Brown „Strukturalne aspekty grupy”

• Struktura grupy(sherif i sherif)- współzależna sieć ról i statusu w hierarchii.

• Pojęcia roli i statusu odnoszą się do pewnych przewidywanych wzorców zachowania kojarzonych z pozycja zajmowana przez jednostki. (przypominają rolę i scenariusz sztuki). Role w grupie mogą być równie wartościowe a statusy nie.

ZRÓŻNICOWANIE RÓL

• Powszechny atrybut życia zbiorowego. (Ludzie zawsze w grupach przypisują sobie konkretne role przykład chłopcy na obozie letnim, w grupach przyjaciół nie widać od razu kto jaka role pełni). Funkcje ról

• Ułatwia podział pracy i osiągniecie celu. Zróżnicowanie ról może niekiedy powodować konflikt międzygrupowy, jak nie ma jakiegoś nadrzędnego celu.

• Pomagają zaprowadzić porządek w życiu grupy

• Rola stanowi cześć naszego samookreślenia w grupie

• Doświadczenie Slatera- sesje rozwiązywania problemów z udziałem 20 grup. Specjaliści zadaniowi (od pomysłów, funkcja instrumentalna), specjaliści społeczno-emocjonalnych (osoby lubiane przez wszystkich, funkcja ekspresyjna)

• korelacja, jak dodatnia to w małym stopniu.

• Rodzina-wachlarz formalnie przypisywanych pozycji. Zadaniowa mężczyźni, społeczno emocjonalna kobiety (Parsons Bales teoria rodziny) czasem tak nie jest i zarówno ojciec i matka pełnią obie funkcje. Czasem zbyt sztywny wzorzec zróżnicowania ról jest mankamentem

ZRÓŻNICOWANIE STATUSU

• Z układem ról w grupie łączy się istnienie hierarchii statusów

• Wysoki status pociąga za sobą skłonność do przedstawiania pomysłów i inicjowania czynności podejmowanych przez resztę grupy

• Status implikuje prestiż zbiorowy-pozytywna ocena czy wysoka pozycja w grupie. Zmiana hierarchii jak odchodzą starzy członkowie i przychodzą nowi, zmiana kontekstu grupowego.

• Status zależy od kompetencji w danych dziedzinach.

• Teoria stanów oczekiwanych-mamy lub szybko wykształcamy oczekiwania wobec innych członków grupy. Osoby o wyższym statusie podsuwają a inni zaakceptują więcej ich pomysłów. Wyjściowe różnice statusu są wzmacniane i pogłębiane. Często zależą od grupy etnicznej czy płci

SAMOOCENA NA PODSTAWIE PORÓWNAŃ SPOŁECZNYCH

• TEORIA PROCESÓW PORÓWNANŃ SPOŁECZNYCH (Festinger)-istnieje ogólnoludzki popęd do oceny własnych opinii i zdolności. Bez trafnego oszacowania naszych zdolności życie byłoby trudne. informacje o naszych zdolnościach , sami jakoś mierzymy , bierzemy od innych i porównujemy z innymi, najczęściej osobami które są do nas podobne. Porównania atrybutów pokrewnych z dana zdolnością. Pozycja statusu dział jak taki atrybut pokrewny.

• Jednokierunkowe parcie w górę (Festinger)- wysoko wartościowane coraz lepsze wykonanie. Powoduje: niestabilność w grupie, członkowie walczą o pozycje; ludzie porównują się raczej w górę, bo chcemy być coraz lepsi; do porównań wybieramy tych co są tylko trochę lepsi.(daje nam nadzieję) Czasem porównujemy się tez w dół- jednak są od nas gorsi:P ochrona zagrożonej samooceny, sytuacja awersyjne.

• PORÓWNANIE SPOŁECZNE A POZIOM WYKONANIA- w grupach wykonujemy cos lepiej niż jak jesteśmy sami(porównujemy się)

• OCENA TEORII PORÓWNAŃ- dodanie porównań czasowych.(porównanie z wcześniejszym wykonaniem).ważniejsze u dzieci i starców. Pozaspołeczne środki samooceny; Porównania tez z innymi grupami; przemyślany charakter porównań

PRZYWÓDZTWO

• Osoby o wysokim statusie dysponują środkami wpływania na innych ludzi, mniej podlegają wpływowi

• Teoria „wielkiego przywódca” jako przywódcy nie zawsze się sprawdza. Nie zawsze maja takie same cechy.

