Sprawozdanie z zajęć laboratoryjnych
Technika Regulacji 2
Kod przedmiotu: TS1A520313
Ćwiczenie numer: 3
Temat: Identyfikacja obiektu sterowania.
Wykonujący ćwiczenie: Krzysztof Hończar
Adam Cylko
Studia dzienne
Kierunek: Elektronika i Telekomunikacja
Specjalność: Aparatura Elektroniczna
Semestr V Grupa laboratoryjna L01
Prowadzący ćwiczenie: dr inż. Zbigniew Prajs
...........................
OCENA
....................................
Data wykonania ćwiczenia
..............................................
Data i podpis prowadzącego
1. Cel ćwiczenia:
Identyfikacja parametrów obiektu sterowania za pomocą przybliżenia członem inercyjnym pierwszego rzędu z opóźnieniem.
Bliższe zapoznanie się ze wspomaganiem rozwiązywania zadań identyfikacji w środowisku programowym MATLAB.
2. Stanowisko laboratoryjne:
a) Komputer PC z zainstalowaną kartą akwizycji danych PCI-1711 oraz oprogramowaniem ADAQView,
b) Terminal PCLD-8710 z kablem połączeniowym,
c) Zestaw modelu analogowego obiektu (MAO).
3. Przebieg ćwiczenia:
Naszym pierwszym zadaniem było zarejestrowanie w środowisku ADAQView charakterystyki skokowej członu inercyjnego z opóźnieniem utworzonego za pomocą zestawu MAO. Dane pomiarowe były zapisywane do pliku tekstowego.
Rys. 1 Schemat układu pomiarowego
Parametry nastawione w MAO:
k=1.2
T0=0.5 s
T1=1.5 s
Rys. 2 Schemat blokowy modelu analogowego obiektu
b) Następnie dane z pliku tekstowego zostały przeniesione do środowiska MATLAB (utworzony został m-plik) i wykreślona została charakterystyka skokowa.
Rys. 3 Charakterystyka skokowa członu inercyjnego z opóźnieniem
Kolejnym krokiem było skorzystanie z gotowych programów ID_anal.m (do wyznaczania parametrów charakterystyki skokowej członu inercyjnego pierwszego rzędu z opóźnieniem metodą analityczną) oraz ID_graf.m (do wyznaczania parametrów charakterystyki skokowej metodą graficzną). W obu programach musieliśmy podać czas próbkowania, macierz z zarejestrowanymi danymi oraz wartości nastawione w MAO: k, T0, T1.
Program ID_anal.m wygenerował dwa wykresy: „Identyfikacja - metoda analityczna ”
(Rys. 4) oraz „Porównanie odpowiedzi skokowych (met. analityczna)” (Rys. 5).
Rys. 4 Charakterystyka skokowa członu inercyjnego z opóźnieniem wyznaczona na podstawie obliczonych analitycznie parametrów
Wyznaczone analitycznie wartości parametrów:
- wzmocnienie obiektu Ka=1.17
- opóźnienie obiektu T0a=0.50
- stała czasowa inercji obiektu T1a=1.5
Rys. 5 Porównanie odpowiedzi skokowych członu inercyjnego z opóźnieniem
Po dodaniu kolejnego członu inercyjnego program ID_graf.m utworzył charakterystykę przedstawioną na Rys. 6.
Rys. 6 Charakterystyka skokowa
T0g=1.10
T1g=4.40
Kg=1.20
Rys. 7 Schemat blokowy modelu analogowego obiektu po dodaniu drugiego członu inercyjnego
Parametry nastawione w MAO:
k=1.2
T0=0.5 s
T1=1.5 s
T2=3 s
Człon wieloinercyjny został zastąpiony członem inercyjnym pierwszego rzędu z opóźnieniem.
WNIOSKI:
Wszystkie układy badane podczas zajęć laboratoryjnych działały poprawnie. Porównując odpowiedzi skokowe (met. analityczna) widzimy, iż charakterystyki dla odpowiedzi z pomiaru oraz dla odpowiedzi wyznaczonej, praktycznie się pokrywają. Natomiast charakterystyka dla odpowiedzi z nastaw MAO nieznacznie się od nich różni. Jednakże różnice te są nieznaczne, wyniki pochodzące z każdej metody są wystarczająco do siebie zbliżone i dlatego możemy stwierdzić poprawność wszystkich metod. Również wyznaczone analitycznie wartości parametrów: wzmocnienie obiektu Ka=1.17, opóźnienie obiektu T0a=0.50 oraz stała czasowa inercji obiektu T1a=1.5 mają taki same wartości jak nastawy w MAO (jedynie K różni się o 0,03).
Z kolei w drugiej części ćwiczenia człon dwuinercyjny został zastąpiony członem inercyjnym pierwszego rzędu z opóźnieniem w sposób zadowalający dla konstrukcji reguł sterowania.
2