Decyzje polityczne
Decyzja jest to dokonanie nielosowego wyboru w działaniu
J. D. Steinbruner zwraca szczególna uwagę na cel jako konieczny warunek podejmowania decyzji
Decyzje bezcelowe nie będą decyzjami, będą zwykłymi działaniami politycznymi
Decyzja jest to akt nielosowego wyboru działania dokonany spośród co najmniej dwóch wariantów w związku z przekształceniem rzeczywistości istniejącej w rzeczywistość pożądaną (Chmaj, Żmigrodzki)
Decyzja polityczna
DECYZJA POLITYCZNA TO NIELOSOWY WYBÓR DZIAŁANIA LUB ZANIECHANIA POLITYCZNEGO DOKONYWANY PRZEZ OŚRODEK DECYZYJNY W POLU POLITYKI.
Elementy decyzji politycznej:
Procesowy - nielosowy wybór potraktowany jako akt społeczny wynikający z analizy rzeczywistości
Podmiotowy - ośrodek decyzyjny całego społeczeństwa
Przedmiotowy - cele polityki
Wykonawczy - decyzja polityczna (działanie lub zaniechanie), wynikająca z hierarchii wartości
Decyzja polityczne wg. Z. J. Pietrasia
Decyzja polityczna sensu largo - akt nielosowego wyboru działania lub zaniechania politycznego
Decyzja polityczna sensu stricto - akt nielosowego wyboru działania politycznego
Niedecyzja polityczna - akt nielosowego wyboru zaniechania politycznego
Cechy charakterystyczne decyzji:
Istnienie decydenta
Pewien stopień poinformowania ośrodka decyzyjnego
Nastawienie na osiągnięcie od razu więcej niż jednego celu
Wielowymiarowość
Wieloetapowość urzeczywistniania
Rodzaje decyzji politycznych
Ranga i charakter czasowy decyzji:
Decyzje strategiczne (perspektywiczne)
Decyzje taktyczne (bieżące)
Decyzje operatywne (doraźne)
Wiedza dostępna podmiotom decyzyjnym:
Decyzje podejmowane w warunkach pewności
Decyzje podejmowane w warunkach niepewności
Decyzje podejmowane w warunkach ryzyka
Adresat:
Decyzje ogólnospołeczne
Decyzje partykularne
Decyzje indywidualne
Szczebel, na jakim jest wydawana decyzja:
Decyzje międzynarodowe
Decyzje narodowe
Decyzje lokalne
Stopień doskonałości:
Decyzje całościowo optymalizowane (najlepsze ze wszystkich punktów widzenia)
Decyzje częściowo optymalizowane
Decyzje zadowalające (choć nieoptymalne)
Decyzje niezadowalające (utrzymujące się jednak w kulturowo określonym przedziale tolerancji)
Decyzje nietrafne
Związek pomiędzy potrzebami społeczeństwa a możliwościami decydentów:
Decyzje przyczynowe
Decyzje celowościowe
Stopień wiedzy dostępnej decydentom oraz zamiaru realizacji decyzji:
Decyzje realne - oparte na dostępnej wiedzy dotyczącej warunków koniecznych do ich urzeczywistnienia, podjęte z zamiarem ich realizacji
Decyzje symboliczne - oparte na dostępnej wiedzy, podjęte bez zamiaru ich realizacji
Decyzje pozorne - nie oparte na dostępnej wiedzy, podjęte z zamiarem ich realizacji
Proces decyzyjny
PROCES DECYZYJNY TO ZESPÓŁ POWIĄZAŃ PRZYCZYNOWO - SKUTKOWYCH WYSTĘPUJĄCYCH WEWNĄTRZ OŚRODKA DECYZYJNEGO W ZWIĄZKU ZE STANEM WEJŚCIA (SYTUACJA DECYZYJNĄ), STRUKTURĄ OŚRODKA I CELAMI DECYDENTÓW.
Z. J. Pietraś zwrócił uwagę na to, iż proces decyzyjny zawsze przebiega równocześnie na czterech poziomach:
Racjonalnym
Emocjonalnym
Społecznym
Organizacyjnym
Wg. B. Bernasia taki proces ma:
Pełną autonomię
Zakres działania
Określony system wartości
Fazy procesu decyzyjnego wg. Z. J. Pietrasia:
Powstanie problemu decyzyjnego oraz uświadomienie sobie tego problemu przez ośrodek decyzyjny
Podjęcie ogólnej decyzji proceduralnej dotyczącej tego, czy w ogóle należy podjąć decyzje w danej sprawie
Podjęcie konkretnej decyzji proceduralnej, odnoszącej się do tego, czy w danej sprawie należy zadecydować natychmiast
Podjęcie decyzji merytorycznej o charakterze teleologicznym, w której zostają opracowane cele działania w oparciu o przyjętą hierarchię wartości politycznych
Podjęcie decyzji merytorycznej o charakterze metodologicznym, której treścią jest określanie metod i środków, za pomocą których dokonana zostaje zmiana rzeczywistości
Implementacja polegająca na realizacji decyzji, tzn. na przekształceniu istniejącej rzeczywistości w nową, pożądaną przez decydentów
5 najpoważniejszych zakłóceń w przebiegu procesów politycznych wg. K. Łabędzia:
Rozbieżność formy i treści w przebiegu procesu
Podporządkowanie decydentowi instytucji, w których przygotowuje się warianty decyzyjne
Podejmowanie decyzji zgodnej z wola części społeczeństwa
Zakłócenia w procesie zbierania informacji
Brak w procesach decyzyjnych prób rozwiązania problemów nurtujących społeczeństwo
Ośrodek decyzji politycznych
OŚRODEK DECYZJI POLITYCZNYCH (OŚRODEK DECYZYJNY) TO MECHANIZM PODEJMOWANIA DECYZJI POLITYCZNYCH, BEDĄCY ELEMENTEM SYSTEMU POLITYCZNEGO PAŃSTWA LUB ELEMENTEM MIĘDZYNARODOWYCH STRUKTUR DECYZYJNYCH.
Typologia ośrodków decyzyjnych wg. Z. J. Pietrasia:
Poziom decyzyjny:
Narodowe ośrodki decyzyjne
Międzynarodowe ośrodki decyzyjne
Miejsce ośrodka w systemie politycznym:
Ośrodki decyzyjne będące organami państwa (prezydent, parlament, rząd)
Ośrodki decyzyjne nie będące organami państwa (centralne instalacje partii politycznych)
Nieformalne ośrodki decyzyjne (lobbyści, frakcje polityczne)
Trwałość:
Istniejące stale
Powoływane ad hoc, w razie zaistnienia potrzeby
Struktura wewnętrzna:
Ośrodki decyzyjne zorganizowane hierarchicznie - decydent podejmuje decyzje jednoosobowo
Ośrodki decyzyjne zorganizowane niehierarchicznie - decyzje podejmuje uprawniony do tego zespół osób
Skłonność do ryzyka:
Ośrodki decyzyjne o stałej tendencji do podejmowania działań i decyzji ryzykownych
Ośrodki decyzyjne powstrzymujące się od podejmowania działań ryzykownych
Sytuacja decyzyjna
SYSTEM ZMIENNYCH NIEZALEŻNYCH SKŁANIAJĄCYCH DECYDENTÓW DO PODJĘCIA DZIAŁAŃ
SYSTEM ZMIENNYCH NIEZALEŻNYCH OD DECYDENTÓW, ALE ZALEŻNYCH OD DZIAŁAŃ INNEGO OŚRODKA DECYZYJNEGO
Podział sytuacji decyzyjnych wg. Z. J. Pietrasia:
Rzeczywiste (istniejące realnie) oraz wyobrażone przez decydentów
Wewnętrzne (zaistniałe w granicach terytorialnych państwa) oraz zewnętrzne (na które wpływają czynniki działające poza granicami państwa)
Normalne oraz kryzysowe
Podział sytuacji decyzyjnych wg. A. Korybskiego, Z. Szeliga i M. Żmigrodzkiego:
Zdeterminowane - na ich skutki wpływają parametry całkowicie określone
Częściowo określone - losowe - parametry zmian mają znane rozkłady prawdopodobieństwa
Niepewne - wpływ na skutki mają parametry niepewne i nie ma dostatecznych informacji na temat ich możliwych zmian
Konfliktowe - na skutki decyzji maja lub mogą mieć wpływ parametry kontrolowane przez stronę przeciwną
Typologia J. Sielskiego:
Sytuacje pewności
Sytuacja ryzyka
Sytuacja niepewności
Optymalizacja decyzji politycznych
Decyzja optymalna stanowi wybór takiego z możliwych wariantów działania politycznego, którego realizacja prowadzi do najwyższego stopnia osiągnięcia celu.
Decyzje racjonalne rzeczowo - to taka decyzja, która przekształcona w działanie w pełni odpowiada rzeczywistości i rzeczywistość przekształca zgodnie z jej istotą i prawami nią rządzącymi.
Decyzje racjonalne metodologicznie - oznacza taki wybór działania, którego podstawą są wszystkie dostępne dla układu decyzyjnego informacje i reguły sztuki podejmowania decyzji, jakie decydent jest w stanie przetworzyć, tak że zostaje spełniony wymóg prawidłowej metodologii procesu decyzyjnego.
Zasada ograniczonej racjonalności - D. W. Miller, M. K. Starr
Decyzja optymalna w danym okresie bywa nieoptymalna w innym bądź dłuższym okresie
Istnieje możliwość wielu kierunków działania, jednak brak czasu uniemożliwia zwlekanie z decyzją w celu zebrania możliwie pełnej informacji
Istnieje praktycznie nieograniczona liczba czynników pozostających poza kontrolą decydenta
Kryteria optymalizacji decyzji politycznych:
Aksjologiczne - warunkuje zapewnienie zgodności decyzji z systemem wartości charakterystycznych dla danego systemu społecznego
Prakseologiczne - warunkuje podjecie decyzji najbardziej efektywnych, czyli przynoszących jak największe korzyści ekonomiczne przy jak najmniejszym nakładzie środków
Społeczne - zakłada konieczność kojarzenie interesów perspektywicznych z interesami bieżącymi
Kryteria optymalizacji decyzji politycznych wg. A. Bodnara:
Techniczne (jakość decyzji)
Społeczne: a) normatywne, b) racjonalne
Świadomości interesów
Błędy:
Merytoryczne
Techniczne
Implementacja decyzji
IMPLEMENTACJA DECYZJI POLITYCZNYCH TO PROCES URZECZYWISTNIENIA (WPROWADZENIA W ZYCIE) TEJ DECYZJI ZA POMOCĄ OKREŚLONYCH METOD I ŚRODKÓW.
5 warunków skutecznej implementacji:
Oparcie programu na podbudowie teorii wiążącej zmiany w zachowaniach grup docelowych z osiąganiem pożądanego, końcowego stanu rzeczy (modelu państwa)
Zawarcie w programie działań jednoznacznych dyrektyw i struktur procesu realizacyjnego, w celu maksymalizacji prawdopodobieństwa, iż grupy docelowe będą zachowywać się w pożądany sposób
Posiadanie przez liderów agend, wdrażających program w życie, a także to, aby liderzy mieli konieczne umiejętności kierownicze i byli wierni celom statutowym
Wspomaganie programu przez zorganizowane grupy interesu i legislatorów w przeciągu całego procesu realizacji programu
Niepodważanie względnego prymatu celów statutowych w sposób istotny, w sytuacji gdy pojawiają się skonfliktowane ze sobą programy działań na niwie politycznej lub zmiany warunków społeczno - ekonomicznych