OBRAZ KLINICZNY I PRZYCZYNY PĘKNIĘCIA ŚLEDZIONY
Śledziona jest narządem umiejscowionym w jamie brzusznej pod lewym łukiem żebrowym. Pokryta jest ona łącznotkankową torebką. Oczyszcza ona krew z martwych, nieprawidłowych krwinek oraz pełni istotną rolę w immunologicznej obronie organizmu, wytwarzam limfocyty i przeciwciała. Objawem jej uszkodzenia jest spadek ciśnienia, przyspieszenie tętna oraz bladość skóry i wstrząs (objawy spowodowane utratą krwi).
Urazowe pęknięcie śledziony
Przyczynami urazowego pęknięcia śledziony najczęściej są tępe, zewnętrze urazy brzucha (takie występujące np. podczas wypadków komunikacyjnych, na skutek gwałtownego zmniejszenia prędkości jazdy) oraz rany zadane nożem czy też rany postrzałowe. Dość często występuje zjawisko dwuczasowego pęknięcia śledziony ( najpierw pęka miąższ śledziony natomiast włóknista torebka pozostaje cała, pod nią zbiera się krwiak, który może pęknąć dopiero po kilku dniach).
Samoistne pęknięcie śledziony
Ryzykiem samoistnego pęknięcia śledziony ,,objęte'' są m.in. osoby cierpiące na hemofilie, zespoły hematologiczne, malarie czy mononukleozę zakażną, ze względu na to iż w przypadku tych chorób dochodzi do powiększenia się śledziony.
Obraz pękniętej śledziony w tomografii komp.
Obraz pękniętej śledziony w trakcie zabiegu
Operacyjnego.