Mateusz Sito Szczecinek 11.11.2005

Technik Administracji

Semestr I

,,Jakich informacji dostarczyła mi obserwacja niewerbalnego zachowania osoby z najbliższego otoczenia?''

Wizytówką naszej osoby nie jest tylko ubiur, jest także odpowiednie zachowanie niewerbalne. Należy zadbać o odpowiedni sposób poruszania się (pewny siebie, wyprostowany, raczej energiczny niż powolny).

Trzeba również utrzymywać kontakt wzrokowy z rozmówcą i przestrzegać zasady dopasowania się do głośności i tempa wypowiedzi rozmówcy. Bardzo ważnym elementem naszego zachowania jest ton i barwa głosu.

Osoby, które mają z tym kłopoty (źle oddychają, mają piskliwy głos) powinny ćwiczyć zarówno oddech jak i głośne mówienie np. nagrywając własny głos na magnetofon lub prosząc bliską osobę o zwrócenie uwagi.

Podstawą efektywnej komunikacji między dwiema osobami, stanowią dwie techniki nawiązywania i utrzymywania pewnej harmonii z drugą stroną:
- dopasowanie niewerbalne, polegające na odzwierciedleniu zachowań rozmówcy,
- dopasowanie werbalne.

Dopasowanie niewerbalne polega na odzwierciedleniu pewnych zachowań partnera. Ma stworzyć odpowiedni klimat zrozumienia, bezpieczeństwa, itp.

Nie może być ono jednak zbyt widoczne i przesadzone, ponieważ rozmówca może odebrać to jako kpinę, czy przedrzeźnianie.

Odzwierciedlać można:
- postawę ciała,
- gesty,
- rytm oddychania,
- ton głosu, barwę, brzmienie,
- tempo mówienia.

Odzwierciedlenie postawy ciała może polegać na dopasowaniu sposobu stania, siedzenia, ułożenia rąk i nóg, opierania się o oparcie krzesła bądź stół, pochylenia lub odchylenia od stołu, zwrócenia tułowia w jedną lub drugą stronę, skłonienia lub pochylenia głowy. Ten sposób odzwierciedlenia jest chyba najłatwiejszy, ale zarazem najłatwiej go rozpoznać. Wymaga on więc taktu, subtelności i umiejętności takiego naśladowania, aby było "niedostrzegalne" dla partnera.

Najlepszą techniką dopasowania niewerbalnego jest dostosowanie i odzwierciedlenie tonu głosu lub tempa mówienia. Większość ludzi nie zastanawia się nad tym, czy ich głos jest wysoki czy niski, głośny (donośny) czy cichszy (subtelny). Tempo mówienia może być szybkie lub wolne, płynne lub z przerwami, dynamiczne bądź "bez wyrazu", monotonne.

Dopasowanie werbalne polega na dostosowaniu budowy zdań i sposobu wyrażania myśli do języka, jakim posługuje się rozmówca. Jest to bardzo ważna umiejętność, wynikająca ze spostrzeżenia, że z ludźmi należy rozmawiać ich własnym językiem.

Aby dopasować system słownictwa, należy uważnie słuchać, co mówi rozmówca, jakich słów używa, w jakiej kolejności, które z nich mają wyraz emocjonalnie pozytywny, a które negatywny. Sztuka przemawiania wspólnym językiem gwarantuje sukces.

Analizując czyjąś osobowość należy pilnie obserwować mięśnie ust w różnych sytuacjach: śmiech, gniew, rozdrażnienie, relaks. Uśmiech może być pobłażliwy, wzgardliwy, szczęśliwy, ironiczny, sarkastyczny, bywa uśmiech zwycięzcy i uśmiech zwyciężonego, uśmiech człowieka speszonego i uśmiech złowrogi. Wszystko to zależy od mięśni twarzy, ich praca jest jakby zwierciadłem duszy.

Prawdą jest, że ciało nigdy nie kłamie. Nawet jeśli my kłamiemy, to nasze ciało też wysyła komunikat - mniej lub bardziej czytelny - "właśnie kłamię". Najczęściej nie zwracamy uwagi na to, jak zachowuję się nasze ciało, a ma ono swój "język" na każdą emocję, doznanie.

Już samo spojrzenie wiele mówi, wystarczy dobrze obserwowac ludzi aby móz rozpoznać ludzi, na jakim są etapie znajomosci.

Dość charakterystyczną cechą jest taka oto sytuacja, którą za obserwowałem niedawno w markecie :

Nieznajoma kobieta spotyka się wzrokiem z nieznajomym mężczyzną,
reakcja
oboje odwracają wzrok, po czym po chwili znów sie spotykaja.

Myśle, że rzadko kiedy ktoś jest na tyle bezczelny, aby móc utrzymać ten pierwszy kontakt wzrokowy bez jakichkolwiek oznak zmieszania.

Tu o osobie omawianej w pracy!!!

Na przykład w pracy unikamy niewerbalnego wyrażania emocji negatywnych mimiką, może to się spotkać z dziwną reakcją otoczenia.

Oczywiście można się uśmiechać, zwłaszcza przy powitaniu i pożegnaniu, a także warto odzwierciedlać emocje pozytywne pracodawcy - jeśli pracodawca się uśmiecha i ma poczucie humoru niestosowne byłoby zachowanie kamiennej twarzy. Trzeba jednak pamiętać, że niezależnie od atmosfery dla osoby szukającej pracy jest to egzamin, więc jakakolwiek spontaniczność powinna być kontrolowana.

W poniższej pracy przedstawie spostrzeżenia z obserwacji niewerbalnego zachowania ze strony koleżanki z klasy.

Koncepcja odmienności zakłada, że kobiety i mężczyźni od chwili narodzin funkcjonują inaczej, gdyż są inaczej wychowywani, w odmienny sposób spędzają czas, inne kwestie stanowią dla nich wartość, jednak jako dwie płci są sobie równi. Dlatego też, jak twierdzi Deborah Tannen (1990), czołowa przedstawicielka tego nurtu, komunikacja w obrębie tych grup nie nastręcza większych problemów, jednak w momencie komunikowania się ze sobą kobiety i mężczyzny zachodzi taka relacja, jak w przypadku interakcji przedstawicieli odmiennych kultur, wobec czego należy być przygotowanym na trudności w porozumiewaniu się.

---