Czy staralam sie kiedykolwiek odnalezc te mala iskre , ktora spowodowala wybuch rodzinnej awantury, pelnej wymiany brzydkich slow  i wzajemnego obwiniania sie?

Czy potrafie przyznac sie , ze moglam spowodowac to, reagujac zbyt szybko na absurdalne oskarzenia lub zarzuty?

Czy przyjmuje wszystko , co alkoholik mowi jako atak  na mnie , chociaz wiem, ze ogarnia go gniew na samego siebie?

Kiedy poczucie winy alkoholika wybucha nagle, musze zdac sobie sprawe , ze zawsze jest to wycelowane w najblizszych i czesto najbardziej kochanych.

Musze pamietac , ze takie wybuchy odslaniaja tylko nieszczescie alkoholika.

Nie bede pogarszac sytuacji, biorac powaznie to, co alkoholik mowi w takich chwilach.

 

Rozwazanie na dzisiaj

 

Dziecieca wyliczanka z dawnych czasow dawal prosta odpowiedz: "Kije i kamienie moga zlamac moje kosci, ale wyzwiska nigdy mnie nie zrania",

jezeli na to nie pozwolimy.

 

"Obym nauczyla sie zachowywac spokoj i milczenie,

kiedy czas  nie jest wlasciwy na to, aby powiedziec to, co

przychodzi mi do glowy"

 

"Jest(...) czas milczenia i czas mowienia".

                             (Ksiega Koheleta 3, 7)

Pozdrawiam milutko życząc Pogody Ducha i sloneczka w serduszku

Dziekuje za to, ze Jesteście

april Krysia

 

---