• Przywódca osoba najlepiej przygotowana do pomocy grupie w realizacji celów.

• ZACHOWANIE PRZYWÓDCÓW- (Lippit, White) lider ma tworzyć klimat społeczny. Najlepszy gdzie przywódca demokratyczny, nieobecność przywódcy nie ma zasadniczego wpływu n prace grupy, troska o członków grupy; jak autokratyczny to większa agresja w grupie i orientacja bardziej egocentryczna, ale praca najlepsza (kiedy przywódca jest obecny), troska o zadanie; Leseferystycznie- przywódcy lubiani, ale kiepskie wyniki grupy, grupa lepiej pracuje jak nie ma przywódcy

• Aktywne przywództwo łączy elementy zadaniowe i społeczno emocjonalne.

• Bass przywództwo transformacyjne-lider dostarcza grupie wizji lub inspiracji, co motywuje grupę do przekraczania celów, sprawdza się głównie w czasie kryzysu i szybko zmieniającej się sytuacji; transakcyjny-przywódca interweniuje tylko wtedy kiedy pojawiają się problemy.

• Inna koncepcja-przywódca powinien być charyzmatyczny

• INTERAKCJA STYLU PRZYWÓDCY I SYTUACJI- czy sytuacja jest korzystna dla lidera. (LPC- skala najmniej preferowanego współpracownika, jak wysoki wynik to dla przywódcy ważniejsi ludzie a nie zadania)

• Fiedler elementy wyznaczające przychylność sytuacji dla przywódcy: 1)relacje między przywódca a członkami grupy; 2)struktura zadania-jak lepiej sprecyzowane zadanie tym lepiej się kieruje grupą;3) zakres władzy; kombinacja tych czynników daje 8 typów kombinacji.

• Teoria Fidlera. Przywódcy o niskim stopniu LPC będą najlepsi w sytuacjach zajmujących się najbliżej krańców tej ośmiostopniowej skali, a ci z wysokim LPC będą lepsi bliżej środka kontinuum. (wykres Str. 30)

Krytyka: brak wpływu okoliczności na styl lidera; arbitralna hierarchia 3 czynników, a więc i 8 stopniowego kontinuum, nie wszystkich przywódców można podzielić na tych o niskim i wysokim LPC a są jeszcze ci po środku. Ich sposób wykonania jest niezależny od sytuacji.

• INNE TEORIE PRZYWÓDZTWA

• Sytuacyjna teoria przywództwa- przywódcy musza dostosować swój styl do tego czy członkowie grupy są gotowi podjąć zadanie (gotowość= zdolność, chęć, wiara). Jak mała gotowość to orientacja na zadanie

• Model optymalnego podejmowania decyzji(Vroom Yetton)- określenie poziomu konsultacji i uczestnictwa powinien zachęcać przywódca, żeby uzyskać najskuteczniejsze decyzje.

5 procesów decyzyjnych:

To która metoda najskuteczniejsza zależy od zadania.

7atrybutów które są źródłem niezbędnych wskazówek: ważność i ciężar gatunkowy decyzji, czy lider ma dosć informacji i kompetencji, czy problem dobrze ustrukturalizowany , czy członkowie grupy musza zaakceptować decyzje żeby można było ja wprowadzać w życie, jakie są szanse że ja zaakceptują, czy są cele grupowe, czy różnice w opinii mogą być źródłem opinii. (rys str 37!!!)

PRZYWÓDZTWO JAKO PROCES

• Najpierw trzeba się podporządkować normom grupy a potem wprowadzać nowe pomysły(przywódca) teoria przywództwa Hollandera

• Sprawiedliwi liderzy bardziej akceptowani(Tyler i Lind)

SIECI KOMUNIKACYJNE

• Członkowie grupy jako ogniwa sieci komunikacji

• „dystans”- minimalna liczba ogniw w komunikacji miedzy dwoma osobami

• „Wskaźnik centralizacji”- od skoncentrowanego wokół jednej osoby przepływu komunikatów do jego równego rozłożenia między członków grupy. Tam gdzie bardziej scentralizowane jest ;lepsza komunikacja a gdzie zdecentralizowane wyższe morale i większa satysfakcja z pracy grupowej.(potem dają wyniki że w zadaniach bardziej złożonych jednak lepsze są grupy zdecentralizowane)

• Większość kanałów komunikacyjnych z góry na dół a nie horyzontalnie

---