Konspekt zajęć zintegrowanych z elementami edukacji ogólnotechnicznej w klasie I
Krąg tematyczny: Odżywiam się zdrowo.
Temat dnia: Co kto lubi?
Cele ogólne:
▪ Nauka pisania litery „s”, „S”,
▪ Doskonalenie techniki głośnego czytania
▪ Kształtowanie pojęcia liczby 5 w aspektach: kardynalnym i porządkowym,
▪ Nauka pisania liczby 5,
▪ Rozpoznawanie warzyw i ich znaczenie wartości odżywczych,
▪ Sporządzanie potraw z różnych warzyw,
▪ Rozdrabnianie warzyw – dobór podstawowych narzędzi i przyborów do ręcznej obróbki warzyw,
▪ Higiena przygotowania i spożywania posiłków.
Cele operacyjne:
▪ Rozwiązuje zagadki
▪ Rozumie znaczenie warzyw w odżywianiu człowieka,
▪ Nazywa i rozróżnia różne warzywa,
▪ Uważnie słucha tekstów czytanych przez nauczyciela,
▪ Wypowiada się na temat ulubionych warzyw i potraw,
▪ Pisze litery „s”, „S” oraz ich połączenia z innymi literami,
▪ Tworzy wyrazy z sylab i zapisuje je,
▪ Rozumie czytany tekst, potrafi czytać go ze zrozumieniem i głośno,
▪ Rozumie pojęcie liczby 5 we wszystkich aspektach, poprawnie pisze cyfrę 5,
▪ Ruchem ciała przedstawia czynności przy wykonywaniu surówki,
▪ Posługuje się nożem i tarką,
▪ Rozdrabnia warzywa z zachowaniem bezpieczeństwa i higieny pracy,
▪ Prawidłowo planuje swoją pracę,
▪ Rozumie potrzebę zdrowego żywienia.
Metody:
pokaz, rozmowa, praktyczne działanie, ćwiczenia
Forma organizacji pracy:
indywidualna, zbiorowa
Środki dydaktyczne:
Podręcznik „Już w szkole” semestr I, Ćwiczenia część druga „Już w szkole”, ilustracje, naturalne okazy warzyw, tekst wiersza Jana Brzechwy „Na straganie”, liczmany, piłka, ściereczka, fartuszek, nóż, tarka, sztućce, miska, talerzyk, sól, cukier,
Czas zajęć: 4 jednostki lekcyjne
Przebieg zajęć
1. Rozwiązywanie zagadek o warzywach.
· Nauczycielka głośno czyta tekst zagadki, uczniowie odpowiadają.
2. Rozpoznawanie warzyw po zapachu, dotyku i smaku.
· Nauczycielka wybiera 6 uczniów, zawiązuje im chustki na oczy. Każde dziecko otrzymuje do ręki jakieś warzywo. Stara się je rozpoznać za pomocą dotyku, zapachu lub smaku.
3. Głośne odczytanie przez nauczyciela wiersza Jana Brzechwy pt. „Na straganie”.
· Wyodrębnienie warzyw występujących w wierszu.
- Jakie nazwy warzyw zapamiętaliście?
4. Układanie naturalnych okazów warzyw na przygotowanym straganie (ławka), które występowały w wierszu.
5. Próba inscenizacji wiersza.
· Nauczycielka wybiera kilkoro uczniów i przydziela im warzywa ze straganu. Czyta jeszcze raz głośno tekst wiersza, a dzieci wykonują gesty improwizujące rozmowę warzyw.
6. Rozmowa na temat znaczenia warzyw w codziennym jadłospisie.
- Pod jaką postacią zjadamy warzywa?
- Co możemy zrobić z warzyw?
(surowe, gotowane, soki, przetwory, sałatki, surówki)
- Dlaczego warzywa są zdrowe?
(znaczenie witamin)
- Jakie wy lubicie najbardziej warzywa?
7. Głośne odczytanie tekstu „Co kto lubi” przez nauczyciela (Podręcznik str. 31)
· Zapoznanie z nowymi bohaterami elementarza Sylwkiem i Sylwią.
