ORGANIZACJA I ZARZ膭DZANIE W璏INISTRACJI PUBLICZNEJ

ORGANIZACJA I ZARZ膭DZANIE W ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ

Organizacja jako:

- czynno艣膰 (uj臋cie czynno艣ciowe)

- jednostka, instytucja, gospodarstwo

Organizacja wsp贸lny wyb贸r:

Technologii

Struktury spo艂ecznej

Kultury

Struktury fizycznej

Zarz膮dzanie (musi mie膰)

- dyspozycyjne zasoby

- wol臋 zarz膮dzania

- instrumenty pozwalaj膮ce realizowa膰 proces zarz膮dzania (np. prawo w艂asno艣ci

Zarz膮dzanie- proces decyzyjny realizowany na wielu poziomach organizacji kt贸ry ma zapewni膰 eliminacj臋 wykrytych zagro偶e艅 wykorzystywanie nadarzaj膮cych si臋 szans oraz (efektywne) spe艂nianie przez organizacj臋 wszystkich funkcji niezb臋dnych do osi膮gni臋cia podstawowych cel贸w

Funkcje zarz膮dzania

- planowanie- wytyczanie cel贸w organizacji i okre艣lenie sposob贸w ich najlepszej realizacji. planowanie i podejmowanie decyzji

- organizowanie- logiczne planowanie dzia艂a艅 i zasob贸w

- motywowanie zesp贸艂 proces贸w wykorzystywanych w celu sprawienia by cz艂onkowie organizacji wsp贸艂pracowali ze sob膮

Kontrolowanie 鈥 obserwowanie post臋p贸w organizacji w realizowaniu jego cel贸w

Gospodarstwo domowe 鈥 podstawowa jednostka organizacyjna

Przedsi臋biorstwo 鈥 po艂膮czenie gospodarstw domowych

Podatek- 艣wiadczenie na rzecz pa艅stwa

Zarz膮dzanie klasyczne:

- naukowe

- administracyjne

Zarz膮dzanie powinno mie膰 prawa naukowe

- nie mo偶e by膰 dw贸ch jednakowych organizacji

- ka偶da organizacja dzia艂a w innym kierunku

- w tym 艣rodowisku podstawowym zasobem s膮 ludzie

Naukowe zarz膮dzanie organizacj膮 przez Amerykanina F.Taylora 1856-1915

Kolejno艣膰 podstawowych krok贸w w naukowym zarz膮dzaniu:

- naukowo organizowa膰 ka偶dy element pracy na danym stanowisku (nie mniej wi臋cej)

- naukowo dobiera膰 pracownik贸w szkoli膰 ich zgodnie z pkt1

- kontrolowa膰 by mie膰 pewno艣膰 偶e realizowane polecenia s膮 zgodne z za艂o偶eniami

- dalej planowa膰 prace przy faktycznym wykorzystaniu czasu pracy robotnik贸w

Cechy menad偶era:

- wykszta艂cenie wy偶sze kierunkowe

- do艣wiadczenie na podobnym stanowisku

- dobre organizowanie pracy

- umiej臋tno艣膰 pisania wniosk贸w o dofinansowanie

- komunikatywno艣膰

- dyspozycyjno艣膰

- umiej臋tno艣膰 zarz膮dzania zasobami ludzkimi

- umiej臋tno艣膰 planowania przestrzennego

Zarz膮dzanie administracyjne

Francuz H Fraud (1891-1933)

-Podzia艂 pracy 鈥 specjalizacja podlega zar贸wno praca techniczna jak i kierownicza

-Autorytet- kierownik musi mie膰 autorytet formalny do wydawania polece艅 i autorytet osobisty wynikaj膮cy z wiedzy i do艣wiadczenia

-Dyscyplina- Wszyscy musz膮 jej przestrzega膰

- jednostki rozkazodawcze 鈥 ka偶dy pracownik powinien otrzymywa膰 polecenia tylko od jednego prze艂o偶onego

- jednostki kierowania 鈥 podane czynno艣ci powinny by膰 Zgrupowane i podleg艂e tylko jednemu kierownikowi

-Podporz膮dkowanie- interesu osobistego interesu og贸艂u- cel organizacji ponad cel jednostki

- wynagrodzenie 鈥 powinno by膰 sprawiedliwe dla firm i instytucji

-centralizacja- W艂adza i autorytet powinny by膰 skoncentrowane na wy偶szych szczeblach organizacji

-艁ad 鈥 zasoby ludzkie i materialne powinny by膰 we w艂a艣ciwym miejscu i czasie

-Sprawiedliwo艣膰 鈥 menad偶er powinien by艣 sprawiedliwy wobec podw艂adnych

-Stabilizacja personelu 鈥 nale偶y unika膰 du偶ej fluktuacji

-Inicjatywa podw艂adni powinni mie膰 swobod臋 inicjatywy

-Harmonia 鈥 praca zespo艂owa, duch zespo艂u poczucie przynale偶no艣ci do jednej grupy powinno by膰 popierane

Proces zarz膮dzania w organizacjach ze wskazaniem kluczowych zale偶no艣ci decyzyjnych:

Planowanie (wyznaczanie cel贸w)

Podj臋cie decyzji

鈫撯啈

Etapy te wzajemnie si臋 przenikaj膮 i uzupe艂niaj膮

Organizacja zasob贸w

鈫撯啈

Przewodzenie (kierowanie zasob贸w ludzkich)

鈫撯啈

Kontrola stanu realizacji cel贸w

鈫撯啈

Zarz膮dzanie zmian膮

Korygowanie procesu zarz膮dzania na poszczeg贸lnych etapach - proces wzajemnie zale偶ny i wielostopniowy

Rodzaje zasob贸w :

