25. Warunki przerzucalności VAT
Podatki w gospodarce rynkowej mogą być przerzucane w dwóch kierunkach:
w przód
Z przerzuceniem podatku w przód mamy do czynienia wówczas, gdy podatnik, na którego nałożono dany podatek, przerzuca ciężar tego podatku na swoich odbiorców poprzez podniesienie ceny sprzedawanych towarów i usług. Odbiorcy postępują w analogiczny sposób. W rezultacie w skali gospodarki narodowej powstaje szczególnego rodzaju łańcuch przerzucania podatków pośrednich do przodu. Na końcu tego łańcucha znajdują się gospodarstwa domowe, które ponoszą cały ciężar wszystkich podatków pośrednich, ze wszystkich faz produkcji i dystrybucji. Wysokie podatki pośrednie są przyczyną niskiego poziomu życia w Polsce.
wstecz
Poprzez obniżenie nabywanych towarów i usług oraz obniżenie płac. Z obniżeniem ceny mamy do czynienia zwłaszcza w przypadku jednostek gospodarczych zajmujących się skupem i niekiedy również przerobem surowców cukrowych, zbóż, rzepaku. W wielu przypadkach na danym terenie skupem danego surowca zajmuje się tylko jedna jednostka gospodarcza, która dyktuje rolnikom wyjątkowo niskie ceny nabywanych produktów rolniczych.
Podatnik może przerzucić podatki pośrednie w całości lub w części na swoich pracowników, poprzez obniżenie wynagrodzenia za pracę. Przebieg zjawiska przerzucalności podatków oraz jego konsekwencje są odmienne w różnych warunkach rynkowych.
W gospodarce rynkowej dochodzi do podziału ciężaru opodatkowania podatkami pośrednimi między sprzedawców i nabywców. Podział ten jest uzależniony od elastyczności cenowej podaży i popytu. Gdy popyt jest sztywny a podaż doskonale elastyczna (np. chleb), wówczas cały ciężar podatków pośrednich ponoszą nabywcy. W odwrotnej sytuacji, cały ciężar podatków pośrednich ponoszą sprzedawcy.
Pozycja podatnika w zakresie sprzedawanych przez siebie towarów i usług znakomicie ułatwia mu przerzucanie wszystkich podatków pośrednich do przodu na odbiorców (także monopole w skali lokalnej występują w gospodarce komunalnej).
Możliwości przerzucenia podatków pośrednich są uzależnione także od elastyczności samego podatnika i elastyczności jego dostawców i odbiorców. Dana jednostka gospodarcza jest elastyczna, gdy charakteryzuje się przewagą kosztów zmiennych nad stałymi. W takiej jednostce łatwo jest przerzucić co najmniej w części wszystkie podatki pośrednie na nieelastycznych kontrahentów.
(Słabe to, ale w książce Ick. nic nie było na ten temat)