DARWINIZM W PSYCHOLOGII
PROGRAM SPENCERA
Spencer zakres psychologii lokowa艂 na zwi膮zkach organizmu (w tym psychiki) z otoczeniem zewn臋trznym.
Badanie stosunk贸w pomi臋dzy zjawiskami wewn臋trznymi - zadanie fizjologii,
Badanie stosunk贸w pomi臋dzy zjawiskami zewn臋trznymi - zadanie fizyki.
Badanie relacji pomi臋dzy zjawiskami psychicznymi i zewn臋trznymi - zadanie psychologii
Psychologia subiektywna - badanie introspekcyjne stan贸w i prze偶y膰 psychicznych
Psychologia obiektywna - badanie zachowania i interpretacja w kategoriach stan贸w 艣wiadomo艣ci i uczu膰
metody : rejestracja i analiza ruch贸w adaptacyjnych organizmu/ nawyki i ich zmiana wraz ze zmian膮 艣rodowiska/analiza zjawisk zachowania.
procesy 偶ycia s膮 nieustannym przystosowywaniem proces贸w i stan贸w psych do warunk贸w zewn臋trznych.
proces psychiczny jest przejawem r贸偶norodno艣ci 偶ycia,
艣wiadomo艣膰 spe艂nia konkretne funkcje biologiczne - u艂atwia przystosowanie do otoczenia (intelekt)
Spostrze偶enia, wyobra偶enia, pami臋膰, wola (to nie zjawiska 艣wiadomo艣ci) - formy procesu przystosowywania si臋 organizmu do 艣rodowiska; dzi臋ki nim organizm osi膮ga odpowiedni stan r贸wnowagi pomi臋dzy stanami wewn臋trznymi i 艣rodowiskiem.
Od czas贸w Spencera zaczynaj膮 si臋 badania por贸wnawcze psychiki cz艂owieka i zwierz膮t, a tak偶e badania por贸wnawczo-rozwojowe psychiki cz艂owieka (lata 80te pierwsze badania psychiki dziecka)
zgodnie z darwinizmem w艂a艣ciwo艣ci psychiczne s膮 dziedziczne - badania te doprowadzi艂y Spencera do zarysowania rasizmu - 偶e rasa bia艂a, ludzie cywilizowani s膮 lepsi od pozosta艂ych ju偶 w momencie urodzenia, gdy偶 dziedzicznie otrzymali bogatsze wyposa偶enie intelektualne i psychiczne w por贸wnaniu do innych ras
Spencer zyska艂 miano ojca psychologii ewolucyjnej
ZAS艁UGI GALTONA
Galton by艂 propagatorem my艣li Darwina (jego kuzynem) i Spencera
Tw贸rca programu eugeniki - dzia艂a艅 na rzecz poprawienia natury ludzkiej poprzez wzbogacenia przekazu korzystnego (dobre geny) i udoskonalenia istot ludzkich.
Badania nad geniuszami zaowocowa艂y stworzeniem rozk艂adu poziomu inteligencji w okre艣lonej grupie ludzkiej (krzywa Galtona) ;rozpocz臋ciem i ukierunkowaniem ruchu tekstolog贸w w psychologii oraz stworzeniem dziedziny r贸偶nic indywidualnych
Opracowa艂a statystyczn膮 metod臋 analizy korelacyjnej rozpowszechni艂o badanie wsp贸艂zale偶no艣ci dwu cech i wp艂ywu tej wsp贸艂zale偶no艣ci na zachowanie
Galton nie bada艂 proces贸w psychicznych, bada艂 rezultaty tych proces贸w a tym samym uprawia艂 psychologi臋 obiektywn膮. Przyczyni艂 si臋 do przezwyci臋偶enia wp艂yw贸w tradycji psychologii subiektywnej
ROZW脫J NAUK
Pod wp艂ywem Darwina i Spencera rozwija艂a si臋 zoopsychologia jak i psychologia rozwojowa.
Rozw贸j psychologii dziecka, inspirowany darwinizmem, eksponowa艂 pytanie o czynniki warunkuj膮ce rozw贸j dziecka. Po okresie pocz膮tkowe zachwytu nad ewolucyjnym t艂umaczeniem procesu pojawi艂y si臋 badania socjolog贸w pokazuj膮cych donios艂e znaczenie wp艂ywu spo艂ecznego na rozw贸j osobniczy
Na tym tle zosta艂a sformu艂owana na pocz膮tku XX wieku teoria dw贸ch czynnik贸w Sterna, kt贸ry utrzymywa艂, 偶e zar贸wno czynnik biologiczny, jak i 艣rodowiskowy (spo艂eczny) maj膮 wp艂yw na rozw贸j psychiczny jednostki
JAKSONIZM - EWOLUCYJNA TEORIA PSYCHOPATOLOGII
Jaksonizm Jaksona opracowa艂 teori臋, zgodnie z kt贸r膮 ewolucja i rozpad psychiki s膮 pochodne w stosunku do ewolucji i rozpadu uk艂adu nerwowego. Zasady:
ewolucja uk艂adu nerwowego wiedzie do stopniowego przejmowania czynno艣ci o艣rodk贸w najni偶szych, w wyniku wiekowych do艣wiadcze艅 dobrze zorganizowanych przez o艣rodki nerwowe wy偶sze, bardziej wyspecjalizowane, lecz gorzej zorganizowane;
ewolucja uk艂adu nerwowego polega na stopniowym komplikowaniu si臋 uk艂adu nerwowego, reguluj膮cego coraz to wi臋kszy zakres czynno艣ci, wi臋c przechodz膮cego od czynno艣ci prostych do bardzo z艂o偶onych;
ewolucja polega tak偶e na stopniowym zast臋powaniu czynno艣ci automatycznych czynno艣ciami sterowanymi 艣wiadomo艣ci膮; dowolno艣膰 czynno艣ci mia艂aby przewag臋 nad mechaniczno艣ci膮 zar贸wno w aspekcie adekwatno艣ci, jak i ekonomiki dzia艂ania.
Ewolucyjne, p贸藕niejsze o艣rodki uk艂adu nerwowego, najbardziej specjalistyczne s膮 najsilniej nara偶one na rozpad, czyli tzw. dysolucj臋 cofanie si臋 w rozwoju - st膮d wyst臋puj膮 liczne zaburzenia 艣wiadomo艣ci, gdy偶 te o艣rodki s膮 pod艂o偶eni proces贸w 艣wiadomych.
Uk艂ad nerwowy jak i psychika charakteryzuje si臋 hierarchiczno艣ci膮, tzn. o艣rodki wy偶sze rz膮dz膮 ni偶szymi ewolucyjnie, wszystko wi臋c podlega hierarchicznie korze m贸zgowej; zaburzenie wiec o艣rodk贸w najwy偶szych wiedzie do zaburze艅 funkcji ca艂ej struktury nerwowej i psychicznej
2