· Rozmowa na temat ulubionych potraw Sylwka i Sylwii.
- Co lubi Sylwek? (selery)
- Co lubi Sylwia? (sok malinowy, lody bakaliowe, owoce cytrusowe)
8. Odszukanie wśród warzyw na straganie selera.
· Próba opisu tego warzywa.
- Z jakich części się składa?
- Które części tej rośliny są jadalne?
- Jak wyglądają poszczególne części?
9. Wprowadzenie litery „s” i „S” na podstawie wyrazów „seler”, „Sylwek”.
· Pisanie nowej litery w izolacji oraz w połączeniu z innymi literami (Ćwiczenia drugie str. 16 z. 1)
· Tworzenie wyrazów z sylab – odczytanie i zapisanie ich w zeszycie ćwiczeń (Ćwiczenia drugie str. 16 z. 2)
· Głośne indywidualne czytanie tekstu „Co kto lubi” przez uczniów.
10. Zabawa ruchowa z piłką.
· Dzieci ustawiają się w kole. Jedno dziecko z piłką wchodzi do środka. Rzuca piłkę do każdego dziecka, jednocześnie wypowiada nazwę jakiegoś warzywa. Za złapanie piłki zdobywa się jeden punkt. Piłki nie należy łapać, gdy padnie hasło „seler”, w przeciwnym wypadku traci się punkt. Po zabawie dzieci liczą uzyskane punkty.
11. Monografia liczby 5.
· Dzisiaj będziemy robić surówkę z selera.
- Jakie produkty są nam potrzebne do wykonania surówki?
· Nauczyciel prezentuje cztery składniki: seler, orzechy włoskie, cytryna i cukier.
Tworzy zbiór 4 – elementowy.
· Dzieci tworzą na ławkach zbiory z wykorzystaniem liczmanów – przeliczają, porównują liczebność zbiorów.
- O jakim składniku zapomnieliśmy?
· Nauczyciel dokłada do swojego zbioru sól w pojemniku, ponieważ do surówki warto dodać szczyptę soli do smaku.
- Ile elementów mamy teraz w swoim zbiorze?
- Co zrobicie, aby wasze zbiory były takie same, miały tyle samo elementów?
· Dzieci dokładają liczmany, przeliczają.
· Podawanie przez dzieci przykładów zbiorów 5 – elementowych (np. 5 palców u jednej ręki)
12. Wprowadzenie znaku graficznego liczby 5 – podpis do zbioru.
· Pokaz pisania cyfry 5 na tablicy.
· Pisanie cyfry 5 w powietrzu, na ławce palcem oraz w zeszycie ćwiczeń pod kierunkiem nauczyciela (ćwiczenia drugie str. 17 z. 1, 2, 3)
13. Aspekt porządkowy liczby 5.
· Już wiemy jakie produkty będą nam potrzebne do wykonania surówki. Teraz posłuchajcie: co musimy zrobić i w jakiej kolejności.
· Nauczyciel omawia poszczególne etapy wykonania surówki, przypinając na tablicy ilustracje.
Pierwsza czynność – zetrzeć seler na tarce.
- Jak nazywa się ten przedmiot? (tarka)
- Do czego służy? (do rozdrabniania)
- Jakie warzywa i owoce możemy dzięki tarce rozdrobnić? (twarde owoce i warzywa)
Druga czynność – skropić cytryną starty seler.
- O czym musimy pamiętać zanim przekroimy cytrynę? (o umyciu)
- Jak należy bezpiecznie przekroić cytrynę, aby się nie skaleczyć?
Trzecia czynność – pokroić orzechy i wsypać do miski.
- Do czego służy ta deseczka? (do krojenia)
- Jak należy obchodzić się z nożem?
- Jak należy trzymać nóż?
Czwarta czynność – przyprawić cukrem i solą do smaku
Piąta czynność – wymieszać wszystkie składniki.
- Z ilu etapów będzie się składać nasza praca?
14. Ćwiczenia ruchowe – ruch sytuacyjny.