  1. Ludzkie

  2. Finansowe

  3. Rzeczowe

  4. Informacyjne 鈥 dane przetwarzane, pogrupowane

Planowanie:

- strategiczne (d艂ugofalowe)

- taktyczne (艣rednio okresowe)

-Operacyjne ( kr贸tki okres czasowy)

-Bie偶膮ce

Nurty zarz膮dzania:

- Nurt klasycznej biurokracji (legalno-racjonalny) 鈥 znaczenie w administracji publicznej

Odpowiedzialno艣膰 hierarchia stanowisk pracy wynagrodzenia

- nurt behawioralny 鈥 cz艂owieka mo偶na ukszta艂towa膰 na oczekiwane podobie艅stwo

Szkolenie i kreowanie nowych warto艣ci jest elementem najistotniejszym

- nurt matematyczny 鈥 matematyczne opisywanie element贸w w procesie zarz膮dzania

- zarz膮dzanie systemowe 鈥 jest to proces w kt贸rym 艂膮czy si臋 nak艂ady, transformacja wynik贸w

- zarz膮dzanie sytuacyjne 鈥 polega na znalezieniu dla organizacji najlepszego 艣rodka w zale偶no艣ci od potrzeb

-nurt zintegrowany 鈥 (du偶o jest w nim nurtu sytuacyjnego) z wykorzystaniem najlepszych element贸w daj膮cych si臋 zastosowa膰 w danej sytuacji( nurt skuteczny du偶a wsp贸艂praca z podej艣ciem ekonomicznym

Rozw贸j spo艂eczny ekonomiczny z zachowaniem zasob贸w naturalnych. Jeste艣my w stanie przekaza膰 zasoby

Zarz膮dzanie publiczne:

1.zarz膮dzanie czyste

2.zarz膮dzanie rynkowe (biznesowe)

3.zarz膮dzanie publiczne

4.zarz膮dzanie autonomiczne (domowe)

5.mieszane

Celem zarz膮dzania rynkowego jest:

-Maksymalizacja zysk贸w

-Rozw贸j i wzrost organizacji

Celem zarz膮dzania publicznego jest:

-zaspokojenie i realizacja cel贸w publicznych

Celem zarz膮dzania autonomicznego jest:

-Optymizacja konsumpcji

Lokowanie zasob贸w wed艂ug:

- potrzeb rynku w celu zaplanowania rentowno艣ci i rozwoju

- lokowanie zasob贸w dla organizacji czystych wed艂ug zasad korzy艣ci publicznych

- lokowanie zasob贸w w zarz膮dzaniu autonomicznym polega na maksymalizowaniu korzy艣ci u偶ytecznych

Instrumenty zarz膮dzania

- rynkowe 鈥 mechanizm rynkowy polega na sile popytu i podarzy

W zarz膮dzaniu czystym publicznym stosujemy instrumenty poza rynkowe.

W zarz膮dzaniu domowym instrumenty konsumpcyjne

Po艂膮czenie zarz膮dzania publicznego z rynkowym

Cel:

-Optymalizacja dochod贸w dla realizacji korzy艣ci publicznych

-Lokacja zasob贸w w kierunku otrzymania najwy偶szego dochodu

Instrumenty rynkowe

Zarz膮dzanie mieszane automiczne z rynkowym

Cel:

Optymalizacja konsumpcji i uzyskania dochod贸w

Instrumenty konsumpcyjne i rynkowe(sprzeda偶 kupno w jak najni偶szej cenie , najwy偶szej jako艣ci)

Zarz膮dzanie publiczne nie powinno uwzgl臋dnia膰 efektywno艣ci ekonomicznej

Podmiot zarz膮dzania publicznego:

- okre艣lenie rodzaju i zakres贸w potrzeb publicznych

- zadania i strategie

- 艣rodki dyspozycyjne 鈥 gromadzenie 艣rodk贸w Pieni臋偶nach , kapita艂owych

- kszta艂towanie produkt贸w

- ustalenie cen publicznych

- kszta艂towanie i wi臋zi mi臋dzyludzkie

Poziomy realizacji

- makro ekonomiczny- zarz膮dzanie administracj膮 centraln膮. Scentralizowany system w艂adzy, hierarchiczny spos贸b podejmowania decyzji. Finansowanie zarz膮dzania 艣rodk贸w publicznych na podstawie przychod贸w z podatk贸w

Instrumenty zarz膮dzania publicznego centralnego 鈥 instrumenty administracyjno prawne

Zarz膮dzanie w administracjach samorz膮dowych jest bardziej zdecentralizowane. 殴r贸d艂ami finansowania s膮 podatki lokalne i sekwencje publiczne

W organizacjach publicznych zarz膮dzanie jest najbardziej zdecentralizowane

Finansowanie dzia艂alno艣ci jest z darowizn od fundator贸w, dotacji, z wykorzystaniem instrument贸w rynkowych

System utrzymania porz膮dku

  1. Policja

  2. Inspekcja sanitarna

  3. Stra偶

  4. Wi臋ziennictwo

  5. System kuratel

  6. ABW

  7. CBS

  8. CBA

  9. Administracja centralna (prezydent, sejm, senat)

  10. Zarz膮dzanie dzia艂alno艣ci膮 dyplomatyczn膮

  11. Zarz膮dzanie publiczne na szczeblu centralnym

  12. Zarz膮dzanie bogactwami naturalnymi

  13. System emerytalno rynkowy(fez funduszy)

Centralnym organom podlega:

- spu艣cizna narodowa (muzea budynki)

- cz臋艣膰 wyspecjalizowanej s艂u偶by zdrowotnej

Funkcje w zarz膮dzaniu najwy偶szego szczebla:

  1. Gromadzenie dochod贸w publicznych

  2. Produkcja us艂ug publicznych niepodzielnych (dr贸g lotnisk kolei stadion贸w narodowych)

  3. Us艂ug publicznych cz臋艣ciowo podzielnych

  4. Kontrola nad monopolami narodowymi

  5. Przekazywanie 艣wiadcze艅 spo艂ecznych pieni臋znych

Planowanie strategiczne 鈥 okre艣li膰 stanowisko pracy np. . ksi臋gowa w贸jt menad偶er

Planowanie taktyczne- odby膰 sta偶 w urz臋dzie

G艂贸wna ksi臋gowa W贸jt Menad偶er firmy prywatnej

- Prowadzenie dokumentacji przedsi臋biorstwa

- ksi臋gowanie

- osoba otwarta na wiedze ,uczciwa

- musi by膰 na bie偶膮co z ustawami, przepisami rozporz膮dzeniami

- odpowiedzialna za dokumenty i dobro podatnika

- osoba punktualna

- decydowanie o wydatkach gminy

- nowe inwestycje

- osoba umiej膮ca zarz膮dza膰 zasobami ludzkimi

- opieka nad instytucjami podleg艂ymi

- zagospodarowanie przestrzenne w gminie

- remonty dr贸g kanalizacji

-szkolenie pracownik贸w i wsp贸艂pracownik贸w

- otwarty uczciwy komunikacyjny

- reprezentacja pe艂na dyspozycyjno艣c

- doskona艂a wiedza o potrzebach gminy

-zdolno艣ci przyw贸dcze

- powinien posiada膰 zanczny kapita艂 spo艂eczny

- ekonomiczne zarz膮dzanie zasobami

-wysoka edukacja

- umiej臋tno艣膰 gospodarowania materia艂ami, 艣rodkami trwa艂ymi

- dobra komunikacja interpersonalna

- umiej臋tno艣膰 pracy w zespole

- kreatywno艣膰

- zarz膮dzanie zasobami ludzkimi

-pozyskanie klient贸w

PROFIL ZAWODOWY (wymagania osoby)

G艂贸wna ksi臋gowa W贸jt Menad偶er firmy prywatnej

- uczciwo艣膰

- dyspozycyjno艣膰

- dok艂adno艣膰 wykonywania pracy

- obs艂uga fax

- wy偶sze kierunki wykszta艂cenia

-do艣wiadczenie

-osoba nie karana

-obowi膮zek zachowania tajemnicy

-bilans, rachunek zysk贸w i strat, informacje podatkowe

- uczciwo艣膰

- komunikatywno艣膰

- dyspozycyjno艣膰

Wykszta艂cenie wy偶sze kierunkowe

- do艣wiadczenie

- kapita艂 spo艂eczny

- kreatywno艣膰

-Ustabilizowany status materialny

- niekarany

-wysoka wiarygodno艣膰

- asertywno艣膰

- Kreatywno艣膰

- dobry kontakt z lud藕mi

- umiej臋tno艣膰 pracy w zespole

- uczciwo艣膰

- asertywno艣膰

Otoczenie zewn臋trzne (jest zmienne)

  1. Otoczenie polityczne 鈥 nie zmienia si臋 cz臋sto

  2. Otoczenie ekonomiczne

  3. Spo艂eczno-kulturowe

  4. Techniczno-technologiczne

Otoczenie ekonomiczne

System pieni臋偶ny
Banki komercyjne Banki centralne

Stopa inflacji (poziom) wyra偶ony w %

Spo艂eczno-kulturowe

Ma to znaczenie w gospodarce globalnej.

Spo艂ecze艅stwa si臋 integruj膮 i mieszaj膮

Kapita艂 jest wykorzystywany przez grupy do dalszej konsumpcji

Techniczno-technologiczne

Szkolenie ludnio艣ci wykszta艂cenie

Otoczenie wewn臋trzne organizacji (jest zmienne)

  1. Zarz膮d

  2. Kadry

  3. Kultura organizacji

Obszary kt贸re pozwalaj膮 nam na w艂a艣ciwe wnioskowanie

Zmienne wzajemnie na siebie dzia艂aj膮

  1. Decyzje deterministyczne, dotycz膮 menad偶er贸w pierwszego stopnia

  2. Otoczenie sta艂臋 sytuacje decyzyjne niepewne, prawdopodobne

  3. Otoczenie zmienne warunki gospodarowania

  4. Mo偶liwo艣膰 pope艂nienia decyzji o wysokim ryzyku

Dzia艂ania sa nast臋pstwem decyzji

Decyzja- akt wyboru najw艂a艣ciwszego wariantu spo艣r贸d mo偶liwych , rozwi膮zania problemu decyzyjnego

Etapy podejmowania decyzji

  1. Rozpatrzenie i zidentyfikowanie problemu

  2. Okre艣lenie mo偶liwych wariant贸w alternatywnych rozwi膮za艅

  3. Ocena tych 偶e wariant贸w

  4. Wyb贸r najw艂a艣ciwszego rozwi膮zania

  5. Wdro偶enie w czyn wybranego wariantu

  6. Obserwacja kontrola wynik贸w odchyle艅 od za艂oze艅

Indywidualne

Decyzje Grupowe Maj膮 one wady i zalety

Indywidualne- s膮 podejmowane szybko, sprawnie, proces podejmowania decyzji jest tani. Ka偶da decyzja zwi膮zana jest z ryzykiem i odpowiedzialno艣ci膮.

