Finanse przedsiębiorstw, wykład 5
wtorek, 24 marca 2009
Metody wyceny emisji nowych akcji
W zależności od zakresu posiadanych informacji stopa zwrotu akcji zwykłych może być szacowana za pomocą metody DCF, przy wykorzystaniu modelu CAMP lub na podstawie stopy zwrotu uzyskanej przez posiadaczy obligacji firmy. Żadna z metod nie jest doskonała, ponieważ ich zastosowanie w wielu przypadkach ograniczone ze względu na brak dostępności odpowiednich danych dotyczących rynku kapitałowego lub dlatego, że sytuacja danego przedsiębiorstwa nie spełnia założeń umożliwiających wykorzystanie określonego modelu lub metody.
Metoda DCF
Najczęściej stosowanym modelem wyceny jest model Gordona
Przykład 1.
Cena akcji zwykłej wynosi 100 zł. Przewiduje się, że w okresie T1 cena akcji wyniesie 105 zł. Dywidenda, która ma być wypłacona w okresie T1 wynosi 10zł. Należy wyznaczyć koszt kapitału własnego.
P0 = 100 zł P1 = 105 zł D1 = 10 zł |
|
W modelu Gordona trudno ustalić właściwą stopę wzrostu dywidendy. Jeżeli dotychczasowe tempo wzrostu zysków i dywidend było nienormalnie wysokie lub niskie z po…
Koncepcja CAMP
Model CAMP powinien być stosowany z bardzo dużą ostrożnością, ponieważ jeso założenia SA malo realne. Nikt nie wie bowiem jaka wolna od ryzyka stopa jest w danym momencie właściwa, natomiast wspołczynnki beta może wcale nie odzwierciedlać prawdziwego ryzyka systematycznego, ponieważ prawdziwy indeks rynku jest nieznany.
Do wyliczania historycznej premii za ryzyko niezbędne SA dane na temat kształtowania się w przeszłości tzw. rynkowej stopy zwrotu, która określana jest na podstawie analizy zmian cen akcji notowanych na rynku, czyli na podstawie wskaźnika giełdowego.
Koszt kredytu bankowego
Zaciągając kredyt przedsiębiorstwo musi obliczyć rzeczywisty koszt tego kapitału. Koszt długu (zaciągniętego kredytu) obciąża koszty działalności przedsiębiorstwa, zmniejszając jednocześnie podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym. W rezultacie faktyczny koszt kredytu jest niższy od wysokości oprocentowania o tzw. osłonę podatkową.
Rzeczywisty koszt kredytu bankowego określa formuła
KD=r*(1-T)
Kd-Rzeczywisty koszt kredytu bankowego
r-Roczna nominalna stopa procentowa kredytu bankowego
T- stopa podatku dochodowego
Koszt kapitału uzyskanego poprzez emisję obligacji
Przedsiębiorstwo chcąc kreślić koszt tego kapitału musi pamiętać o uwzględnieniu kosztu emisji i obsługi
Algebraicznie można to przedstawić w postaci
f- koszt emisji
It- oprocentowanie obligacji w okresie t
Pn- cena wykupu obligacji (cena nominalna)
T- stawka podatku dochodowego
Kd- faktyczny koszt długu
t- kolejne okresy wypłat oprocentowania
n- liczba okresów pozostająca do wykupu
Średnoważony koszt kapitału
WACC używany jest jako stopa graniczna w ocenie projektów o tym samym poziomie ryzyka i tej samej zdolności zadłużania się jak cała firma.
Sredni koszt kapitału może być określany jako przeciętny dla calego kapitału zainwestowanego w przedsiębiorstwie, rozumiany jako średni koszt pozyskania poszczególnych ….
Średnioważony koszt kapitału to koszt, jaki przedsiębiorstwo musiałoby ponieść, gdyby posiadało kapitał o danej strukturze pozyskany na warunkach panujących na rynku w momencie dokonywania obliczeń.
Po wprowadzeniu pojęcia kapitału obcego Kd, krańcowej stawki podatku dochodowego T oraz kapitalu wlasnego ke i kapitału uprzywilejowanego Kp formuła WACC ma postać:
Determinanty WACC
Krańcowy koszt kapitału
Kategoria krańcowego kosztu kapitału pozostaje w ścisłym związku z decyzjami rozwojowymi przedsiębiorstwa. Udziela się odpowiedzi w jakim stopniu wzrośnie koszt kapitału, jeżeli zgłosi ono dodatkowe zapotrzebowanie na kapitał niezbędny do sfinansowania projektów rozwojowych.
Wzrost ten wywołany jest nie tyle zmianami wartości rynkowej kapitału, co zwiększeniem wydatków ponoszonych na pozyskiwanie i obsługę kapitału, dostawcy kapitału będą żądali wyższego zwrotu w formie odsetek, dywidend lub wzrostu wartości kapitału dla skompensowania zwiększonego ryzyka z powodu powiększenia zakresu finansowania.
Dźwignia finansowa i próg rentowności kapitału jako instrumenty kształtowania struktury kapitału przedsiębiorstwa.
Należy znać dane wyjściowa dla wyniku osiąganego przez instrumenty , każdy z nich wymaga oddzielnej analizy.
Efekt dźwigni finansowej występuje wtedy, gdy przedsiębiorstwo poprzez zaangażowanie kapitałów obcych zwiększa rentowność kapitałów własnych.
Lp. |
Wyszczególnienie |
Wariant „A” |
Wariant „B” |
Wariant „C” |
Wariant „D” |
1) |
Kapitał w firmie - kapitał własny - kapitał obcy |
|
|
|
|
2) |
Przychody ze sprzedaży |
120.000 |
180.000 |
180.000 |
180.000 |
3) |
Koszty działalności operacyjnej - koszty zmienne - koszty stałe |
|
|
|
|
4) |
EBIT (zysk operacyjny) |
|
|
|
|
5) |
Koszty finansowe według stopy 17% |
|
|
|
|
6) |
Zysk brutto na działalności gospodarczej |
|
|
|
|
7) |
Podatek dochodowy od osób prawnych 19% |
|
|
|
|
8) |
Zysk netto |
|
|
|
|
9) |
Rentowność kapitałów całkowitych |
|
|
|
|
10) |
Rentowność kapitałów własnych |
|
|
|
|
Dokładnie ta sama co na wykładzie w wersji Marty+opis
Czynniki
Rezultaty
Stopa zwrotu pozbawiona ryzyka
Premia z tytułu ryzyka
Koszt kapitału
1. Ogólne warunki gospodarcze
Popyt i podaż na kapitały na rynku
Inflacja w gospodarce
2. Warunki rynkowe
Pozycja papierów wartościowych firmy na rynku
3. Decyzje operacyjne i finansowe firmy
Ryzyko operacyjne
Ryzyko finansowe
4. Poziom finansowania
Wartość koniecznych nakładów inwestycyjnych