· Uczniowie stoją przy ławkach. Na podane przez nauczyciela hasło (np. zetrzyj seler, pokrój orzechy itd.) uczniowie reagują ruchem, przedstawiając daną czynność – utrwalanie poszczególnych czynności w podanej kolejności.
15. Wykonanie surówki z selera.
· Przygotowanie stanowisk pracy.
· Rozłożenie ściereczek, założenie fartuszków.
· Przygotowanie potrzebnych produktów i narzędzi do wykonania surówki (nóż, tarka, deska do krojenia, miska, łyżeczka, talerzyk)
· Ustalenie zasad bezpiecznego posługiwania się tarką i nożem. Nauczyciel pokazuje, jak należy trzymać tarkę i w jaki sposób trzeba trzeć seler, aby się nie skaleczyć. Zwraca również uwagę i pokazuje jak należy kroić orzechy włoskie na desce.
· Zachowanie higieny – umycie rąk przed przystąpieniem do pracy, zachowanie czystości i porządku w miejscu pracy.
· Przystąpienie do wykonania surówki. Uwaga! Selery powinny być już obrane. Jeżeli nie są obrane – robi to nauczyciel. Orzechy powinny być łuskane.
· W czasie wykonywania przez uczniów surówki nauczyciel chodząc po klasie, pomaga i doradza w poszczególnych czynnościach.
16. Sprzątanie stanowisk pracy.
17. Ocena smakowa surówek.
18. Wspólne spożycie posiłku.
19. Podsumowanie dnia.
Uczniowie indywidualnie wypowiadają się dokończając zdania typu:
Potrafię już zrobić...
Nauczyłem się...
Warzywa są...
Aneks
1. Zagadki o warzywach.
Dobra gotowana, dobra i surowa.
Choć nie pomarańcza, a pomarańczowa.
Kiedy za zielony pochwycisz warkoczyk
i pociągniesz mocno, wnet z ziemi
wyskoczy. (marchew)
Ma gruby brzuszek i ogonek mały.
Będzie z niego pewnie barszczyk
doskonały. (burak)
Jak się zwie ta główka?
Będzie z niej surówka. (kapusta)
Każdy z was odgadnie łatwo tę zagadkę,
ma bielutki korzeń i zieloną natkę. (pietruszka)
Taka jest jej natura wścibska,
że nam z oczu łzy wyciska. (cebula)
Nie jest skoczkiem, ma tyczkę,
przerośnie ogrodniczkę. zdobi
działki i ogródki, w nazwie ma trzy nutki. (fasola)
Jan Brzechwa
„Na straganie”
Na straganie w dzień targowy
Takie słyszy się rozmowy:
- Może pan się o mnie oprze,
Pan tak więdnie, panie Koprze.
- Cóż się dziwić, mój Szczypiorku,
Leżę tutaj już od wtorku!
Rzecze na to Kalarepka:
- Spójrz na rzepę – ta jest krzepka!
Groch po brzuszku Rzepkę klepie:
- Jak tam, Rzepo? Coraz lepiej?
- Dzięki, dzięki, panie Grochu,
Jakoś żyje się po trochu,
Lech Pietruszka – z tą jest gorzej:
Blada, chuda, spać nie może.
- A to feler –
Westchnął Seler.
Burak stroni od Cebuli,
A Cebula doń się czuli:
- Mój Buraku, mój czerwony,
Czybyś nie chciał takiej żony?
Burak tylko nos zatyka:
- Niech to pani prędzej zmyka,
Ja chcę żonę mieć buraczą,
Bo przy pani wszyscy płaczą.
- A to feler –
Westchnął Seler.
Naraz słychać głos Fasoli:
- Gdzie się pani tu gramoli?!
- Nie bądź dla mnie taka wielka!-
Odpowiada jej brukselka.
- Widzieliście, jaka krewka!-
Zaperzyła się Marchewka.
- Niech rozsądzi nas Kapusta!
- Co, Kapusta?! Głowa pusta?!
A Kapusta rzecze smutnie:
- Moi drodzy, po co kłótnie,
Po co wasze swary głupie,
Wnet i tak zginiemy w zupie!
- A to feler –
Westchnął Seler.