SCENARIUSZ ZAJĘĆ W KLASIE III
Małgorzata Etmańska
Temat ośrodkowy: Nadchodzi Wielkanoc
Temat dnia: Wielkanoc w naszej klasie
Zapis w dzienniku: Słuchanie opowiadania nauczyciela inspirowanego tekstem „Wielkanocne zabawy”. Układanie i pisanie życzeń świątecznych. Wielka litera w pisowni niektórych wyrazów ze względów grzecznościowych. iMnożenie i dzielenie liczb przez 10 i 100. Dokonywanie zamiany jednostek długości i masy, rozwiązywanie zadań tekstowych.
Cel ogólny: Utrwalenie wiadomości dotyczących zwyczajów i tradycji związanych ze świętami wielkanocnymi.
Cele szczegółowe:
Uczeń:
rozwiąże krzyżówkę;
przeczyta tekst ze zrozumieniem;
odpowie na pytania do tekstu;
uzupełni karty pracy;
napisze życzenia wielkanocne;
wykona prace plastyczną;
pomnoży i podzieli przez liczbę 10 i 100;
zamieni jednostki długości i masy;
rozwiąże zadania tekstowe.
Metody:
podajęca: rozmowa,
praktycznea: karty pracy, praca plastyczna
eksponująca: wystawa.
Formy:
indywidualna;
zbiorowa.
Środki dydaktyczne:
podręczniki i ćwiczenia;
karty pracy przygotowane przez nauczyciela;
tekturowe jajka;
zegar do zabawy „Milczek”;
wycinanki „Już w szkole”;
wełna i cerówka.
Przebieg zajęć:
Nauczyciel rozdaje uczniom krzyżówki. Zadaniem dzieci jest ich rozwiązanie.
Rozmowa z dziećmi na temat haseł, które powstały.
Nauczyciel rozdaje uczniom karty pracy, na których jest napisany tekst i pod tekstem są pytania do niego. Dzieci odpowiadają na pytania w celu sprawdzenia zrozumienia tekstu.
Przeczytaj poniższy tekst.
Na Ziemi Sanockiej w nocy z Wielkiego Czwartku na Wielki Piątek chłopcy topili Judasza. Wlekli wysoką, nawet na trzy metry, słomianą kukłę ulicami, wokół chałup. Bito ją, szarpano, a wreszcie rzucano do rzeki.
Lany poniedziałek żartobliwie nazywano „Dniem św. Lejka”. Ten dzień nikomu nie mógł ujść na sucho. Dziewczyna, której nie oblano wiadrem wody albo nie wrzucono do rzeki, stawu czy chociażby koryta do pojenia bydła, czuła się obrażona. Pierwotnie dyngusowanie było wymuszaniem datków, przede wszystkim jajek, pod groźbą przymusowej kąpieli. Śmigus oznaczał uderzanie, smaganie rózgą albo palmą. Z czasem te dwa zwyczaje połączono w jeden. Ciekawym zwyczajem było chodzenie po dyngusie z kurkiem. Miało to zapewnić odwiedzanym rodzinom zdrowie i pomyślność. Niegdyś kurkiem był żywy kogut, nakarmiony ziarnem umoczonym w spirytusie, dzięki czemu był spokojny, ale głośno piał. Z czasem zastąpiono go ptakiem wypchanym, ulepionym z gliny, upieczonym z ciasta albo wyciętym z deski i umocowanym na przyozdobionym i pomalowanym na czerwono wózku dyngusowym. Kogut w wielu kulturach jest symbolem Słońca, sił witalnych, łączono go także z bóstwami urodzaju.
Odpowiedz na pytania:
Która z zabaw podoba ci się najbardziej i dlaczego?
Dlaczego każda dziewczyna chciała być oblana?
Uzupełnienie ćwiczenia 1 s. 76 na podstawie tekstu z podręcznika (s. 52) i własnych doświadczeń.
Układanie i pisanie życzeń wielkanocnych na tekturowych jajkach. Nauczyciel zapisuje na tablicy, według których dzieci układają życzenia. Przed przystąpieniem do pisania nauczyciel opisuje każdy punkt oraz zwraca uwagę na pisownię wielką literą zwrotów grzecznościowych.
Wykonanie pracy plastycznej z wycinanek (kurczaczek i zajączek z wełny).
Wykonanie wystawy w klasie z gotowych prac.
Ewaluacja. Nauczyciel rozdaje uczniom karty pracy, a zadaniem dzieci jest ich wypełnienie.
|
MATEMATYKA
Zabawa „Milczek”.
Rozwiązywanie kart pracy s. 55-56.
Zadanie pracy domowej - Ćwiczenia s. 76, ćw. 2.