Wady: istnieje ryzyko pope艂nienia b艂臋du (ze wzgl臋d贸w intencjonalnych)

Formy grupowe

  1. Burza m贸zg贸w

  2. Grupa delficka

  3. Grupy nominalne

  1. Zalety :Du偶o pomys艂贸w, niema 偶adnych ogranicze艅, nikt nie jest krytykowany

Wady d艂ugi czas podejmowania decyzji, wysoki koszt, rozmyta odpowiedzialno艣膰, optymalne decyzje

  1. S膮 wybrani eksperci w obszarze problemu, decyzji. Wybrane grupy do rozwi膮zania tego samego problemu

  2. Dotyczy powo艂ania ekspert贸w w r贸偶nych obszarach

Wady i zalety J.W.

Elementy decyzji

  1. Podmiot decyzyjny- menad偶er

  2. Cel decyzji

  3. Problem decyzyjny

  4. Wolno艣膰 i wola wyboru

  5. 艢rodowisko i kontekst

Menad偶er

Rola:

  1. Interpersonalna-

  2. Informacyjna 鈥

  3. Decyzyjna 鈥

wynika z funkcji pe艂nienia reprezentanta. Reprezentuje na zewn膮trz i wewn膮trz

wynika z funkcji przyw贸dczej, przewodzi pracownikom wynika z funkcji 艂膮cznik, 艂膮czy zasoby ludzkie, pe艂ni funkcje obserwatora zdarze艅 zbiera informacje

funkcje planistyczne. Funkcje dysponenta zasob贸w wynikaj膮 z funkcji negocjatora (negocjator kontakt贸w cen jako艣ci) z funkcji przeciwdzia艂ania zak艂贸ceniom (w 艂膮czeniu zasob贸w

Umiej臋tno艣ci

  1. interpersonalne wynikaj膮ce z komunikacji mi臋dzyludzkich

  2. techniczne

  3. koncepcyjne musi umie膰 tworzy膰 scenariusz rozwi膮za艅, wizje przesz艂o艣ci

  4. Diagnostyczne musi analizowa膰 informacje i stawia膰 diagnoz臋

Umiej臋tno艣ci te wynikaj膮 z wiedzy, do艣wiadczenia, osobowo艣ci menad偶era

Podstawow膮 jednostk膮 organizacyjn膮 jest stanowisko pracy menad偶era czy innych

menad偶er
transport brygadzista
piekarz piekarz cukiernik

Struktura funkcjonalna p艂aska (wysmuk艂a)

Ka偶dy ma do spe艂nienia funkcje. Ka偶dy nast臋pny podlega nast臋pnemu

menad偶erem
Dzia艂 produkcji bu艂ek

Dzia艂 produkcji

xxx

Struktury te mog膮 by膰 w formie mechanistycznej (cechuj膮 si臋 艣cis艂膮 hierarchi膮) zbiurokratyzowane organizacja sztywna niepodatna na zmiany .jest efektywna o otoczeniu sta艂ym spe艂nia swoj膮 rol臋. Jest ona dobra w pewnych obszarach dziedzin gospodarki np. wojsko policja s膮downictwo w pewnym sensie r贸wnie偶 administracja.

Organizacja organiczna- podstawow膮 cech膮 jest dostosowanie produktu do 艣rodowiska zmiennego

Organizacja mechaniczna 鈥 cechuje si臋 sp贸jnym zestawem zasad w celu jednorazowego wykonywania zada艅

Wyr贸偶niamy podzia艂 stanowisk pracy 鈥 tzn. podzia艂 ekspercki 艣cis艂a hierarchia podporz膮dkowania . du偶e zdystansowanie menad偶era od podw艂adnych, techniczna wiedza do zarz膮dzania zasobami ludzkimi, brak elastyczno艣ci.

Model behawioralny 鈥 zwi膮zany z kszta艂towaniem zachowania cz艂owieka, mo偶liwo艣膰 zmian. Nacisk na proces przyw贸dztwa. Nacisk na proces motywacyjny. Znaczenie ma proces komunikacji mi臋dzyludzkiej poprawa relacji mi臋dzy personalnych

Jaki model organizacji jest efektywny?

Niema idealnych organizacji. Istnieje kilka podej艣膰 kt贸re zak艂adaj膮 偶e dany model b臋dzie najbardziej skuteczny

Zasobowo zestawowe

Podej艣cie celowe- model organizacji jest dobierany wed艂ug kryterium osi膮gni臋cia celu

Podej艣cie procesowe 鈥 procesy zarz膮dzania decyduj膮 o skuteczno艣ci modelu organizacji

Wsp贸艂czesne podej艣cie 鈥 spojrzenie od strony strategicznego elektoratu 鈥 organizacja jest skuteczna gdy elektorat strategiczny ocenia organizacj臋 jako skuteczn膮 czy nie ocenia zarz膮d

Modyfikacja planu w zarz膮dzaniu strategicznym organizacji

Model Marleta

Potencjalny wchodz膮cy
dostawcy
Substytuty

Opracowanie planu dzia艂ania firmy (BIZNESPLAN)

Koszty alternatywne

Ponosimy je zawsze

Taki dokument ma znaczenie analityczne

Ma znaczenie dla menad偶era

Spe艂nia funkcje kontrolne, odchylenia od za艂o偶e艅 w procesie realizacji

Taki dokument spe艂nia funkcje informacyjn膮 dla interes贸w zewn臋trznych

Konsekwencj膮 analizy marketingowej jest analiza ekonomiczna

KONSTRUKCJA BIZNESPLANU

  1. Wst臋p

  2. Podsumowanie

  3. Podstawowe dane o firmie

  4. Opis projektu

  5. Analiza marketingowa

  6. Analiza sytuacji ekonomiczno-finansowej

  7. Za艂膮czniki

PLAN MARKETINGOWY

  1. Rynek

  2. Definicja produktu

  3. Konkurencja

  4. Pozycja na rynku

  5. Strategia komunikacji

  6. Konfekcjowanie i kompletowanie

  7. Strategia promocji

  8. Kontakt z mediami

  9. Reklama

  10. Inne promocje

  11. Ceny

  12. Dystrybucja

  13. Rynki pionowe (segmenty)

  14. Eksport

  15. Harmonogram

  16. Cykl 偶ycia produktu

  17. Podsumowanie

Promocja

Sk艂adowe nast臋pstwo element贸w

- reklama

- pijar (public relations)

Ka偶da analiza musi by膰 zako艅czona tabel膮 w jakiej zawarte s膮 koszty przychod贸w

Analiza finansowa

Mechaniczne wyliczenie na podstawie sprawdzenia finansowego

Analiza finansowa musi by膰 zgodna z 鈥..

Dokumenty

- bilans

- rachunek zysk贸w i strat

- cash flow przep艂ywy got贸wkowe

- wyja艣nienia dodatkowe

BILANS 鈥 zestawienie aktyw贸w i pasyw贸w

  1. AKTYWA

  1. 艢rodki trwa艂e

  2. Grunty w艂asne

  3. Budynki i budowle

  4. Urz膮dzenia techniczne i maszyny

  5. 艢rodki transportowe

  6. Pozosta艂e

  7. Inwestycje rozpocz臋te

  8. 艢rodki obrotowe

  9. Zapasy

  10. Nale偶no艣ci

  11. Got贸wka

  1. PASYWA

  1. kapita艂 w艂asny

  2. kapita艂 po偶yczony

  3. zysk netto

  4. kapita艂 zapasowy

  5. kapita艂 z aktywami

  6. pozosta艂e kapita艂y

  7. zobowi膮zania d艂ugo terminowe

  8. fundusze specjalne

Rachunek zysk贸w i strat

Zb=PC-KC

Zb 鈥 zysk brutto

PC 鈥 przych贸d ca艂kowity

KC 鈥 koszt ca艂kowity

Zn=Zb-Td

Zn - zysk netto

Zb 鈥 zysk brutto

Td 鈥 podatek dochodowy

Przychody ze sprzeda偶y

- Przychody og贸lne

- koszt uzyskania przychodu w tym amortyzacja

- zysk z dzia艂alno艣ci gospodarczej

- pozosta艂e przychody operacyjne

- pozosta艂e koszty operacyjne

- zysk operacyjny

- koszty finansowe

- zysk brutto

- podatek dochodowy

Koszt dzia艂alno艣ci operacyjnej

- warto艣膰 sprzeda偶y towar贸w

- koszt wg rodzaju

- zu偶ycie materia艂贸w i towar贸w

- wymagania i narzuty

- energia CO gaz woda

- amortyzacja

- us艂ugi obce

- reklama

- pozosta艂臋 koszty operacyjne

- koszty finansowe

- odsetki od kredytu

- pozosta艂e koszty firmy

- RAZEM

Rachunek przep艂ywu

Analiza finansowa jest analiz膮 prost膮. Wi臋cej wysi艂ku wymaga analiza ekonomiczna (dotyczy pomiaru rachunkowo艣ci, sprawno艣膰 dzia艂ania organ贸w, zad艂u偶enia wyliczanie NPA IMR

Koszt alternatywny (wylicza) dla danego przedsi臋biorstwa. Bierze pod uwag臋 koszt alternatywny jakiego艣 przedsi臋biorstwa

Biznesplan musi si臋 ko艅czy膰 za艂膮cznikami (zezwolenia, pozwolenia umowy przedwst臋pne, opis technologii dokumenty potwierdzaj膮ce 偶e jeste艣my w艂a艣cicielami)

Prezentacja jednostki biznesowej 鈥 struktura, zakres obowi膮zk贸w, dzia艂ania, umiej臋tno艣ci.

Fakty znaczenia policzalne, dane jako艣ciowe (wynikaj膮 z zainteresowania)

Dane 鈥 pierwotne opisy rzeczywisto艣ci

Dane鈫 Informacje鈫 wiedza

Dane wynikaj膮 ze 藕r贸de艂 pierwotnych i wt贸rnych

殴r贸d艂a pierwotne 鈥 s膮 pierwotnym pomiarem rzeczywisto艣ci, najwarto艣ciowsze, autorskie (niepowtarzalne), s膮 one najbardziej wiarygodne kosztoch艂onne i czasoch艂onne, s膮 oparte na niereprezentatywnej pr贸bie badawczej

殴r贸d艂a wt贸rne 鈥 zosta艂y wcze艣niej oparte np. dane zawarte na no艣nikach elementarnych s膮 艂atwiejsze w uzyskaniu, mniej kosztoch艂onne i czasoch艂onne. Z regu艂y opracowane przez profesjonalne jednostki organizacyjne s膮 藕r贸d艂ami wiarygodnymi. Mog膮 czasem wprowadza膰 w b艂膮d

Zas贸b informacji czy wiedzy powinien by膰 wiarygodny aktualny. Dane musz膮 by膰 zupe艂ne, daj膮ce si臋 zastosowa膰 (nie gromadzony nadmiar informacji) Zas贸b powinien by膰 gromadzony w spos贸b celowy.

Wiedza jest zasobem niezwykle cennym. Zas贸b wiedzy nie jest zasobem og贸lno dost臋pnym. Wiedza mo偶e by膰 skodyfikowana. Gromadzenie zasob贸w mo偶e wynika膰 z pr贸by celowej ( ograniczy nam mo偶liwo艣ci wyboru) lub losowej.

