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust
Bożych.”Maria pokazała, że prawdziwa gościnność nie polega tylko na
napełnieniu czyjegoś żołądka. Że pragnienie poznania Jezusa jest czymś
bardzo ważnym, czymś bardzo cennym, że jest tą „najlepszą cząstką”. Może
lepiej, niż siostra rozumiała, jak niezwykłą Osobą jest ten, którego
goszczą w swoim domu. Rozumiała, że to, co Jezus mówi jest tak ważne, że
nie wolno jej uronić ani jednego słowa.W każdym z nas jest trochę z
zabieganej Marty a trochę z zasłuchanej Marii. Bo w naszym życiu musi być
obecna i modlitwa i praca, działanie. Jedno i drugie jest bardzo ważne.
Tylko nie wolno nam zapomnieć o tym, co tak naprawdę jest najważniejsze,
co tak naprawdę jest tą „najlepszą cząstką.”Prośmy Pana Boga o serce
pełne wiary i dłonie pełne dobrych czynów. Amen.
xjw