Kierowanie zespołami pracowniczymi
Kierowanie polega na takim oddziaływaniu kierującego, by kierowani postępowali w sposób przez niego zamierzony.
Wg J. Zieleniewskiego kierownik „to człowiek kierujący ludźmi”, „ten, który ma formalne prawo kierowania swymi podwładnymi”.
Źródłem uprawnień kierownika jest władza rozumiana jako „możność wywierania wpływu”
(Max weber – jako pierwszy zajął się problemem władzy)
Wg prekursora studiów nad władzą M. Weber’a, kierownik może modyfikować zachowania podwładnych opierając się na:
swojej charyzmie – wyjątkowe, nadzwyczajne cechy danej osoby; (władza charyzmatyczna)
dziedziczeniu statusu społecznego, tradycji; (władza tradycyjna)
mianowaniu lub wyborze dokonywania na podstawienie usankcjonowania prawnie procedur. (władza legalna – racjonalna)
Kolejny podział źródeł władzy formułuje W. Kieżun, który wymienia:
charyzmę;
tradycję;
przymus;
własność ludzi;
własność rzeczy;
umowa – kontrakt;
autorytet;
uczucie.
AUTORYTET
formalny – związany z zajmowanym miejscem w strukturze organizacyjnej
nieformalny (merytoryczny) – poważanie, szacunek dla postawy, wiedzy, doświadczenia
Kierownik – przywódca
Fenomen przywództwa opiera się na umiejętności współpracy z ludźmi.
Źródła sukcesu przywództwa:
charyzma – związana jest z nią dogłębna znajomość ludzi i tego, co ich inspiruje;
zamiłowanie do własnej pracy – pasja, która pozwala przywódcom pokonać to, co wydaje się niepokonane.
Czym jest przywództwo ?
to praca, której podstawą jest myślenie w kategoriach misji organizacji, określenie jej i szerzenie tak, by stała się czytelna i zauważalna.
to postrzeganie odpowiedzialności, a nie pozycji i przywileju.
to zdobycie zaufania, objawiające się zdobyciem zwolenników.
Kierownik – przywódca
Pogląd kierownika na naturą ludzką jest oparty na zbiorze przyjmowanych przez niego założeń, które to kształtują jego zachowanie w stosunku do pracowników.
Poglądy kierownika na naturę ludzką wg D. McGregora
Teoria X – niechęć do pracy, lenistwo, niechęć do barania odpowiedzialności, konieczność kontroli działania z zewnątrz, brak ambicji
Teoria Y – praca jest czymś naturalnym , samokierowanie, samokontrola, podejmowanie odpowiedzialności, ambicja, innowacyjność
Styli kierowania … [przywództwa] oznacza utrwalony, indywidualny sposób zachowania kierownika w stosunku do podwładnych, w celu wywarcia wpływu na ich zachowanie i pobudzenie ich do działania w procesie realizacji celów organizacji. (K. Krzakiewicz)
R. Blacka’a i J. Mouton – siatka kierownicza
Hersey – Blanchard – ewolucyjna teoria przewodnictwa
B. Reddin – skrzynka stylu kierowniczego
KLASYCZNE STYLE PRZYWÓDZTWA
Styl autokratyczny
Styl demokratyczny
Styl liberalny