Psychologia ogólna Historia psychologii Psychologia Wundtowska


Wilhelm Wundt (1832-1920) - koncepcja psychologii jako nauki o świadomych przezyciach

  1. eksperymentalna psychologia fizjologiczna (indywidualistycznej)

  2. nieeksperymentalnej (antyindywidualistycznej) - psychologii historyczno-kulturowej (Psychologia ludu)

Eksperymentalna psychologia fizjologiczna:

Eksperyment w psychologii jako metoda wspomagania samoobserwacji

  1. Eksperymentator stwarza lub przygotowuje pewne warunki obiektywne, które maja badane zjawisko psychiczne wywołać np. światło o określonym natężeniu wywołuje wrażenie jasności

  2. Eksperymentator lub ktoś inny obserwuje to zjawisko - po jego rozpoznaniu skupia na nim uwagę i wydaje o nim sąd

  3. Uzyskuje przez to możliwość dowolnego wprowadzania zmian w badanym zjawisku oraz powtarzalność zjawiska psychicznego

Samoobserwacja umożliwia wnioskowanie o naturze nieświadomych procesów psychicznych

Nieeksperymentalna psychologia historyczno-kulturowa

  • do badań psychologicznych prowadzonych w tak szerokim zakresie potrzeba jednak innych niż eksperymentalne metody, przede wszystkim metody historyczne i statystyczne odrzucające indywidualizm metodologiczny, tym samym przyjmujące stanowisko antyindywidualizmu metodologicznego

  • uczniowie Wundta : James/McKeen/Cattell/Tichener/Kulpe/Aleksander Świętochowski (doktorant)

    Psychologia: HISTORIA WSPÓŁCZESNEJ MYŚLI PSYCHOLOGICZNEJ OD WUNDTA DO CZASÓW NAJNOWSZYCH !!!
    Wilhelm Maximilian Wundt

    str. 1

    Wilhelm Maximilian Wundt (1832-1920) - psycholog i filozof niemiecki, uważany za pierwszego

    przedstawiciela psychologii eksperymentalnej.

    Psychologia

    Wundt był założycielem pierwszego laboratorium psychologicznego na Uniwersytecie Lipskim w 1879

    roku. W ośrodku tym prowadzono badania nad procesami kojarzenia oraz apercepcją. Za najważniejszą

    metodę badawczą uważał introspekcję. Uważał, że zadaniem psychologii jest wyodrębnienie elementarnych

    jednostek, z jakich składa się życie psychiczne (odpowiednik atomów w chemii i znalezienie praw

    dotyczących ich łączenia w inne akty psychiczne.

    Filozofia

    Filozofię Wundt uważał za światopogląd, który zaspokaja potrzeby umysłu oraz uczucia, a także

    hipotetyczne uzupełnienie nauk szczegółowych. Jego zdaniem umysł przechodzi przez trzy fazy poznania:

    - początkowo operuje konkretnymi postrzeżeniami,

    - następnie zastępuje postrzeżenia przez pojęcia ogólne,

    - wreszcie ujmuje całość świata w światopogląd.

    W trzecim etapie wychodzi poza poza doświadczenie budując metafizykę. Ten proces jest nieuchronny i

    konieczny, bo metafizyka jest potrzebą psychiczną na pewnym etapie rozwoju.

    Metafizyka Wundta miała spirytualistyczny charakter: jego zdaniem świat jest zgromadzeniem istot,

    obdarzonych wolną wolą. Ponieważ działania tych istot powodują nieprzewidziane skutki, zatem stawiają

    sobie wciąż nowe cele i nowe idee ("heterogenia celów")

    Poglądy

    Zawdzięcza swa slawe glownie psychologii a dokladniej temu ze nadal jej charakter experymentalny i

    fizjologiczny; Europa i Ameryka uczyly sie od niego metody laboratoryjnej.

    A) Uwazal ze rzeczywistosc psychiczna ma nature przebiegu . Dusza nie jest substancja. Glosil

    aktualistyczne jej pojmowanie, obwinial zarowno materialistow, jak i spirytualistow, ze tego nie

    rozumieja: jedni i drudzy traktuja dusze jak substancje. Widzial w tym objaw materialistycznego

    sposobu myslenia w ktorym tkwia, nie wiedzac o tym, nawet spirytualisci.

    B) Zycie psychiczne nie rozwija sie mechanicznie. Z polaczenia jego elementow powstaja w nim

    nowe jakosciowo tresci. Dokonuje sie w nim nieustannie “synteza tworcza”. Panuje w nim

    zasada nie zachowania energii, lecz jej wzrostu.

    C) Zycia psychicznego niepodobna wytlumaczyc samymi tylko prawami asocjacji, lecz trzeba

    odwolac sie do - apercepcji. Wundt rehabilitowal to stare pojecie metafizycznych psychologow -

    Leibniza i Herberta, wywodzac ze przemawia za nim doswiadczenie. Dawal przez to wyraz

    przekonaniu ze zycie psychiczne nie jest bierne, ze przebieg jego zalezy nie tylko od bodzcow

    dzialajacych na jazn, ale i od samej jazni. A wlasciwosci jazni sa wytworem jej historii. Przeto jej

    przezycia sa zalezne nie tylko od chwili w jakiej powstaly, ale od calosci jej zycia. Ta zasadnicza

    mysl Wundtowskiej teorii apercepcji robila wylom w empirystycznym rozumieniu zjawisk

    psychicznych

    D) W zwiazku z tym w psychologii Wundta naczelne miejsce zajela wola. Byla dla niego procesem

    psychicznym najbardziej typowym, bo aktywnym i wyplywajacym wprost z jazni. Swym

    woluntaryzmem psychologia jego przeciwstawiala sie intelektualistycznej panujacej w owych

    czasach. Natomiast - rzecz godna uwagi - to woluntarysta nie zaliczal woli do elementow

    psychicznych; traktowal ja jako zjawisko zlozone, elementy widzialk tylko we wrazeniach i

    uczuciach.

