Równania Maxwella
Faraday znalazł poza zależnościami statycznymi, także zależności dla pól zmiennych w czasie:
Własności materiałowe występują w równaniach Maxwella w następujący sposób:
gdzie
to odpowiednio przenikalność elektryczna, podatność magnetyczna i konduktywność. Wielkości te mogą być tensorami zależnymi od kierunku w przestrzeni a także poosiadać wartości zespolone ze względu na różne mechanizmy strat.
Prosty rachunek prowadzi do postaci całkowych równań Maxwella:
Powyższe równania są podstawowymi równaniami opisującymi współczesną wiedzę o elektryczności i magnetyzmie. Można na ich podstawie określić warunki na granicach faz, przewidzieć rozchodzenie się fal elektromagnetycznych i ich właściwości. Z nich wynikają prawa rządzące przepływem prądu elektrycznego itd.
Warunki na granicach
ładunek na powierzchni
stąd:
podczas gdy jednocześnie
gdy h dąży do zera
lub
ponieważ
to dla idealnego przewodnika pole wewnątrz musi być równe zeru.
Podobnie otrzymujemy:
oraz
normalna składowa indukcji magnetycznej jest ciągła przy przechodzeniu przez granicę podczas gdy składowa styczna wektora natężenia pola magnetycznego zmienia się proporcjonalnie do prądu powierzchniowego.
Promieniowanie i energia
Policzmy rotację z dwóch ostatnich różniczkowych równań Maxwella przy założeniu „pustej” przestrzeni (brak prądów i swobodnych ładunków):
korzystając z równoważności:
otrzymujemy
są to równania rozwiązywalne przez falę płaską pola elektrycznego
gdzie
to wektor wskazujący kierunek rozchodzenia się fali o wartości
i prędkości
jeśli weźmiemy
oraz
to otrzymamy
Pola magnetyczne i elektryczne są do siebie prostopadłe a ich stosunek
i jest impedancją próżni. Ta wartość powróci gdy będziemy mówili o efektywności anten.
Energia pola elektromagnetycznego
Ładunek w polu elektrycznym odczuwa działanie siły
jeżeli więc przebywa drogę
przez siłę wykonana jest praca
czyli moc wyniesie
.
Dla całej przestrzeni moc wyniesie
Praca sił magnetycznych będzie zawsze równa zeru ponieważ siła magnetyczna jest zawsze prostopadła do prędkości
korzystając z
równanie moc pola elektrycznego może być zapisane
korzystając z równoważności wektorowej
Uwzględniając
Definiując
otrzymujemy
Następnie definiujemy
wektor Poytinga
Moc pola można zdefiniować jako: