Zespół suchego oka

Patomechanizm
Zespół suchego oka może być spowodowany dwiema przyczynami: niedoborem wydzielania łez lub ich nieprawidłowym składem chemicznym. Łzy wydzielane w sposób ciągły przez gruczoły łzowe tworzą na powierzchni oka cieniutką otoczkę tzw. film łzowy, który pełni bardzo ważną rolę w odżywianiu i ochronie przedniej powierzchni oka. Zaburzenia w produkcji łez mogą być spowodowane różnymi czynnikami:

• brak lub dysfunkcja gr. łzowego na skutek wrodzonych anomalii, urazu oka, zabiegów w okolicy oka, przebytych procesów zapalnych gr. łzowego;

• niedoborem składników chemicznych filmu łzowego z powodu zaburzeń w funkcji gr. powiekowych(anomalie anatomiczne, pozapalne, po oparzeniach ), niedoborem witaminy A, zaburzenia hormonalne;

• zaburzoną funkcją powiek: niedomykalność powiek spowodowana urazem, zmianami starczymi, bliznowaceniem po operacjach okolicy oczu.

Grupy ryzyka
Czynnikami predysponującymi do wystąpienia zespołu suchego oka są:

• wiek powyżej 60 lat;

• okres przekwitania u kobiet;

• częste przebywanie w przeciągach lub na porywistym wietrze;

• przebywanie w pomieszczeniach klimatyzowanych;

• częste czytanie, oglądanie TV, praca z komputerem (czynności te zmniejszają częstość mrugania przez co zmniejszaja nawilżenie oka);

• przebywanie w zadymionych pomieszczeniach;

• wysoka temperatura powietrza;

• układowe choroby tkanki łącznej;

• przyjmowanie niektórych leków;

• zapalenia rogówki lub spojówki;

• noszenie soczewek kontaktowych.

Objawy

• uczucie ciała obcego pod powiekami;

• pieczenie pod powiekami;

• uczucie lepkości powiek;

• częste mruganie;

• pogorszenie widzenia;

• nadmierne łzawienie;

• uczucie suchości;

• światłowstręt;

• ból oka.

Rozpoznania zespołu suchego oka dokonuje lekarz okulista za pomocą specjalnych testów oceniających ilość wydzielanych łez i ich skład. Najbardziej powszechny jest tzw. test Schirmera, który polega na pomiarze nasycenia łzami drobnego paska bibuły umieszczonego w dolnym worku spojówkowym.

Przebieg
Przebieg samego zespołu jest uzależniony od jego przyczyny i możliwości jej wyleczenia. Należy jednak dodać, że nie leczony może doprowadzić do bardzo poważnych następstw włącznie z perforacją gałki ocznej.

Leczenie
Leczenie zależy od przyczyny zespołu. Jeżeli jest nią np. niedomykalność powiek to w grę wchodzi leczenie operacyjne. Większość jednak przypadków wymaga tylko leczenia substytucyjnego, czyli podawania preparatów "sztucznych łez".

Profilaktyka
Ogólnie pojęta higiena narządu wzroku (praca w prawidłowym oświetleniu, unikanie przedłużonej pracy przy komputerze itp.), unikanie przeciągów, klimatyzacji, wizyta u okulisty w razie wystąpienia pierwszych objawów.

---