    E) Stosunek zjawisk psychicznych do fizycznych Wundt rozumial w mysl paralelizmu

    psychofizycznego. Sadzil, ze przyczyna jest zawsze jednorodna ze skutkiem, wiec zjawisko

    psychiczne nie moze byc przyczyna fizycznego ani tez odwrotnie. Odpada wiec teoria wzajemnego

    ich oddzialywania i pozostaje wlasciwie tylko teoria parelizmu. Mimo to Wundt traktowal ja jedynie

    jako hipoteze robocza. Traktowac ja inaczej byloby metafizyka, a byl w psychologii wrogiem

    metafizyki.

    0x01 graphic

    Page 2

    Wilhelm Maximilian Wundt

    str. 2

    Teoria poznania - Glowne zadanie - wytyczanie granicy miedzy tym co jest mysli dane a

    tym co ona do poznania wnosi.

    Podzial na nauke :

    o poznaniu (metafizyka)

    - filozofia natury

    filozofia ducha (etyka, estetyka, filozofia religii)

    o zasadach

    Umysl nasz usilujac poznac swiat przechodzi przez trzy etapy:

    operuje tylko konkretnymi postrzezeniami

    zastepuje je przez pojecia ogolne

    usiluje ujac calosc swiata

    Introspekcja - (z łac. - introspectio - wglądanie do wnętrza) - w psychologii termin oznaczający obserwowanie,

    badanie i analizowanie własnych przeżyć psychicznych, procesów świadomości; inaczej samoobserwacja.

    Jako technika zbierania danych była rozwijana przez XIX-wiecznych psychologów, m.in. Wundta. Zaowocowało to w

    psychologii kierunkiem nazywanym introspekcjonizmem (lub psychologią introspekcyjną), kładącym nacisk na

    bezpośrednie i subiektywne badanie świadomości.

    Introspekcja została jednak odrzucona przez behawiorystów, którzy na jej miejsce zaproponowali badanie

    zachowania - obserwowalnego dla wszystkich i porównywalnego. Ostatecznie uznano, że introspekcja nie spełnia

    wymagań stawianych naukowym metodom badania w nauce empirycznej, za jaką uznano psychologię

    Spirytualizm - w filozofii (metafizyce) jeden z kierunków monizmu zakładający, że w świecie rzeczywistym istnieją

    tylko substancje duchowe (dusze). Tym samym spirytualizm przeciwstawia się wszelkim kierunkom materializmu. W

    historii filozofii pojawiają się dwie odmiany spirytualizmu.

    Odmiany spirytualizmu:

    Spirytualizm idealistyczny - reprezentowany jest przez Berkeleya. Zakłada on, że w świecie rzeczywistym istnieją

    tylko substancje duchowe. Ciała są zaś układami wrażeń wytwarzanymi przez podmiot poznający a więc nie istnieją jako

    substancja (pogląd ten jest charakterystyczny również dla idealizmu immanentnego w epistemologii (teorii poznania).

    Spirytualizm realistyczny - zakłada, że w świecie rzeczywistym istnieją tylko substancje duchowe i nie ma innych

    substancji. Ciała istnieją rzeczywiście, lecz są tylko odmianą substancji duchowych. Pewną koncepcją bazującą na tym

    założeniu jest monadologia Leibniza. Leibniz zakłada, że ostatecznym budulcem świata są monady czyli dusze. Monady

    dzieli on na:

    a) posiadające świadome życie psychiczne, czyli dusze,

    b) posiadające nieświadome życie psychiczne, czyli ciała.

    4



    Wyszukiwarka

    Podobne podstrony:
    Psychologia ogólna Historia psychologii Sotwin wykład 7 Historia myśli psychologicznej w Polsce
    Psychologia ogólna Historia psychologii Psychologia Postwundtowska psychologia postaci
    Psychologia ogólna Historia psychologii Program zasady odruchu Sieczenowa
    Psychologia ogólna Historia psychologii Psychologia kulturowo historyczna Diltheya
    Psychologia ogólna - Historia psychologii - wykład 4 - Psychologia jako nauka o świadomości, Wykład
    Psychologia ogólna - Historia psychologii - wykład 1 - Wprowadzenie do historii psychologii, Wykład
    Psychologia ogólna - Historia psychologii - wykład 6 - Nieklasyczne koncepcje świadomości, Wykład VI
    Psychologia ogólna Historia psychologii Sotwin wykład 2 Psychologia klasyczna
    Psychologia ogólna - Historia psychologii - wykład 7 - Psychologia nieświadomości, Wykład VII
    Psychologia ogólna - Historia psychologii - wykład 10 - Koncepcja behawiorystyczna, Wykład X
    Psychologia ogólna Historia psychologii Funkcjonalizm
    Psychologia ogólna Historia psychologii Psychologia Postwundtowska psychologia aktów
    Psychologia ogólna Historia psychologii Sotwin wykład 8 Nowe trendy w nauce o umyśle
    Psychologia ogólna Historia psychologii Sotwin wykład 5 Psychologia humanistyczna[1] ppt
    Psychologia ogólna - Historia psychologii - wykład 12 - Koncepcja humanistyczna, Wykład XII
    Psychologia ogólna Historia psychologii Dualizm psychofizyczny czyli o błędzie Kartezjusza

    więcej podobnych podstron