initAd();



































  Biochemia
  Biotechnologia
  Fizjologia
  Genetyka
  Medycyna
  Mikrobiologia
  Inne








   Biologii komórki
   Biologii molekularnej
   Medycyny molekularnej
   Histologii
   Botaniki
  
Leksykon medyczny
   Testy








   Botanika
   Budowa komórki
   Ewolucja
   Genetyka
   Medycyna
   Terminologia
   Zoologia








   A 
   B 
   C 
   D 
   E 
   F 
   G
   H 
   I 
   J 
   K 
   L 
   Ł 
   M
   N 
   O 
   P 
   R 
   S 
   Ś 
   T
   U 
   W 
   Z 
   Ż 
  Cała lista 








   Apoptoza
   PDB
   Biochemia
   Biotechnologia
   Czasopisma
   Książki
   Uczelnie
   Uniwersytety
   Zdjęcia

















 O nas
           Tu jesteś:  
Biologia.pl < Kurs botaniki














Tkanki



W organizmach wielokomórkowych komórki o podobnej budowie i współpracujące ze sobą w wypełnianiu określonych zadań łączą się w zespoły zwane tkankami. Wśród roślin największy stopień specjalizacji osiągnęły komórki roślin lądowych. W niestabilnych warunkach suchego lądu szybkie i sprawne funkcjonowanie wymagało wyodrębnienia nie tylko zespołów komórek tworzących tkanki, ale i utworzenia specjalnych organów pełniących określone zadania (np. liście - fotosynteza; korzenie
- pobieranie roztworu soli mineralnych; łodygi - wynoszenie liści i organów rozmnażania się na odpowiednią wysokość; kwiaty, zarodnie, rodnie i plemnie - rozmnażanie się). Część komórek na skutek specjalizacji zatraciła pewne zdolności (np. do podziałów), część uzyskała specyficzną budowę (np. rurki sitowe), inne pełnią swe funkcje jako martwe szkielety (np. człony naczyń). Jednak ich wszystkie czynności, a także czynności budowanych przez nie tkanek i organów są wzajemnie skoordynowane, tak że warunkują utrzymanie się przy życiu całej rośliny.
Komórki połączone są w tkankach blaszkami środkowymi, tworzonymi z wielocukrowców - pektyn. Gdy blaszki środkowe ulegają rozpuszczeniu, tkanki zaczynają się rozpadać. Możemy to zaobserwować w owocach, które 'miękną' w czasie dojrzewania, lub przy gotowaniu ziemniaków
- na skutek rozpuszczenia spajających komórki pektyn twarde bulwy rozsypują się. Liście drzew opadają po rozpuszczeniu się blaszek środkowych komórek budujących tzw. warstwę odcinającą. Pektyny występujące w owocach mają zdolność tworzenia koloidalnych żeli.
Aby tkanka mogła sprawnie funkcjonować, poszczególne komórki muszą wymieniać między sobą informacje (np. w postaci hormonów roślinnych, jonów, produktów i substratów reakcji chemicznych). Temu celowi służą mikroskopijne pory, znajdujące się w ścianach komórkowych, przez które przechodzą plasmodesmy - cieniutkie cytoplazmatyczne nici łączące sąsiadujące ze sobą komórki. Plasmodesmy są otoczone błoną komórkową, będącą przedłużeniem błon komórkowych sąsiednich komórek. W środku plasmodesmy znajduje się kanalik, będący częścią siateczki endoplazmatycznej łączącej obie komórki. W miejscu, gdzie przebiegają plasmodesmy, nie odkłada się wtórna ściana komórkowa. Tworzą się tam kanaliki, zwane jamkami, będące otworami w zgrubiałej ścianie komórkowej.



System połączonych plasmodesmami protoplastów wszystkich komórek danej rośliny nazwano symplastem. Martwe części rośliny, takie jak wtórne ściany komórkowe, wnętrza martwych komórek, przestwory międzykomórkowe, nazwano apoplastem. Pełni on niezwykle istotną rolę w transporcie wody i wymianie gazowej.
Rośliny nasienne są obecnie dominującym składnikiem flory lądowej świata, z nimi też najczęściej mamy do czynienia w codziennym życiu. Stąd też poznamy przede wszystkim ich budowę tkankową.






Poprzedni | Następny















CZWARTEK13 września 2001



Sponsor serwisu:











Jak szukać?
 
Znajdź






Zobacz także:




Leksykon medyczny



Kurs histologii






Wiedza i Życie 





Świat Nauki 





dlaczego.pl 





gimnazjum.pl 





liceum.pl 






mapaPolski.pl 






pilot.pl 
















Serwis nominowany do 'Złotej witryny' konkursu Webfestival 2001.

standard HTML 4.0Copyright © 1996 - 2001Prószyński i S-ka SAemail: [e-mail]