Zarządzanie zapasami

Motywy utrzymywania zapasów

Konieczność zapewnienia rytmiczności produkcji

1. Chęć uzyskania korzyści ze skali dostaw

2. Chęć uzyskania korzyści z skali produkcji

3. Chęć ograniczenia ryzyka związanego z niepewnością dostawy

4. Chęć zabezpieczenia się przed nagłymi zdarzeniami losowymi

5. Chęć utrzymania swoich źródeł dostaw, poprzez podtrzymania działalności dostawców w okresach zmniejszonego zapotrzebowania

6. Chęć zapewnienia stałego poziomu zatrudnienia w przedsiębiorstwach sezonowych

Koszty kapitałowe

Koszty magazynowania

- rzeczowe

- finansowe

- usług obcych

Koszty przemieszczania zapasów

Koszty ubezpieczenia – w zależności od wartości, rodzaju i jakości

koszty starzenia się, zużycia zapasów – w wyniku przemian fizyczno-chemicznych, zużycia moralnego

Koszty tworzenia zapasów

- o charakterze rzeczowym

- o charakterze finansowym

Koszty wyczerpania zapasów

- związane z karami umownymi

- brak przychodu

- związane z nadgodzinami

- zakupy interwencyjne

Straty

- pojawiają się w związku z zakupem nieprzydatnych zapasów

-ceny sprzedaży okazują się niższe niż koszty wytworzenia

- ceny nabycia są wyższe niż ceny sprzedaży

Strategicznym celem zarządzania zapasami jest dążenie do minimalizacji kosztów i strat i jednocześnie zachowania ciągłości produkcji i sprzedaży

Zapasy:

- bieżące do zapewnienia ciągłości produkcji oraz sprzedaży

- sezonowe powstają w okresach wzmożonego zbytu lub podaży

- nadmierne przekraczają zapasy i są nieuzasadnione

- zbędne nie mogą być wykorzystane

Zarządzanie zapasami bieżącymi skoncentrowane jest na najważniejszych grupach i pozycjach asortymentowych zapasów

W ramach takich grup określa się optymalne normy zapasów wyrażone w jednostkach naturalnych lub wartościowo lub w dniach zużycia.

Normowanie zapasów:

Zapas minimalny – iloczyn zużycia dziennego i ilości dni zapasów minimalnych – ilość dni jaka upływa od wysłania zamówienia do momentu ich otrzymania i przygotowania do wykorzystania

Zapas minimalny – suma zapasu minimalnego i wielkości zapasów niezbędnych dla zabezpieczenia potrzeb pomiędzy dostawami, co ustala się jako iloczyn średniego dziennego zużycia i średniego cyklu dostaw w dniach

Z_max= Z_min + Z_dś x C_dś

Z_śr= Z_min + (Z_dś x C_dś/2)

Optymalna wielkość dostawy – ustala się ją uwzględniając kształtowanie się kosztów utrzymania i tworzenia zapasów

Ekonomiczna wielkość dostawy – to taki rozmiar dostawy przy którym suma kosztów związanych z utrzymaniem i tworzeniem zapasów jest najmniejsza w określonym czasie. Taka wielkość dostawy jest obliczana dla każdego materiału z osobna.

Znane są następujące metody:

- prób i błędów

- graficzna

- Wilsona K_u= Q/2 x m