Schemat stanowiska.
Rys. 1.1. Schemat stanowiska do badania przepływu laminarnego.
Tabele pomiarowo-wynikowe:
Tabela 4.1. Wielkości zmierzone i obliczone.
Lp. | V | t | Δh1-4 | Δh3-4 | qv | Re | Δhsl1-4 | Δhsl3-4 | λ - pomiarowy | λ - teoretyczny |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m3 | s | m | m | m3/s | - | m | m | - | - | |
1. | 0,0050 | 45,50 | 0,112 | 0,070 | 0,00000165 | 857 | 0,084 | 0,056 | 0,0298 | 0,075 |
2. | 0,0050 | 43,72 | 0,115 | 0,068 | 0,00000172 | 892 | 0,063 | 0,042 | 0,0207 | 0,072 |
3. | 0,0050 | 52,60 | 0,080 | 0,048 | 0,00000095 | 494 | 0,048 | 0,032 | 0,0513 | 0,129 |
4. | 0,0050 | 70,31 | 0,057 | 0,034 | 0,00000071 | 370 | 0,033 | 0,022 | 0,0630 | 0,173 |
5. | 0,0050 | 78,68 | 0,057 | 0,034 | 0,00000064 | 330 | 0,033 | 0,022 | 0,0789 | 0,194 |
6. | 0,0025 | 42,09 | 0,052 | 0,031 | 0,00000059 | 309 | 0,030 | 0,020 | 0,0821 | 0,207 |
7. | 0,0025 | 48,38 | 0,045 | 0,027 | 0,00000052 | 269 | 0,027 | 0,018 | 0,0976 | 0,238 |
8. | 0,0025 | 56,43 | 0,037 | 0,022 | 0,00000044 | 230 | 0,021 | 0,014 | 0,1033 | 0,278 |
9. | 0,0025 | 81,97 | 0,026 | 0,016 | 0,00000030 | 159 | 0,018 | 0,012 | 0,1868 | 0,404 |
10. | 0,0025 | 97,19 | 0,021 | 0,013 | 0,00000026 | 134 | 0,015 | 0,010 | 0,2188 | 0,478 |
Wzory wyjściowe i wynikowe.
$$q_{V} = \frac{V}{t}$$
$$v = \frac{q_{V}}{A} = \frac{4V}{\pi d^{2}t}$$
$$Re = \frac{\text{vd}}{\nu}$$
Uogólnione równanie Bernoulliego dla przekrojów 1-4 i 3-4:
$$\frac{p_{1}}{\text{ρg}} = \frac{p_{4}}{\text{ρg}} + \Delta{h^{\text{sl}}}_{1 - 4} + \Delta{h^{\text{sm}}}_{1 - 4}$$
$$\frac{p_{3}}{\text{ρg}} = \frac{p_{4}}{\text{ρg}} + \Delta{h^{\text{sl}}}_{3 - 4} + \Delta{h^{\text{sm}}}_{3 - 4}$$
Zalezność między wartościami strat miejscowych:
Δhsm1 − 4 = 2Δhsm3 − 4
Straty liniowe oblicza się w następujący sposób:
$$h^{\text{sl}} = \lambda\frac{l}{d}\frac{v^{2}}{2g}$$
Przystosowując równanie Bernoulliego do oznaczeń naszych pomiarów oraz uwzględniając zależność na straty miejscowe możemy zapisać:
Δh1 − 4 = Δhsl1 − 4 + 2Δhsm3 − 4
Δh3 − 4 = Δhsl3 − 4 + Δhsm1 − 4
Rozwiązując powyższy układ równań wyznaczyć można współczynnik oporu liniowego λ i straty miejscowe.
$${h^{\text{sm}}}_{3 - 4} = \frac{\frac{l_{3 - 4}}{d}\frac{v^{2}}{2g}h_{1 - 4} - \frac{l_{1 - 4}}{d}\frac{v^{2}}{2g}h_{3 - 4}}{2\frac{l_{3 - 4}}{d}\frac{v^{2}}{2g} - \frac{l_{1 - 4}}{d}\frac{v^{2}}{2g}}$$
$$\lambda = \frac{\Delta h_{1 - 4} - 2{h^{\text{sm}}}_{3 - 4}}{\frac{l_{1 - 4}}{d} \bullet \frac{v^{2}}{2g}}$$
Wzór na współczynnik oporu liniowego w przepływie laminarnym (Re<2300) ma postać:
$$\lambda = \frac{64}{\text{Re}}$$
Indywidualny przykład obliczeń.
Dla pomiaru nr 4:
d = 0,001269 – średnica przewodu
ν = $1,045 \bullet 10^{- 6}\ \frac{m^{2}}{s}$ - współczynnik lepkości kinematycznej dla wody o temperaturze 19,3OC
$$q_{V} = \frac{25 \bullet 10^{- 6}}{58,01} = 4,31 \bullet 10^{- 7}\frac{m^{3}}{s}$$
$$v = \frac{4 \bullet 25 \bullet 10^{- 6}}{3,14 \bullet {0,001269}^{2} \bullet 58,01} = 0,34\frac{m}{s}$$
$$Re = \frac{0,34 \bullet 0,001269}{1,045 \bullet 10^{- 6}} = 414$$
$${h^{\text{sm}}}_{3 - 4} = \frac{\frac{0,2764}{0,001269} \bullet \frac{{0,34}^{2}}{2 \bullet 9,81} \bullet 0,395 - \frac{0,1759 + 0,2764}{0,001269} \bullet \frac{{0,34}^{2}}{2 \bullet 9,81} \bullet 0,236}{2 \bullet \frac{0,2764}{0,001269} \bullet \frac{{0,34}^{2}}{2 \bullet 9,81} - \frac{0,1759 + 0,2764}{0,001269} \bullet \frac{{0,34}^{2}}{2 \bullet 9,81}} = 0,024\ m$$
$$\lambda = \frac{0,395 - 2 \bullet 0,024}{\frac{0,1759 + 0,2764}{0,001269} \bullet \frac{{0,34}^{2}}{2 \bullet 9,81}} = 0,1643$$
Teoretyczny współczynnik oporu liniowego:
$$\lambda = \frac{64}{414} = 0,1547$$
Wnioski.
W ćwiczeniu badaliśmy przepływ laminarny przez kapilarę. Otrzymane wyniki są zbliżone do wartości teoretycznych, co świadczy o tym, że pomiary zostały wykonane z dużą dokładnością. Wyjątek stanowi pomiar 6-ty, który wyraźnie odbiega od wartości teoretycznej, a czego przyczyną może być newralgiczny obszar charakterystyki, w którym zmienia ona diametralnie swój przebieg. Analizując wykres widać, że dla mniejszych liczb Reynoldsa (Re<200) (w zakresie przepływu laminarnego) współczynnik oporu liniowego wzrasta hiperbolicznie, a co za tym idzie straty liniowe przepływu są względnie duże wobec niewielkich zmian wartości liczby Reynoldsa.