Obligacje i bony skarbowe - to papiery emitowane i sprzedawane przez rząd w celu sfinansowania deficytu. Bony to papiery krótkoterminowe (emitowane na okres do roku), zaś obligacje - średnio- i długoterminowe (od roku do kilkudziesięciu lat). Emisji i rodzajów papierów jest bardzo wiele. Obligacje różnią się nie tylko "długością życia" (np. 5, 10 czy 20 lat), ale konstrukcją (ceną nominalną, ceną emisyjną, sposobem naliczania i wypłaty odsetek) oraz walutą, w jakiej obligacje te są denominowane (w przypadku Polski są to obligacje np. w złotych, euro, dolarach, a nawet jenach).
Finanse i Budżet w UE
Działalność Unii Europejskiej jest finansowana ze środków budżetowych oraz środków pochodzących ze żródeł poza budżetowych,do których należą przede wszystkim Europejski Bank Inwestycyjny oraz działalność pożyczkowa Komisji na międzynarodowych rynkach finansowych.
Pierwotnie trzy Wspólnoty Europejskie miały odrębnę budżety. W 1967 roku na podstawie umowy w sprawie utworzenia wspólnych organów naczelnych i zarządzających, połączono budżety EWG, Euroatomu oraz budżet administracyjny operacyjny Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (EWWiS).
Obecnie w ramach budżetu Unii fukcjonują dwa budżety - budżet ogólny oraz budżet EWWiS. Do budżetu Unii włączony jest również budżet Europejskiego Funduszu Rozwoju.
Bużet ogólny jest to podstawowy budżet Wspólnot, który przede wszystkim finansuje polityki realizowane przez UE przewidziane w Traktacie Rzymskim. Z budżetu ogólnego finansowane są również wydatki administracyjne instytucji wspólnotowych. Mimo iż Traktat z Maastricht wprowadził dwa dodatkowe filary związane ze wspólną polityką zagraniczną i polityką obronną oraz współpracą w dziedzinie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, nie wprowadzono żadnych zmian dotyczących struktury wydatków budżetowych. Stąd też w obecnej sytuacji budżet ogólny nie finansuje tych dwóch nowych filarów UE. Budżet ten stanowi około 98% całego budżetu UE.
Budżet operacyjny jest to część budżetu EWWiS, która nie została włączona do budżetu podstawowego. Pozastawienie budżetu operacyjnego poza budżetem ogólnym wynika z autonomii finansowej EWWiS zagwarantowanego przez Traktat Paryski. Sytuacja ta będzie istniała do 2002 r., kiedy Traktat Paryski przestanie obowiązywać.
Budżet operacyjny ma charakter typowo branżowy i finansuje działalność wynikającą z realizacji Traktatu Paryskiego. Dochody stanowią wpływy z tytułu podatku nakładanego na producentów węgla i stali oraz dochody z operacji własnych, np. odsetki od pożyczek udzielanych z własnych funduszy. Środki z budżetu operacyjnego są przeznaczone na finansowanie przemian strukturalnych w sektorze węglowym i stalowym.
Znaczenie budżetu operacyjnego w stosunku do budżetu całkowitego Unii jest niewielkie, gdyż jego udział w całości budżetu stanowi zaledwie 0,2-0,3 %.
Z założenia niezależnie od budżetu ogólnego funkcjionuje Europejski Fundusz Rozwoju (European Development Fund), który pomimo swojej niezależności jest wykazywany łącznie z budżetem ogólnym oraz budżetem operacyjnym EWWiS. Fundusz ten powstał w 1959 r. i od początku istnienia jest prowadzony niezależnie od pozostałych budżetów Wspólnoty. Fundusz jest finasowany bezpośrednio przez kraje członkowskie i rządzi się swoimi prawami finansowymi. Posiada również włsne organy zarządzające oraz procedury postępowania. Środki z EFR przeznaczane są na udzielanie pomocy krajom Afryki, Karaibów i Pacyfiku.
Źródła Finansowania działalności Wspólnoty pozostające poza budżetem to przede wszystkim działalność na międzynarodowych rynkach finansowych, na których Komisja występuje jako bezpośredni pożyczkobiorca lub pośrednio poprzez Europejski Bank Inwestycyjny (EIB). Środki pozyskiwane przez Komisję bezpośrednio na międzynarodowym rynku finansowym przeznaczone są na dofinansowanie działalności EWWiS, Euroatomu oraz na pomoc finansową dla krajów trzecich. Natomiast zadaniem EIB, który stanowi największe źródło finansowania pozabudżetowego, jest udzielanie pożyczek krajom członkowskim w celu wspierania realizowanych wspólnie polityk oraz finansowanie inwestycji o priorytetowym znaczeniu dla Unii jako całości, zwłaszcza w jej słabiej rozwiniętych regionach. EIB udziela pożyczek również podmiotom spoza UE, na podstawie umów zawartych między Wspólnotą a poszczególnymi krajami (np. Polską) czy grupami krajów.
budżet Unii Europejskiej Unia Europejska posiada budżet, który podlega samofinansowaniu od 1980r. Uchwała o tym zapadła w 1970r., zastępując wkłady finansowe państw członkowskich dochodami własnymi Wspólnot. Główne źródła tych dochodów to przede wszystkim: cła importowe, subsydia eksportowe, kwoty kompensacyjne w ramach Wspólnej Polityki Rolnej (CAP), wpływy z podatku VAT krajów członkowskich, cła z zewnętrznych taryf celnych Unii, wpłaty państw członkowskich, dochody z działalno?ci UE oraz środki własne EWWiS. Górna granica środków własnych Unii Europejskiej została ustalona na poziomie 1,2% całkowitego PNB państw członkowskich. Do priorytetów polityki budżetowej zalicza się: finansowanie działalności UE, pokrywanie wydatków administracyjnych, finansowanie polityki rolnej, sprawiedliwości i spraw wewnętrznych i innych polityk (m.in. społecznej, regionalnej, względem państw kandydujących itp.). Wydatki budżetowe Unii dzieli się na obligatoryjne i nieobligatoryjne. Wydatki obligatoryjne są to wydatki wynikające z postanowień traktatowych i wszystkich wynkających z nich zobowiązań prawnych i przepisów. Nieobligatoryjne wydatki, to te wynikające z funduszy strukturalnych Unii (m.in. na wszelkiego rodzaju badania).