METODA ORGANIZOWANIA ŚRODOWISKA 2


Metoda organizowania środowiska, jako podstawa skutecznych oddziaływań profilaktycznych w lokalnym systemie resocjalizacji

Istota środowiskowego działania polega m.in. na tym, że jego cele, mechanizmy i środki wywodzą się z oceny warunków życia poszczególnych ludzi i zmierzają do ich zmiany.

Aleksander Kamiński wyróżnia wąskie i szerokie rozumienie pojęcia metody środowiskowej:

- wąskie: metodę stosujemy, gdy na użytek głównie pomocy socjalnej uruchamiamy jakąś akcję cykliczną lub stałą; gdy przedmiotem zainteresowania ludzi działania jest jedna grupa społeczna lub wybrane zjawisko; gdy działania i przedsięwzięcia środowiskowe prowadzone są przed jedną grupę ludzi lub jedną instytucję;

- szerokie: całościowe rozumienie środowiska lokalnego, pełną rejestrację jego problemów, kompleksowy i komplementarny system działań, podejmowanie pracy z intencją stałego działania i trwałego usuwania zagrożeń i niepożądanych zjawisk.

Celem zasadniczym metody organizowania środowiska jest wspomaganie rozwoju. Pojęcie to odnosi się zarówno do osób, jak i warunków, w jakich osoby te egzystują. Wtórne cele organizacji środowiska to cele opiekuńcze i kompensacyjne. Celem samym w sobie jest tworzenie wspólnoty. Oznacza to przełamywanie izolacji i osamotnienia, budowanie więzi emocjonalnych, międzyludzkich i sieci znajomości przedmiotowych. Wyeliminowanie obojętności oraz anonimowości.

Warunkiem powodzenia i skuteczności organizowania środowiska jest rozbudzenie sił społecznych. Impulsem staje się istotne zagrożenie lub lider-organizator.

E. Trempała i S. Wawryniuk są autorami modelowych rozwiązań w metodzie organizowania środowiska. Postępowanie organizacyjne:

ETAP I. Rozpoznanie i diagnoza potrzeb, braków, zagrożeń.

ETAP II. Organizowanie zespołu do pracy (podział zadań między zespoły, instytucje; zorganizowanie sprawnego systemu informacji.

ETAP III. Planowanie i koordynacja działań profilaktyczno-resocjalizacyjncyh. Etap systematycznego rejestrowania wszelkich potrzeb środowiska i namysł nad optymalnymi rozwiązaniami.

ETAP IV. Etap wtórnego pobudzania (etap inspiracji i umacniania zespołu); weryfikacja zespołu i jego możliwości.

ETAP V. Systematyczne ulepszanie i poprawianie warunków życia w najszerszym rozumieniu. 1) Wyeliminowanie uciążliwości, 2) Konkretna działalność prof. i res., 3) Zorganizowanie mieszkańców wokół wspólnych działań.

ETAP VI. Kontrola i doskonalenie.

LOKALNY SYSTEM RESOCJALIZACJI

Wdrażanie działań profilaktycznych może być najbardziej efektywne na poziomie gminy. Znajduje się ona bowiem „pomiędzy” nieformalnych więziami społecznymi miasta a społecznie bliskim, ale ubogim w środki finansowe i kadrowe.

Wąskospecjalistyczne placówki próbujące rozwiązać problemy społeczne, jak: narkomania, alkoholizm etc., ustępuje podejściu interdyscyplinarnemu, ekologicznemu. W podejściu tym człowiek jest uwikłany w sieć powiązań i zależności, tkwiący w otoczeniu innych ludzi oraz instytucji.

Badania interakcji jednostka-środowisko wskazują, że zachowanie jednostki nie może być zrozumiałe w izolacji od warunków środowiskowych, w których zachodzi.

Grupa badaczy zaproponowała 4 modele, ujmujące wzajemne wpływy rodzin i szerszego środowiska lokalnego:

- model ryzyka

- model protekcyjny

- model potencjalny

- model synergetyczny.

Znaczenie najbliższego środowiska społecznego dla rozwoju jednostek oraz jego roli w minimalizowaniu szkód mogących inicjować zachowania ryzykowne; zapobieganie powstawania zachowań ryzykownych, czy to poprzez tworzenie odpowiednich warunków do harmonijnego rozwoju, czy to do usprawnienia tych elementów środowiska, które mają wpływ na życie jednostki.

Profilaktyka jako:

- aktywny proces tworzenia warunków, które wspierają dobre samopoczucie ludzi

- celowe działania przeznaczone do wspierania osobistego rozwoju jednostek oraz usprawnienia tych aspektów środowiska społecznego, które odgrywają istotną rolę w ograniczaniu zjawiska używania środków odurzających.

Lokalny System Resocjalizacji: zespół działań (metod i form) organizowanych przez odpowiednie instytucje, których celem jest oddziaływanie profilaktyczno-resocjalizacyjne skierowane na jednostki źle przystosowane do środowiska społecznego, jak również zespół norm i sposobów działania regulujących funkcjonowanie społeczności lokalnej jako całości. Naczelną ideą jest takie ukształtowanie tych elementów i związków, aby tworzyły one harmonijnie działającą całość o charakterze dynamicznym.

Programy profilaktyczne o charakterze aktywizowania środowiska lokalnego opierają się na założeniu, iż każde dysfunkcjonalne zachowanie ma swój społeczny kontekst, tym samy stanowiąc element funkcjonowania lokalnej społeczności.

1



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Metoda organizowania środowiska
Pilch Metoda organizowania środowiska, PEDAGOGIKA
PS metoda organizowania srodowiska, Pedagogika społeczna
Metoda organizowania srodowiska, resocjalizacja(1)
Metoda organizowania środowiska
Metoda organizowania środowiska (1)(1)
Organizowanie środowiska lokalnego na rzecz działalności opiekuńczo wychowawczej i pracy socjalnej p
Organizacja środowiska pracy, Organizacja środowiska pracy
4 METODA ORGANIZOWANIA
Organizmy w srodowisku odp(1)
Funkcjonowanie zywych organizmow a srodowisko, Funkcjonowanie żywych organizmów a środowisko
OŚP -Fizjologia pracy, BHP, Organizacja środowiska pracy
Ekologia jest nauką zajmujacą się?daniem współzależności pomiędzy organizmami a środowiskiem
Metoda organizowania działalności samorządnej
metoda pracy środowiskowej, resocjalizacja(1)
Organizmy w srodowisku
OŚP ryzyko chemiczne, BHP, Organizacja środowiska pracy
organizacja-środowiska-wspierającego, studia, II rok Pedagogiki
mapka sobczakowa, Wczesna stymulacja rozwoju, organizowanie środowiska sprzyjającego rozwojowi

więcej podobnych podstron