TYPOWE UCZUCIA I ZACHOWANIA DOROSŁYCH DZIECI

Dorosłe Dzieci Alkoholików...

• zgadują co jest normalne

• mają trudności z przeprowadzeniem swoich zamiarów od początku do końca

• kłamią, gdy równie dobrze mogłyby powiedzieć prawdę

• osądzają siebie bezlitośnie

• mają kłopoty z przeżywaniem radości i z zabawą

• traktują siebie bardzo poważnie

• mają trudności z nawiązywaniem bliskich kontaktów

• przesadnie reagują na zmiany, na które nie mają wpływu

• bezustannie poszukują potwierdzenia i uznania

• myślą, że różnią się od wszystkich innych

• są albo nadmiernie odpowiedzialne albo całkowicie nieodpowiedzialne

• są niezwykle lojalne, nawet w obliczu dowodów, że druga strona na to nie zasługuje

• ulegają impulsom

• czują się winne stając w obronie własnych potrzeb i często ustępują innym

• czują strach przed ludźmi, a zwłaszcza przed wszelkiego rodzaju władzą i zwierzchnikami

• czują strach przed cudzym gniewem i awanturami

• lubią zachowywać się jak ofiary

• bardzo boją się porzucenia i utraty

• obawiają się ukazywania swoich uczuć

• łatwo popadają w uzależnienia albo znajdują uzależnionych partnerów

• są impulsywne. Mają tendencję do zamykania się w raz obranym kierunku działania bez poważnego rozpatrzenia innych możliwości postępowania i prawdopodobnych konsekwencji podjętych działań. Ta impulsywność prowadzi DDA do zamieszania, nienawiści do samych siebie i utraty kontroli nad otoczeniem; w dodatku potem zużywają przesadną ilość energii na oczyszczenie sytuacji.

Pierwszym ruchem we wspólnocie DDA jest zbadanie wcześniejszego życia. Potem uczymy się, jakie alternatywy są dostępne. Uczymy się odczuwać.
Odkrywamy siebie i swoją wartość. Uczymy się, że nie musimy być doskonali i zauważamy, jak dążenie do doskonałości prowadziło nas do zachowań obsesyjnych, polegających na zadowalaniu innych lub rzucaniu kolejnych wyzwań. Uczymy się zmieniać nasze życie, opierając się na wyborach raczej niż na samounicestwiających nas reakcjach.
Odkrywamy w nas dziecko. Przyznajemy, że to dziecko trzymało nas przy życiu, ale teraz potrzebuje naszej opieki. Odkrywamy magię zdziwionego dziecka, które żyje i zdrowieje. Uczęszczając na mitingi, pracując nad Dwunastoma Krokami, uczymy się, jak stać się pełnymi, zdrowymi ludźmi, jak na to zasługujemy.
Możemy tylko dzielić się ze sobą naszymi doświadczeniami, siłą i nadzieją i zwrócić się do Ciebie, abyś dzielił się swoją historią i swoim dorastaniem z nami.

Zajrzyj też do Centrum Autodiagnozy IPZ

Dorosłe Dzieci - C.Urbański

Więcej materiałów znajdziesz w spisie tekstów

---