Rozdział 18. Psychologia zdrowia w wybranych dziedzinach medycyny
18.1 Psychologiczne problemy chorób układu krążenia
Choroby układu krążenia:
nadciśnienie tętnicze samoistne
zespół objawów klinicznych zwany chorobą niedokrwienną serca
Wzór Zachowania A = czynnik ryzyka chorób układu krążenia
Twórcami koncepcji WZA są kalifornijscy kardiologowie Friedman i Rosenman
Definicja: „charakterystyczny zespół aktywności i emocji, ujawniający się u jednostek, które permanentnie podejmują wysiłki w celu uzyskania nieskończonej liczby bliżej nieokreślonych obiektów znajdujących się w otoczeniu, w możliwie najkrótszym czasie, działając, jeśli to konieczne, wbrew przeszkodom ze strony innych obiektów lub osób”.
Kwestionariusz do badania WZA The Jenkins Activity Survey Jenkinsa, Zyzanskiego i Rosenmana.
Czynniki przybliżające istotę WZA: H - silny napęd i współzawodniczenie, J - zaangażowanie w pracę i S - szybkość i brak cierpienia.
Ponadto ważny styl życia związany ze zdrowiem: palenie papierosów, dieta podnosząca poziom cholesterolu, nieumiejętność radzenia sobie ze stresem, brak wspierających więzi i siedzący tryb życia.
Zadania psychologów w profilaktyce, leczeniu i rehabilitacji chorób układu krążenia
Edukacja zdrowotna
Czynności psychologa dostosowane do etapu leczenia i rehabilitacji: okres szpitalny, okres poszpitalny i okres poszpitalny dalszy.
18.2 Psychologiczne problemy chorób nowotworowych
W inicjacji chorób nowotworowych ważną rolę przypisuje się czynnikom genetycznym - onkogenom, ale poprzez odżywianie, stosowanie używek, sposób opalania się, kształtowania środowiska zwiększać ryzyko zachorowania lub je kompensować.
Czynniki ryzyka:
- palenie tytoniu
- sposób odżywiania nadmiar kalorii, tłuszczów, brak jarzyn i owoców - otyłość
- zawodowe czynniki ryzyka - chemiczne karcerogeny
- nadużywanie alkoholu
- promieniowanie UF słońca, zanieczyszczenie powietrza, gleby, wody, mieszkań, infekcje, praktyki seksualne
Niemal wszystkie zagrożenia rakiem wynikają z antyzdrowotnych zachowań człowieka.
Czynniki osobowościowe - Osobowość Typu C.
Są to osoby konwencjonalne, spokojne, które na stres reagują poczuciem bezradności i beznadziejności, skłonne do depresji i wypierające reakcje emocjonalne na stresowe doświadczenia życiowe i cechach straty.
Przewlekły stres, na który ludzie reagują wyuczoną bezradnością i nastawieniem depresyjnym, stanowi ważny czynnik ryzyka onkologicznego.
Psychologiczne konsekwencje chorób nowotworowych
Stres i negatywne doświadczenia emocjonalne związane z chorobą nowotworową występują w różnych jej etapach w nieco innej postaci. W fazie podejrzeń o chorobę pojawia się napięcie i emocje niepokoju, które mogą prowadzić do kancerofobii i reakcji zaprzeczania oraz reakcji odwlekania. W fazie oczekiwania na wyniki badań oraz zakończenia leczenia i poprawy pojawia się strategia unikowa. Korzystne działanie przynosi postawa ducha walki, a niekorzystne strategie związane z poddaniem, bezradnością i lękowym zaabsorbowaniem.
Szczególnie istotna rolę w adaptacji do choroby nowotworowej na wszystkich jej etapach przynosi wsparcie społeczne ze strony najbliższych.
Zadania psychologów:
pomoc terapeutyczna
interwencja kryzysowa
opieka paliatywna
przekazywanie pacjentom i ich rodzinom niepomyślnych informacji
grupy wzajemnej pomocy organizowane przez stowarzyszenia lub pacjentów - szkolenie wolontariuszy
stowarzyszenia i grupy zakładane przez rodziców dzieci chorych na choroby nowotworowe - współpraca z rodzicami
grupy edukacyjne dla małżeństw:
rozumienie diagnozy
uczenie skutecznych strategii zaradczych
zindywidualizowanie techniki obniżania napięć i wzbudzania nadziei
racjonalne nastawienie do życia
zapobieganie problemom seksualnym
kontakt telefoniczny celem wyjaśnienia wątpliwości
18.3 Chirurgia jako teren zastosowań psychologii
Formy przygotowania psychologicznego pacjentów do operacji:
informowanie pacjentów
psychoterapia: hipnoza i relaksacja połączona z odreagowaniem napięć
instruktaż dotyczący zachowania
Modele pracy psychologa w chirurgii:
współpraca w zespole terapeutycznym
psycholog jako niezależny konsultant
18.4 Wybrane psychologiczne aspekty ginekologii i położnictwa
Psychologia prokreacji - dziedzina psychologii stosowanej, która podejmuje próby definiowania zdrowia reprodukcyjnego utożsamianego ze zdrowiem prokreacyjnym rozumianym jako pełny fizyczny, psychiczny i społeczny dobrostan w zakresie funkcji i procesów związanych z prokreacją we wszystkich etapach życia.
Psycholog współpracujący z ginekologiem lub andrologiem może diagnozować czynniki sytuacyjne i osobowościowe oraz doświadczenie osobiste celem określenia psychologicznych czynników biorących udział w zaburzeniach funkcji płciowych i rozrodczych. Do problemów psychologicznych związanych ze zdrowiem prokreacyjnym należą:
nieplanowana bezdzietność wynikająca z niepłodności
ciąża wysokiego ryzyka
zaburzenia okresu poporodowego
menopauza i andropauza
Psychoprofilaktyka porodu - jej formą są szkoły rodzenia.
Typy porodów: radosny, zadaniowy, lękowy, psychicznie obojętny, bierny.
Szczególnie trudne problemy psychologiczne pojawiają się wówczas, gdy z powodu patologii ciąży lub zaistniałych sytuacji traumatycznych matka doznaje silnych, patologicznych reakcji emocjonalnych.