Zasoby ludzkie

Rozpoczynamy od planowania pod wzgl臋dem ilo艣ciowym (艣ci艣le powi膮zane z ilo艣ci膮 stanowisk pracy) i jako艣ciowym

24h*365dni=8760h+176*4,1=9481,6

176h*12=2112h

Liczba stanowisk pracy wynika ze struktury organizacyjnej

Planowanie jako艣 wynika z potrzeb wynikaj膮cych z opisu stanowiska pracy

Opis stanowiska jest niezb臋dny 偶eby stworzy膰 profil oczekiwa艅 zawodowych

Nale偶y wykona膰 opis stanowiska pracy

Opis oczekiwa艅 pod wzgl臋dem psychologicznym

Stanowisko pracy zwi膮zane w kopark膮

- stanowisko wymaga zdolno艣ci manualnych

- si艂a fizycznej

- wymaga wiedzy technicznej podstaw膮 jest opis

- dyspozycyjno艣膰

- praca w zr贸偶nicowanych miejscach pracy

Profil zawodowy pracownik贸w

- sprawny fizycznie

- posiadaj膮cy uprawnienia

- dyspozycyjno艣膰

- umiej臋tno艣ci

W planowaniu jako艣ciowym podstaw膮 jest opis stanowiska pracy i na podstawie tego opisu pracy i na podstawie tego opisu profil zawodowy pracownika

Organizowanie

I etap- nab贸r i dob贸r kadr (rekrutacja i selekcja)

Dwa rodzaje rekrutacji:

- wewn臋trzna 鈥 polega na przesuni臋ciu pracownika mi臋dzy stanowiskami pracy. Pojawia si臋 efekt domina. Powoduje mo偶liwo艣膰 wyst膮pienia konfliktu kt贸ry wynika z oczekiwa艅 innych pracownik贸w. Op贸r bierny czy czynny. Do wad mo偶na te偶 zaliczy膰 brak tkz. 鈥瀌op艂ywu 艣wie偶ej pomys艂贸w鈥, nowej wiedzy pog艂臋biaj膮 si臋 nieformalne uk艂ady nepotyzm 鈥瀔olesiostwo鈥, mo偶e wzmaga膰 efekt i konflikt, brak motywacji do zwi臋kszania wydajno艣ci (nie liczy si臋 efektywno艣膰 lecz znajomo艣膰)

ZALETY rekrutacji wewn臋trznej

  1. rekrutacja nie wymaga wprowadzenia pracownika na stanowisko pracy

  2. ukszta艂towanie wi臋zi ludzkich

  3. powoduje mniejsze koszty na stanowisku pracy

  4. nie ma ryzyka 偶e wprowadzimy osob臋 kt贸ra zak艂uci kultur臋 organizacji

  5. nie ma koszt贸w poszukiwania os贸b w rekrutacji zewn臋trznej

  6. obni偶one ryzyko fluktuacji

WADY I ZALETY REKRUTACJI ZEWN臉TRZNEJ

WADY:

  1. Ryzyko zwi膮zane z wprowadzeniem nowego cz艂owieka

  2. Ryzyko zwi膮zane z zak艂贸ceniem kultury organizacji

  3. Koszt rekrutacji

  4. Koszt wprowadzenia na stanowisko pracy

  5. Podw贸jne koszty zwi膮zane z wprowadzeniem stanowiska pracy

  6. Up艂ywa czas zanim wprowadzimy cz艂owieka

  7. Nie mamy pewno艣ci czy wszystkie informacje uzyskane o osobie s膮 wiarygodne

  8. Nie mamy pewno艣ci czy wyb贸r gwarantuje wysok膮 efektywno艣膰

  9. Nie mamy pewno艣ci czy b臋dzie to osoba lojalna

  10. Brak motywacji samokszta艂cenia

  11. Podwy偶ka

ZALETY:

  1. Nowe pomys艂y innowacyjne

  2. Wprowadzenie nowej wiedzy, nowych sposob贸w organizacji motywacji

  3. Mo偶e polepszy膰 kultur臋 organizacyjn膮

  4. Mo偶emy uzdrowi膰 relacj臋

  5. Mo偶liwo艣膰 wprowadzenia zmian

  6. Mo偶liwo艣膰 zatrudnienia gotowego fachowca bez szkole艅

  7. Niema efektu domina

  8. Wi臋ksza motywacja za艂ogi

DEREKRUTACJA: Organizacja wspiera pracownika zwolnionego (za wyj膮tkiem art. 53 kodeksu pracy)

Wspiera proces odej艣cia i poszukiwania nowej pracy, przygotowania do przej臋cia nowego stanowiska pracy.

Etapy klasycznego etapu rekrutacji:

1 etap) Informowanie o zamiarze naboru nowych pracownik贸w. Wykorzystujemy media, znajomo艣ci zapotrzebowanie zg艂aszamy do urz臋du pracy,

2 etap) Powo艂anie komisji rekrutacyjnej

3 etap) Ustalenie regulaminu naboru

4 etap) Przegl膮d dokument贸w i pierwsza selekcja

Dokumenty: CV, list motywacyjny, podanie o prace z za艂膮cznikami

5 etap) rozmowa kwalifikacyjna wst臋pna

6 etap) test kompetencji, wiedzy, znajomo艣ci j臋zyka

7 etap) rozmowa kwalifikacyjna w艂a艣ciwa

8 etap) og艂oszenie wynik贸w, ostateczna rozmowa kwalifikacyjna. Niezb臋dne badania lekarskie, decyzja o zatrudnieniu, umowa, wprowadzenie na stanowisko pracy

Utrzymanie zasob贸w ludzkich

P艂aca* ilo艣膰* narzuty

Q1=10 Pracownikom KC=1000

PC=1100 KM=210

Q2=11 Pracownikom KC=1100

PC=1210 PM=110

PM=KM optimum zatrudnienia

E 鈥 optimum wielko艣ci zatrudnienia

Przychody marginalne zr贸wnaj膮 si臋 z kosztem marginalnym kiedy koszty marginalne s膮 rosn膮ce

