Diagnostyka w resocjalizacji

STUDIUM PRZYPADKU

1. Identyfikacja problemu- opis sytuacji, która wskazuje na istnienie problemu/w oparciu o wiedze uzyskana od pedagoga, wychowawcy itd./

1. Jaka jest rodzina, do jakiej klasy należy, jakie ma problemy, czy miał wcześniej wolontariusza;

2. Charakterystyka dziecka; unikać: rudy chłopiec, biedny; trzymać się faktów, nie oceniać

2. Geneza i dynamika zjawiska- w oparciu o wiedze pozyskaną od „informatorów”

1. Staramy się dociec przyczyny zjawiska

2. Jak zaczęły się problemy, jak długo występują, jak szybko postępują, od kiedy wystepuje, czy narasta,, nasilenie, złagodzenie- na skutek czego

3. Np. zdolne dziecko może mieć problemy z odrzuceniem przez rówieśników, nuda na lekcjach

3. Wynik własnej obserwacji

1. Jak się ma wiedza uzyskana do moich obserwacji, czy się różni, czy jest zbyt powierzchowna, czy generalizacja,

2. Czy można było wcześniej podjąć jakies działania, które uniemożliwiłyby rozwój negatywnego zjawiska

4. Znaczenie problemu- jakie znaczenie ma zjawisko dla funkcjonowania dziecka?

1. Jak wygląda współdziałanie rodziców ze mną , ze szkołą; czy interesują się , czy pozostają w indywidualnym kontakcie z nauczycielami, czy SA świadomi problemów swojego dziecka i działań podejmowanych przez nauczyciel,

2. Czy i jak postrzega problemy środowisko, otoczenie; czy ktoś zauważa problemy, czy ma przyjaciół

3. Czym może grozić negatywny rozwój wydarzeń/zachowań dziecka, co jeśli nie podejmiemy działań

4. Jakie konsekwencje może mieć opisywany przypadek w najbliższym czasie, przyszłości, dla ucznia, rówieśników, bliskich

5. Prognozy

1. Pozytywna- nasze działania przyniosą pozytywne efekty, nawet jeśli nie będą dostrzegalne od razu; określić tempo zmian, jak będą następować

2. Negatywna- zaniechanie działań poprawczych i ich konsekwencje; co jeśli nie rozpozna się problemu i nie podejmie działań

6. Propozycje działań- kolejne kroki działań, intensywność; wymienić inne grupy wsparcia do których dziecko należy, w których uczestniczy

7. Wdrażanie oddziaływań i ich efekty

8. Zalecenia na przyszły semestr.

Zakładamy zeszyt do korespondencji z rodzicami. W nim piszemy :Uprzejmie informuję, że będę się spotkała z Państwa snem/ córką …(kiedy, w jakich godzinach) i jednocześnie proszę o poinformowanie mnie stosownie wcześniej o tym, że dziecko nie będzie uczestniczyło w spotkaniu ze mną.

Prosimy także o numer taty lub mamy

W zeszycie piszemy zalecenia, co mają robic z dzieckiem itd.

Identyfikacja problemu:

• Jak pozyskać informacje?

• Patrzysz: jakie wrażenie zrobiła moja osoba- z mowy ciała

• Mówie po co przyszła, kim jestem ważne CO MÓWIMY I JAKIM JĘZYKIEM- aby wzbudzić zaufanie, zmniejszyć dystans

• Zaproponować zabawę- adekwatnie do wieku- pytamy najpierw o zainteresowania, jak spędza wolny czas

• Jakość zadawanych PYTAŃ- pytania otwierające, umożliwiające szerszą odpowiedź, szansa na pozyskanie wiedzy- „opowiedz mi coś o sobie, rodzinie, zainteresowaniach”

• Unikamy spirali pytań!!! Wyczekujemy na odpowiedź…pytania pomocnicze

• Podtrzymywanie rozmowy- powiedz coś więcej, pamiętasz coś jeszcze, co się wtedy wydarzyło

• Ustalamy po się spotykamy, kiedy, gdzie

• Zakładamy zeszyt- piszemy co się pojawiło w układzie między nami i dzieckiem, co się zmieniło, co zrobiliśmy- otwiera się/ zamyka, wykazuje zainteres,/ brak zainters., odchodzi od tematu; w jakim kierunku przesuwa się kontakt

• Od kogo dowiadujemy się o dziecku:

• Pedagog szkolny- dziecko i plan zajęć

• Wychowawca- syt w klasie, w czym pomóc, najważniejsze potrzeby, jaki ot typ dziecka, czy jest lubiany, ajk mówi o dziecku

• Nauczyciele przedmiotów

• Nauczyciele przedmiotów

• Panie sprzątające

• Koledzy koleżanki

• Rodzice

Należy przesiać informacje, wybrać fakty, wyłowić przypadkowe informacje, wyrobić swój własny pogląd, jakie to dziecko, jakie i czy ma problemy, jak mu pomóc

• Co zrobić żeby dziecko dobrze się czuło w szkole?

• Zmienić syt szkolną , dowiedzieć się czy taki był zawsze, czy stał się

• Gdy dziecko kłamie

• Min raz w tyg dziennik

• Weryfikujemy naszą wiedze, zapisujemy oceny w naszym zeszyciku, dlaczego dziecko kłamie?--> boi się braku akceptacji, odrzucenia, kary, upokorzenia, ośmieszenia, stygmatyzacji, ma kompleksy

• Reakcja nasza na kłamstwo: badamy sytuacje, staramy się nakłonić by dziecko nam powiedziało co się stało, czy możesz mi powiedzieć co się stało dlaczego nie powiedziałeś mi prawdy?

• Wyprowadzamy z kłamstwa, pokazujemy ze lepiej mówic prawde, że nam na nim zalezy, że nam przykro gdy nas oklamuje

Pierwszy kontakt, na co zwrócić uwagę?

• Wygląd zewnętrzny, fizyczny,

• Ubiór- czy jest cysty, odpowiedni do pogody, pory roku, biedny, markowe ciuchy,

• Zachowanie- jak mówi o sobie, jak reaguje na nas, na nasze pytania, gesty;

• Ile dziecka w dziecku

• Nastrój

• Jak reaguje na nas- lepkośc, nadmierna otwartość, nadmiernie ufne,

• Język- ubogi, wulgarny, slang, zdziecinniały, małomówny, gadatliwy

• Mowa ciała- mimika twarzy, jak siedzi, pozycja otwarta, niedbała, skulony w sobie

• Jakie robi wrażenie

• Nerwowe ruchy, ręce w kieszeni

• Reakcja na kontakt fizyczny nawet przypadkowy

Tematy poruszane przy pierwszym kontakcie:

• Rodzeństwo, czy je lubi, ile ma, czy dzieli z nimi pokój, czy ma swój

• Z kim siedzi w ławce

• Zainteresowania, czy jest cos co chciałby robic, i dlaczego tego nie robi

• Czy chodzi an dodatkowe zajęcia

• Czy ma marzenia

• Ile czasu spędza przed TV, komputerem

• Jak spędza wolny czas

• Opowiedzieć o swoich zainteres, by naprowadzic na to co ma mówić

• Reakcja dziecka na propozycje nasze

• Kontrakt:/wpisuje od zeszytu korespond./

• Zawsze przychodzimy na spotkania punktualnie, w… o godz…

• Pilnie uczestniczymy w zajęciach,

• Słucham się pani

• Nie przerywamy sobie, gdy czegoś nie rozumiem to zadaje pytania

• Szanujemy się nawzajem,

• Nie używamy wulgarnych słów

• Zawsze mówimy prawde

• Jeśli nie możemy przyjść na spotkanie z ważnych powodów to odpowiednio wcześniej powiadamiany się

• Przestrzegamy ustalonych zasad

KWESTIONARIUSZ STOSUNKÓW MIĘDZY DZIEĆMI A RODZICAMI ROE SIEGELMAN

Służy do pomiaru charakterystycznego zachowania rodziców w stosunku do dzieci przy czym zachowania te poznawane są w percepcji młodzieży. W obrazie rodziców widzianych oczami dzieci wyszczególniono pięć postaw rodziców:

• Kochająca

• Wymagająca

• Ochraniająca

• Liberalna

• Odrzucajaca

Kwestionariusz składa się z 50 stwierdzeń, w wersji dla matki oraz 50 stwierdzeń w wersji dla ojca; są podobne chociaz w kilku przypadkach różnią się między sobą. Dla osób badanych przewidziano cztery rodzaje podpowiedzi: tak, raczej tak, nie raczej, nie, za które otrzymuje się odpowiednio 4,3,2,1 pkt.

Charakterystyka postawy kochającej:

Rodzice stwarzają klimat miłości, poświęcają mu wiele uwagi, pomagają w ważnych dla niego sprawach, ale nie przejawiają przy tym postawy świadczącej o nadmiernej ingerencji w jego życie. Stosują metodę perswazji i unikają karania, co nie oznacza jednak, że w ogóle nie stosują kar; udzielają pochwał lecz nie wyróżniają go spośród rodzeństwa. Dziecko darzy rodziców zaufaniem, prosząc ich o pomoc, natomiast oni zachęcają go do niezależności i pozwalają mu zapraszać do siebie przyjaciół.

1, 6, 11, 16, 21, 26, 31, 36, 41, 46

Charakterystyka postawy wymagającej

Stawiają dziecku wysokie wymagania np. w zakresie obyczajów, nauki szkolnej; wprowadzają ścisłe ustalenia i żądają ich przestrzegania nie robiąc przy tym wyjątków, chcą aby dziecko było stale zajęte użytecznymi czynnościami. Stosują wiele kar i ograniczają przyjaźnie dziecka, nie starając się zrozumieć co ich syn/córka myśli i odczuwa. Rodziców takich cechuje despotyzm, dominacja, nieliczenie się ze zdaniem dziecka. Mają wobec dzieci przewidziane plany, które są najczęściej niewykonalne.

2, 7, 12, 17, 22, 27, 32, 37, 42, 47

Charakterystyka postawy ochraniającej:

To przedkładanie dobra dziecka nad wszystko, obdarzanie go szczególnymi względami, stawianie jego spraw na pierwszym miejscu. Rodzice są pobłażliwi w stosunku do dziecka darując mu wiele przewinień, uprzedzając potencjalne niebezpieczeństwa płynące z otoczenia. W wylewny sposób okazują swoje zaangażowanie uczuciowe; bardzo starannie dobierają mu przyjaciół, kolegów etc. rzadko pozwalając mu zapraszać ich do domu; izolują własne dziecko od kontaktów z rówieśnikami, chroniąc je niejako od doświadczeń, które mogą im przynieść rozczarowanie, złe samopoczucie, niepokój lub krzywde.

3, 8, 13, 18, 23, 28, 33, 38, 43, 48

Charakterystyka postawy odrzucającej:

Rodzice nie akceptują „dziecięcości” dziecka, odrzucając je jako osobę; pozostawiając często dziecko bez pomocy i opieki, samemu sobie nie licząc się z jego potrzebami, sugestiami; są wobec dziecka chłodni, wrogo ustosunkowani np. wysmiewając się z niedomogów dziecka i trudności jakie napotka. Matki pozostawiają dzieci w domu unikając z nimi kontaktu i nie pozwalają na odwiedziny kolegów; nie liczą się z punktem widzenia dziecka i jego zdaniem, ustalają zarządzenie nie na rzecz wychowania dziecka ale po to, by ograniczyć w ten sposób kontakt ze swoim synem/córką

4, 9, 14, 19, 24, 29, 34, 39, 44, 49

Charakterystyka postawy liberalnej/przypadkowej

Rodzice nie interesują się zbytnio dzieckiem w związku z czym nie maja wobec nich planów na przyszłość, zajmują się dzieckiem tylko wtedy, gdy nie są zajęci czymś innym, nie stawiaja dzieciom wymagań, mało zasad związanych z wychowaniem i nie podejmują wysiłków aby przestrzegać tych, które w ogóle posiadają; dostrzegają dziecko tylko wtedy, gdy jest blisko fizycznie.

5, 10, 15, 20, 25, 30, 35, 40, 45, 50

---