1. Podstawowymi metodami opracowywania budżetów są:

1. metoda pośrednia i bezpośrednia

2. zestawienie dochodów i wydatków w przekroju wydziałów produkcyjnych

3. budżetowanie „od zera” i formuła przyrostowa

2. Głównymi składnikami kosztu własnego przedsiębiorstwa są:

1. zużyte rzeczowe czynniki produkcji, zużyta siła robocza, koszty transferowe

2. wydatki poniesione w związku z prowadzoną działalnością firmy

3. koszty związane z tworzeniem przedsiębiorstwa

3. Koszty według rodzaju to:

1. ewidencja kosztów ze względu na rodzaj zużytych czynników produkcji

2. ewidencja kosztów ze względu na miejsce ich powstawania

3. podział na koszty pośrednie i bezpośrednie

4. Istota rachunku kosztów zmiennych:

1. jest podział kosztów na bezpośrednie i pośrednie, a koszt jednostkowy wyrobu ustalany jest na podstawie zużytych wszystkich czynników produkcji

2. podział kosztów całkowitych na koszty zmienne, proporcjonalne do wielkości produkcji oraz na koszty stałe, związane z określonym przedziałem czasu

3. podział na koszty progresywne i degresywne

5. Kalkulacja podziałowa stosowana jest:

1. w produkcji złożonej, montażowej, przechodzącej skomplikowane i wielostopniowe procesy technologiczne

2. przy ustalaniu indywidualnie bezpośrednich kosztów wytwarzania roboty lub usługi

3. w przypadku produkcji prostej, gdy wyroby są wytwarzane na ogół w jednym cyklu produkcyjnym

6. Zgodnie z koncepcją ABC (rachunek kosztów działań):

1. koszty pośrednie rozliczane są w przekroju podmiotów produkcyjnych (np. wydziałów)

2. koszty pośrednie rozlicza się na produkty w przekroju działań i procesów generujących te kosztów

3. koszty pośrednie rozliczane są w momencie ustalania wyniku finansowego

7. Ze względu na stopień normowania kosztów, lub zasięg czasu wyróżniamy rachunek kosztów:

1. rzeczywistych, postulowanych, normatywnych

2. stałych, zmiennych

3. preliminowanych, kalkulacyjnych

8. W rachunku kosztów zmiennych:

1. wyroby gotowe i półfabrykaty wyceniane są na poziomie kosztów zmiennych, a produkty przeznaczone na sprzedaż wycenione są w tzw. Zmiennym koszcie własnym

2. całkowite koszty wytworzenia uznaje się jako proporcjonalne do wielkości produkcji

3. koszty ustalane są na poziomie kosztów układu rodzajowego

9. Wskaźnik marży brutto jest:

1. stosunkiem budżetowanych kosztów ogólnych zmiennych do budżetowanych jednostek produkcji

2. stosunkiem procentowym marży brutto do zrealizowanej sprzedaży

3. sumą kosztów zmiennych i budżetowanych jednostek produkcji

10. Najważniejszymi metodami ustalania cen są:

1. metoda dywersyfikacji struktury produkcji, ustalania cen na bazie marży

2. metody ustalania cen na podstawie kosztów i ustalania cen według relacji rynkowych

3. metoda analizy popytu, metody analizy rynku konkurencji

11. Formuła ustalania cen metodą „koszty plus” polega na:

1. przyjęciu za podstawę ustalania ceny kosztów bezpośrednich

2. przyjęciu na podstawę ustalania ceny cenę średnią na rynku

3. dodania do kosztu jednostkowego procentowego narzutu zysku

12. Przy wykorzystaniu kosztów zmiennych w polityce cenowej:

1. do kosztów zmiennych dodawać kwotę marży na pokrycie

2. do kosztów zmiennych dodać narzut zysku

3. koszty zmienne należy pomnożyć przez kwotę marży na pokrycie

13. Próg rentowności oznacza:

1. 100% wykorzystanie zdolności produkcyjne

2. utratę zdolności kredytowej

3. taką wielkość sprzedanych wyrobów, przy której przychody ze sprzedaży zrównają się z kosztami ich uzyskania

14. Próg rentowności wartościowy można otrzymać:

1. mnożąc planowany zysk przez koszt zmienny jednostkowy

2. mnożąc próg rentowności ilościowy przez cenę wyrobu

3. mnożąc próg rentowności przez wartość sprzedanych wyrobów

15. Wyróżniamy nast. metody rachunku efektywności inwestycji:

1. maksymalizujące i minimalizujące

2. dynamiczne i statyczne

3. obiektywne i subiektywne

16. Metoda wartości zaktualizowanej netto określana jest jako:

1. wartość otrzymana przez zdyskontowanie, oddzielnie dla każdego roku różnic między wpływami i wydatkami pieniężnymi, przez cały okres trwania projektu

2. stosunek zaktualizowanej wartości wszystkich przyszłych wpływów do wartości obecnej i wymaganych wydatków pieniężnych

3. stopę dyskontową, przy której wartość zaktualizowana efektów równa się wartości zaktualizowanej nakładów inwestycyjnych

17. W ocenie efektywności inwestycji decydują nast. główne czynniki:

1. przychody ze sprzedaży, osiągnięte zdolności produkcyjne

2. konkurencyjność na rynku i czas realizacji przedsięwzięcia

3. wysokość nakładów, przychody ze sprzedaży wyrobów i koszty ich uzyskania, czas trwania i stopa dyskontowa

18. Strukturę rachunku kosztów w koncepcji ABC tworzą fazy:

1. wstępna, koncepcyjna, kontrolna

2. identyfikacji istotnych działań, określania jednostki pomiaru działania, ustalenia kosztów poszczególnych działań, rozliczenia kosztów pośrednich, ustalenia kosztów jednostkowych

3. analizy obszarów aktywności i ustalania kluczy rozliczeniowych dla obszarów aktywności

19. Ryzyko projektu inwestycyjnego wiąże się z :

1. niedotrzymaniem założonych terminów realizacji

2. ryzykiem projektu, ryzykiem spółki i ryzykiem rynkowym (beta)

3. z koniecznością poniesienia dodatkowych nakładów

20. W celu opracowywania budżetu głównego przedsiębiorstwa należy:

1. sporządzić budżet operacyjny, inwestycyjny i sprawozdanie finansowe „pro forma”

2. przeprowadzić inwentaryzację przedsiębiorstwa

3. przeprowadzić szczegółową kontrolę ksiąg rachunkowych

---