BAlEs był drugim obok Lewina, który miał duży wpływ na to. co początkowo działo się \\ badaniach małych grup. Wprowadził on podejście interakcyjne, tzn. badanie grupy jako systemu interakcji. Bałeś badał tzw. grupy zadaniowe.
Jego ukochane grupy to były grupy studentów, które rozwiązywały dwa rodzaje zadań:
-jeden typ, to zadania szachowe np. mat w trzech posunięciach,
- inny typ zadania, to przygotowywanie przyjęcia weselnego. Zadaniem studentów, którzy siedzieli za lustrem będącym jednostronną przesłoną, było obserwowanie interakcji zachodzących w kilkuosobowych grupach (do 9-u osób) i notowanie, która z 12-u interakcji zachodzi, między którymi osobami i jak długo trwa. Każdy student obserwował inną osobę. Nadano temu nazwę: IPA (analiza procesu interakcji).
Bałeś w oparciu o swoje wcześniejsze obserwacje stwierdził, że w grupach zadaniowych występuje 12 rodzajów interakcji, - kategorii, które można w rozmaity sposób grupować. Są to:
1. Okazuje solidarność ł innymi. Podnosi pozycję innych, udziela pomocy, nagradza.
2. Ujawnia i rozładowuje napięcia. Żartuje, śmieje się, okazuje zadowolenie, (ujawnianie i likwidowanie napięć. Żart, śmiech spełniają funkcję rozładowywania napięcia)
3. Wyraża zgodę, akceptuje, ulega, godzi się (ogólnie wyrażanie zgody).
4. Przedstawia sugestie, ukierunkowuje.
5. Wyraża opinie, oceny, analizy, ale również i życzenia.
6. Podaje informacje, powtarza je, potwierdza i wyjaśnia.
7. Prosi o orientację, informacje, powtórzenie i potwierdzenie (bierna w stosunku do kategorii 7)
8. Prosi o opinię, ocenę, analizę (odpowiada 5) 9 Prosi o sugestie, ukierunkowanie, możliwe sposoby działania (odpowiada 4) 10. Nie zgadza się, w sposób bierny odrzuca (okazuje bierne odrzucenie), zachowuje się formalnie,
powstrzymuje się od pomocy (nie zgadzanie się i jednocześnie odrzucanie interakcji z innymi). 11 Okazuje napięcie, prosi o pomoc, ale wycofuje się (z pomocy ?). 12. Ujawnia antagonizm, obniża pozycję innych, broni i potwierdza samego siebie (tu potwierdzanie
to źle rozumiana asertywność) Będąc we własnej grupie warto przyjrzeć się, jakie występują w niej interakcje.
• Pierwszych 6 kategorii to kategorie aktywne, gdzie coś się zapoczątkowuje.
• Kategorie: 7, 8, 9 to kategorie bierne, gdzie prosi się o coś, czegoś się oczekuje. Jest to bardzo ważne rozróżnienie, ponieważ są ludzie, którzy zapoczątkowują interakcje (np. ktoś powie: „zapraszamy wujka Józia na przyjęcie weselne"); ale są też tacy, którzy są biernymi odbiorcami już zapoczątkowanych interakcji (ktoś inny powie: „może zaprosilibyśmy wujka Józia na wesele")
Podział ten jest b. ważny, ponieważ tu zaczyna się problem, kto jest liderem, przywódcą w grupie. Możemy być pewni, że inicjowanie interakcji, albo już jest wskaźnikiem tego, że mamy do czynienia z liderem, albo ktoś taki ma większą szansę stać się nim. Jeżeli chce się być liderami to nie można siedzieć cicho i być tylko biernym odbiorcą interakcji innych, bo wiara w to, że ktoś mnie dostrzeże i doceni moje walory, które są niewidoczne, jest po prostu wiarą naiwną. Trzeba zwrócić na to uwagę nie tylko w stosunku do siebie, ale także gdy wystąpicie jako psychologowie, kiedy spotkacie ludzi zarzucających sobie: „dlaczego ja nie jestem promowany, dlaczego jestem nieśmiały". Trzeba wówczas zastanowić się co zrobić, aby jednak ktoś taki był widoczny. Ja nie jestem psychologiem klinicznym, ale najbardziej podoba mi się to co nazywa się „behavior modification", jest to tylko jedna z możliwości obok takich jak chociażby NLP (b. popularne obecnie). Inny podział:
• l, 2, 3 - to kategorie pozytywne emocjonalnie.
• l O, 11,12-to kategorie negatywne emocjonalnie,
• zaś kategorie od 4 do 9, to kategorie neutralne, są to te najbardziej zadaniowe. Chcę zwrócić uwagę na trzy rzeczy: