psychologia-pytania i odpowiedzi (6 str), ☆♥☆Coś co mnie kręci psychologia

Pytanie 1

Behawioryzm - jedna z psychologicznych teorii człowieka. Mówi o tym, że człowiek jest pasywny w stosunku do aktywnego środowiska społecznego (rodzina, kościół, partia). Człowiek jest reaktywny - jego działania są uzaleznione od konfiguracji różnorodnych bodźców. Człowiek jest zdeterminowany - zachowanie człowieka zależy od środowiska zewnetrznego i uwarunkowania genetycznego. Człowiek jest zewnątrzsterowny - środowisko steruje zachowaniem człowieka, zaś jego myśli, świadomośc, charakter i postawy nie odgrywają większego znaczenia. Skinner mówi: nie neguję, że człowiek ma charakter, świadomość i myśli, ale nie mają one wpływu na zachowanie. Człowiek jest kształtowany przez wzmocnienia pozytywne i negatywne. Kary nie eliminują złego zachowania, a jedynie je tłumią.

Szkoła psychologiczna utrzymujące, iż aby zrozumieć ludzkie zachowanie, wystarczy jedynie rozważyć nagradzające właściwości środowiska - to znaczy to, w jaki sposób pozytywne i negatywne wydarzenia w otoczeniu są związane ze specyficznymi zachowaniami.

Pytanie 2

Psychoanaliza - mówi, że człowiek jest niedoskonały ponieważ powodują nim nieświadome siły zwane popędami lub dążeniami. Popędy pierwotne sa siłami wrodzonymi (zdobycie pożywienia, popęd seksualny, temperatura ciała, unikanie bólu), popędy wtórne to te wykształcone w procesie socjalizacji czyli: potrzeba bezpieczeństwa, kontaktu z ludźmi (miłość, przyjaźń, władza) potrzeby osobiste (prestiż, poczucie tożsamości. Adler twierdzi, że dążenie do sławy i dominacji może mieć charakter kompensacyjny. Dziecko poniżane w rodzinie ma silną potrzebę kompensacji tego w życiu dorosłym. Potrzeby moga być ze soba w konflikcie; ten stan jest redukowany świadomie lub nieświadomie przez: fiksacje (usztywnienie lub infantylizacja działać), racjonalizacje (poszukiwania przyczyn własnego zachowania „dobrych” a nie prawdziwych), wyparcie (niedopuszczenie do świadomości myśli, które wywołują lęk), rzutowanie (przypisywanie innych cech, których nie akceptujemy), substytucja (zastępowanie celów trudnych łatwiejszymi), fantazjowanie (toczenie fikcyjnych rozmów według własnego scenariusza), ucieczka ( w chorobę lub fizyczna - z dala od miejsca dyskomfortu). Są to środki paliatywne - łagodzą dolegliwości a nie przyczyny.

Pytanie 3

Koncepcja poznawcza człowieka czyli kognitywna - twierdzenia: podstawową siłą człowieka jest jego umysł, intelekt. Działa na podstawie racjonalnych decyzji. Struktury poznawcze to system informacji przechowywany i utrwalony w pamięci. Cechy struktur poznawczych: złożone vs proste, abstrakcyjne vs konkretne, zamkniete vs otwarte, pasywne vs aktywne. Psychologowie poznawczy twierdzą, że człowiek jest istotą kreacyjną. Rozróżnia się 2 rodzaje twórczości: psychologiczna - cechuje każdego człowieka; nowe pomysły i hipotezy dotyczące indywidualnego życia. Oraz twórczość, której doświadczają jednostki wybitne; idee, odkrycia. Człowiek jest innowacyjny - zdolny do wychodzenia poza dostarczoną mu informację. Zdolny jest do przekroczenia włąsnych ograniczeń. Konkluzja: w psychologii poznawczej człowiek jest ujmowany jako samodzielny podmiot, który dzięki umysłowi przekracza ograniczenia nakładane przez środowisko. Może rozwijać kulturę, zmieniać własne myślenie. Człowiek jest istotą autokreacyjną. Człowiek odbieranym informacjom nadaje określone wartości. W psychologii poznawczej podstawowe znaczenie ma rozróżnienie wartości na pozytywne (człowiek do nich dąży) i negatywne (człowiek unika ich). Rozróżnia się także wartości utylitarne (mieć, związane z posiadaniem) i symboliczne (być, charakter duchowny, moralny, estetyczny).

Pytanie 4

A. Maslov (być może ja źle zanotowałem, lub ona się pomyliła, ale raczej chodzi tu o Rogersa Maslova) twórca psychologii humanistycznej. Twierdzi, że człowiek jest z natury dobry. Jego dążenia są konstruktywne i pozytywne. Człowiek jest unikatową całością, której nie można sprowadzić do poszczególnych elementów jak reakcje, emocje, potrzeby. Postawową własnością jest rozwój, a podstawowym dażeniem jest dążenie do samorealizacji. Ludzkie zachowanie jest warunkowane przez teraźniejszość, aktualne przeżycia, przez to co tu i teraz. Rogers twierdzi „obecne doświadczenie jednostki jest najwyższym autorytetem/arbitrem jednostki”.

Pytanie 5

Trzy warstwy zachowania komunikacyjnego - każdy akt komunikacyjny tworzony jest przez 1 aspekt treści (co mówią) explicite przekazywana jest informacja, 2 aspekt relacji (jak mówią) implicite (pośrednio) przekazywana jest informacja 3 aspekt kontekstu (gdzie, kiedy, w jakich okolicznościach realizowany komunikat)

Pytanie 6

Skrypty - Szczególny rodzaj schematu poznaczego dotyczy kolejności wydarzeń w sytuacjach społecznych. Schematy te to skrypty (umysłowe reprezentacje sekwencji działań oczekiwanych w konkretnych sytuacjach). Najczęstsze skrypty to: ludzie zauważają się, przyłapuja na obserwacji, wypytuja jedno o drugiego, staraja się o kolejne przypadkowe spotkanie, poszukują wspólnych tematów, prośba o telefon, randka.

Do 3 roku kształtują się przeświadczenia dotyczace tego kim jestem? Kim są inni ludzie? Jak żyć? Owe przeświadczenia skutkują wykształceniem się skryptów, czyli wzorów konkretnych zachowań (mają na ogół charakter destrukcyjny). Natomiast pozycje egzystencjonalne to wzory ustosunkowań emocjonalnych względem innych ludzi:

-ja jestem w porządku, inni są w porządku

-ja w porządku, inni nie

- ja nie w porządku, inni w porządku

- nikt nie jest w porządku

Pytanie 7

Transakcje; typy - transakcja to wymiana komunikatów miedzy nadawcą a odbiorcą (bodziec transakcyjny i reakcja transakcyjna). Komunikaty, które ludzie sobie przekazują są aktywizowane przez jeden stan ego. Jeśli u obu osób aktywizuje się ten sam stan ego to mówimy o transakcji równoległej; jest źródłem porozumienia. Natomiast transakcja skrzyżowana to tak, kiedy u 2 osób sa aktywizowane odmienne stany ego, są źródłem konfliktów i gier.

Pytanie 8

Style komunikowania się ludzi - dzielą się na partnerskie i niepartnerskie. Feffer wskazuje na centracje interpersonalną (właściwość człowieka polegająca na braku umiejętności przyjmowania perspektywy innego człowieka, oznacza to przekonanie, że istnieje tylko jedna perspektywa poznawcza - własna, jest to bliskie pojęciu egocentryzmu poznawczego) i decentracje interpersonalną (akceptowanie wielości patrzenia na świat społeczny, polega na umiejętności przyjmowania perspektywy drugiego człowieka). Centracja interpersonalna jest podstawą wykształcenia się niepartnerskiego komunikowania się, koncentruje się na jednej osobie. Decentracja oznacza komunikowanie skoncentrowane na osobie własnej i osobie partnera. Według drugiej typologii wyróznia się style:

Poznawczy/emocjonalny

Słuchający/niesłuchający

Poszerzający/ograniczający

Konfrontujący/zamknięty

Pytanie 9

Modele komunikowania się (rozwinięta klasyfikacja komunikowania się) - można wyróżnić także style:

Poznawczy(koncentruje się na treści komunikatu, partnerzy poszukują informacji i wyrażają zainteresowanie treścią)/emocjonalny(skupia się na relacyjnym aspekcie komunikatu, zachowania, ubiór);

Słuchający (otwiera komunikacje poprzez zadawanie pytań, aktywne słuchanie)/ niesłuchający (stawianie barier, komunikacja obronna)

Poszerzający (polega na zgłębianiu komunikatów poprzez technikę aktywnego słuchania)/ ograniczający (pytania rozstrzygające o charakterze zamkniętym, konkrety)

Konfrontujący (interpretacja komunikatów) / zamykający (o tym nie mówimy)

Pytanie 10

Typy komunikatów JA - są to komunikaty w których nadawca przekazuje informacje o sobie, na swój temat, dotycza one stanów poznawczych (myślę), emocjonalnych (czuję) i interpretacji zachowań. Wyróznia się najczęściej:

- konfrontacyjne negatywne; określenie swego uczucia wskazując na konkretne zachowanie osoby

- konfrontacyjne pozytywne; polega na tym, ż odnosimy się do własnych uczuć i własnego zachowania, w stosunku do innej osoby

- uzasadniające decyzje; wyjasnianie decyzji i zachowań

- wzbraniające; używamy wówczas, gdy oczekujemy współpracy z drugiej strony

- informacyjne; przekazujemy informacje na swój temat

Pytanie 11

Techniki aktywnego słuchania -

Klaryfikacja; wyjasnianie tego co zostało powiedziane, pomoc w zdobyciu informacji i innego punktu spojrzenia

Parafraza; jej celem jest sprawdzenie własnego rozumienia komunikatu (streszczenie)

Odzwierciedlenie; ma na celu pokazanie, że rozumiesz co odczuwa rozmówca

Dowartościowanie; polega na uznaniu ważności drugiej osoby poprzez docenienie

Podsumowanie; celem jest osiągnięcie postępu w rozmowie, powiazanie ważnych faktów, uzyskujemy to poprzez ponowne przedstawienie najważniejszych myśli i odczuć.

Pytanie 12

Pojęcie konwersacji - Rozmowa wymaga od jednostki aktywizacji niemalże wszystkich czynności psychicznych, wrażliwości na sytuację interpersonalną. Angażuje mechanizmy biologiczne, społeczne, psychologiczne zwiazane z kształtowaniem zachowania człowieka. Konwersacja to typowe uzycie języka uwzględniające następujące czynniki:

Czasowe, przestrzenne, psychiczne, lingwistyczne współuczestników sytuacji komunikacyjnej. Podstawowym warunkiem jest podzielanie okreslonej pozajezykowej wiedzy o świecie do której mogą się odwoływać partnerzy. Najważniejszym elementem ze strony nadawcy jest aktywne poszukiwanie najtrafniejszych i najbardziej zrozumiałych sposobów wyrażania intencji. Ze strony odbiorcy aktywne rozpoznawanie intencji nadawcy.

Pytanie 13

Reguły tekstowe - Leech jest autorem tych reguł. Częściowo pokrywają sie także z maksymami konwersacyjnymi Grice. Dotyczą organizacji tekstu i są to: poprawność gramatyczna i stylistyczna, dopasowanie wypowiedzi do kontekstu - reguła spójności (gwałtowna zmiana tematu moze być wyrazem lekceważenia partnera), reguła ekonomiczności (unikanie powtórzeń), ekspresywności (ujawnianie stosunku emocjonalnego do wypowiedzi poprzez np adekwatną intonacje)

Pytanie 14

Reguły interpersonalne - Leech, chodzi tu o takt, przestrzeganie kultury oraz tego, by znaczeniawypowiedzi były mozliwe do zaakceptowania przez partnera nie wywoływały nieprzyjemnych stanów emocjonalnych (generalizacja, osądzanie, odwoływanie się do zdarzeń przeszłych - destruktory komunikacyjne) Reguły te, to: aprobaty (wyrażanie życzliwości, szacunku), skromności (nie przechwalanie się, zakaz wywyższania się), zgodności (kierunek dażenia do zgody, zmniejszania różnic), kooperacji (metareguła, budowanie dobrego klimatu poprzez wyjasnianie wypowiedzi), ciekawości (atrakcyjność treści), ironii (żart, kpina nie naruszając godności partnera.

Pytanie 15

Czynniki wpływające na przebieg konwersacji - Jeffrey Leech, złożoność zachowań konwersacyjnych uświadomić mozna sobie przez nazwanie czynników wpływających na przebieg konwersacji. Są to: procesy poznawcze (percepcja siebie i partnera co warunkuje dobór środków językowych), uwarunkowania społeczne i kulturowe (przestrzeganie obyczajów i norm danej społeczności), motywacja (uświadomienie sobie celu rozmowy), aparat anatomiczno - fizjologiczny (dotyczy sprawności bądź dysfunkcji aparatu emisji i odbioru), cechy interakcji (wymaga uwzględnienia właściwości interlokutora), stan emocjonalny (odnosi sie do chwilowych nastrojów), zmienne osobowościowe (dotyczą cech temperamentu).

Pytanie 16

Implikatury konwencjonalne vs implikatury konwersacyjne -

Pytanie 17

Pojecie persfazji - takie działanie nadawcy, którego cel stanowi przekonanie odbiorcy do określonego sposobu postępowania zgodnego z intencjami nadawcy. Nadawca zakłada, że pod nieobecność akcji persfazyjnej odbiorca nie wykonałby zadania określonego; nie zająłby postawy.Zatem nadawca dostarcza motywacji i buduje racje do działania używając jedynie środków persfazji językowej.

Pytanie 18

Centralny tor persfazji - cechy odbiorcy: wysoka motywacja, możliwośc przemyslenia przekazu, sposób przetwarzania: głęboki skoncentrowany na jakości argumentów, efektem jest trwała zmiana postawy i oprna na kontraataki. Staranne przemyślenie i przetworzenie informacji.

Pytanie 19

Peryferyjny tor persfazji - cechy odbiorcy to niska motywacja, niewielkie możliwości przemyslenia, sposób przetwarzania powierzchowny i skoncentrowany na 2 rzędnych czynnikach (atrakcyjność nadawcy i ilośc argumentów) efektem jest tymczasowa, nietrwała zmiana pogladów. Powierzchowne identyfikowanie przekazu.

Pytanie 20

Strategie persfazyjne - marchewki (podporządkowanie=korzyści), kija (niepodporządkowanie=straty), zaszczytu (podporządkowanie=powód do dumy), samopotępienia (niepodporządkowanie=wstyd), kompetencji (odwoływanie się do opinii ekspertów), konformizacji (odwoływanie się do opinii innych ludzi)

Pytanie 21

Schematy poznawcze - to uogólniona wiedza dotycząca pewnej klasy wydarzeń, obiektów i ludzi. Przy ich pomocy ludzie organizują swoją wiedzę o świecie; działają jak filtry odsiewające informacje niespójną i sprzeczną ze schematem. Szczególny rodzaj schematu poznaczego dotyczy kolejności wydarzeń w sytuacjach społecznych. Schematy te to skrypty (umysłowe reprezentacje sekwencji działań oczekiwanych w konkretnych sytuacjach). Najczęstsze skrypty to: ludzie zauważają się, przyłapuja na obserwacji, wypytuja jedno o drugiego, staraja się o kolejne przypadkowe spotkanie, poszukują wspólnych tematów, prośba o telefon, randka.

Pytanie 22

Proces poznania społecznego - proces analizujący w jaki sposób ludzie selekcjonują, interpretują, wykorzystują informacje do formułowania sądów i podejmowania decyzji dotyczących świata społecznego

4 procesy poznania społecznego

uwaga

interpretacja

sąd

pamięć

Pytanie 23

Fritz Heider - ojciec teorii atrybucji. Twierdzi on, że istnieją dwojakiego rodzaju atrybucje: dyspozycyjne zwane również psychologicznymi, wewnetrznymi (polegają na przypisywaniu zachowań danej osoby jej cechom osobowości (dyspozycjom). Atrybucje zewnętrzne (sytuacyjne) to przypisywanie zachowań jednostki efektom interakcji lub sytuacji. Implikuje to zmiennośc zachowania.

Pytanie 24

Proces atrybucji - spostrzeganie społeczne czyli proces atrybucji: na podstawie gestów, mimiki, wyglądu zewnętrznego wyciągamy wnioski odnośnie motywów, cech osobowości. Na podstawie wyglądu zewnętrznego formułujemy wnioski o wnętrzu. Dlatego jest narażony na deformacje. Oznaki zewnętrzne uprawniają nas do wyciągania wniosków. Proces atrybucji polega na przypisywaniu osobie zachowań i pewnych własciwości.

Pytanie 25

Atrybucje dyspozycyjne - zwane również wewnętrznymi, psychologicznymi. Polegają na przypisywaniu zachowań danej osoby jej cechom osobowości (dyspozycjom). Dokonywanie atrybucji dyspozycyjnych implikuje niemozność zmodyfikowania zachowań jednostki przez nowe doświadczenia. Ponieważ źródłem są potrzeby wewnętrzne i wartości to są to dyspozycje wzglednie trwałe.

Pytanie 26

Atrybucje sytuacyjne - zwane również zewnetrznymi. Polegaja na przypisywaniu zachowań jednostki wynikających z interakcji, sytuacji. Implikuje zmienność zachowania jednostki pod wpływem zachowania.

Pytanie 27

Podstawowy błąd atrybucyjny - polega na skłonności do przypisywania cudzych zachowań czynnikom wewnętrznym przy niedocenianiu sytuacyjnych wyznaczników tych zachowań. Wyjaśnienie tego błędu: zachowanie aktora wypełnia pole percepcyjne obserwatora ponieważ silnie przyciąga uwage stanowiąc tym samym figurę na tle sytuacji. Podstawowy błąd atrybucji słabnie, gdy obserwator zaczyna sobie uświadamiać, że będzie musiał uzasadnić swój sąd.

Pytanie 28

Asymetria atrybucji aktora i obserwatora - cudze zachowania wyjasniamy czynnikami wewnętrznymi a własne czynnikami zewnętrznymi.

Pytanie 29

Egotyzm atrybucyjny - polega na tym iz własne zachowania wyjasniamy w sposób pochlebny dla siebie; a w szczególności własne sukcesy są wyjasniane czynnikami wewnętrznymi (atrybucje w służbie ego). Własne porażki wyjaśniamy dokonując atrybucji sytuacyjnych (atrybucje obronne). Bardziej konsekwentnie stosujemy atrybucje podwyższające nasze poczucie wartości.

Pytanie 30

Egocentryzm atrybucyjny - polega na przecenianiu własnego wkładu w jakiś wynik, ktory jest osiągany wspólnie z innymi.

Pytanie 31

Efekt aureoli - efekt halo- tendencja do postrzegania osób zgodnie z ogólnym wrażeniem dobrym lub złym

Pytanie 32

Błąd tendencji centralnej - oceniający ignoruje zróznicowanie ludzi i ocenia ich jako dobrych, przeciętnych, złych. Dlatego, że uważamy ludzi za konsekwntnych i stałych niż w rzeczywistości.

Pytanie 33

Hipoteza porządku dziennego - (agenda-setting) czyli sposób umieszczania tematów i ich struktura w środkach masowego przekazu bylo badane przez E.McCombsa i Donalda L. Shawa w kontekście amerykańskiej kampanii wyborczej prezydenckiej z roku 1968. Autorzy dowodzili, że „sposób w jaki środki masowego przekazu operują poszczególnymi tematami w kampaniach politycznych ma wpływ na zachowania wyborców”. Środki masowego przekazu decydują o tym jakie tematy będą w danym czasie uważane za ważne.

Pytanie 34

Pojęcie wpływu społecznego - proces dokonywania zmian przez jednostke lub grupę w celu osiągnięcia określonego stanu rzeczy. Wpływ społeczny dotyczy poglądów i przekonań jednostki, zachowań i postaw, obrazu samego siebie oraz nastrojów i poczucia. Wpływ ze wzgledu na skutki może być natychmiastowy bądź odroczony, chwilowy bądź trwały, jawny bądź ukryty.

Pytanie 35

Korelaty podatności na wpływ - samoocena (szacowanie własnej wartości w różnych wymiarach: płci, miejsca zamieszkania, wieku, kompetencji) im wyższy stopień samooceny tym wyzszy opór wobec wpływu. Poczucie umiejscowienia kontroli: zewnętrzne oznacza, że jednostka ma przekonanie, że to co otrzymuje pochodzi od innych, losu, boga a wewnętrzne oznacza przeświadczenie, że jest to rezultatem własnego sprawstwa. Rodzaj i nasilenie potrzeb: afiriacji (potrzeba utrzymywania kontaktów), wiek - do 25 roku duża podatność, płeć: kobiety bardziej podatne. Czynniki mające znaczenie dla sytuacji: liczba osób, najlepiej przy 7 osobach, spoistość grupy, rodzaj zadania (im trudniejsze i zawiłe tym łatwiej uzyskać wpływ), sytuacja kryzysowa (w panice łatwiej ulegamy wpływowi), sytuacja niejasna (gdy uznam partnera za eksperta w niejasnej sytuacji będę łatwo ulegał temu wpływowi).

Pytanie 36

Reakcje na wpłye i ich komponenty - uleganie (osoba jest motywowana pragnieniem uzyskania nagrody bądź uniknięcia kary); komponentem jest tu władza, uleganie jest krótkotrwałe i zanika gdy znika nagroda lub kara. Identyfikacja, komponentem jest atrakcyjność, będziemy się identyfikowa z tymi grupami/jednostkami, które sa dla nas atrakcyjne. Naśladowanie dostarcza satysfakcji. Jest trwalsza od ulegania ze względu na sympatię jaką darzymy podmiot wpływu. Internalizacja, komponentem jest wiarygodność, wynika z potrzeby słuszności, jest najtrwalszą reakcją.

Pytanie 37

R. Cialdini - opracował reguły wywierania wpływu: wzajemności; polega na uruchomieniu reakcji odwzajemniania. Zaangażowania i konsekwencji; ludzie dążąc do zachowań konsekwentnych trudno zmieniają raz przyjete stanowisko (efekt I wrażenia). Społecznego dowodu słuszności; oznacza, że ulegamy temu co się powszechnie mówi lub sądzi. Lubienia i sympatii; skutecznie wywiera wpływ osoba, którą lubimy. Autorytetu; symboliczny to fundacja, organizacja a rzeczywisty to konkretna osoba nakłaniająca do czegoś. Niedostępności; sprawia wrażenie, że liczba towarów jest ograniczona.

Pytanie 38

Definicja stereotypu - według Lippmana oznacza nadmierne uogólnienie polegające na przypisywaniu identycznych cech osobom należącym do jednej grupy. Stereotyp nieodzwierciedla róznic między osobnikami. Jest na ogół negatywny. Jest pewną odmianą schematu poznawczego, który charakteryzuje sie nadmiernym uproszczeniem i uogóllnieniem i niedostrzeganiem różnic.

Pytanie 39

Kategoryzacja społeczna - polega na podziale świata na „my” i „oni”, prowadzi do: akcentowania róznic miedzy nami a nimi, faworyzowania własnej grupy, ujednolicaniu obrazu członków innych grup, krańcowego błędu atrybucyjnego.

Pytanie 40

Krańcowy błąd atrybucyjny - polega na skłonności do wyjaśniania zachowań grupy własnej pozytywnie a zachowań grupy ocej negatywnie.

Pytanie 41

Pojęcie „ja” - luźna struktura róznych ról i tozsamosci społecznych, przekonań na własny temat, samoocen i wartości, celów uznawanych za własne, jest to struktura wieloskładnikowa. Spostrzegane przez nas myśli i przekonania oraz cechy osobowości.

Pytanie 42

Sposoby poznawania „ja” - introspekcja (badanie wewnetrznych informacji o swoich myślach, uczuciach, motywach. Te informacje masz tylko ty), obserwacja własnego zachowania (wnioskujemy o swoich postawach na podstawie obserwacji swojego zachowania), poznawanie siebie przez schematy „ja” (schematy są uogólnioną wiedzą o naszych przeszłych doświadczeniach, pomagają zrozumieć nowe doświadczenia), poznawanie się przez interakcje społeczne (ludzie są społecznym lustrem nas samych).

Pytanie 43

„Wielka piątka” - 5 podstawowych cech osobowości: neurotyczność (odpowiada za przystosowanie emocjonalne jednostki; im wyższy poziom neurotyczności tym wieksza podatność na doświadczenie emocji negatywnych, wieksza wrażliwość na stres, niski próg odporności), ekstrawersja (charakteryzuje ilość i jakość społecznych relacji), otwartość (tendencja do pozytywnego wartościowania doświadczeń życiowych, ciekawość poznawcza, tolerancja na zmiany), ugodowość (pozytywne nastawienie do innych ludzi), sumienność (kompetencja, przekonanie o własnych dużych możliwościach, samodyscyplina).

Pytanie 44

Pomocność vs prospołeczność - zachowanie pomocnicze jest ukierunkowane na spowodowanie korzyści jakiegoś człowieka, może mieć charakter materialny, duchowy, biologiczny. Prospołeczność to ogólniejsze działanie, ukierunkowane na dobro społeczne

Pytanie 45

Motywacje egzo- i endocentryczne - są to motywacje zachowań porspolecznych. Endocentryczna to tendencja do pomagania po to, aby polepszyć swoje samopoczucie i podwyższyć samoocenę. Egzocentryczne - po to by polepszyć ich samopoczucie, zaspokoić czyjeś potrzeby.

Pytanie 46

Efekt rozproszenia odpowiedzialności - fenome polegający na tym, że wraz ze wzrostem liczby przygodnych świadków zmniejsza się poczucie odpowiedzialności za rozwój wypadków. Podobny jest efekt widza; jest to zależność polegająca na tym, że im więcej świadków wypadku tym mniejsza szansa, że ktoś podejmie interwencje. Przykład zabójstwa Kitty Genovese oraz badania Latanego i Darleya (jeden ze studentów atak padaczki)

Pytanie 47

Definicja agresji (wroga i instrumentalna) - agresja wroga to akt agresji poprzedzony poczuciem gniewu, którego celem jest zadanie bólu lub zranienie. Agresja instrumentalna - akt agresji służący osiągnięciu innego celu poza zadaniem bólu. Działanie agresywne zachowanie, którego celem jest spowodowanie szkody psychicznej lub fizycznej

Pytanie 48

Teoria frustracji agresji - teoria zgodnie z którą przeszkody wystepujące na drodze do osiągnięcia upragnionego celu zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji agresywnych

Pytanie 49

Spontaniczna eksplozja agresywna - duze nagromadzenie energii prowadzi do jej rozładowania pod nieobecność wyzwalaczy=>spontaniczna eksplozja agresywna. nie trzeba dopuszczac do w/w, a nalezy rozładywac energie w dawkach małych, czestych, mało szkodliwych dla społeczeństwa, małe dawki są społecznie aprobowane.

Pytanie 50

Modelowanie i warunkowanie sprawcze - agresja jest wynikiem uczenia się za pomocą warunkowania sprawczego i modelowania. Warunkowanie sprawcze; pewne postępowanie sprawia pojawienie się pożądanych stanów rzeczy, po jakimś czasie pojawia sie nagroda; redukcja nieprzyjemnych stanów psychologicznych. Modelowanie; uczenie się na podstawie obserwacji cudzych zachowań, naśladowanie zachowań agresywnych.