Co si臋 sk艂ada na koszty pracy

Koszty utrzymania stanowiska pracy

Koszty samego czynnika pracy- p艂aca zasadnicza + dodatki+ narzuty na wynagrodzenia

Proces przyw贸dztwa

Wzmocnienie potencja艂u pracy, rozw贸j zasob贸w ludzkich

I ) Rozw贸j wynikaj膮cy z plan贸w organizacji

II ) droga samodoskonalenia samokszta艂cenia

Metody wykorzystywane przez organizacje do rozwoju zasob贸w ludzkich

- szkolenia kursy treningi pokazy konferencje szkolenia 膰wiczenia symulacje mentoring sponsoring

- doskonalenie budowania zespo艂贸w, imprezy integracyjne wideokonferencje zadania do wykonania

Rozw贸j zasob贸w ludzkich powinien by膰 efektywny

R贸偶nica pomi臋dzy stanem faktycznym a oczekiwanym

Opracowany plan udoskonale艅, kontrola procesu szkoleniowego, gdy nie przynosi efekt贸w nale偶y go skorygowa膰

Rozw贸j zasob贸w ludzkich wynika z procesu motywowania proces ten wynika z natury ludzkiej

Wzbudzenie potrzeby鈫 potrzeba鈫 mo偶liwo艣膰 realizacji potrzeby鈫 realizacja potrzeby

Si艂a procesu motywowania zale偶y od cech motywacyjnych oraz 艣wiadomo艣ci, mo偶liwo艣ci tej potrzeby

Teoria behawioralna Maslowa

Teoria egzystencji rozwoju i wzrostu

Teoria dwu czynnikowa

Teoria oczekiwa艅 motyw post臋powania wynika z pragnie艅 ludzkich marze艅

Teoria sprawiedliwo艣ci odnosi poczucie motywowania w stosunku 鈥瀓a-inni鈥

Motywowa膰 mo偶na przez wzmocnienia

- pozytywne

- unikanie 鈥 mo偶e wynika膰 ze stylu biernego w kierowaniu

- negatywne 鈥 kara

- motywowanie przez eliminacj臋

- Motywowanie japo艅skie- kultura szacunku dla wieku

- motywowanie przez cele

Style kierowania

- Autokratyczny- zak艂ada si臋 偶e do osi膮gni臋cia celu organizacji wystarczy pos艂usze艅stwo, dyscyplina, bieg艂o艣膰 pracy

- Konsultatywny 鈥 W艂膮cza emocjonalnie uczestnik贸w organizacji w proces zarz膮dzania

- Uczestnicz膮cy 鈥 wysoki poziom zaanga偶owania prze艂o偶onego i podw艂adnego w proces realizacji cel贸w

- bierny 鈥 w艂adza anga偶uje si臋 w niewielkim stopniu w proces zaanga偶owania na szczeblu ni偶szym

- kobiecy 鈥 nacisk na bliskie relacje interpersonalne, przestrzeganie dyscypliny, wytyczanie norm, zero tolerancji dla odchyle艅 od wytycznych

Przyw贸dstwo

Polega na wywo艂aniu w艣r贸d uczestnik贸w organizacji emocjonalnego zaanga偶owania i wsp贸艂dzia艂aniu przy realizacji misji, wizji organizacji. Wychodzi z za艂o偶enia 偶e pracownik zawsze mo偶e wi臋cej ni偶 aktualnie to czyni

Dwa rodzaje przyw贸dztwa:

  1. Transakcyjne polega na nieustannej komunikacji (dwustronnej) z podw艂adnymi. Sprawna kombinacja w艂adzy formalnej i nieformalnej

  2. Transformacyjne pojawia si臋 w organizacjach zagranicznych bytem ich istnienia jest zagro偶one

Przyw贸dca taki anga偶uje emocjonalnie podw艂adnych w kszta艂towaniu wizji nowej rzeczywisto艣ci. 呕膮da bezpo艣redniego zaanga偶owania, w imi臋 osi膮gni臋cia celu.

CV 鈥 nie wolno pisa膰 nieprawdy

  1. Dane osobowe

  2. Wykszta艂cenie

  3. Do艣wiadczenie

  4. Umiej臋tno艣ci

  5. Zainteresowania

Wyra偶am zgode na przetwarzanie danych osobowych

W艂adza formalna z nadania dyrektor, prezes kierownik, brygadzista, w贸jt burmistrz

W艂adza nieformalna 鈥 wynika z przymusu fizycznego, psychicznego, autorytetu, charyzmy, lub odniesienia wywo艂anego poziomu

Kultura

To zesp贸艂 materialnego i duchownego dorobku ludzko艣ci przekazywana z pokolenia na pokolenie. Uwzgl臋dnia nie tylko rzeczy materialne ale r贸wnie偶 normy i zasdy post臋powania

Poziomy

- uniwersalny

- kolektywny 鈥 wyodr臋bniony dla r贸偶nych grup spo艂ecznych

- indywidualny 鈥 okre艣laj膮cy cechy indywidualne cz艂owieka

Kultury

  1. Narodowa

  2. Etniczna

  3. P艂ci

  4. Pokolenia

  5. Zawodu

Kultura organizacji

- jest postrzegana z zewn膮trz

Organizacja

- opisuje spos贸b my艣lenia dzia艂ania postrzegania przez pracownik贸w

Ka偶da organizacja posiada kultur臋 organizacyjn膮. Podlega procesowi modernizacji. Jest rezultatem procesu doskonalenia si臋. Jest spoiwem, budulcem po偶膮danych zachowa艅 organizacyjnych, buduj膮cym wizerunek i to偶samo艣膰 organizacji. Jest stabilizatorem organizacji, scala, jednocze艣nie zmniejsza niepewno艣膰 pracownik贸w oraz ogranicza napi臋cie w tym stres.

Model scheina

鈥︹︹︹..artefakty i symbole, warto艣ci i normy, za艂o偶enia podstawowe

artefakty i symbole

warto艣ci i normy

za艂o偶enia podstawowe

kultura aktywna i pasywna

kultura pasywna za ktyterium przyj臋to rodzaj partycypacji pracownik贸w

kultura aktywna 鈥 partycypacja jest bardzo jawna, u艂atwiona, prawo sprzeciwu, zawierania sprzeciwu, zawierania zgody, wsp贸lnego decydowania

kontrola

sprawdzenie odchyle艅 rzeczywistych od za艂orze艅 norm, zasad, przepis贸w, regulamin贸w

Nast臋puj膮ce etapy kontroli

1 etap) ustalenie norm wzorc贸w przepis贸w

2 etap) pomiar rzeczywisto艣ci wynik贸w

3 etap) por贸wnanie konfrontacja(stwierdzenie) odchyle艅

4 etap) zalecenia pokontrolne. Korekta stanu rzeczywistego, korekta norm.

Mo偶na dokonywa膰 samo kontroli

Formy kontroli

  1. Wst臋pna

  2. W艂a艣ciwa

  3. R贸wnoleg艂a

  4. Ko艅cowa

Zasady kontrolowania

  1. Rzeczowe

  2. Finansowe

  3. Ludzkie

  4. Informacyjne

Je艣li za kryterium uznamy czas:

Kontrola:

  1. Bie偶膮ca

  2. Operacyjna

  3. Faktyczna

  4. Strategiczna

Kontrola mo偶e by膰 typowo biurokratyczna (pracownicy nie s膮 w艂膮czani w proces kontroli)

Jakie warunki powinna spe艂nia膰 kontrola

  1. Rzetelna

  2. Obiektywna

  3. Aktualna

  4. Dok艂adna

  5. Elastyczna 鈥 dostosowuj膮ca si臋 do nowych okoliczno艣ci

Kontrola jest wspieraj膮c膮 form膮 w procesie zarz膮dzania

Kontrola

  1. Wewn臋trzna 鈥 przez menad偶era

  2. Zewn臋trzna 鈥 przez organy i urz臋dy, przez pa艅stwow膮 inspekcje pracy, przez urz膮d skarbowy, BHP-owska

Kontrola zosta艂a nadmiernie rozbudowana

Zmiana

Zarz膮dzanie zmian膮 w zale偶no艣ci od si艂y kultury organizacji wi膮偶e si臋 z pot臋偶nymi oporami przed zmian膮. Op贸r mo偶e by膰 r贸偶ny, silny. Jest do z艂amania. Potrzebny jest lider.

Proces komunikacji (dotyczy)

Interpersonalna 鈥 z wykorzystaniem mowy werbalnej i niewerbalnej

Reaguje dwoma torami:

- centralnym

- peryferyjnym

Tor peryferyjny 鈥 dzia艂a w spos贸b autentyczny. Dzia艂a szybciej ni偶 tor centralny. Ma skr贸cony podzia艂 bod藕c贸w

Tor centralny przyczyna dla kt贸rej zdobyli艣my przewag臋. Wynika to z toru dzia艂ania i jego efektywno艣ci. Tor centralny to nasze dwie p贸艂kule (prawa 鈥 emocje, lewa 鈥 analityka, pami臋膰 logika my艣lenie) ma wyd艂u偶ony czas reakcji.

Zasada pierwszego wra偶enia

Zasada 艣wie偶o艣ci

Komunikacja 鈥 musi by膰 nadawc膮 odbiorc膮 te same kody j臋zykowe musi by膰 komunikat forma przep艂ywu komunikatu


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
decyzje, ORGANIZACJA I ZARZ膭DZANIE W ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ
Zachowania organizacyjne, Administracja UKSW Ist, Organizacja i zarzadzanie w administracji publiczn
sciaga z OZ, OZ - Organizacja i Zarz膮dzanie w administracji publicznej - Dynowska
Motywowanie pracownik贸w, ORGANIZACJA I ZARZ膭DZANIE W ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ
CA艁O艢膯, studia, Administracja I stopnia, I rok Administracji, Organizacja i zarz膮dzanie w administra
Mened偶er, ORGANIZACJA I ZARZ膭DZANIE W ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ
W 9.10.2009 Organizacja i zarzadzanie w administracji publicznej, administracja
organizacja i zarzadzanie w Administracji Publicznej, 鈽 Studia, Administracja, Organizacja i zarz膮dz
Ca艂o艣膰 materia艂u jest w za艂膮czniku (6, Administracja UKSW Ist, Organizacja i zarzadzanie w administr
Organizacja i zarz膮dzanie w administracji publicznej - wyk艂ad III, 鈽 Studia, Administracja, Organiza
Organizacja i zarz膮dzanie w administracji publicznej 6, Organizacja i zarz膮dzanie(3)
Organizacja i zarz膮dzanie w administracji publicznej, 1 semestr
OZ, OZ - Organizacja i Zarz膮dzanie w administracji publicznej - Dynowska
szko艂a ilo艣ciowa, Studia, Administracja umcs, Semestr II, Organizacja i zarz膮dzanie w administracji
Organizacja i zarz膮dzanie w administracji publicznej 2, Organizacja i zarz膮dzanie(3)
01.12.2009, semestr 1, organizacja i zarz膮dzanie w administarcji publicznej
Organizacja i zarz膮dzanie w administracji publicznej 4, Finanse Publiczne, Organizacja i zarz膮dzanie
DEZINFORMACJA, Administracja UKSW Ist, Organizacja i zarzadzanie w administracji publicznej

wi臋cej podobnych podstron